8

Terroryzm międzynarodowy

wykład: doc. dr Robert Borkowski

data: 11 XII 2007 r. (wtorek)

Temat:

NARODZINY NOWOŻYTNEGO

FUNDAMENTALIZMU ISLAMSKIEGO

W 1924 roku nacjonalistyczny rząd turecki zdecydował o likwidacji kalifatu. W arabskich środowiskach teologicznych pojawiły się głosy postulujące powrót do kalifatu. Na przełomie XIX i XX wieku w świecie arabskim rozwinęły się trzy ideologie:

1. Nacjonalizm arabski - był ideologią antyturecką. Arabowie dążyli do wyzwolenia spod panowania Turków.

2. Socjalizm arabski - pojawia się po II wojnie światowej. Pewne idee socjalistyczne padają na podatny grunt w kulturze arabskiej.

3. Fundamentalizm islamski. W XIX wieku rozwija się ruch odnowy Islamu. Odrzuca on tradycję turecką, głosi powrót do odnowienia Islamu na modłę arabską. Ruch odnowy Islamu podzielił się na dwa kierunki. Pierwszy z nich głosił modernizację Islamu i dostosowanie go do współczesności oraz liberalizację. Przedstawicielami drugiego byli fundamentaliści, którzy postulowali odnowić Islam, wrócić do Średniowiecza - do fundamentów, kiedy odcinano ręce, kamienowano. (Powrót to wieku VII).

Bracia Muzułmanie (lub Bractwo Muzułmańskie) - to islamska organizacja założona w 1928 roku w Egipcie przez szejka, który nazywał się Hassan al Banna. Ich motto brzmi: „Allah jest naszym celem. Prorok naszym przywódcą. Koran naszym prawem. Dżihad naszą ścieżką. Śmierć na ścieżce Boga jest naszą jedyną nadzieją.” Organizacja ta była reakcją na zniesienie kalifatu. W ich programie był m.in. plan wyzwolenia świata od cywilizacji zachodniej. W ciągu 10 - 15 lat w szeregi Bractwa wstąpiło około 2 mln Egipcjan. Banna krytykował nierówności społeczne. Mówił, że należy to zmienić. Członkami Bractwa była głównie biedota i studenci. Bractwo nawiązywało do idei i wątków faszyzujących. Byli oni pod wrażeniem Mussoliniego. Silne również były wątki antysemickie i antyzachodnie. Bractwo dążyło do stworzenia społeczeństwa czystych muzułmanów, do powrotu do pierwotnego Islamu arabskiego (ze Średniowiecza). Odrzucali oni wszystko to, co miało miejsce między wiekiem X a XX. Wzdychają oni do początków, gdy obejmowali swoim zasięgiem znaczną część świata. Banna nazywał członków swojej organizacji m.in. „Żołnierzami Boga” etc. Świętem dla nich była rocznica bitwy nad strumieniem Badu - tutaj Mahomet krzyczał „kto dziś zginie ten pójdzie od razu do raju”. Do tych słów odwołują się dzisiejsi fundamentaliści. Samobójstwo wg nich jest dozwolone. Ambicją Bractwa Muzułmańskiego było przekonanie króla egipskiego do reform. Zaproponowali on, żeby monarcha wprowadził ustrój islamski. Banna przedstawił memoriał królowi i zarządzał wprowadzenia postulatów w życie. Monarcha nie przyjął postulatów, w wyniku, czego Bractwo rozpoczęło prowadzenie działalności terrorystycznej. W latach '40 powstała Falanga Braci Muzułmanów - była to zbrojna grupa, część całej organizacji, która przeprowadzała zbrojne zamachy na polityków, policjantów etc. W 1945 roku Bractwo zabija premiera Egiptu Achmeda Mahera. 12 lutego 1949 roku agenci służb specjalnych zastrzelili Banna w Kairze.

Dochodzi do obalenia monarchii w Egipcie - 23 lipca 1952 roku Gamal Abel Naser staje na czele przewrotu, który doprowadza do obalenia króla Faruka I. Bliskim współpracownikiem Nasera był Anwar Sadat. Rządy Nasera to okres napięć w stosunkach Egipt - Zachód. Egipt rzuca się w ręce radzieckie. ZSRR wyposaża egipską armię. Początkowo Egipt przeżywa sukces gospodarczy, albowiem wprowadzono tu socjalizm arabski. Wtedy Naser, staje się wrogiem numer 1 dla Arabii Saudyjskiej. Bracia Muzułmanie, zaraz po przewrocie zaproponowało Naserowi to samo, co wcześniej królowi Egiptu. Ten jednak odmówił. W 1954 roku jeden z członków Bractwa, dokonuje nieudanej próby zamachu na Nasera. Bractwo zostaje zdelegalizowane, a ponad 4000 jego członków poszło do więzienia. W 1964 roku Naser ponownie zalegalizował działalność Bractwa i wypuścił wszystkich więźniów politycznych. Przyniosło to jednak odwrotny skutek i kolejną falę zamachów na prezydenta. W 1966 roku skazano na śmierć przywódców Bractwa, a pozostałych ponownie osadzono w więzieniach.

W doktrynie muzułmańskiego fundamentalizmu mamy koncepcję dwóch wrogów:

1) Wroga bliższego - prezydent Egiptu Hosni Mubarak.

2) Wroga dalszego - szatan, Ameryka, Izrael.

Naser był wrogiem Izraela. Poparł sprawę palestyńską. Co ciekawe, żaden rząd egipski (nawet Nasera) nie wpuścił Palestyńczyków do swojego kraju. Po śmierci Nasera w 1970 roku jego następca Anwar Sadat zdecydował się na negocjacje z Izraelem. W 6 lat po wojnie Jom Kipur z 1973 r. w USA (Camp David) podpisano pokój pomiędzy Izraelem (premier M. Begin) a Egiptem (prezydent A. Sadat). Begin i Sadat - zamachowiec i terrorysta następnie otrzymali pokojową nagrodę Nobla. 6 października 1981 roku Sadat został zamordowany jako zdrajca przez członków islamskiej radykalnej organizacji Egipski Dżihad Islamski na którego czele stoi dr Ajman al Zawahiri. Po śmierci Sadata prezydentem został Hosni Mubarak, sprawujący nadal ten urząd.

Terroryści w Egipcie nie dają za wygraną nawet dziś. W latach 1990 - 1997 miały miejsce duże ofensywy terrorystów w tym kraju. Jednym z głównych źródeł dochodu krajowego Egiptu jest turystyka - piramidy. Fundamentaliści chcieli zniszczyć turystykę mordując turystów. Szczególnie w Górnym Egipcie silne są nadal tendencje fundamentalistyczne.

Obecnie Bracia Muzułmanie to ruch pokojowy.

---