Egzamin numer 1 z analizy matematycznej
Całkowanie funkcji trygonometrycznych - omówić stosowanie podstawienia, podać 2 przykłady na różne podstawienia i rozwiązać je.
Ciągłość funkcji w punkcie, różniczkowalność funkcji w punkcie - określenie i twierdzenie o związku między ciągłością i różniczkowalnością funkcji w punkcie. Podać przykłady funkcji (lub uzasadnić, dlaczego nie jest to możliwe), która w punkcie x0=3:
jest ciągła i jest różniczkowalna,
jest ciągła i nie jest różniczkowalna,
nie jest ciągła i jest różniczkowalna,
nie jest ciągła i nie jest różniczkowalna.
Omówić kryterium d'Alemberta zbieżności szeregów liniowych. Podać przykład szeregu, którego
zbieżność,
rozbieżność,
można wykazać przy pomocy kryterium d'Alemberta. Wykonać obliczenia.
Podać i udowodnić warunek konieczny istnienia ekstremum funkcji w punkcie. Czy jest to warunek wystarczający? Odpowiedź uzasadnić.
Podać i udowodnić twierdzenie o całkowaniu przez części dla całek oznaczonych. Podać przykład na zastosowanie tego twierdzenia, rozwiązać ten przykład.
Egzamin numer 2 z analizy matematycznej
Całka niewłaściwa funkcji nieograniczonej - omówić metody obliczania, podać przykład i rozwiązać go.
Podać i udowodnić warunek konieczny zbieżności szeregów liniowych. Podać przykład (lub uzasadnić dlaczego nie jest to możliwe) szeregu liniowego który:
jest zbieżny i spełnia warunek konieczny zbieżności szeregu,
jest rozbieżny i spełnia warunek konieczny zbieżności szeregu,
jest zbieżny i nie spełnia warunku koniecznego zbieżności szeregu,
jest rozbieżny i nie spełnia warunku koniecznego zbieżności szeregu,
Określić związek między monotonicznością funkcji różniczkowalnej i znakiem pochodnej tej funkcji. Udowodnić jeden z takich związków.
podać określenie minimum lokalnego funkcji f w punkcie x0, podać warunek wystarczający istnienia ekstremum funkcji w punkcie. Podać przykład funkcji, która ma minimum lokalne w punkcie x0=-2 i sprawdzić, czy są spełnione warunki wystarczające istnienia ekstremum tej funkcji w punkcie x0=-2.
podać twierdzenie o zastosowaniu całki oznaczonej do obliczania objętości bryły obrotowej. Zastosować to twierdzenie do obliczenia objętości stożka o wysokości H i promieniu podstawy R, H>0 i R>0.