Laboratorium fizyczne
Pkal Adam
grupa 22 (B)
data:96-01-xx
Sprawozdanie z wiczenia numer 3.
Temat: Wyznaczanie moduu sztywnoci na skrcanie metod dynamiczn.
Politechnika Zielonogórska 1997
1. Wstp teoretyczny.
a). Drgania oscylatora harmonicznego.
Jeeli punkt materialny porusza si ruchem okresowym tam i z powrotem po tej samej drodze, to ruch taki nazywamy drgajcym. Przemieszczenie czstki w takim ruchu mona zawsze opisa przy pomocy funkcji sinus i cosinus. Poniewa te dwie funkcje nazywamy harmonicznymi, to ruch opisany przez te funkcje czsto nazywany jest ruchem harmonicznym. Ruch harmoniczny opisany zostanie na przykadzie ukadu masa - spryna, którego schemat znajduje si na rysunku poniej (rys. 1). Pierwsze omówione zostan drgania niegasnce.
Rysunek 1. Ukad masa spryna jako przykad oscylatora harmonicznego.
- drgania niegasnce to drgania, w których pomijane s wszelkie siy oporu, przeciwstawiajce si ruchowi. W przypadku poniszego ukadu zakada si e na mas nie dziaa adna sia tarcia pomidzy ni a podoem. Std ciao takie, o masie m, przyczepione do idealnej spryny o wspóczynniku sprystoci k i mogce si porusza po doskonale gadkiej poziomej powierzchni, jest przykadem oscylatora harmonicznego prostego. W ukadzie tym jeeli ciao jest wychylone w lewo to dziaa na niego sia zgodna z równaniem F = -kx, gdzie x jest wartoci wychylenia ciaa z pooenia równowagi.() Jeeli ciao to znajduje si po przeciwnej stronie pooenia równowagi to sia, jaka dziaa na nie ma tak sam warto, lecz przeciwny zwrot. Stosujc drug zasad dynamiki Newton'a, e F = ma otrzymujemy:
-kx = ma
wiedzc, e przyspieszenie a jest drug pochodn przesunicia x wzgldem czasu t mamy:
md2x/dt2 +kx = 0; a dzielc to przez mas otrzymujemy:
d2x/dt2 + k/mx = 0; zakadamy e k/m = o2 i otrzymujemy ostatecznie :
d2x/dt2 + o2x = 0; gdzie jest czstoci koow wyraan w [rad/sek].
Powysze równanie jest równaniem ruchu oscylatora harmonicznego prostego. Jego rozwizaniem jest wanie funkcja harmoniczna, która jest zarówno okresowa jak i ograniczona.
x = A cos(t +)
gdzie A jest amplitud drga, czyli maksymalnym wychyleniem ciaa z pooenia równowagi, natomiast to tzw. przesunicie fazowe stanowice o tym, czy ruch ciaa rozpocz si od pooenia „zerowego”, czy te jakiego dowolnie innego.
- ruch tumiony - to taki ruch, w którym oprócz siy sprystoci (w ukadzie takim jak poprzednio) istnieje take sia tumienia (np. tarcia) opisana zalenoci Ft = h dx/dt.
Ukad z si tumic musi spenia równanie:
m d2x/dt2 + h dx/dt + k/m x = 0 ; dzielc to prze mas otrzymujemy:
d2x/dt2 +2 dx/dt + o2x = 0 ; gdzie 2 jest sta tumienia równ : 2 = h/m.
Rozwizaniem tego równania jest nastpujca funkcja:
x = A0e-tcos (t + )
Amplitud tego typu drga stanowi wyraenie A = Aoe-t ; gdzie Ao jest amplitud pocztkow. Wida, e amplituda wypadkowa A maleje z upywem czasu.
-drgania wymuszone to drgania w ukadzie, w którym oprócz drga wasnych ciaa wywoywane s take drgania przez si wymuszajc = m cos ``t. Ruch drgajcy wymuszony opisuje równanie:
m d2x/dt2 + h dx/dt + kx = = m cos ``t
Rozwizaniem tego równania jest funkcja:
x = m/G sin (``t - ); gdzie G2 = m2(``2 - 2) + h22
natomiast = arc cos (h``/G)
Wida, e ukad taki drga z czstotliwoci siy wymuszajcej oraz, e ruch ten nie jest ju ruchem tumionym. Ponadto z rozwizania równania róniczkowego wynika, e gdy czsto koowa siy wymuszajcej przyblia si do wartoci czstoci drga wasnych , to amplituda gwatownie ronie ( wspóczynnik G dy do zera).
b). Wahado fizyczne jako oscylatory harmoniczne.
Dowolne ciao sztywne powieszone tak, e moe waha si dookoa pewnej osi przechodzcej przez to ciao, nazywamy wahadem fizycznym. Na rysunku poniej (rys.2) przedstawione jest ciao o nieregularnym ksztacie, które moe obraca si dookoa poziomej osi przechodzcej przez punkt P. Zostao ono odchylone z pooenia równowagi o kt . Pooenie równowagi to takie, w którym rodek masy ciaa C ley na linii pionowej przechodzcej przez P.
Rysunek 2. Wahado fizyczne.
Oznaczenia dalszych wielkoci s nastpujce:
d - odlego midzy osi obrotu przechodzc przez punkt P a rodkiem masy C;
I - moment bezwadnoci ciaa wzgldem osi obrotu
M - masa ciaa
- przywracajcy równowag moment siy przy ktowym przemieszczeniu
= -Mgdsin
poniewa D = Mgd (moment kierujcy lub wspóczynnik proporcjonalnoci) to:
= -D
jest take: = Id2/dt2 = I;
tak, e d2/dt2 = /I = -D/I
std wzór na okres drga wahada fizycznego przy maych amplitudach jest nastpujcy:
(1)
c). Zastosowanie wahada torsyjnego do wyznaczania moduu sztywnoci.
Wahado torsyjne, przedstawione na rysunku obok (rys. 3), to wahado, w którym krek obraca si wokó swojej osi ruchem okresowym. O stanowi dla niego prt, na którym krek jest zawieszony. Górna cz prta jest sztywno zamocowana a dolna obraca si razem z krkiem, wic prt ulega skrcaniu. Na krek dziaa wówczas moment siy skrconego drutu i stara si go przywróci do pooenia P. Moment ten jest proporcjonalny do wielkoci skrcenia, czyli ktowego przemieszczenia, zatem:
= -D
Rysunek 3. Wahado torsyjne.
Wahado torsyjne pozwala wyznaczy modu sztywnoci danego prta (drutu). Polega to na tym, e bada si okresy drga tego samego wahada lecz przy rónych masach krka. Dalej naley wyznaczy zwizek midzy moduem sztywnoci a momentem siy wystpujcym podczas skrcenia prta. Wiadomo, e podczas skrcenia naprenia styczne () wynosz:
= Fs /S = G gdzie G - modu sztywnoci ;
- odksztacenie wzgldne
Wspomagajc si rysunkiem poniej widzimy, e istniej nastpujce zalenoci:
= Gs/l ; ( bo: s/l = )
= s/r
std: M = Gr4/2l
Rysunek 4. Odksztacenia podczas skrcania.
( górna podstawa walca obrócona jest w stosunku do dolnej o kt )
wynika z tego, e Gr4/2l = D() wic jeeli:
to:
G = 8lI/T2r2
Jeeli zaoona jest dodatkowa tarcza wówczas:
G = 8lI/r4(T22-T12)
W wiczeniu dodatkowa tarcza o promieniu R ma moment bezwadnoci równy I = 1/2 RM wówczas równanie na modu sztywnoci przyjmie posta:
G = 4lmR2/ r4(T22-T12) (2)
d). Waciwoci spryste cia staych. Rodzaje odksztace. Prawo Hooke'a i granice jego stosowalnoci.
- odksztacenie ciaa - polega na zmianie jego wymiarów i objtoci wywoana dziaaniem si zewntrznych. Podczas odksztacenia sprystego elementy struktury (atomy, czsteczki) przemieszczaj si z jednych pooe równowagi w drugie. Przeciwdziaaj temu siy oddziaywania midzyczsteczkowego skutkiem czego jest pojawienie si w ciele si sprystych.
- odksztacenie spryste - to takie, które znika po usuniciu si zewntrznych
- naprenia normalne - to naprenia, które pojawiaj si w damym ciele na skutek dziaajcych na nie si, skierowanych prostopadle do rozpatrywanego przekroju tego ciaa. Naprenia takie, najczciej oznaczane symbolem s stosunkiem wartoci siy dziaajcej prostopadle do przekroju do pola powierzchni tego przekroju.:
= F/A [ Pa = N/m2]
Lub inaczej:
= E•
gdzie: E - to tzw. modu Younga charakteryzujcy materia przedmiotu
- jest to odksztacenie wzgldne ( l/l ; gdzie l - dugo przedmiotu)
- naprenia styczne - to naprenia, które s skutkiem dziaania si poprzecznie skierowanych do rozpatrywanego przekroju. Oznaczane s najczciej symbolem , lecz w tym sprawozdaniu by on ju wykorzystany wczeniej , wic we wzorach uyto symbolu: . Naprenia styczne pojawiaj si przede wszystkim podczas cinania (dlatego te czsto nazywane s tncymi) oraz skrcania przedmiotów. Warto napre tncych obliczamy ze wzoru:
= G•
gdzie: G - modu sztywnoci;
- odksztacenie wzgldne (ktowe)
Prawo Hooke'a - mówi o tym, e: „Naprenie jest wprost proporcjonalne do odksztacenia lecz tylko w granicach proporcjonalnoci”. Po przeksztaceniu powyszych wzorów otrzymujemy tego potwierdzenie :
l = l/E
Dla skrcania wzór powyszy przyjmuje posta:
= Msl/GI
gdzie: - kt skrcenia
Ms - moment skrcajcy
l - dugo prta
G - modu sprystoci
I - moment bezwadnoci
Na nastpnej stronie znajduje si wykres bdcy charakterystyk napre normalnych w stosunku do wyduenia przedmiotu. Wida, e do wartoci p, bdcej granic proporcjonalnoci Hooke'a wykres przyjmuje posta prostej pierwszego stopnia co potwierdza charakter proporcjonalnoci.
Rysunek 5. Wykres zalenoci odksztacenia o napre
w próbce
2. Sposób przeprowadzenia wiczenia.
Prowadzcy zajcia przekaza nam niezbdne instrukcje(), na których znajduje si szczegóowy opis postpowania niezbdnego do prawidowego dokonania pomiarów. W instrukcji tej znajduje si te schemat stanowiska do bada oraz tabelki, w które naleao wpisa otrzymane wyniki. Warto jednak zaznaczy, e oznaczenia (symbole) uyte w instrukcji róni si nieco od tych, uytych w sprawozdaniu, co moe prowadzi do nieporozumie.
3. Wyniki pomiarów.
Wyniki, jakie otrzymalimy podczas dowiadczenia zostay umieszcone w tabelach zawartych w instrukcji do wicze. Tutaj zostan opisane jedynie wartoci obliczone przez nas, niezbdne póniej do analizy wyników (ocena bdów).
Wielko fizyczna |
rednio |
|||
symbol |
opis |
symbol |
warto |
jednostka |
r |
rednica drutu |
rr |
0,00123 |
[m] |
T1 |
okres b. masy |
T1r |
2,52 |
[s] |
T2 |
okres z mas dod. |
T2r |
2,82 |
[s] |
G |
modu sztywn. |
G |
4,79•109 |
[N/m2] |
m |
masa tarczy |
m |
0,4257 |
[kg] |
4. Ocena bdów.
Instrukcja podaje, e bdy pomiaru okresów drga T1 i T2 naley obliczy ze wzoru Gaussa na bd redni kwadratowy wartoci redniej. Bd pomiaru promienia drutu r okreli jako maksymalne odstpstwo od wartoci redniej , natomiast bd pomiaru moduu sztywnoci G() wyznaczy metod pochodnej logarytmicznej. I tak mamy:
0,004714 [s]
gdzie: n - liczba pomiarów ( w wiczeniu n = 10)
- odchylenie od wartoci redniej ( = Ti - Tr)
analogicznie T2 = 0,00537 [s]
r = 0,00125 - 0,00123 = 0,00002 [m]
m = 2•10-3 [kg]()
l = 10-3 [m]
R = 10-4 [m]
Pochodna logarytmiczna wzoru (2) prowadzi do zalenoci:
ln G = ln 4 + ln l + ln m + 2ln R - 4ln r - ln (T2 - T1) - ln (T2 + T1)
Róniczkujc powysze wyraenie mamy:
G/G = 0 + l/l + m/m + 2R/R + 4r/r + T1/(T2 - T1) + T2/(T2 + T1)
Po wstawieniu wszystkich wartoci() i dokonaniu oblicze mamy:
G/G = 0,101799
5. Wnioski.
W wiczeniu tym najczstszym pomiarem by pomiar czasu, jaki zajmowao trzydzieci okresów drga wahada torsyjnego. Z tego te wzgldu dla tej wielkoci naleao liczy odchylenie standardowe od wartoci redniej (dla pozostaych byo to tylko najwiksze odchylenie od wartoci redniej). Sam pomiar czasu by jednak utrudniony ze wzgldu na niewyrane wskazania miernika. Czsto wartoci byy przymusowo zaokrglane, poniewa ostatnia cyfra wskanika bya nieczytelna. Reasumujc, uszkodzony wywietlacz miernika oraz bdy wystpujce w seriach pomiarowych innych wielkoci (grubo drutu, rednica tarczy itd.), wpyny na warto bdu wzgldnego pomiaru moduu sztywnoci, który wyniós procentowo a: G/G = 10%.