Ćwiczenie 36
Wyznaczanie wilgotności względnej powietrza i stałej psychrometru Assmana
Przyrządy:
Higrometr Lambrechta, psychrometr Assmana, termometr, eter etylowy
Przebieg ćwiczenia:
A. Pomiar wilgotności względnej
Wilgotność względna jest równa ilorazowi gęstości pary wodnej aktualnie zawartej w powietrzu ρ do gęstości ρs nasyconej pary wodnej w danych warunkach ciśnienia i temperatury:
(1)
Gęstość pary, w warunkach, w których spełnione jest równanie Clapeyrona jest proporcjonalna do jej prężności i równanie (1) można zapisać w postaci ilorazu prężności pary wodnej aktualnie zawartej w powietrzu do prężności nasyconej pary wodnej w danych warunkach:
(2)
Prężność nienasyconej pary wodnej w danych warunkach ciśnienia p0 i temperatury T otoczenia jest praktycznie równa prężności nasyconej pary wodnej w temperaturze tzw. punktu rosy Tr. Stąd, w celu wyznaczenia wilgotności względnej należy zmierzyć temperaturę otoczenia oraz wyznaczyć temperaturę punktu rosy. Temperaturę punktu rosy wyznaczyć można przy pomocy higrometru Lambrechta przedstawionego poniżej (rys.1).
Kolejność wykonywania czynności:
Odczytać temperaturę otoczenia T i ustalić błąd bezwzględny ΔT.
Do zbiornika N higrometru (rys.1) wlać około 1 cm3 eteru, a następnie przedmuchiwać powietrzem zbiornik N poprzez rurkę r1 do momentu, w którym na wypolerowanej powierzchni S zbiornika pojawi się rosa (na około ¾ powierzchni).
Odczytać temperaturę eteru w chwili pojawienia się rosy T'r.
Odczytać temperaturę eteru w chwili zanikania rosy T”r (tj. gdy mniej niż ¼ powierzchni S pokryta jest rosą).
Wyznaczyć temperaturę Tr punktu rosy jako średnią arytmetyczną temperatur T'r i T”r.
Oszacować maksymalny błąd bezwzględny temperatury punktu rosy jako:
Odczytać z tabeli prężności nasyconej pary wodnej w funkcji temperatury: prężność p dla temperatury Tr i prężność ps dla temperatury T.
Oszacować błędy maksymalne prężności Δp i Δps na podstawie zmian prężności przy zmianie temperatury Tr o wartość ±Δ Tr i temperatury T o wartość ±Δ T. (konieczna może być ekstrapolacja liniowa)
Obliczyć wilgotność względną ze wzoru (2) i błąd bezwzględny ΔW wg poniższego wzoru:
(3)
Wyniki pomiarów i obliczeń zestawić w tab.1.
Tab.1.
T [K] |
ΔT [K] |
T'r [K] |
T”r [K] |
Tr [K] |
ΔTr [K] |
ps [N/m2] |
Δps [N/m2] |
p [N/m2] |
Δp [N/m2] |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Wynik końcowy zapisać w postaci: W= Wobl ± ΔW
B. Wyznaczanie stałej psychrometru Assmana
Psychrometr Assmana jest przyrządem, który umożliwia wyznaczenie wilgotności bezwzględnej powietrza na podstawie zmian temperatury zachodzących w trakcie parowania cieczy. Jego budowę przedstawia rys.2. Szybkość parowania wody zawartej w gazie okalającej jeden z termometrów (tzw. termometr mokry - A) ustala się po pewnym czasie zależnym od ciśnienia, temperatury i gęstości pary wodnej zawartej w powietrzu oraz budowy przyrządu. Czynniki te określają tzw. stałą psychrometru daną wzorem:
(4)
gdzie: ρm - gęstość nasyconej pary wodnej w temperaturze Tm.
ρ - gęstość pary zawartej aktualnie w powietrzu
T - temperatura termometru suchego
Tm - temperatura termometru mokrego
p0 - ciśnienie atmosferyczne
Stan równowagi sygnalizowany jest ustabilizowaniem się temperatury Tm wskazywanej przez mokry termometr.
Rys.2.
Kolejność wykonywania czynności
Zwilżyć gazę, którą owinięty jest jeden z termometrów psychrometru.
Uruchomić mechanizm zapewniający stały przepływ powietrza wokół termometrów
Odczytać temperaturę termometru mokrego w stanie równowagi i temperaturę powietrza wskazywaną przez termometr suchy (termometr B psychrometru)
Odczytać z tabeli gęstości pary nasyconej w temperaturze Tr (wyznaczonej w części A) i Tm.
Odczytać wartość ciśnienia p0 z dostępnego na pracowni barometru.
Obliczyć stałą psychrometru ze wzoru (4)
Wyniki pomiarów i obliczeń zestawić w tab. 2
Tab.2.
Tm [K] |
T [K] |
p0 [N/m2] |
ρm [kg/m3] |
ρ [kg/m3] |
A [s2/m2K] |
|
|
|
|
|
|
Wymagania:
Cechy charakterystyczne zjawisk parowania i skraplania,
Własności par nienasyconych i nasyconych, izotermy par, temperatura krytyczna,
Równanie Clapeyrona i Van der Waalsa,
Wilgotność bezwzględna i względna