KWESTIONARIUSZ FCZ-KT
Podstawa teoretyczna: Regulacyjna Teoria Temperamentu Strelaua
Temperament przejawia się w formalnej charakterystyce zachowania. Cechy formalne zachowania można opisać w kategoriach energetycznych i czasowych. Cechy czasowe (żwawość i perseweratywność) charakteryzują przebieg reakcji w czasie. Cechy energetyczne (wrażliwość sensoryczna, reaktywność emocjonalna, wytrzymałość, aktywność) są odpowiedzialne za różnice indywidualne w mechanizmach fizjologicznych odpowiedzialnych za poziom energetyczny organizmu, tj. za nagromadzenie (kumulowanie), jak i rozładowanie energii.
Pojęcie efektywnej regulacji stymulacji - założenia
Funkcją regulacji stymulacji jest dostarczenie stymulacji odpowiadającej indywidualnym możliwościom jej przetwarzania
Efektywność regulacji stymulacji dotyczy stopnia dopasowania ilości dopływającej stymulacji do indywidualnych możliwości jej przetwarzania. Efektywna regulacja stymulacji występuje wówczas, gdy potrzeba stymulacji jest w pełni zaspokajana - tj. nie dochodzi ani do przestymulowania, ani do niedostymulowania
Efektywna regulacja stymulacji jest gratyfikująca, tj. wzbudza emocje pozytywne i sprzyja dużej sprawności działania. Natomiast nieefektywna regulacja stymulacji jest źródłem negatywnych emocji
Efektywna regulacja stymulacji sprzyja kształtowaniu się relacji między cechami, które można rozpatrywać jako struktury zharmonizowane (konfiguracje cech zapewniają efektywną regulację stymulacji)
Dysocjacja między cechami świadczy o nieefektywnej regulacji stymulacji i prowadzi do powstania struktur niezharmonizowanych. Powstawanie struktur niezharmonizowanych zwykle wiąże się z długotrwałymi oddziaływaniami środowiskowymi (głównie wychowawczymi), forsującymi style zachowania sprzeczne z cechami temperamentu i prowadzącymi do pojawienia się potrzeb będących w kolizji z potrzebą stymulacji.
Długotrwała nieefektywna regulacja stymulacji prawdopodobnie prowadzi do zmian mechanizmów fizjologicznych temperamentu i powstawania tendencji do utrzymywania się nieoptymalnego (zbyt silnego lub zbyt słabego) stanu pobudzenia jako pobudzenia zwyczajowego. Nieoptymalne pobudzenie zwyczajowe może prowadzić do zmian patologicznych - zaburzeń zachowania lub chorób psychosomatycznych.
Cechy temperamentu - skale FCZ-KT:
Żwawość - tendencja do szybkiego reagowania, utrzymywania wysokiego tempa aktywności i do łatwej zmiany jednego zachowania (reakcji) na inne, odpowiednio do zmian w otoczeniu. Duże natężenie żwawości:
tendencja do szybkiego reagowania
tendencja do utrzymywania dużego tempa wykonywania czynności
łatwa zmiana zachowania (reakcji) w odpowiedzi na zmianę warunków zewnętrznych
łatwość w dostosowywaniu się do otoczenia
elastyczność w zachowaniu
tendencja do reakcji impulsywnych
duża wytrwałość i sumienność w działaniu
Perseweratywność - tendencja do kontynuowania i powtarzania zachowań po zaprzestaniu działania bodźca (sytuacji), który to zachowanie wywołał
Duże natężenie perseweratywności:
skłonność do drobiazgowej analizy zdarzeń
skłonność do wielokrotnego wracania do minionych faktów życiowych (np. poszukiwanie argumentów uzasadniających podjęte już decyzje)
tendencja do długotrwałego przeżywania emocjonalnego
nadmierna koncentracja na przeszłości (a także własnych stanach i problemach)
duża wrażliwość emocjonalna
tendencja do reagowania lękiem i napięciem emocjonalnym w sytuacjach stresowych oraz obniżoną wytrzymałością
Wrażliwość Sensoryczna - zdolność reagowania na bodźce zmysłowe o małej wartości stymulacyjnej
Duże natężenie wrażliwości sensorycznej:
duża wrażliwość zarówno sensoryczna jak i emocjonalna
wrażliwość, delikatność i wysubtelnienie emocjonalne
spostrzegawczość
czujność
otwartość na otoczenie zewnętrzne
Reaktywność Emocjonalna - tendencja do intensywnego reagowania na bodźce wywołujące emocje, wyrażająca się w dużej wrażliwości i niskiej odporności emocjonalnej
Duże natężenie reaktywności emocjonalnej:
duża pobudliwość emocjonalna (reagowanie emocjami szczególnie łatwo i szczególnie silnie nawet na najdrobniejsze zdarzenia)
nieśmiałość
otoczeniu łatwo urazić uczucia osoby o wysokiej RE
mała odporność emocjonalna
tendencja do załamywania się w sytuacjach trudnych
tendencja do obniżania wykonania zadania w warunkach stresu
częste doświadczania stanów napięcia emocjonalnego
duża labilność emocjonalna
mała dojrzałość emocjonalna
brak ufności
niepewność siebie
tendencja do wycofywania się z kontaktów społecznych
unikanie sytuacji trudnych
Wytrzymałość - zdolność do adekwatnego reagowania w sytuacjach wymagających długotrwałej lub wysoko stymulującej aktywności i/lub w warunkach silnej stymulacji zewnętrznej
Duże natężenie wytrzymałości:
duża wytrzymałość na trudy i niewygody życia codziennego
umiejętność radzenia sobie w niekorzystnych warunkach (np. hałasie)
umiejętność pracowania efektywnie ze szczególną intensywnością i bardzo długo
zdolność do wytrwałego działania
sumienne wykonywanie czynności
duża odporność emocjonalna
duża odporność na zagrożenia
Aktywność - tendencja do podejmowania zachowań o dużej wartości stymulacyjnej lub do zachowań dostarczających dużej stymulacji zewnętrznej (z otoczenia)
Duże natężenie aktywności:
duża aktywność zawodowa i społeczna, często także fizyczna (np. sportowa)
towarzyskość
elastyczność w zachowaniu
tendencja do podejmowania wielu różnych zadań
skłonność do zachowań impulsywnych
skłonność do podejmowania ryzyka
duża odporność emocjonalna
ogólnie pozytywny nastrój
negatywna reakcja na brak zajęć i konieczność dłuższej immobilizacji, monotonię, brak nowych wrażeń i zmian w otoczeniu
Struktura temperamentu
Należy zwrócić uwagę na stopień zharmonizowania:
cech energetycznych (przede wszystkim reaktywności emocjonalnej i wytrzymałości z aktywnością)
cech czasowych (żwawości z perseweratywnością)
całej struktury
Możliwości przetwarzania stymulacji:
małe możliwości przetwarzania stymulacji: duża RE i mała WT
duże możliwości przetwarzania stymulacji: mała RE i duża WT
przeciętne możliwości przetwarzania stymulacji: przeciętna RE i przeciętna WT
Efektywność regulacji stymulacji:
efektywna (u osób o zharmonizowanej strukturze temperamentu):
duże możliwości przetwarzania stymulacji i duża AK lub
małe możliwości przetwarzania stymulacji i mała AK, lub
przeciętne możliwości przetwarzania stymulacji i przeciętna AK
nieefektywna (u osób o niezharmonizowanej strukturze temperamentu):
duże możliwości przetwarzania stymulacji i mała AK (niedostymulowywanie się) lub
małe możliwości przetwarzania stymulacji i duża AK (przestymulowywanie się) lub
przeciętne możliwości przetwarzania stymulacji i bardzo duża AK (przestymulowywanie się)
przeciętne możliwości przetwarzania stymulacji i bardzo mała AK (niedostymulowywanie się)
Struktura temperamentu i wzory zachowania: typu A oraz typu C (s. 113)
Typ A (2) - niezharmonizowana struktura temperamentu z tendencją do przestymulowywania się - dysocjacja cech energetycznych i czasowych nadmierna aktywność
Typ B (4) - efektywna regulacja stymulacji
Typ C (1) - niezharmonizowana struktura temperamentu z tendencją do niedostymulowywania się zbyt mała aktywność i być może też zharmonizowana z małymi możliwościami przetwarzania stymulacji
Struktura temperamentu a choroby (str. 121)
Wyniki badań:
podatność na choroby wiąże się raczej z małymi możliwościami przetwarzania stymulacji
rodzaj choroby wiąże się ze strukturą cech
depresja ekstremalnie małe możliwości przetwarzania stymulacji; asocjacja cech energetycznych, ale AK znacznie poniżej średniej dla populacji, ale możliwa także zbyt mała AK w stosunku do WT i RE;
choroba Gravesa-Badesowa (nadczynność tarczycy) zharmonizowana struktura temperamentu przy obniżonych możliwościach przetwarzania stymulacji (duża RE i mała WT) oraz dysocjacja w zakresie cech czasowych (duża PE i relatywnie zbyt duża ZW)
zawał serca obniżone mozliwości przetwarzania stymulacji (wysoka RE i niska WT) i dysocjacja cech energetycznych (zbyt duża AK) i cech czasowych (wysoka Żw i PE) struktura zbieżna z typem A
rak sutka obniżone możliwości przetwarzania stymulacji (mała WT) i raczej struktura temperamentu z pewną tendencją do przestymulowywania się otrzymane dane w sprzeczności z danymi dot. relacji między typem osobowości predysponującym do chorób nowotworowych a temperamentem
Temperamentalny czynnik ryzyka:
niezharmonizowana struktura temperamentu z tendencją do przestymulowywania się choroba wieńcowa, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy
zharmonizowana o dużych możliwościach przetwarzania stymulacji bardzo małe ryzyko chorób psychosomatycznych (tzw. „zdrowy” typ osobowości)
zharmonizowana struktura temperamentu o małych możliwościach przetwarzania stymulacji nie ponoszą wewnętrznego ryzyka choroby, ale ryzyko istnieje ze względu na małe możliwości adaptacyjne i nasila się w sytuacji silnego stresu życiowego choroby związane z osłabieniem aktywności układu immunologicznego
niezharmonizowana struktura temperamentu i duże możliwości przetwarzania stymulacji choroby związane z osłabieniem aktywności układu immunologicznego