Zdanie w sensie logicznym jest to wyrażenie jednoznacznie stwierdzające na gruncie reguły danego języka iż tak a tak jest albo ze tak a tak nie jest Zdanie prawdziwe takie które opisuje rzeczywistość taką jaką ona jest Zdanie fałszywe takie które opisuje rzeczywistość niezgodnie z tym jak się ona ma Zdanie analityczne zdanie którego prawdziwość jest przesądzona ze względu na samo znaczenie użytych w nim słów zdanie któremu nie można zaprzeczyć bez naruszenia reguł określających znaczenie użytych w nim słów w danym języku Zdanie wewnętrznie kontradyktoryczne zdanie którego fałszywość jest przesądzona ze względu na samo znaczenie użytych w nim słów Zdanie syntetyczne wszelkie inne zdania których wartości logicznej nie możemy poznać w ten sposób Wypowiedź zdaniowa niezupełna takie wyrażenie które pomija istotne dla znaczenia wartości logicznej elementy Funkcje zdaniową nazywa się takie wyrażenie opisowe, które zawiera zmienne (x,y,z,S,M,P). Funkcja zdaniowa sama przez się nie ma określonej wartości logicznej: zazwyczaj w zależności od tego jakich dokonamy konkretnych podstawień na miejsce zmiennych otrzymywać będziemy z danej funkcji zdania prawdziwe albo fałszywe Konkretyzacja podstawianie wyrazów bądź wyrażeń w miejsca zmiennych zdaniowych lub nazwowych. Kwantyfikator ogólny stawiamy wówczas gdy jesteśmy przekonani że zdanie zawsze jest prawdziwe Kwantyfikator szczegółowy wówczas gdy dana funkcja zdaniowa przy niektórych przynajmniej podstawieniach nazw na miejsce danej zmiennej zmieni się w zdanie prawdziwe Podział na zdania:atoniczne orzekające że jakieś indywiduum x określona jednostka oznaczona nazwą indywidualna przynależy albo nie przynależy do określonej klasy subsumcyjne orzekające że jakaś klasa A w całości czy w części zawiera się (nie zawiera się) w jakiejś klasie B egzystencjalne zdanie orzekające o istnieniu (czy nie istnieniu) przedmiotów jakiegoś rodzaju Funktor prawdziwościowy to taki funktor zdaniotwórczy o argumentach zdaniowych przy którym na podstawie samej tylko wartości logicznej jako argumentów zdaniowych, a niezależnie od treści tych zdań można jednoznacznie określić jaka jest wartość logiczna całego zdania zbudowanego za pomocą tego funktora Funktor negacji zasady negacji sprzeczności dwa zdania względem siebie sprzeczne nie mogą być oba prawdziwe wyłączonego środka dwa zdania względem siebie sprzeczne nie mogą być oba fałszywe podwójnego przeczenia negacji negacja jakiegokolwiek zdania ma taka sama wartość logiczną jak owo zdanie które zostało podwójnie zanegowaneFunktor koniunkcji warunkiem wystarczalnym i zarazem koniecznym prawdziwość koniunkcji jest prawdziwość obu zdań składowych. Natomiast fałszywość choćby jednego zdania składowego jest warunkiem wystarczającym fałszywości koniunkcji Funktor alternatywy nierozłącznej zdanie złożone jest prawdziwe gdy jeden i tylko jeden z argumentów zdaniowych jest prawdziwy oraz jeden i tylko jeden jest fałszywy. Dla fałszywości alternatywy rozłącznej wystarcza aby argumenty były tej samej wartości logicznej. Funktor dysjunkcji zdanie złożone jest prawdziwe jeśli przynajmniej jedno ze zdań składowych jest fałszywe. Prawdziwość obu zdań składowych jest warunkiem wystarczającym fałszywości dysjunkcji Funktor równoważnościowy zdanie złożone jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy oba zdania składowe są tej samej wartości logicznej fałszywe jeśli zdania są odmiennej wartości logicznej Funktor implikacji Implikacja jest fałszywa jedynie wtedy gdy pierwsze jej zdanie składowe jest prawdziwe a drugie fałszywe. Warunkiem wystarczającym prawdziwości implikacji jest więc fałszywość poprzednika. Warunkiem wystarczającym i koniecznym fałszywości implikacji jest aby zarazem poprzednik był prawdziwy a następnik fałszywy. Związek miedzy tym co głosi zdanie p a tym co głosi zdanie q które ze zdania p wynika może być: przyczynowy o przyczynie i skutku strukturalny tzn. związek powstały z takiego a nie innego rozmieszczenia przedmiotów w przestrzeni albo zdarzeń w czasie związek tetyczny tzn. powstający z czyjegoś ustanowienia związek analityczny związany np. z samym sensem użytych słów.Klasa abstrakcji tzn klasa przedmiotów pozostających w stosunku równościowym do jakiegoś określonego elementy tej klasy Relacja jednoznaczna charakteryzuje się tym ze dowolny jest element przeciwdziedziny porządkowany jest przez relacje jednemu tylko elementowi dziedziny (1-n) np. bycie matka Relacja odwrotnie jednoznaczna charakteryzuje się tym ze dowolnemu elementowi dziedziny relacja przyporządkowuje tylko jeden element przeciwdziedziny (n-1) np. bycie bezpośrednim podwładnym Relacja wzajemnie jednoznaczna zwana relacją doskonałą że dowolnemu elementowi dziedziny przyporządkowany jest tylko jeden element przeciwdziedziny i element przeciwdziedziny przyporządkowany tylko 1 elementowi dziedziny np. bycie żoną (1-1) Relacja wzajemnie wieloznaczna charakteryzuje się tym ze istnieją w jej dziedzinie przynajmniej jeden element pozostający w relacji do więcej niż jednemu elementowi przeciwdziedziny i istnieje w przeciwdziedzinie element do którego pozostają w tej relacji przynajmniej dwa różne elementy dziedziny (n-n) np. x został oszukany przez y Podział logiczny musi być podziałem wyczerpującym nie może pozostać element poza jakaś klasą Podział logiczny łączy się z relacją równoważności. Klasa abstrakcji relacji rozproszona przez element x określamy jako zbiór wszystkich i tylko tych przedmiotów y które do x pozostają w relacji R Zasada abstrakcji mówi o tym że zbiór klas abstrakcji relacji równoważnościowej R jest podziałem relacji. Zakres nazwy który zostaje poddany podziałowi nazywamy całością dzieloną a wyróżniona w podziale zakresy nazw podrzędnych nazywamy członami podziału Cechy poprawnego podziału logicznego: zupełności suma członów podziału jest równa całości dzielonej rozłączności członów podziału człony podziału nie mają żadnego wspólnego elementu jedyności zasady podział posiada tylko jedną zasadę podziału warunek treściowy będzie tym który będzie pozwalał na wyznaczony cel. Podział naturalny w poszczególnych członach podziału znajdują się obiekty bardziej do siebie podobne niż obiekty należące do innych członów podziału Podział sztuczny w poszczególnych jego członach znajdują się elementy mniej do siebie podobne niż obiekty należące do innych członów podziału Prawa logiczne to takie funkcje które przy każdym podstawieniu daje zdanie prawdziwe Sylogizm to wypowiedź o postaci zdania warunkowego mającego w poprzedniku koniunkcję dwóch zdań lub więcej w których powtarza się pewien składnik wspólny a następnik jest zdaniem zbudowanym ze składników nie powtarzających się w poprzedniku Transpozycja jakiegoś zdania warunkowego nazywamy takie zdanie warunkowe które powstaje z poprzedniego przez przestawienie poprzednika z następnikiem i zanegowaniu obu.
Logika matematyczna obejmuje przede wszystkim teorię rozumowań matematycznych, czyli teorie dedukcji. Bada zatem te związki logiczne miedzy zdaniami, które leża u podstaw rozumowań dedukcyjnych, czyli przede wszystkim wynikanie logiczne oraz sprzeczności Logika ogólna wyznacza obszar problematyki znacznie wykraczającej poza zakres logiki matematycznej. Semiotyka ogólna teoria znaku w procesie porozumiewania się ludzi Semantyka dział językoznawstwa, którego przedmiotem jest analiza znaczeń wyrazów. Dział semiotyki zajmujący się badaniem związków, jakie zachodzą miedzy wyrażeniami języka a przedmiotami, do których się one odnoszą. Semiotykę dzielimy na: syntaktykę bada funkcje syntaktyczne relacje, które zachodzą miedzy wyrażeniami wewnątrz języka i które mają charakter formalny. Podstawowe relacje syntaktyczne to np. wynikanie reprezentowanie stałych przez zmienne itp. Semantyka pragmatyka traktować ma o relacji miedzy znakiem a odbiorcą. Znakiem nazywamy dostrzegalny układ rzeczy czy zjawisko spowodowane przez kogoś ze względu na to, iż jakieś wyrażenie ustanowione czy zwyczajowo ukształtowane reguły nakazują wiązać z tym układem rzeczy czy zjawiskiem myśli określonego typu. Oznaką jakiegoś stanu rzeczy czy zdarzenia nazywamy wszystko to, co współwystępuje z owym stanem rzeczy czy zdarzeniem powoduje skierowanie nań czyjejś myśli, choć nie istnieją reguły znaczeniowe, które by takie skierowanie myśli nakazałySubstrat materialny znaku może być odpowiednio trwały (np. napis na trwałym materiale, znak drogowy, kamień graniczny) albo nietrwały (błysk światła, dźwięk mowy ludzkiej, sygnał gwizdkiem). Substrat materialny znaku przybiera w pewnej fazie taką postać że nie możemy bezpośrednio dostrzec jego cech istotnych z punktu widzenia przekazu informacji (np. naświetlona a niewywołana błona światłoczuła z tekstem dokumentu, nagrana taśma magnetofonowa) Język jest to system obejmujący wyznaczony przez pewne reguły zbiór znaków słownych znaków z którymi odpowiednie reguły nakazują wiązać myśli określonego typu, a inne reguły określają dopuszczalny sposób wiązania tych znaków w wyrażenia złożone. Tak więc z semiotycznego punktu widzenia język określany jest przez trzy grupy reguł: reguły wyznaczające zasób słów danego języka reguły znaczeniowe oraz reguły składniowe (syntaktyczne). Języki naturalne to jest takie, których reguły ukształtowane zostały zwyczajowo w sposób spontaniczny a dopiero później ktoś podjął się ich odtworzenia na podstawie obserwacji posługiwania się danym językiem przez członków jakieś grupy. Języki sztuczne skonstruowane dla jakichś celów w ten sposób ze reguły tych języków zaprojektowano z góry (np. język esperanto) Słownictwo to zasób słów mających ustalone znaczenie w danym języku. Idiomy szczególne zwroty językowe wyrażenia złożone, które mają swoiste znaczenie odmienne od tych, które wyznaczałoby zwykłe znaczenie wyrazów składowych Składnią jakiegoś języka są ustalone w nim reguły dotyczące sposobu wiązania wyrazów w wyrażenia złożone. Metajęzyk język w którym formułuje się wypowiedzi o wypowiedziach sformułowanych w języku niższego stopnia Język prawny tzn. język w którym formułowane są ustawy i podobne akty prawodawcze o których zakłada się że maja być rozumiane jako zespół norm postępowania ustanowionych przez organizację państwową Język prawniczy w którym formułowane są różnego rodzaju wypowiedzi o normach prawnych np., że taka a taka norma obowiązuje albo że została uchylona itp. Zdanie wyrażenie które głosi że tak a tak jest czy tez tak a tak nie jest Nazwa taki wyraz czy wyrażenie rozumiane jednoznacznie które nadaje się na podmiot lub orzecznik orzeczenia imiennego w zdaniu Funktorami nazywa się w logice wyrazy czy wyrażenia które nie są zdaniami ani nazwami lecz służą do wiązania jakichś wyrażeń w wyrażenia bardziej złożone Argumenty funktora wyrazy czy wyrażenia które są przez jakiś funktor wiązane w złożoną Role semiotyczne wypowiedzi: rola opisowa tzn. zajmujemy się wypowiedziami o pewnym kształcie jako środkiem opisu, że tak a tak jest albo ze tak a tak nie jest rola ekspresowa polegająca na wyrażaniu przez wypowiedzi naszych przeżyć różnego rodzaju rola sugestywna jakaś wypowiedź mniej lub bardziej skutecznie pełni rolę sugestywną w stosunku do jej odbiorcy, jeśli oddziałuje nań jakoś swoisty bodziec do określonego działania rola per formatywna polega na tym że poprzez wygłaszanie tych wypowiedzi w określonym układzie życia społecznego dokonuje się takich aktów o charakterze umownym konwencjonalnym Treścią jakiejś nazwy generalnej nazywamy taki zespół cech na podstawie którego osoba używająca danej nazwy we właściwy dla danego języka sposób gotowa jest uznać jakiś dowolny przedmiot za desygnat tej nazwy, jeśli stwierdzi w nim te cechy łącznie a przy stwierdzeniu braku którejś z nich odmówić mu charakteru desygnatu tej nazwy.Konstytutywny zespół cech zespół cech który wystarcza do tego by odróżnić desygnaty danej nazwy od innych przedmiotów. Agregat jakaś całość rzeczy złożonej z części składowych. Klasa uniwersalna przedmiotów to klasa obejmująca wszelkie przedmioty w świecie Klasa negatywna dopełnienie wydzielonego podzbioru do klasy uniwersalnej
Zdanie w sensie logicznym jest to wyrażenie jednoznacznie stwierdzające na gruncie reguły danego języka iż tak a tak jest albo ze tak a tak nie jest Zdanie prawdziwe takie które opisuje rzeczywistość taką jaką ona jest Zdanie fałszywe takie które opisuje rzeczywistość niezgodnie z tym jak się ona ma Zdanie analityczne zdanie którego prawdziwość jest przesądzona ze względu na samo znaczenie użytych w nim słów zdanie któremu nie można zaprzeczyć bez naruszenia reguł określających znaczenie użytych w nim słów w danym języku Zdanie wewnętrznie kontradyktoryczne zdanie którego fałszywość jest przesądzona ze względu na samo znaczenie użytych w nim słów Zdanie syntetyczne wszelkie inne zdania których wartości logicznej nie możemy poznać w ten sposób Wypowiedź zdaniowa niezupełna takie wyrażenie które pomija istotne dla znaczenia wartości logicznej elementy Funkcje zdaniową nazywa się takie wyrażenie opisowe, które zawiera zmienne (x,y,z,S,M,P). Funkcja zdaniowa sama przez się nie ma określonej wartości logicznej: zazwyczaj w zależności od tego jakich dokonamy konkretnych podstawień na miejsce zmiennych otrzymywać będziemy z danej funkcji zdania prawdziwe albo fałszywe Konkretyzacja podstawianie wyrazów bądź wyrażeń w miejsca zmiennych zdaniowych lub nazwowych. Kwantyfikator ogólny stawiamy wówczas gdy jesteśmy przekonani że zdanie zawsze jest prawdziwe Kwantyfikator szczegółowy wówczas gdy dana funkcja zdaniowa przy niektórych przynajmniej podstawieniach nazw na miejsce danej zmiennej zmieni się w zdanie prawdziwe Podział na zdania:atoniczne orzekające że jakieś indywiduum x określona jednostka oznaczona nazwą indywidualna przynależy albo nie przynależy do określonej klasy subsumcyjne orzekające że jakaś klasa A w całości czy w części zawiera się (nie zawiera się) w jakiejś klasie B egzystencjalne zdanie orzekające o istnieniu (czy nie istnieniu) przedmiotów jakiegoś rodzaju Funktor prawdziwościowy to taki funktor zdaniotwórczy o argumentach zdaniowych przy którym na podstawie samej tylko wartości logicznej jako argumentów zdaniowych, a niezależnie od treści tych zdań można jednoznacznie określić jaka jest wartość logiczna całego zdania zbudowanego za pomocą tego funktora Funktor negacji zasady negacji sprzeczności dwa zdania względem siebie sprzeczne nie mogą być oba prawdziwe wyłączonego środka dwa zdania względem siebie sprzeczne nie mogą być oba fałszywe podwójnego przeczenia negacji negacja jakiegokolwiek zdania ma taka sama wartość logiczną jak owo zdanie które zostało podwójnie zanegowaneFunktor koniunkcji warunkiem wystarczalnym i zarazem koniecznym prawdziwość koniunkcji jest prawdziwość obu zdań składowych. Natomiast fałszywość choćby jednego zdania składowego jest warunkiem wystarczającym fałszywości koniunkcji Funktor alternatywy nierozłącznej zdanie złożone jest prawdziwe gdy jeden i tylko jeden z argumentów zdaniowych jest prawdziwy oraz jeden i tylko jeden jest fałszywy. Dla fałszywości alternatywy rozłącznej wystarcza aby argumenty były tej samej wartości logicznej. Funktor dysjunkcji zdanie złożone jest prawdziwe jeśli przynajmniej jedno ze zdań składowych jest fałszywe. Prawdziwość obu zdań składowych jest warunkiem wystarczającym fałszywości dysjunkcji Funktor równoważnościowy zdanie złożone jest prawdziwe wtedy i tylko wtedy gdy oba zdania składowe są tej samej wartości logicznej fałszywe jeśli zdania są odmiennej wartości logicznej Funktor implikacji Implikacja jest fałszywa jedynie wtedy gdy pierwsze jej zdanie składowe jest prawdziwe a drugie fałszywe. Warunkiem wystarczającym prawdziwości implikacji jest więc fałszywość poprzednika. Warunkiem wystarczającym i koniecznym fałszywości implikacji jest aby zarazem poprzednik był prawdziwy a następnik fałszywy. Związek miedzy tym co głosi zdanie p a tym co głosi zdanie q które ze zdania p wynika może być: przyczynowy o przyczynie i skutku strukturalny tzn. związek powstały z takiego a nie innego rozmieszczenia przedmiotów w przestrzeni albo zdarzeń w czasie związek tetyczny tzn. powstający z czyjegoś ustanowienia związek analityczny związany np. z samym sensem użytych słów.Klasa abstrakcji tzn klasa przedmiotów pozostających w stosunku równościowym do jakiegoś określonego elementy tej klasy Relacja jednoznaczna charakteryzuje się tym ze dowolny jest element przeciwdziedziny porządkowany jest przez relacje jednemu tylko elementowi dziedziny (1-n) np. bycie matka Relacja odwrotnie jednoznaczna charakteryzuje się tym ze dowolnemu elementowi dziedziny relacja przyporządkowuje tylko jeden element przeciwdziedziny (n-1) np. bycie bezpośrednim podwładnym Relacja wzajemnie jednoznaczna zwana relacją doskonałą że dowolnemu elementowi dziedziny przyporządkowany jest tylko jeden element przeciwdziedziny i element przeciwdziedziny przyporządkowany tylko 1 elementowi dziedziny np. bycie żoną (1-1) Relacja wzajemnie wieloznaczna charakteryzuje się tym ze istnieją w jej dziedzinie przynajmniej jeden element pozostający w relacji do więcej niż jednemu elementowi przeciwdziedziny i istnieje w przeciwdziedzinie element do którego pozostają w tej relacji przynajmniej dwa różne elementy dziedziny (n-n) np. x został oszukany przez y Podział logiczny musi być podziałem wyczerpującym nie może pozostać element poza jakaś klasą Podział logiczny łączy się z relacją równoważności. Klasa abstrakcji relacji rozproszona przez element x określamy jako zbiór wszystkich i tylko tych przedmiotów y które do x pozostają w relacji R Zasada abstrakcji mówi o tym że zbiór klas abstrakcji relacji równoważnościowej R jest podziałem relacji. Zakres nazwy który zostaje poddany podziałowi nazywamy całością dzieloną a wyróżniona w podziale zakresy nazw podrzędnych nazywamy członami podziału Cechy poprawnego podziału logicznego: zupełności suma członów podziału jest równa całości dzielonej rozłączności członów podziału człony podziału nie mają żadnego wspólnego elementu jedyności zasady podział posiada tylko jedną zasadę podziału warunek treściowy będzie tym który będzie pozwalał na wyznaczony cel. Podział naturalny w poszczególnych członach podziału znajdują się obiekty bardziej do siebie podobne niż obiekty należące do innych członów podziału Podział sztuczny w poszczególnych jego członach znajdują się elementy mniej do siebie podobne niż obiekty należące do innych członów podziału Prawa logiczne to takie funkcje które przy każdym podstawieniu daje zdanie prawdziwe Sylogizm to wypowiedź o postaci zdania warunkowego mającego w poprzedniku koniunkcję dwóch zdań lub więcej w których powtarza się pewien składnik wspólny a następnik jest zdaniem zbudowanym ze składników nie powtarzających się w poprzedniku Transpozycja jakiegoś zdania warunkowego nazywamy takie zdanie warunkowe które powstaje z poprzedniego przez przestawienie poprzednika z następnikiem i zanegowaniu obu.
Logika matematyczna obejmuje przede wszystkim teorię rozumowań matematycznych, czyli teorie dedukcji. Bada zatem te związki logiczne miedzy zdaniami, które leża u podstaw rozumowań dedukcyjnych, czyli przede wszystkim wynikanie logiczne oraz sprzeczności Logika ogólna wyznacza obszar problematyki znacznie wykraczającej poza zakres logiki matematycznej. Semiotyka ogólna teoria znaku w procesie porozumiewania się ludzi Semantyka dział językoznawstwa, którego przedmiotem jest analiza znaczeń wyrazów. Dział semiotyki zajmujący się badaniem związków, jakie zachodzą miedzy wyrażeniami języka a przedmiotami, do których się one odnoszą. Semiotykę dzielimy na: syntaktykę bada funkcje syntaktyczne relacje, które zachodzą miedzy wyrażeniami wewnątrz języka i które mają charakter formalny. Podstawowe relacje syntaktyczne to np. wynikanie reprezentowanie stałych przez zmienne itp. Semantyka pragmatyka traktować ma o relacji miedzy znakiem a odbiorcą. Znakiem nazywamy dostrzegalny układ rzeczy czy zjawisko spowodowane przez kogoś ze względu na to, iż jakieś wyrażenie ustanowione czy zwyczajowo ukształtowane reguły nakazują wiązać z tym układem rzeczy czy zjawiskiem myśli określonego typu. Oznaką jakiegoś stanu rzeczy czy zdarzenia nazywamy wszystko to, co współwystępuje z owym stanem rzeczy czy zdarzeniem powoduje skierowanie nań czyjejś myśli, choć nie istnieją reguły znaczeniowe, które by takie skierowanie myśli nakazałySubstrat materialny znaku może być odpowiednio trwały (np. napis na trwałym materiale, znak drogowy, kamień graniczny) albo nietrwały (błysk światła, dźwięk mowy ludzkiej, sygnał gwizdkiem). Substrat materialny znaku przybiera w pewnej fazie taką postać że nie możemy bezpośrednio dostrzec jego cech istotnych z punktu widzenia przekazu informacji (np. naświetlona a niewywołana błona światłoczuła z tekstem dokumentu, nagrana taśma magnetofonowa) Język jest to system obejmujący wyznaczony przez pewne reguły zbiór znaków słownych znaków z którymi odpowiednie reguły nakazują wiązać myśli określonego typu, a inne reguły określają dopuszczalny sposób wiązania tych znaków w wyrażenia złożone. Tak więc z semiotycznego punktu widzenia język określany jest przez trzy grupy reguł: reguły wyznaczające zasób słów danego języka reguły znaczeniowe oraz reguły składniowe (syntaktyczne). Języki naturalne to jest takie, których reguły ukształtowane zostały zwyczajowo w sposób spontaniczny a dopiero później ktoś podjął się ich odtworzenia na podstawie obserwacji posługiwania się danym językiem przez członków jakieś grupy. Języki sztuczne skonstruowane dla jakichś celów w ten sposób ze reguły tych języków zaprojektowano z góry (np. język esperanto) Słownictwo to zasób słów mających ustalone znaczenie w danym języku. Idiomy szczególne zwroty językowe wyrażenia złożone, które mają swoiste znaczenie odmienne od tych, które wyznaczałoby zwykłe znaczenie wyrazów składowych Składnią jakiegoś języka są ustalone w nim reguły dotyczące sposobu wiązania wyrazów w wyrażenia złożone. Metajęzyk język w którym formułuje się wypowiedzi o wypowiedziach sformułowanych w języku niższego stopnia Język prawny tzn. język w którym formułowane są ustawy i podobne akty prawodawcze o których zakłada się że maja być rozumiane jako zespół norm postępowania ustanowionych przez organizację państwową Język prawniczy w którym formułowane są różnego rodzaju wypowiedzi o normach prawnych np., że taka a taka norma obowiązuje albo że została uchylona itp. Zdanie wyrażenie które głosi że tak a tak jest czy tez tak a tak nie jest Nazwa taki wyraz czy wyrażenie rozumiane jednoznacznie które nadaje się na podmiot lub orzecznik orzeczenia imiennego w zdaniu Funktorami nazywa się w logice wyrazy czy wyrażenia które nie są zdaniami ani nazwami lecz służą do wiązania jakichś wyrażeń w wyrażenia bardziej złożone Argumenty funktora wyrazy czy wyrażenia które są przez jakiś funktor wiązane w złożoną Role semiotyczne wypowiedzi: rola opisowa tzn. zajmujemy się wypowiedziami o pewnym kształcie jako środkiem opisu, że tak a tak jest albo ze tak a tak nie jest rola ekspresowa polegająca na wyrażaniu przez wypowiedzi naszych przeżyć różnego rodzaju rola sugestywna jakaś wypowiedź mniej lub bardziej skutecznie pełni rolę sugestywną w stosunku do jej odbiorcy, jeśli oddziałuje nań jakoś swoisty bodziec do określonego działania rola per formatywna polega na tym że poprzez wygłaszanie tych wypowiedzi w określonym układzie życia społecznego dokonuje się takich aktów o charakterze umownym konwencjonalnym Treścią jakiejś nazwy generalnej nazywamy taki zespół cech na podstawie którego osoba używająca danej nazwy we właściwy dla danego języka sposób gotowa jest uznać jakiś dowolny przedmiot za desygnat tej nazwy, jeśli stwierdzi w nim te cechy łącznie a przy stwierdzeniu braku którejś z nich odmówić mu charakteru desygnatu tej nazwy.Konstytutywny zespół cech zespół cech który wystarcza do tego by odróżnić desygnaty danej nazwy od innych przedmiotów. Agregat jakaś całość rzeczy złożonej z części składowych. Klasa uniwersalna przedmiotów to klasa obejmująca wszelkie przedmioty w świecie Klasa negatywna dopełnienie wydzielonego podzbioru