Wydział: MiIM |
Temat: Maszyna obcowzbudna
|
Data: 11.03.99 |
Grupa: 3
|
Imię i nazwisko: Mariusz Turek
|
Ocena: |
Wyniki doświadczenia :
A) ω=f(Ut)
Stałe:
Uw=220V
Jt=0,6A
Ut [V] |
Obroty n=α*200 |
ω |
50 100 150 200 220 |
1,4 3,4 5,4 7,4 8,3 |
29,31 71,17 113,04 154,91 173,75 |
B) ω=f(Iw)
Stałe:
Ut=110V
It=0,6A
Iw [A] |
Obroty n=α*200 |
ω |
0,04 0,05 0,062 0,096 0,128 0,190 0,240 |
10,1 9,4 8,0 6,4 5,2 4,3 3,9 |
211,73 196,77 167,47 133,97 108,85 90,01 81,64 |
C) ω=f(It)
Stałe:
Ut=220V
Iw=220mA=0,22A
Uw=220V
It [A] |
Obroty n=α*200 |
ω |
1 2 3 4 |
8,2 7,4 7,0 6,4 |
171,65 154,91 146,53 133,97 |
Przy dodatkowym oporze Rd.
It [A] |
Obroty n=α*200 |
ω |
1 2 3 4 |
7,9 7,0 6,2 5,2 |
165,37 146,53 129,79 108,85 |
Celem ćwiczenia jest sporządzenie wykresów charakterystycznych według wyników otrzymanych podczas wykonywania doświadczenia.
W ćwiczeniu wykorzystaliśmy dwie maszyny, z których pierwsza M1 pełni rolę silnika, a druga M2 prądnicy, będącej regulatorem źródła napięcia.
Opracowanie :
W oparciu o równanie Ut=It*Rt+E wyliczamy charakterystykę idealnego biegu jałowego, czyli biegu w którym nie ma obciążenia It.
Określamy wartość rezystancji Rt.
Powyższą wartość ω odczytujemy z wykresu ω=f(It) dla It=0.
Ut=220V
Zakładamy, że It=0 ⇒
Jeżeli przyjmiemy It=1A to z tabeli w punkcie C odczytujemy dla tej wartości ω=171 [rad/s].
Ostatecznie
Dla It=2A z tabeli związanej z oporem dodatkowym Rd odczytujemy wartość ω 146 rad/s. Przyjmujemy z polecenia predkość dwa razy mniejszą, czyli
Po podstawieniu
Wykres pierwszy nachylony pod pewnym kątem jest linią prostą przedstawia zależność
. na nachylenie tej prostej wpływa Iw, który jednocześnie wpływa na strumień i zwiększa kąt nachylenia. Jeżeli Iw= const. to ψ=const. z tej zależności możemy wnioskować iż M≈It co jest równoznaczne równaniu M0=ψ*It. Otrzymaliśmy więc zależność liniową, możemy więc stwierdzić , że ze wzrostem Ut rośnie prędkość kątowa ω.
Zależność ω=f(Iw) opisuje wykres 2 , który jest hiperbolą. Ten kształt wykresu nie jest dla nas wygodny ze względu na nieliniowość. Obroty możemy zmieniać w pewnych granicach od wartości min do wartości max. Prędkość zmienia się hiperbolicznie do zera. Gdy wartość Iw maleje wtedy prędkość hiperbolicznie rośnie.