Pozwolić Jezusowi, by nas odnalazł
(...) Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela (Mt 15, 24).
Tak powiedziałeś, Jezu, do kobiety kananejskiej, wstawiającej się za swoją córką, choć pamiętamy doskonale, że jej pomogłeś. Chciałeś jednak zwrócić uwagę na to, że Twoja misja ocalenia ludzi dotyczy w pierwszym rzędzie dzieci przymierza, jakie Bóg zawarł z Abrahamem, dając mu obietnicę: (...) Przez ciebie będą otrzymywały błogosławieństwo ludy całej ziemi (Rdz 12, 3); ona bowiem właśnie w Tobie się wypełniła.
Dlatego pragniemy się dziś modlić szczególnie za owce, które poginęły z domu Izraela, abyś Ty, Dobry Pasterzu, mógł je odnaleźć.
Stacja I - Pan Jezus na śmierć skazany
(...) Mężowie izraelscy! (...) Bóg naszych ojców, Bóg Abrahama, Izaaka i Jakuba, wsławił Sługę swego, Jezusa, wy jednak wydaliście Go i zaparliście się Go przed Piłatem, gdy postanowił Go uwolnić. Zaparliście się Świętego i Sprawiedliwego, a wyprosiliście ułaskawienie dla zabójcy (Dz 3, 12-14).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to znaczy na pierwszym miejscu przyjąć z całą otwartością niepodważalną logikę dokonanych faktów, które sami kreowaliśmy, i na które mieliśmy decydujący wpływ. Dlatego Piotr w swej mowie umożliwia Izraelitom dokonanie rzetelnego i uczciwego rachunku sumienia, który jest fundamentem nawrócenia.
Prosząc za Żydów, aby potrafili uznać to, co uczynili z Tobą, a co rozciągnęli na pokolenia, wołając: (...) Krew Jego na nas i na dzieci nasze (Mt 27, 25), prosimy również za nas, byśmy nigdy nie zabijali Cię przez grzech, który niszczy nie tylko nas samych, ale jak trucizna zakaża także nasze otoczenie i rujnuje przyszłość bliskich nam osób.
Stacja II - Pan Jezus bierze krzyż na swoje ramiona
Lecz teraz wiem, bracia, że działaliście w nieświadomości, tak samo jak zwierzchnicy wasi. A Bóg w ten sposób spełnił to, co zapowiedział przez usta wszystkich proroków, że Jego Mesjasz będzie cierpiał (Dz 3, 17-18).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to uznać z całą pokorą szaleństwo i ślepotę swego postępowania, które Piotr określa słowem: nieświadomość. Jest w nim zawarta nadzieja zbawienia, którą Ty przywracasz nam, wołając: (...) Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią (Łk 23, 34).
Prosząc za Żydów, by zechcieli przyjąć ten niezwykły dar Twojej modlitwy, popartej cierpieniem krzyżowej męki, prosimy również za nas, byśmy nie żyli w nieświadomości drogi wiodącej do konfesjonału i pozwalali Ci, byś odpuszczał nam grzechy w sakramencie pokuty.
Stacja III - Pan Jezus upada po raz pierwszy
Pokutujcie więc i nawróćcie się, aby grzechy wasze zostały zgładzone, aby nadeszły od Pana dni ochłody, aby też posłał wam zapowiedzianego Mesjasza, Jezusa, którego niebo musi zatrzymać aż do czasu odnowienia wszystkich rzeczy, co od wieków przepowiedział Bóg przez usta swoich świętych proroków (Dz 3, 19-21).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to wejść z całą determinacją na drogi pokuty i nawrócenia, aby grzech nie tylko został odpuszczony, ale zgładzony, by skończyło się jego panowanie nad nami, a w miejsce gorączki, jaką on wywołuje, Bóg dał błogosławioną ochłodę, wyjednaną nam przez Twój, Jezu, upadek.
Prosząc za Żydów, by mogli w ten sposób przyjąć wreszcie dawno zapowiedzianego im Mesjasza, prosimy również za nas, byśmy przez stałość pokuty i nawracania się nie dawali grzechowi żadnych szans pomiatania nami i doprowadzania nas do upadku.
Stacja IV - Pan Jezus spotyka swoją Matkę
Wtedy Piotr przemówił w dłuższym wywodzie: „Przekonuję się, że Bóg naprawdę nie ma względu na osoby. Ale w każdym narodzie miły jest Mu ten, kto się Go boi i postępuje sprawiedliwie. Posłał swe słowo synom Izraela, zwiastując im pokój przez Jezusa Chrystusa. On to jest Panem wszystkich” (Dz 10, 34-36).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to być miłym Tobie, tak jak Maryja, która w taki sposób przyjęła posłane Jej przez Boga Słowo, że stało się w Niej ciałem, i tak otwarła się na pokój zwiastowany przez Ciebie, Jezu, że może teraz towarzyszyć Ci na krzyżowej drodze.
Prosząc za Żydów, by zechcieli naśladować Maryję, wspaniałą Córę Izraela, i nie ulegali zgorszeniu krzyża, prosimy również za nas, byśmy Tobie, Jezu, który jesteś Panem wszystkich, pozwalali bez żadnych ograniczeń rozciągać Twoje panowanie nad nami i czynili to nie z przymusu, ale całkowicie dobrowolnie.
Stacja V - Szymon pomaga dźwigać krzyż Jezusowi
A przywoławszy Apostołów kazali ich ubiczować i zabronili im przemawiać w imię Jezusa, a potem zwolnili. A oni odchodzili sprzed Sanhedrynu i cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia Jezusa. Nie przestawali też co dzień nauczać w świątyni i po domach, i głosić Dobrą Nowinę o Jezusie Chrystusie (Dz 5, 40-42).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to cieszyć się, że staliśmy się godni cierpieć dla Twego imienia - jak Szymon z Cyreny dźwigający krzyż, jak Apostołowie ubiczowani przez Sanhedryn.
Prosząc za Żydów, by nic nie przeszkodziło im w całkowitym przylgnięciu do Ciebie, prosimy również za nas, byśmy nie usiłowali się wycofywać z postawy wierności Tobie i nigdy nie zaprzestawali głosić Twoje imię.
Stacja VI - Weronika ociera twarz Jezusowi
A my jesteśmy świadkami wszystkiego, co zdziałał w ziemi żydowskiej i w Jerozolimie. Jego to zabili, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wskrzesił Go trzeciego dnia i pozwolił Mu ukazać się nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu. On nam rozkazał ogłosić ludowi i dać świadectwo, że Bóg ustanowił Go sędzią żywych i umarłych (Dz 10, 39-42).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to dawać o Tobie świadectwo, to przyjąć Cię, gdy zechcesz się nam ukazać - jak Weronika, która tak skorzystała z łaski spotkania z Tobą na krzyżowej drodze, że zaświadczyła o Tobie już wtedy, wcześniej niż Apostołowie.
Prosząc za Żydów, by uznali w Tobie sędziego żywych i umarłych, prosimy również za nas, byśmy prawdziwie świadczyli o Tobie i by nigdy nie wydawało się nam, że któreś z naszych uczynków są wyjęte spod Twojej sędziowskiej władzy.
Stacja VII - Pan Jezus upada po raz drugi
Powiedział przecież Mojżesz: „Proroka jak ja wzbudzi wam Pan, Bóg nasz, spośród braci waszych. Słuchajcie Go we wszystkim, co wam powie. A każdy, kto nie posłucha tego Proroka, zostanie usunięty z ludu”. Zapowiadali te dni także pozostali prorocy, którzy przemawiali od czasów Samuela i jego następców (Dz 3, 22-24).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to słuchać Cię we wszystkim. By przez nieposłuszeństwo nikt nie został usunięty z ludu i zatracony, Ty, Jezu, bierzesz na siebie odrzucenie i przyjmujesz kolejny bolesny upadek.
Prosząc za Żydów, by usłuchali wezwań Mojżesza, Samuela i wszystkich proroków i powierzyli się całkowicie Tobie, prosimy również za nas, byśmy nie sądzili, że możemy sobie wybierać, w czym chcemy Ci być posłuszni, a w czym nie, doprowadzając Ciebie i siebie do upadku.
Stacja VIII - Pan Jezus poucza niewiasty
Twardego karku i opornych serc i uszu! Wy zawsze sprzeciwiacie się Duchowi Świętemu. Jak ojcowie wasi, tak i wy! Któregoż z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali nawet tych, którzy przepowiadali przyjście Sprawiedliwego. A wyście zdradzili Go teraz i zamordowali. Wy, którzyście otrzymali Prawo za pośrednictwem aniołów, lecz nie przestrzegaliście Go (Dz 7, 51-53).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to nie sprzeciwiać się Duchowi Świętemu, nie prześladować zwiastunów i świadków Bożych oraz przestrzegać wskazań Bożego prawa. Dlatego Szczepan wypomina swym rodakom te błędy, jak wcześniej Ty niewiastom na drodze krzyżowej, i spotyka go ten sam los, co proroków.
Prosząc za Żydów, by już nigdy więcej nie mordowali posłańców Bożych, prosimy również za nas, byśmy nie ignorowali ani nie wyśmiewali się z tych, których Bóg w swojej dobroci posyła wciąż dla naszego opamiętania.
Stacja IX - Pan Jezus upada po raz trzeci
Wy jesteście synami proroków i przymierza, które Bóg zawarł z waszymi ojcami, kiedy rzekł do Abrahama: „Błogosławione będą w potomstwie twoim wszystkie narody ziemi”. Dla was w pierwszym rzędzie wskrzesił Bóg Sługę swego i posłał Go, aby błogosławił każdemu z was w odwracaniu się od grzechów (Dz 3, 25-26).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to uświadomić sobie swą tożsamość dzieci przymierza, które Bóg zawarł z Abrahamem, a które wypełniło się w Tobie i otwierać się bez ograniczeń na to, że Ty wciąż błogosławisz nam na drogę odwracania się od grzechów.
Prosząc za Żydów, by nie marnowali łaski, którą Bóg w pierwszym rzędzie im właśnie ofiarował, prosimy również za nas, byśmy w pełni świadomie żyli łaską chrztu świętego i swoją niestałością nie doprowadzali Cię do upadku.
Stacja X - Pan Jezus z szat obnażony
Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego, że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła. Wszyscy prorocy świadczą o tym, że każdy, kto w Niego wierzy, przez Jego imię otrzymuje odpuszczenie grzechów (Dz 10, 38. 43).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to odkryć na nowo sens czystości: jej surowe i majestatyczne piękno, zachwycającą woń jej namaszczenia Duchem Świętym i potęgę sprawczą dobra z niej bijącą - bo to wszystko idzie ku nam od Ciebie z szat obnażonego.
Prosząc za Żydów, by urzekło ich piękno Syna Bożego i Syna Człowieczego - a zarazem Proroka spośród nich wzbudzonego (por. Dz 3, 22) - prosimy również za nas, byśmy wytrwale błagali Ciebie o uzdrowienie ze wszelkiej budzącej ohydę i niesmak nieczystości i nie pozostawali dłużej pod władzą diabła.
Stacja XI - Pan Jezus do krzyża przybity
Mężowie izraelscy, słuchajcie tego, co mówię: Jezusa Nazarejczyka, Męża, którego posłannictwo Bóg potwierdził wam niezwykłymi czynami, cudami i znakami, jakich Bóg przez Niego dokonał wśród was, o czym sami wiecie, tego Męża, który z woli, postanowienia i przewidzenia Bożego został wydany, przybiliście rękami bezbożnych do krzyża i zabiliście (Dz 2, 22-23).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to przyjmować cuda i znaki, jakich Bóg przez Ciebie dokonywał i wciąż dokonuje i zabiegać o to, by bezbożnością nie przybijać Cię do krzyża.
Prosząc za Żydów, by z radością naśladowali niewidomego żebraka w jego wyznaniu: Gdyby ten człowiek nie był od Boga, nie mógłby nic czynić (J 9, 33), i w akcie wiary w Ciebie, prosimy również za nas, byś nie musiał nam boleśnie uświadamiać: (...) Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście grzechu, ale ponieważ mówicie: „Widzimy”, grzech wasz trwa nadal (J 9, 41).
Stacja XII - Pan Jezus umiera na krzyżu
Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego wyście ukrzyżowali, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem. Nawróćcie się (...) i niech każdy z was ochrzci się w imię Jezusa Chrystusa na odpuszczenie grzechów waszych, a weźmiecie w darze Ducha Świętego. Bo dla was jest obietnica i dla dzieci waszych, i dla wszystkich, którzy są daleko, a których powołał Pan Bóg nasz (Dz 2, 36. 38-39).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to wyciągnąć konsekwencje z porażających swą oczywistością wydarzeń paschalnych przez totalne nawrócenie i nieograniczone otwarcie na nieustanny dopływ łaski.
Prosząc za Żydów, by przyjęli chrzest i doświadczyli pełni zbawiennych skutków danej im obietnicy, prosimy również za nas, byśmy ustrzegli przekazanego nam depozytu wiary i przygotowali następne pokolenie do odpowiedzialnego przyjęcia go.
Stacja XIII - Pan Jezus zdjęty z krzyża
Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, zawiesiwszy na drzewie. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni (Dz 5, 30-32).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to zrozumieć, że Bóg wywyższył Cię niepomiernie bardziej niż ludzie - na swą prawicę; krzyż jednak stał się niezwykłą drabiną, po której wstępując, nauczyłeś się posłuszeństwa przez to, co wycierpiałeś (por. Hbr 5, 8).
Prosząc za Żydów, by pojęli, że uczynił to ze swoim Synem Bóg ich ojców, by dać im nawrócenie i odpuszczenie grzechów, prosimy również za nas, byśmy mogli dawać o tym świadectwo prowadzeni przez Ducha Świętego, którego Bóg udziela tym, co są Mu posłuszni.
Stacja XIV - Pan Jezus złożony w grobie
Tego właśnie Jezusa wskrzesił Bóg, a my wszyscy jesteśmy tego świadkami. Wyniesiony na prawicę Boga, otrzymał od Ojca obietnicę Ducha Świętego i zesłał Go, jak to sami widzicie i słyszycie (...) (Dz 2, 32-34).
Pozwolić Ci, Jezu, byś nas odnalazł, to uwierzyć w prawdę pustego grobu i doświadczyć Bożej potęgi, odnoszącej tryumf nad śmiercią, to także dostrzec współpracę Osób Bożych w dziele zbawiania człowieka.
Prosząc za Żydów, by uwierzyli, że objawienie Boże osiąga swój szczyt w prawdzie o Bogu w Trójcy Świętej Jedynym, prosimy również za nas, by działanie Osób Bożych można było w nas zawsze dostrzec i usłyszeć.
Zakończenie
(...) Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela (Mt 10, 5-6).
Od tego, Jezu, rozpocząłeś swą misję i chciałeś, by takie również były pierwociny działalności Twoich uczniów. Przed wstąpieniem do nieba rozkazałeś im jednak wyraźnie: (...) Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata (Mt 28, 18-20).
Daj, prosimy Cię, byśmy nigdy nie zlekceważyli misji, którą nam powierzyłeś.