Ściana edukacji |
Neutralny opis |
Patologia nadmiaru |
Patologia niedomiaru |
Globalizacja |
Świat: Wprowadzenie w problemy globalne, np. sposób zachowania pokoju na świecie, industrializacja i urbanizacja itp.; powstała po II wojnie światowej |
Ludzie odrywają się od problemów lokalnych; odpowiedź na patologię nadmiaru - „myśleć globalnie, działać lokalnie” |
Zaściankowość i nadmierna preferencja partykularnością własną, czyli programową postawą, że „moje musi być na wierzchu” |
Etatyzacja |
Wprowadzenie w struktury państwa i powinności obywatelskie |
Schematyczne wpisanie się w role społeczne, b. często występuje w administracji; etatyzm |
Niechęć i brak legitymizacji struktur państwa, czyli swoistej anarchii wobec porządku społecznego, czyli „władza państwowa - to wróg” |
Nacjonalizacja |
Procesy kształtowania więzi z narodem (językiem, kulturą, tradycją, mitami, itp.) |
Nacjonalizm, nazizm |
Wykorzenienie z więzi narodowej, szczególne zagrożenie związane z emigracją ahistoryczność społeczeństwa i młodzieży |
Kolektywizacja, |
Procesy socjalizacji wtórnej |
Ujawnia się w ślepym podporządkowaniu interesom grupy; występuje: wodzostwo, dyktatura, zastraszenie, pranie mózgu itp. |
Aspołeczność (alienacja społeczna - jednostka nie nawiązuje więzi z innymi); nowe zjawisko „singli” |
Polityzacja, biurokratyzacja, profesjonalizacja |
Kształtowanie przydatności do zatrudnienia i funkcjonowania w społeczeństwie zorganizowanym; związany z instytucjonalizacją życia społecznego w związku z rosnącą złożonością życia |
Wychowanie do instytucji i organizacji; prowadzi do syndromu osobowości autorytarnej, łączącej tendencje do dominacji z tendencjami do uległości - „bo był rozkaz…” |
Nieprzystosowaniu do świata zinstytucjonalizowanego i zorganizowanego; procesy polityzacji na ogół przyjmują teorię struktury społecznej |
Socjalizacja |
Rozumiany, jako proces socjalizacji pierwotnej |
Ograniczenie i redukcja perspektyw poznawczych, wartości i interesów (rodzina odcina się od świata zewn) |
Alienacja (wyłączenie osób) i atomizacja (brak więzi między poszczególnymi osobami w rodzinie) |
Inkulturacja i personalizacja |
Proces wzrastania w określoną kulturę zmierzający do uzyskania tożsamości autonomicznej |
„pięknoduchostwo”, oderwanie od realności i rzeczywistości, koncentracja na własnych przeżyciach (gł. w rodzinach, gdzie rodzice wnoszą wkład w kulturę, np. aktorzy, pisarze |
Nadmierny indywidualizm, w którym nie respektuje się norm i zasad kulturowych; wykluczenie z kultury |
Wychowanie i jurydyfikacja |
Wdrażanie do akceptowania i realizowania czynności i ról społecznych oraz kształtowanie świadomości prawnej |
Osobowość zewnętrznie sterowana, uwięzienie w przypisanych rolach (zatrzymanie się na tożsamości ról), niezdolność do podejmowania decyzji, oporu wobec zła |
Anomia (ujawniająca się: rozchwianiem systemu wartości, deprywacją potrzeb, skłonnością do wykroczeń moralnych - zatrzymanie się na I poziomie tożsamości) |
Kształcenie i humanizacja |
Procesy nauczania i uczenia się umożliwiające poznanie przyrody, społeczeństwa i kultury oraz rozwój kompetencji prawnej |
Wiąże się z encyklopedyzmem poznawczym (najważniejsze przekazanie dorobku kulturowego); objawia się konserwatyzmem, akademizmem, poczuciem wyższości edukacyjnej, przewagą stylu nad treścią |
Wszelki analfabetyzm np. funkcjonalny (umie czytać, ale nie rozumie co czyta), kulturowy (nie rozumie się symboli kulturowych) i krytyczny (nieumiejętność krytycznego korzystania z danych) |
Hominizacja |
Kształtowanie cech gatunkowych człowieka (uczłowieczenie) |
Kwietyzm, ksobność, naturalizm, seksualizm, ekologizm |
Koncentracja na potrzebach pierwotnych, nierozwoje, niedorozwoje |