Mapa Piri Reisa
Oczywistym faktem jest dzisiaj, że obraz świata w oczach ludzi starożytności odbiegał od tego, jaki my znamy. Współczesna technika wykorzystująca satelity do pomiarów i tworzenia map powierzchni Ziemi pozwala na osiągnięcie dokładności nigdy wcześniej niemożliwej do osiągnięcia. Czyżby jednak nasi przodkowie posiadali podobną do dzisiejszej technikę ? Istnieją starożytne przekazy mówiące o podróżach do krain, kontynentów, które uważa się za odkryte dopiero w wieku XV czy latach późniejszych. Istnieje również sporo starożytnych map obrazujących powierzchnie Ziemi. Do takich właśnie zabytków należy mapa Piri Reisa. Mapa ta odnaleziona została w pałacu Topkapi w Stambule w 1929 roku, kiedy to pałac ten zamieniono w muzeum. Piri Reisa, który początkowo był piratem grasującym m.in. po Morzu Śródziemnym łupił statki zarówno kupców europejskich jak i arabskich. Później mianowany został admirałem floty Morza Czerwonego i Zatoki Perskiej na dworze sułtana tureckiego Selima I. Piri Reis miał renomę znakomitego kartografa, w obiegu do roku 1517 znalazło się 215 map sporządzonych jego ręką, które opatrzył własnoręcznym podpisem. Odnalezione w Stambule fragmenty mapy Piri Reisa zostały skopiowane na skórze gazeli. W 1954 roku ich kopie znalazły się w rękach amerykańskiego kartografa Arlingtona H. Mallery'ego. Zainteresował się on nimi ponieważ na mapach tych naniesione były lądy, np. Antarktyda, które w 1513 roku nie były jeszcze znane. Pracownik Instytutu Hydrograficznego Marynarki Wojennej USA Walters, znajomy Mallery'ego zwrócił uwagę na dokładność w odległości pomiędzy Europą a Ameryką przedstawioną na mapie. Na mapie znajdowały się również Wyspy Kanaryjskie i Azory, co było niespotykane na ówczesnych mapach, na których kontynent amerykański nie był jeszcze przedstawiany. Istniejące na mapie zarysy Ameryki jak również Antarktydy znajdują się dokładnie we właściwym miejscu. Wybrzeże Antarktydy łączy się z wybrzeżem Ameryki podczas, gdy dzisiaj jest w tym miejscu morze. Badania wykonane z pomocą satelitów wykazały, że rzeczywiście jakieś 11 000 tysięcy lat temu, pod koniec epoki lodowcowej w taki sposób wyglądało ukształtowanie kontynentów, czyli że Ameryka łączyła się z Antarktydą. Na mapie Piri Reisa uderza dokładność odwzorowania wybrzeży, zatok i gór Antarktydy. Chodzi tutaj o twardy ląd, który teraz znajduje się pod grubą pokrywą lodową. Współczesne pomiary sugerują ogromną zbieżność wyników. Znakomity kartograf prof. Ch. Hapgood uważa, że mapy, jeśli chodzi o Antarktydę, musiały wzorowane być na dokumentach, w których brzegi zmierzone zostały nim Antarktyda pokryła się lodem. Mapy przedstawiają również mnogość linii przecinających Atlantyk, które były pomocne przy ustalania kursu statków przez ówczesnych marynarzy. Półwysep Iberyjski i zachodnie wybrzeże Afryki narysowane z dużą dokładnością. Uderzająca jest również liczba wysp, większość z nich legendarna. Nie ma końca spekulacjom na temat pochodzenia źródeł, z których korzystał Piri Reis przy tworzeniu swoich map. Mapy będące wówczas w obiegu nie zawierały tych szczegółów, które uwidocznił Piri Reis. Skąd czerpał informacje pozostaje nadal niewyjaśnioną tajemnicą. Czy natrafił on podczas swoich pirackich rozbojów na stare mapy, którymi posługiwali się Egipcjanie, bądź Fenicjanie. Znane są kontakty tych ostatnich z mieszkańcami Ameryki. W Palenque znajduje się sarkofag, które płaskorzeźby oraz kształt przypominają sarkofagi fenickiego. W La Venta znajduje się natomiast wiele ołtarzy, jako że miejsce to było centrum religijnym Olmeków. Wiek ołtarzy szacowany jest na 9 wiek p.n.e. Jeden z tych ołtarzy ozdobiony jest postacią noszącą brodę oraz buty, których końce są zawinięte. Takie właśnie buty nie były używane przez Olmeków, używali ich natomiast Fenicjanie i Hetyci. Wiele plemion indiańskich wierzy w białego boga, który przybył morzem ze wschodu, był ich nauczycielem i doradcą. U różnych plemion nosił on różne nazwy: Quetzalcoatl, Tlaloc, Chaca. Jego wizerunek przypomina podobizny boga deszczu Hadada, którego czcili Fenicjanie. Jeżeli rzeczywiście Piri Reis natrafił na kopie map fenickich, i na nich, o ile posiadały takie dane, oparł swoją wiedzę o ukształtowaniu linii brzegowej Ameryki i Antarktydy (nie znamy całej mapy Piri Reisa, tylko jej fragmenty) pozostaje pytanie skąd Fenicjanie posiadali tak dokładne mapy. Istniejąca na mapach Piri Reisa linia brzegów Antarktydy ukryta była już wtedy pod grubą warstwą lodu.
2