Wnioski:
Z badanych absorbentów, ołów najlepiej pochłania promieniowanie beta, następnie stal, szkło i bakielit. Masowy współczynnik absorpcji wynosi μ *= (5,29 *102±1.10 *102)mm2/g dla danego nam źródła. Należy pamiętać, że każde źródło może mieć różny współczynnik pochłaniania. Znając masowy współczynnik pochłaniania, dla naszego źródła, można w łatwy sposób wyliczyć zbliżoną wartość zasięgu w danym materiale, poprzez wzór
Promieniowanie β jest to jeden z rodzajów promieniowania jonizującego wysyłanego przez promieniotwórcze jądra atomowe podczas przemiany jądrowej. Promieniowanie beta powstaje podczas rozpadu beta, jest strumieniem elektronów poruszających się z prędkością zbliżoną do prędkości światła. Promieniowanie beta jest znacznie mniej przenikliwe niż np. promieniowanie gamma, które badałem w jednym z poprzednich ćwiczeń. Promieniowanie beta jest silnie pochłaniane przez materię, przez którą przechodzi. Do 100% pochłonięcia promieniowania wystarczy już np. o szerokości 1mm płytka ołowiu i trochę ponad 1cm wody.
Na wielkość absorpcji ma wpływ, praktycznie tylko i wyłącznie gęstość danego materiału, im większa tym absorpcja następuje szybciej.
Większą dokładność pomiarów można by uzyskać poprzez stosowanie dłuższego czasu zliczeń. W naszych pomiarach liczyliśmy 3 pomiary po 60sekund, można by te czasy wydłużyć i zastosować większą ilość . Wymagało by to znacznego wydłużenia czasu pomiarów. Można by też pomiaru dokonywać w pomieszczeniu w którym nie występuje promieniowanie tła.