Międzynarodowy Ruch Turystyczny
Pytania egzaminacyjne
Czynniki wpływające na międzynarodowy ruch turystyczny po stronie popytu
Podaj składniki i strukturę produktu turystycznego
Proszę omówić determinanty popytu turystycznego występujące na poziomie jednostki.
Proszę omówić determinanty popytu turystycznego występujące na poziomie krajowym
Wymień i omów czynniki kształtujące kierunki wyjazdów turystycznych
2. Pojęcia koncentracji, integracji i globalizacji w turystyce
Podaj definicje koncentracji, integracji i globalizacji w turystyce
2.2 Wymień i omów korzyści z integracji. Podaj formy integracji
2.3 Omów pojęcie integracji poziomej. Podaj przykłady w poszczególnych sektorach turystyki
2.4 Omów pojęcie integracji pionowej, czym się różni integracja „wprzód” i „wstecz”. Podaj przykłady.
3. Międzynarodowy transport turystyczny
Podaj udział poszczególnych środków transportu w międzynarodowym ruchu turystycznym i najważniejsze tendencje występujące w tej dziedzinie.
Jakie efekty przyniosła deregulacja transportu lotniczego (na przykładzie USA i Unii Europejskiej)?
Jakie kraje mają najlepiej rozwiniętym ruchu lotniczym. Wyjaśnij dlaczego właśnie te kraje. Wymień po 2 największe linie lotnicze w regionie Ameryk, Europy i Azji Wchodniej.
Jakie są formy współpracy w ramach sojuszy lotniczych. Wymień sojusze oraz 2 najważniejsze linie lotnicze należące do każdego z nich
Jaki wpływ na międzynarodowy ruch turystyczny mają „tanie” linie lotnicze. Podaj 4 największe tanie linie lotniczych w Europie.
4. Baza hotelowa na świecie
4.1 Dlaczego brak jest jednolitego systemu klasyfikacji i kategoryzacji na świecie?
4.2 Jakie są przesłanki powstawania sieci hotelowych na świecie, wymień 5 największych?
4.3 Jakie są przesłanki powstawania grup hotelowych na świecie, wymień 5 największych?
4.4.Scharakteryzuj grupę hotelową Accor.
4.5 Scharakteryzuj grupe hotelową InterContinental Hotels Group.
5. Charakterystyka międzynarodowego ruchu turystycznego
Wymień regiony wg podziału WTO. Które z nich odgrywają największe znaczenie w międzynarodowym ruchu turystycznym i dlaczego? Jaki jest udział ruchu intra- i interregionalnego w tych regionach.
Scharakteryzuj międzynarodową turystykę wyjazdową w Europie (ogólna liczba, główne kierunki wyjazdów, cele podróży, udział środków transportu w wybranych krajach),
Wymień 5 czołowych krajów na świecie pod względem międzynarodowej turystyki przyjazdowej. Uzasadnij dlaczego właśnie te kraje znajdują się w czołówce.
6. Wpływ międzynarodowego ruchu turystycznego na środowisko naturalne i społeczno-kulturowe
6.1 Omów czynniki lokalne określające wielkość wpływu turystyki.
6.2 Omów czynniki zewnętrzne określające wielkość wpływu tursytyki.
6.3 Wyjaśnij pojęcie pojemności turystycznej.
6.4 Jakie czynniki wpływają na pojemność turystyczną?
7. Narodowe Organizacje Turysyczne
7.1 Podaj formy organizacyjne Narodowych Organizacji Turystycznych.
7.2 Wymień formy strategii wspierania branży turystycznej przez NTO.
8. Międzynarodowe organizacje turystyczne
8.1 Jak dzielą się organizacje międzynarodowe działające w turystyce.
8.2 Omów działalność WTO.
8.3 Omów działalność ETC.
8.4 Omów działalność UFTAA.
8.5 Omów działalność IH&RA.
1. Czynniki wpływające na międzynarodowy ruch turystyczny po stronie popytu
1.1 Podaj składniki i strukturę produktu turystycznego
1.2 Proszę omówić determinanty popytu turystycznego występujące na poziomie jednostki.
1.3 Proszę omówić determinanty popytu turystycznego występujące na poziomie krajowym
1.4 Wymień i omów czynniki kształtujące kierunki wyjazdów turystycznych
Produkt turystyczny
Dostępny na rynku pakiet materialnych i niematerialnych składników umozliwiających realizację celu wyjazdu turystycznego
Produkt turystyczny - składniki
Atrakcje i środowisko miejsca docelowego,
Infrastruktura i usługi miejsca docelowego (baza noclegowa, restauracje, transport lokalny, aktywny wypoczynek, siec sprzedaży detalicznej, inne usługi),
Dostepność miejsca docelowego (infrastruktura, sprzęt transportowy, czynniki eksploatacyjne, regulacje rządowe),
Wizerunki i postrzeganie miejsca docelowego,
Cena płacona przez turystę (suma kosztów)
Produkt turystyczny - struktura
Rdzeń produktu (główny motyw podróży),
Produkt rzeczywisty (składniki warunkujace realizację wyjazdu: przejazdy, noclegi, posiłki itd..),
Produkt poszerzony (elementy wyróżnające produkt na rynku)
Poziomy na jakich sa analizowane determinanty w turystyce zagranicznej
Poziom jednostki (gospodarstwa domowego)
Poziom kraju
Czynniki na poziomie jednostki
Styl życia
Cykl życia
Psychograficzne
Czynniki stylu życia
Dochód dyspozycyjny,
Czas wolny od pracy (wymiar płatnego urlopu),
Wykształcenie,
Mobilność osobista
Dochód dyspozycyjny
Dochód dyspozycyjny pokazuje jakimi dochodami gospodarstwo domowe faktycznie dysponuje po opłaceniu takich zobowiązań jak mieszkanie, żywność, podatki, spłaty kredytu itp. Na aktywność turystyczną wpływa również wielkość dochodu dyspozycyjnego na osobę. Gospodarstwa domowe o identycznym dochodzie dyspozycyjnym mogą mieć różne dochody dyspozycyjne na osobę.
Dochód dyspozycyjny - pojęcia pokrewne
Dochodowa elastyczność popytu - Korelacja pomiędzy wielkością dochodu a wydatkami turystycznymi
Cenowa elastyczność popytu - relacja pomiędzy ceną produktu turystycznego popytem turystycznym,
Zagadnienie kursu walutowego
Czas wolny od pracy
Wymiar czasu wolnego od pracy,
Sezonowość,
Poziom wykształcenia
Edukacja rozszerza horyzonty i zwiększa potrzebę podróżowania. Ponadto, im wyższe wykształcenie jednostki, tym większa świadomość o różnych możliwościach podróżowania i tym większa podatność na wpływ informacji, mediów, reklamy i sprzedaży promocyjnej.
Mobilność osobista
Mobilność osobista w ostatnich dziesięcioleciach wzrosła bardzo dzięki prywatnym samochodom. Jest to dominujący środek transportu zarówno turystyce krajowej ale również odgrywa bardzo ważną rolę turystyce zagranicznej.
Samochód osobowy jest preferowanym środkiem transportu w międzynarodowej turystyce wypoczynkowej w Europie.
Czynniki cyklu życia
Wiek,
Sytuacja rodzinna
Fazy cyklu życia
Dzieciństwo
(decyzje o wyjeździe turystycznym dzieci są podejmowane przez rodziców, chociaż oczywiste jest, że na rodzaj i kierunek wyjazdu dzieci mają decydujący wpływ. Wyjazdy turystyczne bez rodziców zaczynają się już w wieku od 10 lat np. w ramach wycieczek szkolnych lub młodzieżowych.. Są to jednak zwykle wyjazdy krajowe.
Młodość
W tej fazie głównym priorytetem staje się niezależność, towarzystwo innych i poszukiwanie własnej tożsamości. Niezależne od rodziców wakacje zaczynają się zwykle w wieku 15 lat. Na możliwość ich realizacji mają wpływ ograniczone środki finanse, kompensowane jednak przez brak obowiązków, dużą ilość wolnego czasu i pęd do poznania nowych miejsc i doświadczeń. Grupa ta ma wysoką aktywność turystyczną, poszukująca głównie tanich rodzajów transportu (głownie lądowego) i zakwaterowania. Najważniejsza rolę odgrywa po prostu „wyrwanie się” - miejsce docelowe jest mniej ważne.
Małżeństwo
Zmiana dotychczasowego układu priorytetów życiowych, zainteresowań i zajęć jednostki. Nowym priorytetem staje się tworzenie dorobku życiowego. Przed przyjściem na świat dzieci, młode małżeństwa często dysponują wysokimi dochodami i niewieloma obowiązkami, co powoduje wysoką aktywność turystyczną obejmującą często wyjazdy za granicę.
Pojawienie się dzieci w połączeniu z obowiązkami związanymi z prowadzeniem domu wpływa na ograniczenia czasowe i finansowe zmniejszające znacznie aktywność turystyczną. Wybór rodzaju wyjazdu turystycznego jest bardziej kwestią organizacyjną niż geograficzną. Duży udział ma turystyka krajowa.
Puste gniazdo
W momencie kiedy dzieci dorosły i weszły w fazę młodości zaczynając podróżować samodzielnie, z rodziców zostają zdjęte ograniczenia czasowe i finansowe, a ich aktywność turystyczna wzrasta. Jest to często faza, w której odbywane są egzotyczne podróże. W USA jest to na przykład ważny segment klientów na rejsy wycieczkowe.
Starość (Jesień życia)
Wcześniejsze emerytury w wieku 50 lat lub 55 lat powoduje, że powstaje grupa reprezentująca popyt zarówno na turystykę krajową jak i zagraniczną. Czynnikami ograniczającymi aktywność turystyczną w tej fazie są: brak środków finansowych, słabe zdrowie i w wielu wypadkach utrata partnera mimo posiadania dużej ilości wolnego czasu. Wobec zjawiska starzenia się społeczeństw znaczenie tego segmentu docelowego w najważniejszych rynkach turystycznych stale rośnie.
Czynniki psychograficzne (Kategorie VALS)
Grupy zorientowane na przeżycie
Osoby należące do tej grupy są motywowane obawami o swoją przyszłość i bezpieczeństwo (osoby znajdujące się w trudnej sytuacji ekonomicznej, a także zamożniejsze, które czują się zagrożone możliwością utraty pracy, , że nie będą w stanie zapłacić kolejną ratę kredytu, czy wydatków dokonanych za pomocą kart kredytowych). Wszelkie objawy recesji ekonomicznej natychmiast te obawy wzmacniają.
Grupy zorientowane „na zewnątrz”
Osoby należące to tej grupy dysponują wystarczającym dochodem i przekonaniem, że nie muszą się obawiać o swoją przyszłość. Ważne dla nich jest uznanie i status społeczny zgodny z wizerunkiem z jakim chcą być postrzegani przez innych. Najważniejsze dla nich jest udział we właściwej wycieczce, uprawianie „właściwych” sportów, noszenie „właściwych” ubiorów, przynależność do właściwego towarzystwa. Generalnie zachowania są kształtowane przez modę. Członkowie tej grupy są podatni na oddziaływanie mediów i przekazy promocyjne.
Grupy zorientowane „do wewnątrz”
Osoby należące do tej grupy są w większości dobrze wykształcone, o dojrzałej osobowości. Bardzo ważne dla nich są własne przekonanie potrzeba samorealizacji. Jakość życia i środowisko w którym przebywają jest ważną przesłanką w ich postępowaniu. W grupie tej najsilniejsze są wartości duchowe i estetyczne oraz aspiracje twórcze. Z tej grupy rekrutują się w większości działacze społeczni. Przy wyborze kierunku wyjazdu turystycznego biorą pod uwagę możliwość poznania miejscowej kultury i ludności, kwestie ochrony środowiska, przygodę itp..
Czynniki na poziomie kraju
Ekonomiczne,
Demograficzne,
Polityczne,
Techniczne
Czynniki ekonomiczne
Poziom rozwoju gospodarczego społeczeństwa jest główną determinantą wielkości popytu turystycznego ponieważ gospodarka wpływa na wiele niezwykle ważnych i wzajemnie powiązanych ze sobą czynników. Dlatego kraje najwyżej rozwinięte takie jak USA, Niemcy, Japonia, Francja itd. Sa w czołówce krajów o największej aktywności turystycznej.
Pomiędzy średnim poziomem dochodu dyspozycyjnego w danym kraju a popytem na podróże w celach wypoczynkowych istnieje więc wyraźny związek.
Wysoka aktywność turystyczna krajów rozwiniętych wynika również z znacznej liczby podróży służbowych, które również mają bezpośredni związek z poziomem rozwoju gospodarczego i powiązaniami gospodarczymi, naukowymi i kulturalnymi z zagranicą.
Czynniki demograficzne
Pod tym pojęciem rozumie się główne cechy społeczeństwa wpływające na popyt w turystyce. Odgrywają one mniejsza rolę niż ekonomiczne i ulegają wolniejszym zmianom w czasie. Główne cechy określające popyt turystyczny w tej dziedzinie to wielkość gospodarstwa domowego, jego struktura, wiek i poziom wykształcenia osób wchodzących w jego skład.
W krajach rozwiniętych bardzo widoczną tendencją jest zmniejszanie się przeciętnej wielkości gospodarstwa domowego.
Wśród czynników z tej grupy można wymienić również stopień urbanizacji kraju. Wzrost urbanizacji powoduje zmianę struktury społeczno-zawodowej ludności co z kolei wpływa na zwiększenie popytu turystycznego. Z kolei w strukturze ludności miejskiej największą aktywnością turystyczną charakteryzują się duże ośrodki miejskie.
Czynniki polityczne
Polityka wizowa i paszportowa,
Wspieranie rozwoju infrastruktury ważnej dla rozwoju turystyki,
Promocja turystyki (w przypadku turystyki przyjazdowej)
Czynniki techniczne
Rozwój środków transportu:
Szybkość,
Komfort,
Bezpieczeństwo,
Efektywność
Czynniki kształtujące kierunki wyjazdów turystycznych
odległość ekonomiczna (czas i koszt dotarcia do miejsca docelowego),
dystans kulturowy (różnic w kulturze pomiędzy krajem źródłowym a krajem docelowym) ,
relatywny koszt utrzymania w danym kraju (rola kursu walutowego).
Pojęcia koncentracji, integracji i globalizacji w turystyce
2.1 Podaj definicje koncentracji, integracji i globalizacji w turystyce
2.2 Wymień i omów korzyści z integracji. Podaj formy integracji
2.3 Omów pojęcie integracji poziomej. Podaj przykłady w poszczególnych sektorach turystyki
2.4 Omów pojęcie integracji pionowej, czym się różni integracja „wprzód” i „wstecz”. Podaj przykłady.
Koncentracja działalności turystycznej
Pod pojęciem procesu koncentracji rozumiemy zwiększanie udziału w rynku przez czołowe przedsiębiorstwa turystyczne.
Koncentracja odnosi się do rynku krajowego.
Integracja w turystyce
Integracja - formalne powiązania pomiędzy przedsiębiorstwami turystycznymi.
Globalizacja
Zjawisko globalizacji w turystyce moża zdefiniować najprociej jako przenoszenie działalności do innych krajów i na inne kontynenty.
Korzyści integracji
Ekonomia skali:
Powiązanie ze sobą komplementarnych działalności,
Wspólne inwestycje w nowe technologie,
Wspólne szkolenia,
Wspólny marketing itd.
Gwarancja dostaw (touroperatorzy),
Większa siła nabywcza (touroperatorzy, sieci agencji)
Lepszy geograficzny rozkład punktów sprzedaży, utrzymywanie punktów sprzedaży w najlepszych lokalizacjach (sieci agencji).
Formy integracji
Stworzenie nowych podmiotów zależnych (np. oddziały),
Przejęcie własności innego podmiotu,
Fuzja (połączenie podmiotów),
Umowa franszyzy,
Konsorcjum,
Umowa o współpracy
Integracja pozioma
Integracja pozioma ma miejsce wtedy, gdy powiązania zachodzą w ramach tego samego sektora rynku turystycznego
Przykłady:
Sojusze linii lotniczych,
Sieci i grupy hotelowe
Sieci agencji turystycznych,
Grupy touroperatorskie,
Integracja pionowa
Integracja pionowa ma miejsce wtedy, gdy powiązania zachodzą wzdłuż procesów produkcyjnych i obejmują podmioty z różnych sektorów rynku turystycznego.
Integracja pionowa „wprzód”
Integracja pionowa „wstecz”
Integracja pionowa „wprzód”.
Integracja pionowa „wprzód” ma miejsce wtedy gdy podmiot integrujący znajduje się w wyżej w procesie produkcyjnym niż podmiot integrowany.
Przykłady:
przejęcie przez touroperatora łańcucha detalicznych agencji turystycznych,
Przejęcie (lub utworzenie) firmy touroperatorskiej przez regularną lini lotniczą,
Integracja pionowa „wstecz”
Integracja pionowa „wstecz” ma miejsce wtedy gdy podmiot integrujący znajduje się w niżej (czyli bliżej rynku) w procesie produkcyjnym niż podmiot integrowany.
Przykłady:
przejęcie (lub utworzenie) przez touroperatora czarterowej linii lotniczej,
Przejęcie przez touroperatora sieci hoteli wypoczynkowych,
Przejęcie przez sieć agencji touroperatora
3. Międzynarodowy transport turystyczny
3.1 Podaj udział poszczególnych środków transportu w międzynarodowym ruchu turystycznym i najważniejsze tendencje występujące w tej dziedzinie.
3.2 Jakie efekty przyniosła deregulacja transportu lotniczego (na przykładzie USA i Unii Europejskiej)?
3.3 Jakie kraje mają najlepiej rozwiniętym ruchu lotniczym. Wyjaśnij dlaczego właśnie te kraje. Wymień po 2 największe linie lotnicze w regionie Ameryk, Europy i Azji Wchodniej.
3.4 Jakie są formy współpracy w ramach sojuszy lotniczych. Wymień sojusze oraz 2 najważniejsze linie lotnicze należące do każdego z nich
3.5 Jaki wpływ na międzynarodowy ruch turystyczny mają „tanie” linie lotnicze. Podaj 4 największe tanie linie lotniczych w Europie.
Struktura ruchu turystycznego wg. rodzajów transportu
Przyjazdy według środka transportu - Świat
Transport drogowy - 50,6%
Transport lotniczy - 39,4%
Transport wodny - 6,8%
Transport kolejowy - 3,0%
Transport lotniczy:
Ameryki 54,1%
Afryka - 49,4%
Azji i Pacyfik - 47,3%.
Bliski Wschód - 39,8%
Europa - 31,6 %,
Transport drogowy
Europa 57,1%
Bliski Wschód 55,3%,
Afryka - 41,3 %
Azja i Pacyfik - 40,9%
Ameryki - 40,2%
Transport wodny
Azja i Pacyfik - 9,9%
Afryka - 7,1%
Europa - 6,2%
Ameryki - 5,5%
Bliski Wschód - 4,9%
Transport kolejowy
Europa - 5,0%
Azja i Pacyfik - 0,5%
Afryka - 0,3%
Ameryki - 0,1%
Bliski Wschód - 0,0%
Deregulacja transportu lotniczego
Najpierw w USA (przeloty krajowe) - tzw. Deregulation Act za czasów Prez. Cartera (1978 rok),
10 lat później - deregulacja w Unii Europejskiej - 3 dyrektywy składające się na politykę „otwartego nieba”.
Efekty deregulacji
Powstanie wielu nowych linii lotniczych - w tym tzw. „tanich linii lotniczych”.
Obniżenie kosztów przelotów,
Zaostrzenie konkurencji pomiędzy przewoźnikami,
Zahamowanie procesu globalizacji i koncentracji,
Eliminacja najmniej efektywnych przewoźników zarówno nowopowstałych jak i dzialających wcześniej,
10 największych linii lotniczych na świecie w 2003 r.
Sojusze linii lotniczych
Star Alliance: Air Canada, Air New Zealand, ANA (All Nippon Airways), Asiana Airlines, Austrian Airlines, BMI, LOT, Lufthansa, SAS, Singapore Airlines, Spanair, Thai Airlines Internetional, United Airlines, US Airways, Varig. Liderzy: Lufthansa i United Airlines
Oneworld: Aer Lingus, American Airlines, British Airways, Cathay Pacific, Finnair, Iberia, LANChile, Quantas. Liderzy: British Airways i American Airlines
Sky Team: Aeromexico, Air France, Alitalia, CSA, Delta, KLM, Korean Air, Northwest Airlines. Liderzy: Air France i Delta.
Formy współpracy w ramach sojuszy
Integracja rozkładów jazdy i połączeń przesiadkowych - tzw. „code sharing” i „centra przesiadkowe” ;
Wspólna obsługa podróżnych oraz usługi rezerwacyjne.
Wspólne usługi na lotniskach (poczekalnie dla pasażerów wyższych klas).
Wspólny marketing,
Wspólne programy lojalnościowe.
(Dla przykładu linie lotnicze uczestniczące w Star Alliance uczestniczą we wspólnym programie lojalnościowym Miles & More. Punkty uzyskiwane na usługi jednej linii mogą być wykorzystywane na każdej innej).
Tanie linie lotnicze
Pierwsze powstawały w USA po deregulacji,
Na rynku USA podział na „tanie” i tradycyjne linie lotnicze się zaciera (Southwest - powstała jako tania linia lotnicza - obecnie należy do grona największych linii na swiecie), główny nacisk położony na wyzszą jakość i dodatkowe usługi
W Europie tanie linie konkurują głównie ceną - efekt sztucznie zawyżonych cen przed deregulacją.
Udział w USA - ok.. 20% rynku, w Europie niespełna 30%
Tanie linie lotnicze w Europie
Niższe koszty osiągane są głównie poprzez:
ograniczenie zakresu usług w trakcie lotu (brak posiłków),
korzystanie z mniejszych czasem dalej położonych lotnisk,
wykorzystywanie do rezerwacji głównie Internetowych systemów rezerwacyjnych oraz własnego Call Center (pomijanie pośrednictwa agencji turystycznych oraz GDS-ów),
uruchamianie przelotów tylko na trasach na których jest szansa osiągnięcia wysokiego (minimum 80-90%) wykorzystania miejsc.
Ranking tanich linii lotniczych
4. Baza hotelowa na świecie
4.1 Dlaczego brak jest jednolitego systemu klasyfikacji i kategoryzacji na świecie?
4.2 Jakie są przesłanki powstawania sieci hotelowych na świecie, wymień 5 największych?
4.3 Jakie są przesłanki powstawania grup hotelowych na świecie, wymień 5 największych?
4.4.Scharakteryzuj grupę hotelową Accor.
4.5 Scharakteryzuj grupe hotelową InterContinental Hotels Group.
Klasyfikacja bazy noclegowej
Mimo podejmowanych wielu prób w przeszlości brak jest jednolitej klasyfikacji bazy noclegowej na świecie. O ile powszechnie używana jest nazwa „hotel” to w zakresie innych typów bazy noclegowej stosowane są często nazwy zwyczajowe. Szczególnie dotyczy to krajów europejskich gdzie tradycje hotelarstwa są najdłuższe.
Systemy kategoryzacji na świecie
Brak światowego systemu,
Próby wprowadzenia ponad-narodowego systemu kategoryzacji w ramach np. Unii Europejskiej, nie powiodły się z powodu zróżnicowania bazy noclegowej w poszczególnych krajach i odmiennych doświadczeń historycznych.
Integracja i globalizacja w hotelarstwie - sieci i grupy hotelowe
Sieci - grupują hotele jednej marki
Grupy hotelowe - grupują różne sieci
Sieci:
Wspólna marka
Podobne położenie,
Ujednolicony standard wyposażenia,
Ujednolicony zakres usług i system obsługi gości,
Wspólny system rezerwacyjny,
Wspólny system recepcyjne,
Wspólne szkolenia, zakupy itp.
Korzyści z przynależności do sieci hotelowych
- efektywniejsze prowadzenie działalności marketingowej (wspólna reklama czy wydawnictwa promocyjne),
- korzystanie ze wspólnego systemu rezerwacyjnego,
- wspólne szkolenia,
- wspólne zakupy zaopatrzeniowe i inwestycyjne (standardowe projekty, wyposażenie, technologia).
Ranking największych sieci hotelowych - 2003 r.
Grupy hotelowe - przesłanki
Podstawową przesłanką tworzenia grup hotelowych jest dotarcie do różnych segmentów rynku za pomocą różnych marek czyli sieci hotelowych. W warunkach zaostrzającej się konkurencji zwiększenie udziału w ogólnym rynku jest jednym z najważniejszych wskaźników sukcesu hotelowej korporacji międzynarodowej.
Największe grupy hotelowe na świecie w 2003 r.
Zasięg geograficzny grup hotelowych
InterContinental Hotels Group
Siedziba: Wielka Brytania
Forma własności: spółka giełdowa
Forma współpracy z hotelami:
Własność + leasing - 171,
Zarządzanie - 423
Franszyza - 2926,
InterContinental Hotel Group c.d.
Marki (w nawiasie liczba obiektów)
Intercontinental Hotels & Resorts (135)
Crowne Plaza (202)
Holiday Inn (1529)
Holiday Inn Express, (1455)
Candlewood Suites(109)
Indigo Hotel,
Staybridge Suites (71)
Accor
Siedziba: Francja
Formy współpracy:
Własność + leasing 63%,
Zarządzanie lub franszyza - 37%
Zasięg geograficzny:
Francja - 1320 hoteli (26% pokoi),
Europa (poza Francją) - 870 (26% pokoi),
Ameryka Północna - 1259 (30%),
Ameryka Łacińska - 160 (5%)
Accor
Marki
Sofitel (182 obiekty w 52 krajach)
Mercury (721 obiekty w 45 krajach)
Novotel (394 obiekty w 57 krajach)
Ibis (686 w 36 krajach)
Etap (307 obiekty w 11 krajach)
Formule 1 (372 w 12 krajach)
Red Roof Inn (350 obiektów w USA)
Motel 6 (850 obiektów w USA i Kanadzie)
5. Charakterystyka międzynarodowego ruchu turystycznego
5.1 Wymień regiony wg podziału WTO. Które z nich odgrywają największe znaczenie w międzynarodowym ruchu turystycznym i dlaczego? Jaki jest udział ruchu intra- i interregionalnego w tych regionach.
5.2 Scharakteryzuj międzynarodową turystykę wyjazdową w Europie (ogólna liczba, główne kierunki wyjazdów, cele podróży, udział środków transportu w wybranych krajach),
5.3 Wymień 5 czołowych krajów na świecie pod względem międzynarodowej turystyki przyjazdowej. Uzasadnij dlaczego właśnie te kraje znajdują się w czołówce.
Udział w turystyce przyjazdowej poszczególnych regionów
Międzynarodowy ruch turystyczny intra
i interregionalny wg regionów WTO
Dane i prognozy WTO
Ruch przyjazdowy inter- i intraregionalny - 2002 r.
W regionach Europa, Ameryki, Azja & Region Pacyfiku udział ruchu intraregionalnego wynosi od 75 do 88%.
Wyjątkiem są Bliski Wschód i Afryka które generują mniej ruchu niż go otrzymują (odpowiednio 40 i 45%)
Ruch miedzyregionalny - 2002 r
Ruch interregionalny - podsumowanie
Największy ruch interregionalny jest przez Atlantyk z Ameryk do Europy (23 mln przyjazdów, z tego 10 mln do Europy Zach.),
Ruch w przeciwnym kierunku (18 mln, z czego 2/3 (12 million), do Ameryki Płn.).
Europa generuje również znaczny ruch do regionów Azji i Pacyfiku (16 mln) i Afryki (11 mln, z czego ponad połowa do Afryki Północnej).
Międzynarodowy ruch turystyczny
Wyjazdy z wybranych regionów
Podróże Europejczyków w 2003 roku
1. Liczba podróży 338 mln +0,5%
2. Liczba noclegów 3,4 mld +4%
3. Wydatki w czasie podróży 310 mld Euro +2%
Europa pozostaje dominującym centrum ruchu turystycznego
Udział gospodarki turystycznej w europejskim produkcie brutto wynosi około 12%.
Udział przemysłu turystycznego w europejskim produkcie brutto wynosi ponad 4,5%.
Udział zatrudnienia w gospodarce turystycznej w zatrudnieniu ogółem wynosi około 11,5%, a zatrudnienia w przemyśle turystycznym około 4%.
Podróże Europejczyków w 2003 roku
Główne kierunki wyjazdów
Podróże Europejczyków w 2003 roku
Cele podróży
Uczestnictwo mieszkańców wybranych krajów w wyjazdach wakacyjnych
Udział środków transportu w wyjazdach wakacyjnych
Wyjazdy zagraniczne wybranych krajów zachodnioeuropejskich
6. Wpływ międzynarodowego ruchu turystycznego na środowisko naturalne i społeczno-kulturowe
6.1 Omów czynniki lokalne określające wielkość wpływu turystyki.
6.2 Omów czynniki zewnętrzne określające wielkość wpływu tursytyki.
6.3 Wyjaśnij pojęcie pojemności turystycznej.
6.4 Jakie czynniki wpływają na pojemność turystyczną?
Międzynarodowy Ruch Turystyczny
Wykład 10
Wpływ międzynarodowego ruchu turystycznego na środowisko naturalne i społeczno-kulturowe
Czynniki określające wielkość wpływu turystyki
Czynniki o znaczeniu lokalnym
Struktura społeczna,
Cechy środowiska kulturowego,
Cechy środowiska naturalnego,
Struktura gospodarki,
Zasoby
Czynniki zewnętrzne
Cechy turystów
Rodzaj turystyki
Czynniki o znaczeniu lokalnym
Struktura społeczna
Struktura społeczna np.Londynu czy Nowego Jorku, wpływa w znacznie większym stopniu na poziom absorbcji i tolerancji obecności turystów niż, załóżmy, tradycyjne struktury rodzinne, zachowane na Zachodnim Samoa na Pacyfiku.
Czynniki o znaczeniu lokalnym
Cechy środowiska kulturowego
Cechy kulturowe regionu turystycznego odgrywają ważną rolę w określeniu wielkości oddziaływania. Im większe różnice w środowisku kulturowym, tym większa atrakcyjność regionu turystycznego, ale i tym większy może być wpływ obecności turystów. Rezultatem może być, albo destrukcja lokalnej kultury albo, co bardziej prawdopodobne, komercjalizacja lokalnych zwyczajów i tradycji, takich jak tańce, stroje, sztuka i rzemiosło ludowe.
Czynniki o znaczeniu lokalnym
Cechy środowiska
Obecność turystów zmienia środowisko. Może ono być albo naturalne albo stworzone przez człowieka, przy czym to drugie jest (lub może być) generalnie daleko bardziej odporne na wpływ turystyki niż pierwsze. Im bardziej krucha jest równowaga w środowisku, tym większe niebezpieczeństwo spowodowania w nim nieodwracalnych zmian
Czynniki o znaczeniu lokalnym
Struktura gospodarki
Struktura gospodarki określa wielkość korzyści i kosztów związanych z turystyka. Generalnie, im kraj jest lepiej rozwinięty i uprzemysłowiony, tym będzie zdrowsza. Takie kraje osiągają maksymalne korzyści ponosząc przy tym minimalne koszty.
Podstawowe mierniki ekonomicznego znaczenia turystyki
udział turystyki w dochodzie narodowym,
udział turystyki w bilansie płatniczym - bilans turystyczny
udział w zatrudnieniu,
Czynniki o znaczeniu loklanym
System polityczny
System polityczny często (ale nie zawsze) jest odbiciem ideałów i poglądów społeczności lokalnej i może aktywnie zachęcać do rozwoju turystyki lub go hamować.
Czynniki o znaczeniu lokalnym
Zasoby
Dostępność zasobów lokalnych (siła robocza, kapitał, grunty itp.) mają znaczny wpływ na akceptację i pozytywny stosunek do rozwoju turystyki, a nawet na formę jaki ten rozwój przybiera. Tam gdzie zasoby lokalne są rzadkie, konkurencja o nie jest wysoka, a koszt „sposobności” użytkowania tych zasobów dla turystyki będzie również wysoki.
Częścią lokalnych zasobów jest także infrastruktura lokalna. Jeśli rozwój turystyki powoduje, że infrastruktura jest nadmiernie użytkowana, może to wywoływać odruchy niechęci wobec turystyki i powodować konflikt pomiędzy ludnością miejscową a turystami. Z drugiej strony, rozwój turystyki może doprowadzić do poprawy infrastruktury, do której dostęp ma zarówno ludność miejscowa jak i turyści, przyczyniając się w ten sposób do podniesienia jakość życia mieszkańców.
Czynniki zewnętrzne
Cechy turysty (społeczne)
Cechy turystów są ważnym czynnikiem określającym społeczny i kulturowy wpływ turystyki na społeczność lokalną. Na przykład, odwiedzający zaliczani do kategorii „turystyki masowej” mają większy wpływ społeczny i kulturowy niż należący do kategorii „odkrywca” czy „poszukiwacz przygód”. Pierwsza kategoria wymaga urządzeń i obiektów o standardzie zachodnim i nie dostosowuje się do lokalnych norm i zwyczajów, podczas gdy druga odczuwa radość i satysfakcję uczestnicząc w nich.
Generalnie, im większe różnice pomiędzy środowiskiem społecznym i kulturowym mieszkańców i turystów, tym większy wpływ i będące jego wynikiem zmiany. Cechy turystów obejmują także sposób wydawania pieniędzy przez turystę, środek transportu, strukturę i liczbę osób towarzyszących w podróży, wiek, wykształcenie, status majątkowy (dochód) i cel wizyty. Wszystkie te czynniki wpływają na naturę i wielkość wpływu na społeczność lokalną.
Czynniki zewnętrzne
Rodzaj turystyki
Rodzaj działalności turystycznej jest ściśle związany z cechami osobowymi turystów, którzy w nich uczestniczą. Jednak, pewne jej formy, takie jak hazard, mogą mieć wpływ społeczny daleko większy niż związany z tymi samymi grupami uczestniczącymi w innych rodzajach działalności. Hazard może powodować zwiększone ryzyko rozwoju wśród społeczności lokalnych takich zjawisk jak prostytucja, narkomania i przestępczość.
Pojemność turystyczna
Fakt, że turystyka wywiera wpływ na gospodarkę, środowisko naturalne i społeczność lokalną w regionie turystycznym oraz przeświadczenie, że ten wpływ zwiększa się wraz ze wzrostem wolumenu przyjazdów turystycznych, wskazuje, że istnieje pewien próg obecności turystów, powyżej którego wpływ staje się nie do zaakceptowania. Takie progi określa się również terminem „pułap chłonności”.
Pojemność turystyczna - definicja
Pojemność turystyczna to maksymalny poziom obecności turystów wywierający taki wpływ na społeczność lokalną, środowisko naturalne i gospodarkę, które jest akceptowalny zarówno przez turystów jak i społeczność lokalną, pozwalając jednocześnie na utrzymanie równowagi w przyszłości.
Czynniki wpływające na pojemność turystyczną
Średnia długość pobytu.
Charakterystyka turystów i ludności miejscowej.
Geograficzny rozkład turystów.
Rozkład sezonowy przyjazdów.
Rodzaj działalności turystycznej.
Dostępność do poszczególnych miejsc.
Poziom użytkowania infrastruktury i jej wolna pojemność.
Zakres wolnej pojemności wśród różnych sektorów produkcyjnych gospodarki.
Dynamika pojemności turystycznej
Wcześniejsze określenie pojemności nie jest pełne ponieważ implikuje, że pojemność turystyczna podlega pewnym absolutnym limitom.
W praktyce, pod wpływem pewnych bodźców poziom akceptacji i przez to pojemność turystyczna (zwłaszcza z punktu widzenia społecznego lub kulturalnego) może wzrastać z upływem czasu w miarę jak obecność turystów staje się bardziej oczekiwana i akceptowana.
Z czasem proces ten staje się czymś w rodzaju sprzężenia zwrotnego pomiędzy pojemnością turystyczną a czynnikami wewnętrznymi i zewnętrznymi odpowiedzialnymi za zwiększenie lub zmniejszenie poziomu aprobaty dla obecności turystów.
Skutki przekroczenia pojemności turystycznej
Jeśli w jednym z obszarów będących przedmiotem oddziaływania pojemność turystyczna zostanie przekroczona, proces rozwoju turystyki jest hamowany (rozwój niezrównoważony).
Szkody wywołane przez przekroczenie pojemności turystycznej mogą być odniesione do dowolnego obszaru na którym one zachodzą lub do zadowolenia turystów.
W obu przypadkach rezultatem będzie:
Zmniejszenie przyjazdów turystycznych do regionu i podupadanie przemysłu turystycznego (turyści zaczną poszukiwać alternatywnych kierunków wyjazdów) lub,
Zmieni się struktura przyjazdów (nizsze segmenty rynku) przez co coraz trudniej będzie osiągnąć planowane cele..
Pojemność turystyczna w różnych obszarach
Ponadto, biorąc pod uwagę, że turystyka wpływa na społeczeństwo, kulturę, środowisko oraz gospodarkę, próg pojemności turystycznej może być osiągnięty raczej w jednym z tych obszarów, a nie we wszystkich razem.
Możliwe jest, że w pewnym regionie turystycznym, że działalność turystyczna wywołuje znaczące skutki np. na lokalny ekosystem, nie stwarzając jeszcze poważniejszych zagrożeń dla np. struktury społecznej, kultury czy gospodarki.
7. Narodowe Organizacje Turysyczne
7.1 Podaj formy organizacyjne Narodowych Organizacji Turystycznych.
7.2 Wymień formy strategi wspierania branży turystycznej przez NTO
Przesłanki zaangażowania rządów w turystyce
Wpływy dewizowe i ich poprawa bilansu płatniczego.
Możliwość tworzenia miejsc pracy.
Rozproszenie branży turystycznej i wynikająca z tego konieczność koordynacji rozwoju i działalności marketingowej.
Maksymalizacja korzyści netto dla lokalnych społeczności.
Kreowanie obrazu kraju jako celu wyjazdów turystycznych.
Wprowadzanie regulacji mających na celu ochronę konsumentów i przeciwdziałania nieuczciwej konkurencji.
Zapewnienie dóbr publicznych i infrastruktury jako częśći produktu turystycznego.
Ochrona walorów turystycznych i środowiska.
Regulowanie pewnych obszarów zachowań społecznych np. hazard.
Monitorowanie poziomu ruchu turystycznego poprzez badania statystyczne.
Pojęcie Narodowej Organizacji Turystycznej
Organizacja odpowiedzialna za problematykę turystyczną na poziomie krajowym a w szczególności:
Kształtowanie i rozwój produktu turystycznego miejsca docelowego;
Promocję na rynkach zagranicznych.
Formy organizacyjne NTO
Pomiędzy poszczególnymi krajami istnieją poważne różnice w formach organizacyjnych NTO , zależne na ogół od wielkości przemysłu turystycznego i wagi jaką rząd przywiązuje do zaangażowania sektora publicznego w turystyce.
Formy organizacyjne:
Samodzielne ministerstwo,
Część ministerstwa (departament).
Agencja rządowa lub quasi-rządowa ( Posiada zwykle odrębny, wprowadzony drogą ustawy, statut, radę nadzorczą złożoną z osób spoza rządu).
Strategie marketingowe NTO
Dwie możliwe strategie:
Promocyjna czyli kształtowanie wizerunku kraju wobec docelowych segmentów,
Wspierająca czyli wspomaganie komercyjnych działania marketingowe przedsiębiorstw turystycznych,
Strategia marketingowego wspierania
1. Dostarczanie danych z badań
2. Reprezentowanie na rynkach źródłowych,
3. Organizacja giełd i warsztatów,
4. Wycieczki studyjne,
5. Informatory dla branży turystycznej,
6. Wsparcie za pomocą wydawnictw i ich dystrybucji,
7. Programy wspólnych działań marketingowych,
8. Informacja i systemy rezerwacyjne,
9. Wsparcie dla nowych produktów,
10. Konsorcja branżowe
11. Pomoc konsumentom i ich ochrona,
12. Ogólne usługi doradcze dla branży
Dostarczanie danych z badań
Dostarczanie branży turystycznej regularnych, danych badawczych w postaci:
przeglądów statystyk,
krótkich raportów na temat trendów rynkowych i pomocy w przygotowaniu pytań ankietowych,
Dane te mogą być bardzo użyteczne w procesie planowania marketingowego poszczególnych firm we wszystkich sektorach.
Prowadzenie wspólnych badań to także efektywny sposób stymulowania przez NTO dopływu odpowiednich danych.
Regularne rozsyłanie wyników badań jest praktycznym sposobem utrzymywania kontaktów z branżą i równocześnie wywierania wpływu na strategie marketingowe.
Reprezentacja na rynkach źródłowych
Dzięki zagranicznym filiom na głównych rynkach źródłowych, NTO może tworzyć i utrzymywać bardzo ważne kontakty z branżą i działać jako punkt dystrybucji całego zakresu produktów turystycznych swojego kraju.
Dzięki sterowaniu wyborem kontaktów i priorytetów w dystrybucji, NTO może wywierać istotny wpływ na dostawców, którym pomaga w ramach wybranych celów marketingowych.
Sieć biur może także generować napływ ważnych informacji marketingowych, które zasilając system informacyjny NTO mogą być wykorzystane w procesie planowania marketingowego.
Organizacja giełd (warsztatów) i targów turystycznych
Organizacja na rynkach źródłowych lub we własnym kraju spotkań grup dostawców produktów turystycznych z grupami potencjalnych kupujących, takich jak touroperatorzy, agencje turystyczne i inni organizatorzy turystyki,
Ułatwia to kontakty i pozwala na obniżenie kosztów działalności marketingowej jednej i drugiej strony,
Poprzez wybór tematu wiodącego warsztatów, np. baza noclegowa, wycieczki autokarowe czy atrakcje turystyczne, wystawianie indywidualnych zaproszeń i zwykle subsydiowanie kosztu zakwaterowania i dojazdu, NTO może mieć ogromny wkład w realizację swoich celów.
Wycieczki studyjne
Poprzez organizowanie wizyt we własnym kraju dla grup wybranych agentów turystycznych, dziennikarzy i touroperatorów i w celu „testowania” dostępnych produktów, NTO wspiera docelowy kraj i jego produkty wpływając w ten sposób na skuteczność działalności branży turystycznej na rynkach źródłowych.
Wycieczki studyjne odgrywają ważną rolę, gdyż oferują wiele możliwości komunikowania najważniejszych przekazów wpływowym osobom w kanałach dystrybucji i w mediach.
Podręczniki dla branży turystycznej
NTO wydają jeden lub więcej branżowych informatorów, które służą jako źródło informacji i wskazówek dla branży. Na przykład w podręczniku kongresowym podane są szczegóły ważne dla organizatorów konferencji (obiekty, ceny, usługi itp.).
Inne podręcznik mogą dotyczyć turystyki wypoczynkowej, kwalifikowanej itp.
. Wsparcie za pomocą wydawnictw i ich dystrybucji
Wiele NTO zapewnia możliwość reklamowych branży turystycznej,
Niektóre NTO produkują tzw. shells do wykorzystania przez mniejsze firmy. Są to zwykle kolorowe ulotki zawierające tematyczne fotografie i wolne miejsce, na którym może być wdrukowywane logo firmy i informacja o produkcie.
NTO może także oferować touroperatorom i dostawcom usługi wysyłki bezpośredniej dla ich własnych materiałów drukowanych.
Programy wspólnych działań marketingowych
Wspólne przedsięwzięcia są specjalnymi projektami marketingowymi, które NTO mogą wspierać na zasadzie wspólnego udziału. Zwykle informacja o dostępnej kwocie dofinansowania jest przekazywana do wiadomości branży turystycznej - sektorowi publicznemu, jak również komercyjnemu - które mogą przedstawiać oferty, często konkurując ze sobą.
Informacja i systemy rezerwacyjne
Wykorzystując nowe komputerowe technologie informatyczne, NTO może pomagać sektorom w branży poprzez zbudowanie centralnego systemu rezerwacyjnego, który będzie wspierał produkty oferowane w dystrybuowanych katalogach.
Agencje turystyczne i inni dystrybutorzy, którzy mogą dotrzeć natychmiast do produktów za pomocą jednego systemu rezerwacyjnego, uważają to zwykle za jedyną efektywną metodę współpracy z małymi firmami.
Wsparcie dla nowych produktów
Poprzez selektywne proaktywne wsparcie marketingowe, opierające się na kryteriach ustalonych w trakcie planowania marketingowego, NTO może pomóc przy wejściu na rynek i uplasowaniu się na nim nowych produktów w początkowym okresie 2-3 lat od ich "produkcji".
Małe firmy nie mogą zwykle pozwolić sobie na prowadzenie marketingu na poziomie krajowym lub międzynarodowym,
8. Międzynarodowe organizacje turystyczne
8.1 Jak dzielą się organizacje międzynarodowe działające w turystyce.
8.2 Omów działalność WTO.
8.3 Omów działalność ETC.
8.4 Omów działalność UFTAA.
8.5 Omów działalność IH&RA.
Organizacje działające na rzecz turystyki międzynarodowej
Podział według rodzaju:
Organizacje rządowe,
Organizacje pozarządowe
Organizacje rządowe i publiczne działające w turystyce
Organizacje pozarządowe działające w turystyce
Podział według sektorów
Touroperatorzy i agencje turystyczne,
Hotelarstwo i gastronomia,
Transport,
Edukacja i nauka
Organizacje pozaturystyczne działające na rzecz turystyki
ONZ - Organizacja Narodów Zjednoczonych (United Nations Organization),
OECD - Organizacja Współpracy Gospodarczej (Organization for Economic Cooperation and Development),
UNESCO - Organizacja Narodów Zjednoczonych do Spraw Oświaty, Nauki i Kultury (United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization)
Światowa Organizacja Turystyki - WTO
Siedzibą organizacji jest Madryt.
Jest organizacją stowarzyszoną z ONZ.
Główne zadania jakie stawia sobie WTO:
stymulować poprzez turystykę wzrost ekonomiczny na świecie,
tworzyć miejsc pracy oraz
sprzyjać ochronie środowiska.
Światowa Organizacja Turystyki - WTO
WTO - Światowa Organizacja Turystyki (World Tourism Organisation) jest wiodącą organizacją międzynarodową ds. turystyki . Stanowi forum globalne dla dyskusji spraw związanych z turystyką oraz praktycznej wiedzy nt. turystyki.
Członkowie WTO:
139 krajów i terytoriów oraz
ponad 350 członków afiliowanych (reprezentujących lokalne rzady, stowarzyszenbia turystyczne I firmy prywatne włącznie z liniami lotniczymi, grupami hotelowymi i touropertaorami).
WTO
WTO prowadzi działalność w regionach za pomocą komisji regionalnych starając się wspomagać organy rządowe ds. turystyki w poszczególnych krajach.
Formy działalności WTO to:
zbieranie i rozpowszechnianie danych statystycznych nt. turystyki,
działania na rzecz usuwania formalności w przekraczaniu granic,
konferencje i seminaria nt. prowadzonej działalności,
Europejska Komisja Turystyki (ETC)
European Travel Commission jest organizacją odpowiedzialną za promocją Europy jako celu podróży na innych kontynantach .
Członkami ETC są 33 kraje należące do Unii Europejskiej oraz Chorwacja, Islandia, Monako, Norwegia, i Szwajcaria.
ETC zostało założone w 1948 roku jako część OECD (wcześniej OEEC). Od 30 lat jest organizacją niezależną.
Europejska Komisja Turystyki
Członkami są organy rządowe ds. Turystyki czyli NTO.
ETC koncentruje swoją działalność na rynkach pozaeuropejskich gdzie działa przynajmniej 6 zagranicznych ośrodków promocji i informacji turystycznej krajów członkowskich. Są to USA, Kanada, Meksyk, Brazylia, Argentyna i Japonia.
ETC - formy działalności
Podstawywi formami działalności ETC są:
public relations,
reklama skierowana do konsumentów, oraz
promocja skierowana do branży turystycznej,
Wybór form działalności i wszelkie kampanie reklamowe poprzedzone są badaniami rynkowymi.
ETC - formy działalności
Przedstawiciele zagranicznych ośrodków informacyjnych tworzą na poszczególnych rynkach ETC Operations Group.
Ustalają oni wspólne programy działaności promocji Europy, przeznaczają wspólny budżet i starają się uzyskiwać lokalne wsparcie w branży turystycznej.
Działalnośc ETC jest finansowana ze składek członkowskich.
UFTAA
Powstała w 1966 w wyniku połączenia dwóch organizacji FIAV i UOTAA,
Do organizacji należy 114 krajowych stowarzyszeń krajowych oraz członków stowarzyszonych z 121 krajów.
UFTAA współpracuje z agendami ONZ - UNESCO, WHO. Jest też członkiem afiliowanym przy WTO.
Głównym celem działalności UFTAA jest reprezentowanie agentów turystycznych i touroperatorów wobec innych organizacji takich jak International Air Transport Association (IATA), the International Hotel and Restaurant Association (IH&RA), International Union of Railways (IUR).
UFTAA - cele działalności
Misja organizacji:
Stanowić forum wymiany poglądów w sprawach turystyki na świecie,
Reprezentowanie interesów organizacji członkowskich członków.
Poprawa wizerunku członków i działanie na ich korzyść.
Podejmowanie działań na rzecz rozwoju turystyki zrównoważonej.
Dziedziny działalności
Współpraca z międzynarodowymi firmami ubezpieczeniowymi w zakresie ustalania standardów ubezpieczeń w turystyce,
Wprowadzenie i administrowanie światowym voucherem turystycznym,
Wydawanie kart identyfikacyjnych dla pracowników biur podróży,
Prowadzenie sieci informacyjnej (UFTAANet)
Działalność wydawnicza,
Działalność szkoleniowa
IHRA - International Hotel & Restaurants Association
Członkami IHRA są :
Stowarzyszenia hotelowe (np. PZH),
Sieci hotelowe,
Członkowie afiliowani (indywidualne przedsiębiorstwa hotelowe i osoby fizyczne),
Siedzibą IH&RA jest Paryż, regionalne biura znajdują się w Hongkongu (dla obszaru Azji i Pacyfiku) oraz w Meksyku (dla Ameryki Łacińskiej.
IHRA - obszary działalności
Międzynarodowa klasyfikacja hoteli,
Polityka podatkowa,
Zarządzanie zasobami ludzkimi,
Statystyki branżowe,
Nowoczesne technologie