INTERKULTUROWE PRAWO KARNE VI, Interkulturowe Prawo Karne


rozdział VI czesc 1.

1)kara kryminalna jako przywrócenie równowagi

Cel kary wywodzi się z godności człowieka, zasady równości i wzajemnego uznania się wszystkich ludzi.

sprawiedliwość= karanie jednostek które spowodowały nierówne rozdzielenie korzyści i ciężarów(samoograniczenie się), to przywraca porządek

kara uświadamia członkom społeczeństwa, ze na każdym ciąży obowiązek przestrzegania prawa i poszanowania godności drugiej osoby.

Również prawo karne podpada pod kategorie sprawiedliwości wyrównawczej.

Kara wymierzana w imieni ofiary, nie w globalnie ujmowanej równowagi, choć jej służy.

krzywda = cierpienie fizyczne

= zło moralne- z punktu widzenia norm czy zasad

Najwyższa niesprawiedliwość-brak jakiegokolwiek porządku ( od Hobbesa)

2)publiczna reakcja na zło w formie potępienia sprawcy

kara-publiczna reakcja na zło, manifestacja potępienia sprawcy, element racjonalnej komunikacji w społeczeństwie

potępienie sprawcy, jako element kary, powinno być odpowiednie do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu

Państwo powinno skutecznie karać, aby nie musieli tego robić inni tzw. „dowolni mściciele”

wg. A. von Hirsch wszyscy członkowie społeczności muszą w równym stopniu korzystać z wolnego i zgodnego z prawem stylu życia, aby teoria kary nie wzbudzała wątpliwości i rozterek moralnych

stąd wg. R.A. Duff system prawa karnego powinien być tworzony w oparciu o terminy i normy uwzględniające wartości relatywne dla całej wspólnoty

3)kara jako środek przywrócenia stosunku wzajemnego uznania

przestępca wykracza poza uniwersalne reguły dyskursu moralnego i prawnego, narzucając innym swoje stanowisko, występując przeciwko zasadzie wzajemności uznania.

Zatem pozbawia on inne jednostki uznania, a więc dla przywrócenia sprawiedliwej równowagi jego również należy pozbawić uznania w ramach danej społeczności- to negatywny skutek tzw. odrzucenie. ponowne przywrócenie uznania przestępcy oznacza, że odbył wystarczającą karę w przekonaniu społecznym. Gdyby był karany dłużej(niesprawiedliwie) zachwiałoby to równowagę społeczną.

Tutaj też problem odrębności norm kulturowych i ich znaczenia z pozycji zewnętrznej wobec środowiska, w którym funkcjonują.

Przy określeniu odpowiedzialności sprawcy powinno się brać pod uwagę kontekst kulturowy (argument cultural defence), jednak nie można go przyjąć, gdy narusza godność drugiej jednostki, czy łamie prawa człowieka.

W sytuacji, gdy przestępca nie miał możliwości podjęcia decyzji jakiej wymaga od niego prawo, karanie traci wszelkie uzasadnienie etyczne i moralne. Tutaj tez cultural defence- nieświadomość bezprawności czynu.

Karę należy wymierzać mając na uwadze:

- standard życia przestępcy związany z kulturą w której został wychowany i z kultura w której funkcjonuje.

- proporcjonalność winy i kary (podstawowy element teorii kary)

-że przestępca jest obywatelem kierującym się zasadami moralnymi (Kant, Hegel)

-że surowość kary zmusi sprawcę do zrozumienia wyrządzonego zła i zmobilizuje do wyrażenia żalu- koncepcja Duffa



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
INTERKULTUROWE PRAWO KARNE IV, Interkulturowe Prawo Karne
INTERKULTUROWE PRAWO KARNE III, Interkulturowe Prawo Karne
INTERKULTUROWE PRAWO KARNE I, Interkulturowe Prawo Karne
INTERKULTUROWE PRAWO KARNE V, Filozofia, Notatki FO, IV Semestr, Etyka i kultura życia publicznego,
INTERKULTUROWE PRAWO KARNE II, Filozofia, Notatki FO, IV Semestr, Etyka i kultura życia publicznego,
KARNE VI, prawo karne i wykroczeń
Prawo karne 1
DYD 9 PRAWO KARNE Folie
Prawo karne i prawo wykroczeń
PRAWO KARNE wykad 1, Prawo Karne
4. budowa k.k.- do wyslania, Prawo karne
material, Prawo Karne(10)
STAN WYŻSZEJ KONIECZNOŚCI, prawo karne
Test apl. adw, Prawo, prawo karne
3.funkcja gwarancyjna konstytucyjbe żrodła prawa, Prawo karne
Prawo karne, prawa człowieka(2)

więcej podobnych podstron