„PRÓBA TŁOCZNOŚCI METODĄ ERICHSENA”
Temperatura- ႰC
Wilgotność powietrza- %
I Część teoretyczna:
TŁOCZNOŚĆ - podatność materiału (np. blachy) na odkształcenia plastyczne w procesie tłoczenia. Tłoczność jest określana na podstawie próby technologicznej, np. próby Erichsena (miarą podatności jest głębokość wytłoczenia — uzyskanego do pojawienia się oznak pękania blachy — za pomocą tłocznika o kulistym zakończeniu), próby miseczkowania (stosunek średnicy krążka blachy do średnicy miseczki uzyskanej z niego bez pęknięć), a także próby rozciągania i przeginania.
Próba tłoczności metodą Erichsena jest stosowana w celu określenia tłoczności cienkich blach, taśm i bednarki oraz sprawdzenia ich podatności dotłoczenia na zimno. Próba polega na powolnym wtłaczaniu kulisto zakończonego tłocznika stalowego lub kulki w próbkę blachy dosuniętą do matrycy oraz na pomiarze głębokości wytłoczonego wgłębienia do chwili wystąpienia na nim pęknięcia. Głębokość wgłębienia określa się symbolem E.
Przebieg ćwiczenia:
a) próbę tłoczności należy przeprowadzać w temperaturze otoczenia lecz nie niższej niż 10 stopni C.
b) przystępując do prowadzenia próby należy: dokonać oględzin próbki, zmierzyć grubość próbki w co najmniej trzech miejscach, obliczyć średnią arytmetyczną, natłuścić smarem obydwie strony próbki, części robocze stempla oraz matryce, docisnąć próbkę pierścieniem dociskowym do matrycy.
c) ustalając na podziałce początkowe położenie stempla a następnie wtłaczać go w próbkę bez wstrząsów i uderzeń z prędkością 5-20 mm / minutę.
d) zmierzyć głębokość wtłoczenia z dokładnością 0,1 mm i obliczyć średnią arytmetyczną z co najmniej 3 głębokości.
e) dokonać oględzin powierzchni wytłoczonej wypukłości i porównać z powierzchnią próbki przed dokonaniem próby.
II CZĘŚĆ PRAKTYCZNA:
1)Treść zadania:
Próba tłoczności blach metodą Erichsena.
2) Sprawdzone przedmioty i wymiary:
- próbka blachy o średniej grubości ........... mm.
- przyrząd Erichsena.
3) Sprzęt mierniczy:
suwmiarka.
podziałka na przyrządzie Erichsena.
4) Wyniki pomiarów(tabela zestawieniowa wyników):
Rodzaj badanego materiału: |
Wymiary próbki mm |
Średnica kulistego zakończe- nia stempla w mm |
Głębokość wtłoczenia |
Tłoczność
mm |
Charakter pęknięcia i powierzchni wypukłości
|
|||
|
grubość a |
szerokość b |
|
h1 |
h2 |
h3 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
5) Obliczenia:
6) Uwagi i wnioski końcowe:
Z przeprowadzonego doświadczenia wynika, że zastosowana próbka blachy, która jest ze stali, nie jest idealnym materiałem do zastosowania w tłoczeniu. Istnieje wiele innych rodzajów metali i stopów lepiej nadających się do tego typu zastosowań technologicznych.
Po wykonaniu tego ćwiczenia wewnętrzna strona próbki zmieniła się z chropowatej na błyszczącą. Wewnątrz pozostały rysy od tłocznika.
Niezgodność warunków ciągnięcia blachy w przyrządzie Erichsena z rzeczywistymi warunkami procesu tłoczenia jest następująca: przy wyciąganiu materiału w przyrządzie Erichsena występuje przede wszystkim wyciskanie materiału. W procesie rzeczywistym odkształcanie powstaje przez przesunięcie objętości metalu pod wpływem naprężeń wzdłużnych, rozciągających i stycznych.
2