ĆWICZENIE 5 : REFRAKCJA
WSTĘP
Ważne informacje o budowie cząsteczek można uzyskać badając wzajemne oddziaływanie materii obdarzonej masą spoczynkową i promieniowania elektromagnetycznego , szczególnie zjawisko załamania światła.
Promienie świetlne rozchodzące się w próżni z prędkością c mają w ośrodku gęstszym mniejszą prędkość c'. Stosunek tych prędkości jest równy współczynnikowi załamania światła ( zgodnie z III prawem Snelliusa )
(1)
Współczynnik załamania światła zależy od długości fali światła . wiąże się to z dyspersją światła. Stwierdza się wzrost tego współczynnika w miarę stosowania coraz krótszych długości fal. W warunkach laboratoryjnych do pomiaru współczynnika załamania światła gazów , cieczy i ciał stałych stosuje się najczęściej światło o długości fali D = 589,3 nm widma sodowego i zaznacza się to symbolem nD.
Współczynnik załamania światła zależy od temperatury. Dla ciekłych związków organicznych wzrost temperatury o 1°C wywołuje na ogół zmniejszenie wartości współczynnika załamania n o 3,5⋅10-4 do 5,5⋅10-4. Dla niektórych cieczy obserwuje się w pobliżu temperatury wrzenia zmniejszenie wartości n dochodzące do 7⋅10-4. Dla każdej substancji można określić tzw. współczynnik temperaturowy dn/dt.
Wpływ ciśnienia na wartość współczynnika załamania n dla cieczy i substancji stałych jest niewielki. Wzrost ciśnienia o 1atm. zwiększa wartość n zaledwie o ok. 3⋅10-5. Zależność ta ma większe znaczenie dla gazów , gdzie wartość bezwzględnego współczynnika załamania ng wyrażony jest wzorem :
(2)
Zależność pomiędzy współczynnikiem załamania światła a gęstością i masą molową określa tzw. refrakcja właściwa rw i refrakcja molowa RM
(3)
(4)
gdzie M - mas cząsteczkowa , d - gęstość.
Współczynnik załamania światła jest wielkością niemianowaną natomiast RM wyraża się w cm3/mol. Refrakcja molowa związków chemicznych jest wielkością addytywną tzn. że refrakcję molową związku można otrzymać przez zsumowanie refrakcji przypisywanych poszczególnym atomom , grupom atomów i charakterystycznym typom wiązań występujących w danej cząsteczce :
RM = ∑Ri (5)
gdzie : Ri jest refrakcją poszczególnych atomów , ugrupowań atomowych lub wiązań danej cząsteczki. Każdy typ wiązań wnosi swój udział liczbowy do refrakcji molowej. Dlatego mierząc refrakcję molową bezpośrednio całej cząsteczki i porównując otrzymany wynik z wartością obliczoną teoretycznie na podstawie danych z odpowiednich tabel , można wyciągnąć wnioski dotyczące budowy cząsteczki danej substancji.
OPRACOWANIE WYNIKÓW
1.1. Wszystkie wielkości , które odczytaliśmy z „Poradnika fizykochemicznego” oraz odczytany na refraktometrze Abbego współczynnik załamania światła umieszczamy w tabeli:
L.p. |
Alkohol |
Wzór |
n |
M |
d |
RM z poradnika |
1 |
alkohol metylowy |
CH3OH |
1,33 |
32,04 |
0,7915 |
8,2857 |
2 |
alkohol n-propylowy |
C3H8O |
1,38332 |
60,03 |
0,8043 |
17,5393 |
3 |
alkohol izopropylowy |
C3H8O |
1,37727 |
60,03 |
0,9408 |
14,6864 |
4 |
alkohol n-butylowy |
CH3(CH2)3OH |
1,39838 |
74,12 |
0,8104 |
22,1528 |
5 |
alkohol n-amylowy |
C5H12O |
1,40242 |
88,05 |
0,8136 |
26,5136 |
6 |
alkohol n-heksylowy |
C6H13OH |
1,41649 |
102,18 |
0,8205 |
31,3964 |
7 |
alkohol benzylowy |
C6H5CH2OH |
1,538 |
108,14 |
1,0453 |
32,4438 |
8 |
glikol etylenowy |
C2H6O2 |
1,42854 |
62,07 |
1,1131 |
14,3816 |
Zrównania (4) obliczamy refrakcję molową cieczy :
alkohol metylowy RM =