Podać definicję wyładowanie niezupełneg?
Wyładowaniem niezupełnym nazywane jest wyładowanie, które nie prze-kształca się w przewodzący kanał plazmowy zwierający elektrody. Wyładowanie to pojawia się w układach izolacyjnych o polu nierównomiernym, zwykle na elektrodach o dużej krzywiźnie (ostrza, krawędzie) lub we wtrącinach gazowych znajdujących się w dielektrykach stałych, po przekroczeniu wartości napięcia, nazywanego „napięciem początkowym” Uj lub „progiem jonizacji”
. Rys. 11.1. Układy elektrod, w których mogą powstać różnego rodzaju wyładowania nie-zupełne 1, 2 - elektrody, 3 - dielektryk, 4 - wtrącina gazowa
Rozróżnia się trzy podstawowe formy wyładowań niezupełnych:
jeśli elektrody są pogrążone całkowicie w dielektryku gazowym lub ciekłym; takie wyładowanie nazywane jest ulotem (rys. 11.1a)
jeśli wyładowanie rozwija się wzdłuż powierzchni dielektryku stałe-go, do którego przylegają krawędzie elektrod; mówimy wówczas o wyładowaniu ślizgowym (rys. 11.1b),
jeśli wyładowania występują we wtrącinach gazowych, znajdujących się wewnątrz dielektryka stałego; mówimy wtedy o wyładowaniach wewnętrznych lub o jonizacji we wtrącinach dielektryku (rys. 11.1c).
W jaki sposób wyładowanie niezupełne oddziałuje na izolację?
Dielektryki nieorganiczne (np. mika, porcelana, szkło) są odporne na oddzia-ływanie wyładowań niezupełnych. Natomiast w dielektrykach organicznych (np. papier w oleju, papier bakelizowany, żywice naturalne i sztuczne, lakiery) wy-stępują pod wpływem wyładowań niezupełnych przemiany fizykochemiczne, określane jako miejscowe zwęglenie dielektryka. Wyładowania ślizgowe żłobią na powierzchni papieru bakelizowanego czarne, półprzewodzące kanaliki. Dłu-gotrwała jonizacja w mikrowtrącinach papierowej izolacji kabla prowadzi do zwęglenia ścianek wtrącin, torując drogę przebicia np. izolacji kabla. Wyłado-wania niezupełne stanowią jedną z przyczyn degradacji izolacji. To pojęcie oznacza proces prowadzący do stopniowego obniżania własności izolacyjnych całego układu izolacyjnego jak również lokalną utratę tych własności. Starzenie wywołane wyładowaniami niezupełnymi zmniejsza długość życia izolacji. Za-gadnienie to występuje prawie we wszystkich urządzeniach stosowanych w elektroenergetyce przy napięciach przemiennych. We wszystkich układach izola-cyjnych zawierających dielektryki organiczne wyładowania niezupełne są niedopuszczalne, nie mogą zatem one przekraczać pewnego, określonego przez normy, poziomu. Tak więc napięcie progu jonizacji musi być dla danego urządzenia znacznie większe od jego napięcia roboczego.
W układach izolacyjnych złożonych wyłącznie z dielektryków nieorganicz-nych wyładowania niezupełne są mniej szkodliwe dla układu izolacyjnego, ale i w tych układach należy je eliminować lub ograniczać do minimum. Należy po-nadto dodać, że ulot występujący w liniach elektroenergetycznych jest przyczyną znacznych strat energetycznych a także zakłóceń radiowych i innych uciążliwo-ści dla środowiska naturalnego. Skutkiem ulotu w liniach jest wytwarzanie w otoczeni ozonu O3 oraz tlenków azotu. Tlenki te w połączeniu z wilgocią tworzą kwasy: azotowy HNO3 i azotawy HNO2, które działają szkodliwie na materiały organiczne takie jak celuloza, kauczuk oraz na metale, a więc niszczą przewody linii.
Narysować schemat zastępczy tzw. Uzwojenia samotnego WN transformatora w zastosowaniu do przebiegu udarowego i objaśnić użyte w nim oznaczenia?
pojemności doziemne C i wzdłużne K oraz indukcyjności własne poszczególnych cewek L odpowiednio zwiększone dla częściowego bodaj odwzorowania indukcyjności wzajemnych.