Sofokles
Sofokles jest drugim z wielkiej trójcy tragików greckich. Urodził się ok. 496 r.p.n.e. w miejscowości Kolonas, niedaleko Aten. Żył w czasach największej świetności politycznej Aten, które przeżywały wówczas także rozkwit kultury i sztuki.
Sofokles już od wczesnej młodości był związany z teatrem. Brał czynny udział w życiu politycznym Aten. Według źródeł starożytnych, Sofokles był także kapłanem jednego z herosów-lekarz. Wielką czcią otaczał Asklepiosa. Religijność i zasługi sprawiły, że po śmierci ok. 406 r.p.n.e. Sofoklesa otaczano kultem, jako herosa Dexiona. W starożytnych zapiskach genialny tragik przedstawiany jest jako człowiek niezwykłej urody, miłego i wesołego usposobienia, obdorzenym dużym urokiem osobistym, pogodą ducha i równowagš psychiczną. Sofoklesa charakteryzowała sprawiedliwość, praworządność i wyjątkowa pobożność.
Sofokles jest autorem ok. 123 sztuk, co najmniej 18 razy zwyciężał w konkursach na najlepszą tragedię. Do naszych czasów zachowało się jedynie 7 tragedii:
-Ajas (prawdopodobnie najwcześniejsza)
-Antygona (ok. 441r.p.n.e.)
-Król Edyp
-Trachinki (429r.p.n.e.)
-Elektra (418-410r.p.n.e.)
-Filoklet (409r.p.n.e.)
-Edyp w Kolonos (ok.401r.p.n.e. - wystawiona po śmierci autora)
Powszechnie uważa się, że najdoskonalszym dziełem Sofoklesa i jedną z największych tragedii w dotychczasowym dorobku ludzkości jest Antygona.
1
1