„Wielkie odstępstwo w nauczaniu Świadków Jehowy”
Autor:
Jan Lewandowski
Do druku przygotował:
SCORP1ON
J 8:44 „Wy macie diabła za ojca i chcecie spełniać pożądania waszego ojca. Od początku był on zabójcą i w prawdzie nie wytrwał, bo prawdy w nim nie ma. Kiedy mówi kłamstwo, od siebie mówi, bo jest kłamcą i ojcem kłamstwa.”
Prz 30:5-6 „Każde słowo Boga w ogniu wypróbowane, tarczą jest dla tych, co Doń się uciekają.(6) Do słów Jego nic nie dodawaj, by cię nie skarał: nie uznał za kłamcę.”
Ap 22:18 „Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, Bóg mu dołoży plag zapisanych w tej księdze.”
Ap 22:19 „A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to Bóg odejmie jego udział w drzewie życia i w Mieście Świętym - które są opisane w tej księdze.”
2Kor 4:2 „Unikamy postępowania ukrywającego sprawy hańbiące, nie uciekamy się do żadnych podstępów ani nie fałszujemy słowa Bożego, lecz okazywaniem prawdy przedstawiamy siebie samych w obliczu Boga osądowi sumienia każdego człowieka.”
Prz 19:5 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, kto kłamstwem oddycha, nie zdoła się wymknąć.”
Prz 19:9 „Fałszywy świadek nie ujdzie karania, zginie - kto kłamstwem oddycha.”
Prz 28:13 „Nie zazna szczęścia, kto błędy swe ukrywa; kto je wyznaje, porzuca - ten miłosierdzia dostąpi.”
Syr 34:4 „Co można oczyścić rzeczą nieczystą? Z kłamstwa jakaż może wyjść prawda?”
Ap 22:15 „Na zewnątrz są psy, guślarze, rozpustnicy, zabójcy, bałwochwalcy i każdy, kto kłamstwo kocha i nim żyje.”
Syr 36:19 „Jak podniebienie rozróżni pokarm z dziczyzny, tak serce mądre - mowy kłamliwe.”
Ef 5:6-17 „Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników.(7) Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego!(8) Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości!(9) Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda.(10) Badajcie, co jest miłe Panu.(11) I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych]!(12) O tym bowiem, co u nich się dzieje po kryjomu, wstyd nawet mówić.(13) Natomiast wszystkie te rzeczy piętnowane stają się jawne dzięki światłu, bo wszystko, co staje się jawne, jest światłem.(14) Dlatego się mówi: Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci Chrystus.(15) Baczcie więc pilnie, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy.(16) Wyzyskujcie chwilę sposobną, bo dni są złe.(17) Nie bądźcie przeto nierozsądni, lecz usiłujcie zrozumieć, co jest wolą Pana.”
J 8:32 „i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli.”
Strona WWW:
Świadkowie Jehowy nauczają, że na przełomie I i II wieku po Chrystusie, w momencie w którym zmarł ostatni apostoł - Jan, chrześcijaństwo zbłądziło, odchodząc od nauk jakie przekazali apostołowie i pisarze Nowego Testamentu. Świadkowie Jehowy określają to mianem „Wielkiego odstępstwa”, odwołując się do 2 Tes 2:3. Jedna z książek Świadków Jehowy podaje:
„Apostoł Paweł przepowiedział jednak wśród namaszczonych chrześcijan odstępstwo, a orędzia Jezusa dowodzą, że pojawiło się ono jeszcze za życia sędziwego Jana. Był on ostatnim z tych, którzy powstrzymywali zakusy Szatana, pragnącego za wszelką cenę zdeprawować nasienie niewiasty..... po śmierci Jana odstępstwo bujnie się rozpleniło”
(Wspaniały finał Objawienia bliski, Brooklyn 1993, str. 29 -30).
Wedle Świadków Jehowy apostoł Jan zmarł ok. roku 100 n.e. (por. leksykon Świadków Jehowy pt. Całe Pismo jest natchnione przez Boga i pożyteczne, Brooklyn 1998, str. 194, par. 5). Świadkowie Jehowy nie podają na podstawie jakich danych tak nauczają, ale nie trudno się domyśleć, bo wiemy, że o śmierci Jana za Trajana, (czyli ok. roku 100) uczyli dopiero Klemens aleksandryjski, Ireneusz i Euzebiusz. Problem polega jednak na tym, że ci pisarze żyli w czasach które Świadkowie Jehowy uważają już za czasy odstępstwa. Euzebiusz i Klemens żyli w III wieku, a Ireneusz pod koniec drugiego wieku. Świadkowie Jehowy ustalają więc początek czasu wielkiego odstępstwa za pomocą danych uzyskanych od odstępców. Gdzie tu sens?
Jeśli Świadkowie Jehowy chcieliby uzyskać bardziej wiarygodne dane o czasie początku wielkiego odstępstwa, który to początek wiążą ze śmiercią św. Jana, to powinni się odwołać nie do powyższych pisarzy, jacy wedle doktryny Świadków Jehowy są odstępcami, ale do jakichś wcześniejszych i wiarygodniejszych świadków historii. Takim wiarygodniejszym świadkiem mógłby być tu Papiasz, który żył bliżej czasów apostolskich (ok. roku 135) i nawet znał osobiście świętego Jana (Ireneusz, Przeciw herezjom, V, 33, 3- 4).
Jeśli jednak odwołać się do Papiasza to będzie to jeszcze mniej korzystne dla doktryny Świadków Jehowy. Papiasz uczył bowiem, że Jan apostoł zginął śmiercią męczeńską w Judei wraz ze swym bratem Jakubem, co miało mieć miejsce już za czasów Heroda Agryppy I (43-44 rok) lub najpóźniej w latach 62-70 (por. S. Gądecki, Wstęp do Pism Janowych, Gniezno 1996, str. 10).
Powyższa książka Świadków Jehowy pt. Wspaniały finał......, podawała w wyżej przez mnie przytaczanym cytacie, że „po śmierci Jana odstępstwo bujnie się rozpleniło” (str. 29-30). Zatem jeśli Jan apostoł zginął przed rokiem 70, to z tego wynika, że odstępstwo „bujnie się rozpleniło” już po roku 70. W swoim wyżej przytaczanym leksykonie pt. Całe Pismo......, Świadkowie Jehowy uczą (str.12, por. Przekład Nowego Świata, edycja 1997, str. 1562), że po roku 70 powstały następujące Pisma kanoniczne Nowego Testamentu, które uznają też sami Świadkowie Jehowy: 1 Jana, 2 Jana 3 Jana, Apokalipsa.
Jeśli Pism tych nie mógł po roku 70 napisać Jan apostoł (do czego sama Biblia nie rości sobie też prawa, bo nie mówi iż napisał te Pisma Jan, co najwyżej napisał je jakiś nie zidentyfikowany bliżej Jan) a według Świadków Jehowy Pisma te powstały wtedy gdy „po śmierci Jana odstępstwo bujnie się rozpleniło”, to z tego wynika, że Świadkowie Jehowy włączyli do swej Biblii Pisma napisane już przez radykalnych odstępców.
[10 2002]
2