ZAŁOŻENIA DO PROJEKTU:
Istniejący układ wyrobisk górniczych scharakteryzowany jest następującymi wielkościami:
Wielkości charakteryzujące instalację |
|||
długość [m] |
nachylenie [ º ] |
||
l1 |
530 |
α1 |
+90 |
l2 |
210 |
α2 |
-15 |
l3 |
640 |
α3 |
0 |
l4 |
170 |
α4 |
+25 |
l5 |
430 |
α5 |
0 |
l6 |
240 |
α5 |
-10 |
l7 |
580 |
α7 |
0 |
l8 |
160 |
α8 |
+15 |
l9 |
370 |
α9 |
0 |
l10 |
220 |
α10 |
-5 |
Wymagana wydajność podsadzania: Qp = 460 ÷ 490 [m3/godz.]
Średnica rurociągu podsadzkowego: D = 0,185 [m]
Rodzaj materiału podsadzkowego: d = 50 [mm] - pasek + skała płonna
Udział odpadów w materiale podsadzkowym: Uodp = 40 %
Rodzaj odpadów: kamień popłuczkowy
Charakterystyka podsadzanego wyrobiska:
- długość ściany: ls = 180 [m]
- wysokość ściany: hs = 3,2 [m]
- krok podsadzania: kp = 5,4 [m]
- wybieg ściany: ws = 900 [m]
Długość ekwiwalentna odcinka instalacji:
gdzie:
li - długość odcinka rurociągu
ai - współczynnik przeliczeniowy średnic rurociągu
gdzie:
Di - średnica danego odcinka
Dodn - średnica odniesienia:
dla metody Adamka i Jaige'a wynosi 0,150 [m]
dla metody analityczno-empirycznej średnica odniesienia jest równa średnicy ostatniego odcinka instalacji Dodn = 0,185 [m]
Metoda Adamka i Jaige'a:
Metoda analityczno-empiryczna:
Obliczenia parametrów podsadzania hydraulicznego:
METODA ADAMKA I JARIGE'A:
Uogólnione równanie Bernoulliego dla cieczy rzeczywistych ma postać:
Lp |
Długość odcinków instalacji li [m] |
Różnice wysokości odcinków instalacji |
Średnica odcinków instalacji Di [m] |
Ekwiwalentna długość odcinków instalacji |
||
|
|
h upad i [m] |
h wznios i [m] |
|
lekw i [m] metoda A i J |
lekw i [m] met.anal-emp |
1 |
530 |
530 |
0 |
0,185 |
185,5 |
530 |
2 |
210 |
0 |
54,94 |
|
73,5 |
210 |
3 |
640 |
0 |
0 |
|
224 |
640 |
4 |
170 |
71,85 |
0 |
|
59,5 |
170 |
5 |
430 |
0 |
0 |
|
150,5 |
430 |
6 |
240 |
0 |
41,68 |
|
84 |
240 |
7 |
580 |
0 |
0 |
|
203 |
580 |
8 |
160 |
41,41 |
0 |
|
56 |
160 |
9 |
370 |
0 |
0 |
|
129,5 |
370 |
10 |
220 |
0 |
19,17 |
|
77 |
220 |
|
||||||
Suma |
3550 |
643,26 |
115,2 |
- |
1242,5 |
3550 |
TABELA 1: PARAMETRY GEOMETRYCZNE INSTALACJI
Całkowita różnica wysokości instalacji podsadzkowej „H”:
gdzie:
Równanie Bernoulliego punktu 0:
Równanie energii odniesionej do 1 m3 mieszaniny podsadzkowej dla punktu 0:
Warunki brzegowe dla punktu 0:
czyli:
Równanie Bernoulliego punktu 10:
Równanie energii odniesionej do 1 m3 mieszaniny podsadzkowej dla punktu 0:
Warunki brzegowe dla punktu 10:
ostatecznie:
Z zasady zachowania energii wynika że E0 = E10 więc:
Jednostkowe rozporządzalne straty energetyczne przepływu mieszaniny podsadzkowej w instalacji:
gdzie:
H - całkowita różnica wysokości instalacji podsadzkowej [m]
γm - ciężar objętościowy mieszaniny podsadzkowej [T/m3]
η - sprawność hydrodynamiczna instalacji
η = 0,8 ÷ 0,88 przyjmujemy 0,85
LEKW - całkowita ekwiwalentna długości instalacji [m]
Jednostkowe rzeczywiste straty energetyczne przepływu mieszaniny podsadzkowej w instalacji o średnicy rurociągu 0,150 [m] w zależności od rodzaju materiału podsadzkowego:
piasek + skała płonna d ≤ 50 [mm]
gdzie:
γm - ciężar objętościowy mieszaniny podsadzkowej [T/m3]
vm - prędkość mieszaniny podsadzkowej w instalacji o średnicy 0,150 [m]
stąd:
Gdy IE rozporządzalne = IE rzeczowe => vm 150
Dla Di ≠ Dodn prędkość mieszaniny wyznaczamy z warunku ciągłości:
Prędkość krytyczną mieszaniny podsadzkowej w rurociągu o średnicy 0,150 [m] w zależności od ciężaru objętościowego mieszaniny oblicza się ze wzorów:
Dla γm ≤ 1,3 [T/m3]
Dla 1,3 < γm ≤ 1,6 [T/m3]
Dla γm > 1,6 [T/m3]
gdzie:
d - maksymalne uziarnienie materiału podsadzkowego
Wskaźnik płynności ruchu mieszaniny podsadzkowej w instalacji:
Minimalna wartość wskaźnika płynności ruchu w zależności od rodzaju materiału podsadzkowego wynoszą:
dla piasku M ≥ 1,1
piasek + mieszanina skał płonnych M ≥ 1,2
skała płonna M ≥ 1,3
Natężenie przepływu mieszaniny podsadzkowej w instalacji (wydajność rurociągu):
Wydajność podsadzania hydraulicznego:
gdzie:
ρ - wskaźnik efektywności podsadzania ρ = 0,839 (γm - γw)
γw - ciężar właściwy wody podsadzkowej [T/m3]
Lp. |
γm |
IE rozp |
Vm150 |
Vm185 |
Vkr150 |
M |
Qm |
ρ |
Qp |
|
[T/m3] |
[mH2O/m] |
[m/s] |
[m/s] |
[m/s] |
[ - ] |
[m3/godz] |
[ - ] |
[m3/godz] |
1 |
1,1 |
0,397 |
9,297 |
6,108 |
4,874 |
1,907 |
590,765 |
0,084 |
49,624 |
2 |
1,2 |
0,433 |
9,539 |
6,267 |
4,874 |
1,957 |
606,143 |
0,168 |
101,832 |
3 |
1,3 |
0,470 |
9,810 |
6,445 |
4,874 |
2,013 |
623,359 |
0,252 |
157,086 |
4 |
1,4 |
0,506 |
10,088 |
6,628 |
4,999 |
2,018 |
641,059 |
0,336 |
215,396 |
5 |
1,5 |
0,542 |
10,387 |
6,824 |
4,999 |
2,078 |
660,016 |
0,420 |
277,207 |
6 |
1,6 |
0,578 |
10,710 |
7,036 |
4,999 |
2,142 |
680,521 |
0,503 |
342,302 |
7 |
1,7 |
0,614 |
11,062 |
7,268 |
5,121 |
2,160 |
702,960 |
0,587 |
412,638 |
8 |
1,75 |
0,632 |
11,249 |
7,391 |
5,121 |
2,197 |
714,856 |
0,629 |
449,644 |
9 |
1,8 |
0,650 |
11,446 |
7,520 |
5,121 |
2,235 |
727,333 |
0,671 |
488,040 |
TABELA 2: PARAMETRY PODSADZANIA HYDRAULICZNEGO
METODA EMPIRYCZNA JARIGE'A:
Natężenie przepływu mieszaniny podsadzkowej w instalacji:
gdzie:
H - całkowita różnica wysokości instalacji [m],
LEKW - całkowita ekwiwalentna długość instalacji [m]
Wydajność podsadzania hydraulicznego:
Uzyskane wyniki odnoszą się do maksymalnego zagęszczenia mieszaniny podsadzkowej tzn. γm = 1,7 ÷ 1,9 [T/m3]
METODA STATYSTYCZNA:
Wydajność podsadzania hydraulicznego dla piasku i skały płonnej ≤ 50 mm:
gdzie:
H - całkowita różnica wysokości instalacji podsadzkowej [m],
L - całkowita rzeczywista długość instalacji [m],
e - podstawa logarytmu naturalnego
Metoda analityczno-empiryczna:
Jednostkowe rozporządzalne straty energetyczne przepływu mieszaniny podsadzkowej w instalacji:
gdzie:
H - całkowita różnica wysokości instalacji podsadzkowej [m]
γm - ciężar objętościowy mieszaniny podsadzkowej [T/m3]
LEKW - całkowita ekwiwalentna długości instalacji [m]
Jednostkowe rozporządzalne straty energetyczne przepływu mieszaniny podsadzkowej w instalacji: (piasek + skała płonna):
gdzie:
Vm - prędkość przepływu mieszaniny podsadzkowej [m/s],
D - średnica rurociągu [m],
cv - koncentracja objętościowa mieszaniny podsadzkowej
gdzie:
γm - ciężar właściwy mieszaniny podsadzkowej [T/m3]
γw - ciężar właściwy wody podsadzkowej [T/m3]
γs - ciężar właściwy materiału podsadzkowego [T/m3] (przyjmujemy 2,6)
Prędkość przepływu wyznaczona jest metodą graficzną
TABELA 3: Zależność koncentracji objętościowej od ciężaru właściwego mieszaniny podsadzkowej:
Lp. |
γm [T/m3] |
cv [ - ] |
1 |
1.1 |
0,063 |
2 |
1.2 |
0,125 |
3 |
1.3 |
0,188 |
4 |
1.4 |
0,250 |
5 |
1.5 |
0,313 |
6 |
1.6 |
0,375 |
7 |
1,7 |
0,438 |
8 |
1.75 |
0,469 |
9 |
1.8 |
0,500 |
10 |
1,9 |
0,563 |
Gdy IE rozporządzalne = IE rzeczowe => vm
TABELA 4: Zależność prędkości przepływu i jednostkowych strat energetycznych od ciężaru właściwego mieszaniny podsadzkowej:
Lp |
IE rzecz [mH2O/m] |
||||||||||
|
Vm\γm |
1.1 |
1.2 |
1.3 |
1.4 |
1.5 |
1.6 |
1.7 |
1.75 |
1.8 |
1.9 |
1 |
3 |
0,0620 |
0,0864 |
0,1112 |
0,1356 |
0,1604 |
0,1848 |
0,2096 |
0,2218 |
0,2340 |
0,2588 |
2 |
4 |
0,0847 |
0,1030 |
0,1216 |
0,1399 |
0,1585 |
0,1768 |
0,1954 |
0,2046 |
0,2137 |
0,2323 |
3 |
5 |
0,1181 |
0,1328 |
0,1477 |
0,1623 |
0,1772 |
0,1918 |
0,2067 |
0,2140 |
0,2214 |
0,2362 |
4 |
6 |
0,1611 |
0,1733 |
0,1857 |
0,1979 |
0,2103 |
0,2225 |
0,2349 |
0,2410 |
0,2471 |
0,2595 |
5 |
7 |
0,2130 |
0,2234 |
0,2341 |
0,2445 |
0,2552 |
0,2656 |
0,2763 |
0,2815 |
0,2867 |
0,2974 |
6 |
8 |
0,2736 |
0,2828 |
0,2921 |
0,3012 |
0,3105 |
0,3197 |
0,3290 |
0,3335 |
0,3381 |
0,3474 |
7 |
9 |
0,3428 |
0,3509 |
0,3592 |
0,3673 |
0,3756 |
0,3837 |
0,3920 |
0,3961 |
0,4001 |
0,4084 |
8 |
10 |
0,4204 |
0,4277 |
0,4352 |
0,4425 |
0,4499 |
0,4573 |
0,4647 |
0,4684 |
0,4720 |
0,4795 |
Natężenie przepływu mieszaniny podsadzkowej:
Wydajność podsadzania hydraulicznego:
TABELA 5: Zestawienie parametrów mieszaniny podsadzkowej dla metody analityczno-empirycznej:
Lp. |
γm [T/m3] |
IE rozp [mH2O/m] |
Vm [m/s] |
Qm [m3/godz] |
cv [ - ] |
Qp [m3/godz] |
1 |
1.1 |
0,1636 |
5,95 |
575,48 |
0,063 |
47,13 |
2 |
1.2 |
0,1785 |
5,90 |
570,65 |
0,125 |
92,73 |
3 |
1.3 |
0,1934 |
6,10 |
589,99 |
0,188 |
144,19 |
4 |
1.4 |
0,2082 |
6,21 |
600,63 |
0,250 |
195,20 |
5 |
1,5 |
0,2231 |
6,31 |
610,30 |
0,313 |
248,33 |
6 |
1.6 |
0,2380 |
6,36 |
615,14 |
0,375 |
299,88 |
7 |
1.7 |
0,2529 |
6,53 |
631,58 |
0,438 |
359,62 |
8 |
1.75 |
0,2603 |
6,47 |
625,78 |
0,469 |
381,54 |
9 |
1.8 |
0,2677 |
6,57 |
635,45 |
0,500 |
413,04 |
10 |
1,9 |
0,2826 |
6,73 |
650,92 |
0,563 |
476,41 |
GRAFICZNA ANALIZA PRACY INSTALACJI PODSADZKOWEJ:
Na podstawie profilu instalacji podsadzkowej obrazującego przebieg zmian energetycznych zachodzących podczas przepływu mieszaniny przeprowadziłem analizę pracy tejże instalacji.
Linia wysokości ciśnienia w ani jednym punkcie nie przecięła się z liniami profilu instalacji, mogę zatem stwierdzić, że przepływ mieszaniny będzie ciągły i płynny, nie będą występowały zakłócenia. Nie jest zatem konieczna zmiana średnicy rurociągu podsadzkowego.
Po wykonaniu analizy pracy instalacji podsadzkowej mogę przystąpić do określenia zasięgu stref ciśnienia instalacji i doboru rur do instalacji podsadzkowej.
Dobór rur do instalacji podsadzkowej:
Wyznaczenie zasięgu strefy ciśnień
Obliczenie pmax:
gdzie:
HS - długość pierwszego odcinka instalacji
HS = 530 [m],
γm - optymalny ciężar objętościowy mieszaniny z metody Adamka
γm = 1,8 [T/m3],
IE - jednostkowe rozporządzalne straty przepływu według metody Adamka
IE = 0,650 [mH2O/m],
a - współczynnik przeliczeniowy średnic dla metody Adamka
a = 0,35
Obliczenie rzutu poziomego ciągu poziomego Lp:
gdzie:
li - długość kolejnych odcinków instalacji [m],
αi - kąty odchylenia od poziomu kolejnych odcinków instalacji [ O]
Wyznaczenie strefy ciśnień:
Ciąg pionowy:
strefa A (pmax > 25 [at])
strefa B (25 [at] <pmax ≤ 64 [at])
strefa C (64 [at] <pmax ≤ 100 [at])
Ciąg poziomy:
strefa A (pmax > 25 [at])
strefa B (25 [at] < pmax ≤ 64 [at])
strefa C ( pmax > 64 [at])
Wyznaczenie dopuszczalnej minimalnej grubości ścianek rurociągu gmin w poszczególnych strefach ciśnień.
[mm]
gdzie:
pi - maksymalne ciśnienie w danej strefie [at],
Di - średnica rurociągu [m],
Di = 0,185 [m],
kr - dopuszczalne naprężenia rozciągające dla materiału, z którego wykonano rury
kr = 900 ÷ 1200 [kG/cm2].
kr
= 1100 [kG/cm2]
Wartości rzeczywiste odczytane z załącznika trzeciego:
LArzecz = 936 [m],
LBrzecz = 1242 [m],
LCrzecz = 842 [m],
Strefa ciśnienia |
A |
B |
C |
Zasięg stref ciśnienia [m] |
HA + LA = 1054,89
|
HB + LB = 1392,46
|
HC + LC = 1069,25
|
Długość rur podsadzkowych [m] |
HA + LArzecz = 1094,99 |
HB + LBrzecz = 1451,86 |
HC + LCrzecz = 1003,15 |
Minimalna grubość rur podsadzkowych [mm] |
2,10 |
5,38 |
7 |
Nominalna grubość rur podsadzkowych [mm] |
8,8 |
8,8 |
16 |
Tabela nr 6. Zamówienie na rury podsadzkowe
Płukanie instalacji podsadzkowej
Metoda Adamka
Jednostkowe rozporządzalne straty energetyczne przepływu wody w instalacji
Jednostkowe rzeczywiste straty energetyczne przepływu:
Porównując:
gdy IE rozporządzalne = IE rzeczowe => Vw 150
wyznaczamy v w150:
gdzie:
H = 528,06 [m],
γw = 1,0 [T/m3],
Lekw = 1242,5 [m]
Prędkość przepływu dla średnicy D = 0,185 [m]:
Czas płukania rurociągu podsadzkowego:
gdzie:
L - całkowita rzeczywista długość instalacji
L = 3550 [m],
Vw185 - prędkość przepływu wody
vw185 = 6,55 [m/s].
Zużycie wody do płukania rurociągu:
gdzie:
D - średnica rurociągu, [m];
D = 0,185 [m]
Czas podsadzania pustki poeksploatacyjnej:
gdzie:
Vpustki - objętość pustki do podsadzenia
gdzie:
ls - długość ściany
ls = 180 [m],
hs - wysokość ściany
hs = 3,2 [m],
kp - krok podsadzania
kp = 5,4 [m].
Qp - optymalna wydajność podsadzania według metody Adamka
Qp = 488,04 [m3/h].
Całkowity czas podsadzania:
Metoda analityczno - empiryczna
Jednostkowe rozporządzalne straty energetyczne przepływu wody w instalacji podsadzkowej:
gdzie:
H - całkowita różnica wysokości instalacji podsadzkowej [m]
γw - ciężar objętościowy wody podsadzkowej [T/m3]
Lekw - całkowita ekwiwalentna długości instalacji dla tej metody [m]
Jednostkowe rzeczywiste straty energetyczne przepływu wody:
gdzie:
Vw - prędkość przepływu wody podsadzkowej [m/s]
D - średnica rurociągu [m]
Gdy IE rozporządzalne = IE rzeczowe => vw
4.Zagospodarowanie odpadów w podsadzce
Objętość możliwych do zagospodarowania odpadów w ciągu jednego cyklu podsadzania
gdzie:
Vpustki -objętość pustki do podsadzenia, [m3]
Vpustki =3110,4 [m3]
Uodp - udział procentowy odpadów w materiale podsadzkowym [%]
Uodp = 40 [%]
Ilość odpadów zagospodarowanych w ciągu jednego cyklu podsadzania:
gdzie:
Vodp- objętość możliwych do zagospodarowania odpadów w ciągu jednego cyklu podsadzania
Vodp = 1244,16 [m3]
- gęstość nasypowa odpadów [t/m3]
= 1,7 [t/m3].
Ilość cykli podsadzania w czasie biegu ściany:
gdzie:
WS - wybieg ściany
WS =900 [m]
kp - krok podsadzania, [m]
kp = 5,4 [m]
Ilość możliwych do zagospodarowania odpadów w czasie biegu ściany
Modp =
gdzie:
Modp
- ilość odpadów możliwych do zagospodarowania w jednym cyklu podsadzania [t]
Modp
=2115,07 [t]
nc - ilość cykli podsadzania w czasie biegu ściany
nc = 166,67
5. Powierzchniowe urządzenia podsadzkowe
zbiornik materiałów podsadzkowych.
Pojemność zbiornika:
gdzie:
ω - współczynnik zależny od dobowego zapotrzebowania materiałów podsadzkowych,
gdzie:
m - współczynnik zwiększający pojemność zbiornika zależny od długości drogi podsadzkowej,
m = 1,0 dla długości drogi do 10 [km].
Qp śr - średnia wydajność podsadzania wg metody Adamka,
Q - dobowe zapotrzebowanie materiałów podsadzkowych
gdzie:
k - liczba punktów odbioru mieszaniny podsadzkowej,
ls, hs, kp - parametry podsadzanego wyrobiska,
Mając dane Q, m i QPśr odczytuję z tablic wartość współczynnika ω:
Dla Q = 3000 [m3], QPśr = 330 [m3] i m = 1,0 ω = 0,67
Dla Q = 3000 [m3], QPśr = 500 [m3] i m = 1,0 ω = 0,73
Dla Q = 4000 [m3], QPśr = 330 [m3] i m = 1,0 ω = 0,61
Dla Q = 4000 [m3], QPśr = 500 [m3] i m = 1,0 ω = 0,69
Dokonując interpolacji wyznaczyłem wartość wskaźnika ω=0,71.
Zapas przeciwpożarowy piasku Zp:
Zależy od Q:
Z = 600 [m3], ponieważ Q > 1000 [m3].
Minimalna pojemność zbiornika:
gdzie:
Qzm - znamionowe zapotrzebowanie materiału podsadzkowego
gdzie:
np - ilość zmian podsadzkowych np =2
Pojemność zbiornika:
Współczynnik ω zależy od Q, m, Qps i wynosi ω = 0,71.
Zbiornik podsadzkowy:
Zbiornik o pojemności 3000 [m3], typu komorowego.
zbiornik wody podsadzkowej.
Pojemność zbiornika przy poborze wody z własnego ujęcia:
gdzie:
no - teoretyczna liczba zestawów zmywczych i urządzeń do wytwarzania mieszaniny podsadzkowej,
gdzie:
k - liczba punktów odbioru mieszaniny
k = 1,
Q - dobowe zapotrzebowanie materiałów podsadzkowych
Q = 3110,4 [m3],
Qpsr - średnia wydajność podsadzania
Qpsr = 488,04 [m3/h].
e - stosunek objętościowy wody do materiału podsadzkowego,
gdzie:
CV - koncentracja objętościowa mieszaniny podsadzkowej.
Cv = 0,5
Pojemność zbiornika przy poborze wody z osadników dołowych:
gdzie:
V1 - pojemność zbiornika zależna od Qw, t,
Qw - dobowe zapotrzebowanie wody podsadzkowej
gdzie:
Qm, CV, tp - optymalne parametry podsadzania z metody Adamka.
Qm = 727,333 [m3/h],
CV = 0,5
tp = 6:41 [h]
Vp
- zużycie wody do płukania instalacji;
Vp
=95,4 [m3].
t = 0,79 . (16 - 0,5 . k) ponieważ Q > 1000 [m3]
t = 0,79 . (16 - 0,5 . 1) = 12,25
t >10 więc V1 obliczamy ze wzoru:
Minimalna pojemność zbiornika wody podsadzkowej wynosi:
VZwpmin = 500 [m3]
zestawy zmywcze
Ilość zestawów zmywczych w podsadzkowni dla potrzeb jednej kopalni:
gdzie:
n0 - teoretyczna liczba zestawów zmywczych,
z0 - rezerwa zestawów zmywczych, zależy od Qm,
z0 = 1 ponieważ Qm > 600 [m3/h]
skrzynia podsadzkowa
Użyteczna pojemność skrzyni podsadzkowej:
gdzie:
ε- współczynnik zależny od sposobu dozowania mieszaniny do leja:
ε = 0,017 dla regulacji ręcznej,
Qpmax - maksymalna wydajność podsadzania
Qpmax = 488,04 [m3/h],
e - stosunek objętościowy wody do materiału podsadzkowego w mieszaninie
e = 1
Minimalna pojemność skrzyni podsadzkowej:
Całkowita głębokość skrzyni podsadzkowej w zależności od rodzaju leja:
dla leja pionowego:
H = h + 1
gdzie:
h - użyteczna głębokość skrzyni podsadzkowej zależna od natężenia przepływu mieszaniny podsadzkowej Qm.
Ze względu że Qm = 727,333 [m3/h] > 600 [m3/h] to h = 3,5[m].
H = 3,5 +1
H = 4,5 [m]
dla leja nachylonego:
H = h + l + 1m
gdzie:
l - uzyskana wysokość leja podsadzkowego - 0,5 m,
l = (0,5÷1,0) [m]
lobl =0,75 [m]
H = 3,5 + 0,75 +1m
H = 5,25 [m]
sita zmywcze
Sita zmywcze nie dopuszczają do przedostania się do skrzyni podsadzkowej materiału o zbyt dużych wymiarach ziaren. Zastosowane sita zmywcze powinny posiadać wymiary: 1 ÷ 1,5 metra szerokości oraz 3 ÷ 5 metrów długości. Maksymalny wymiar oczek sit powinien wynosić 60 [mm]. Sita, w stusunku do wozów odstawy nadziarna, powinny być nachylone od 50÷150. Przed sitem powinna być zainstalowana zastawka, która odcina dopływ mieszaniny podsadzkowej na sito, natomiast nad sitem należy zainstalować monitor.
lej podsadzkowy
Jest to dolna cześć skrzyni podsadzkowej w kształcie stożka ściętego stanowiąca początek rurociągu podsadzkowego. Leje podsadzkowe powinny być osadzone na pionowo ustawionym końcu rurociągu aby można było szybko i łatwo wymienić lej. Wlot do rury podsadzkowej powinien być zamykany. Zaleca się stosowanie do tego celu zasuwy pod lejem.
Wewnętrzna ściana leje powinna być wyłożona trudnościeralnym materiałem.
Lej o osi nachylonej powinien mieć dolna krawędź pobocznicy o nachyleniu nie mniejszym niż 300.
6.Opis technologii podsadzania wyrobiska poeksploatacyjnego
Organizacja procesu podsadzania
Podsadzanie wyrobiska będzie się odbywać na zmianie III i IV.
Obsada wyrobiska na zmianie III i IV:
przodowy (1 osoba),
budowa tam bocznych (8 osób),
podsadzanie (4 osoby),
kontrola rurociągu i konserwacja (4 osoby).
b) Tamowanie podsadzanego wyrobiska.
W ścianie zastosowano obudowę zmechanizowaną Fazos - 17 / 37. Podsadzana przestrzeń zostaje odgrodzona- odgrodzenie te nazywane jest tamą podsadzkową. Wykonywana jest tama czołowa (od strony przodka eksploatacyjnego) z materiału sztucznego rozpiętego na całej długości ściany, rozstawione są również co 1m stojaki drewniane w celu wzmocnienia i przymocowania tkaniny podsadzkowej. Wykonywana jest również tama boczna zarówno od strony chodnika nadścianowego jak i podścianowego. Tamy czołowe spełniają swe zadanie przez czas podsadzania i do czasu następnego podsadzania, natomiast tamy boczne są tamami stałymi, spełniającymi swe zadania przez dłuższy okres czasu.
c) Wytwarzanie mieszaniny podsadzkowej.
Wytwarzanie mieszaniny podsadzkowej, czyli dobór odpowiedniej ilości piasku, skały płonnej i wody, jest regulowany ręcznie. Następnie gotowy materiał jest podawany na sita zmywcze, skąd jest zmywany za pomocą ekranów wodnych.
d) Rozpoczynanie i kończenie podsadzania.
Proces podsadzania rozpoczyna się płukaniem instalacji podsadzkowej, następnie mieszanina podsadzkowa jest podawana do rurociągu. Proces wypełniania pustki poeksploatacyjnej musi być kontrolowany przez pracowników, którzy nadzorują stopień wypełniania pustki jak również minimalizują powstanie zera podsadzkowego (przy końcu podsadzania). Po zakończeniu wypełniania pustki poeksploatacyjnej załoga podsadzkowni przystępuje do ponownego płukania instalacji podsadzkowej.
e) Kontrola procesu podsadzania.
Proces podsadzania jest kontrolowany w podsadzkowni i w wypełnianym wyrobisku.
W podsadzkowni kontrola polega na:
kontroli górnego i dolnego poziomu spiętrzenia mieszaniny, który odpowiada normalnej pracy instalacji,
kontroli dopływu mieszaniny - aby nie był zbyt mały lub zbyt duży,
kontroli gęstości hydromieszaniny.
W wypełnianym wyrobisku kontrola polega na:
obserwacji przebiegu wypełniania pustki poeksploatacyjnej,
kontroli stopnia wypełnienia pustki,
kontroli stanu technicznego urządzeń podsadzkowych.
f) Płukanie instalacji podsadzkowej.
Instalacja podsadzkowa jest płukana na początku i na końcu każdego procesu podsadzania. Proces ten polega na przepuszczeniu przez instalację takiej ilości wolnej wody jaka wystarczy na oczyszczenie całego rurociągu. Na podstawie obliczeń ilość wody potrzebna do wypłukania rurociągu to 95,4[m3] a czas potrzebny na zrealizowanie płukania to 6h41'.
W przypadku zaistnienia stanu awaryjnego (zatkania instalacji) należy zatrzymać proces podsadzania i przepłukać instalację.
g) Odprowadzanie i oczyszczanie wody podsadzkowej.
Woda odciekająca z doprowadzonej mieszaniny podsadzkowej przesącza się przez płótno podsadzkowe i spływa wyrobiskami do osadników polowych, gdzie następuje jej wstępne oczyszczenie. Następnie odprowadzana jest do osadników głównych zlokalizowanych w rejonie podszybia. Po oczyszczeniu jest pompowana na powierzchnię gdzie zostaje ostatecznie oczyszczona w osadnikach powierzchniowych. Następnie jest doprowadzana do powierzchniowych cieków wodnych.
22
1