Leczenie zakażeń HIV
ustąpienie wiremii HIV w ciągu kilkunastu tygodni leczenia - wskaźnik skuteczności leczenia
leczenie trwa całe życie - przerwanie leczenia zawsze powoduje powrót wiremii do stanu początkowego
leczenie skojarzone - w celu uniknięcia lekooporności
Leczenie zakażeń HIV u dorosłych
głównym problemem jest obecnie rezerwuar latentnie zakażonych limfocytów CD4 o długim okresie przeżycia
fazy obniżania wiremii podczas leczenia:
gwałtowny spadek wiremii wskutek zahamowania replikacji w limfocytach CD4 - w ciągu kilku tygodni
powolne obniżanie się wiremii - wskutek hamowania replikacji w zakażonych komórkach
rezerwuarem HIV mogą być CUN i gonady - z powodu gorszej penetracji leków
Klasy stosowanych leków
NRTI - nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy |
NNRTI - nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy |
PI - inhibitory proteazy
|
|
|
|
Nowe grupy leków:
inhibitory integrazy - hamują wbudowywanie DNA wirus do genomu gospodarza
inhibitory fuzji - cząsteczki TZO
antagoniście receptorów CCR5, CXCR4
NRTI
analogi nukleozydów posiadające zdolność hamowania odwrotnej transkryptazy
w komórce ulegają fosforylacji i przekształceniu w analogi nukleozydów
wbudowanie w łańcuch DNA powoduje przedwczesne zakończenie replikacji
AZT i d4T - hamują replikację tylko we wzbudzonych limfocytach, pozostałe działają niezależnie od fazy cyklu komórkowego
penetrują do CUN
eliminowane przez nerki
mogą powodować obwodową neuropatię
Triziwir - ABC + AZT + 3TC
NNRTI
hamują wyłącznie odwrotną transkryptazę HIV-1
mechanizm działania: bezpośrednie połączenie z aktywną częścią enzymu
wada: szybkie wytwarzanie oporności
działają synergistycznie z NRTI
jedyny NNRTI penetrujący do CUN - Newirapina
Newirapian - profilaktyka zakażeń wertykalnych
PI
wiążą się z proteazą białek wirusa (niezbędną podczas składania białek wirionu) i unieczynniają ją
dobrze tolerowane, rzadko objawy uboczne - gł.:
dolegliwości żołądkowo-jelitowe
lipoatrofia - zanik tkanki tłuszczowej na twarzy, gromadzenie się w narządach wewnętrznych, na karku
↑ [cholesterolu], [TGA] → ↑ ryzyka zawału
nietolerancja glukozy
cukrzyca
anemia hemolityczna
Wskazania do leczenia
AIDS
objawy zakażenia HIV
wyniszczenie
nawrotowe pleśniawki lub inne choroby
przewlekłe zakażenia
CD4 <350/mm3
HIV-RNA >55.000 kopii/ml
ostre zakażenia
ostra choroba retrowirusowa
Zasady leczenia antyretrowirusowego
stosuje się 3 leki o dwóch różnych punktach uchwytu:
2 NNRTI + PI, lub
2 NRTI + NNRTI
dobra kombinacja: Newirapina + Zydowudyna + Didanozyna
istotne jest całkowite zahamowanie replikacji - częściowe zahamowanie sprzyja powstawaniu lekooporności i szczepów zdolnych do tworzenia zespólni (HIV-SI)
ustalając nowe leczenie należy pamiętać o krzyżowej lekooporności - np.:
Ritonawir - Nelfinawir - Indinawir
Newirapina - Delawirydyna
Monitorowanie leczenia
poziom wiremii:
przed leczeniem
po 4-8 tygodniach leczenia (czasem spadek dopiero po 12-16 tygodniach)
co 3-4 miesiące
Wskazania do zmiany schematu leczenia:
brak odpowiedzi wirusologicznej (HIV-RNA >50 kopii/ml (poziom oznaczalności) po 6 miesiącach leczenia)
wzrost wiremii
obniżenie liczny CD4
pojawienie się klinicznych wykładników progresji choroby (zakażenia oportunistyczne) - z wyjątkiem tych pacjentów, u których zakażenia oportunistyczne pojawią się na początku leczenia
objawy niepożądane
hepatotoksyczność
wpływ PI na przemiany metaboliczne
toksyczność mitochondrialna → uszkodzenia wielonarządowe
Immunoterapia
IL2 - pobudza limfocyty CD4, nasila replikację latentnych HIV, stymuluje wzrost liczby CD4
IL-12 - pobudza makrofagi
3/3