ZESPÓŁ HORNERA
R. Mazur „Podstawy kliniczne neurologii”
ETIOLOGIA :
• zespół Wallenberga
• jamistość rdzenia
• guzy rdzenia
• uszkodzenia pnia mózgu
• uszkodzenie pnia współczulnego przez :
guzy szczytu płuc (zespół Pancoasta)
nowotwory szyi (węzły chłonne)
żebro szyjne
powiększenie gruczołu tarczowego
powiększenie węzłów chłonnych szyi
patologie przestrzeni pozagardłowej (towarzyszy mu porażenie nerwów opuszki)
PATOGENEZA:
• unerwienie współczulne mm. oka :
ośrodek rzęskowo - rdzeniowy znajduje się na wysokości C8 - Th2
włókna przezwojowe biegną w korzonku brzusznym
włókna przedzwojowe przełączane są w zwoju szyjnym górnym na zazwojowe, które dołączają do splotu szyjno - tętniczego wraz z tętnicą wnikają do czaszki, a następnie do oczodołu
unerwiają m.dilator pupillae, m. tarczkowy (część m. dźwigacza powieki górnej) i m. oczodołowy
• uszkodzeniu może ulec :
ośrodek rzęskowo - rdzeniowy
włókna biegnące do ośrodka :
z podwzgórza przez pień mózgu i rdzeń szyjny
włókna wychodzące z ośrodka
OBRAZ KLINICZNY:
• triada objawów :
zapadnięcie gałki ocznej
opadnięcie powieki
zwężenie źrenicy
• objawy niestałe :
rozszerzenie naczyń na twarzy po stronie uszkodzenia
brak pocenia tjw.
1/1
Zespół Hornera