100 lub 200 gram kitu pszczelegozalewamy spirytusem lub wódką w słoiku odstawiamy na dwa tygodnie lub więcej odlewamy i możemy pić jeżeli będzie zalany spirytusem możemy go rozcieńczyć pózniej wodą.U mnie kit stoi w słoiku i już drugi raz jest zalany Rano na czczo pijemy kieliszek 25 gram około 20 min przed jedzeniem.Jest to bardzo dobre lekarstwo zamiast antybiotyków na wszelkie zakażenia wewnątrz i na zewnątrz organizmu

Właściwości i leczenie chorób tą nalewką nie do końca są zbadane może zdarzyć się tak

Jak w przypadku mojego znajomego który tą nalewką wyleczył jakąś nieuleczalną przypadłość serca lekarz który go prowadził nie mógł w to uwierzyć.Pacjent pił tą nalewke

Poza tym palił jeszcze papierosy

Najczęściej kit pszczeli jest stosowany w leczeniu ran i różnych schorzeń skórnych. Zwalcza gronkowca złocistego, dwoinki kataralne, paciorkowce, niektóre szczepy prądków gruźlicy. Przeciwdziała rozwojowi grzybów drożdżoidalnych, wirusa grypy, zapalenia mózgu, a także niszczy pierwotniaki wywołujące rzęsistkowicę, toksoplazmozę i lambiozę. Używa się go środkach stosowanych przy półpaścu, trądziku, łuszczycy. Łagodzi też ból w przypadku tzw. łokcia tenisisty (bolesne zapalenie mięśni i ścięgien w tej okolicy). Propolis umożliwia szybkie gojenie się sączących się ranach po amputacjach, może pomóc przy złamaniach, uszkodzeniach tkanek chrzęstnych stawów, w przypadku bolesnych pustych zębodołów. Poleca się go również wrzodowcom. Być może nowe badania dotyczące terapeutycznych właściwości propolisu umożliwią zastosowanie go w leczeniu innych ciężkich schorzeń.

Oto kilka przykładów zastosowania preparatów propolisowych:

• krople propolisowe i aerozol - przy infekcjach górnych dróg oddechowych oraz stanach zapalnych gardła i nosogardzieli;

• tabletki i kapsułki propolisowe - skuteczne w zapaleniach krtani i tchawicy, w chorobach wrzodowych żołądka i dwunastnicy;

• puder propolisowy - u chorych z odleżynami i oparzeniami (działa przeciwgrzybiczo, przyspiesza regenerację tkanki);

• maść propolisowa - w leczeniu trudno gojących się ran, w różnych chorobach skóry;

• czopki propolisowe - w leczeniu hemoroidów;

• globulki dopochwowe z propolisem - w leczeniu dolegliwości dróg rodnych, stanów zapalnych pochwy (bakteryjne i grzybicze). Nie zapominajmy jednak, że kit pszczeli może działać także uczulająco.

Propolis - właściwości i zastosowanie

Kit pszczeli znany był już starożytnym Grekom, na co wskazuje jego światowa nazwa „propolis”. Słowo to jest pochodzenia greckiego i oznacza dosłownie „przedmurze miasta”. Słuszność stosowania tej nazwy dla omawianego produktu pszczelego wynika stąd, że pszczoły budują niekiedy barierę propolisową tuż za otworem wejściowym usytuowaną w taki sposób, że wszyscy mieszkańcy muszą przez nią przejść w drodze z i do ula.

Propolis jest substancją wzmacniającą konstrukcję ula, uszczelniającą i zabezpieczającą wnętrze ula przed rozwojem drobnoustrojów. Jest też spoiwem służącym zarówno do przytwierdzenia plastra do ścian ramek, jak też naprawy wszelkich uszkodzeń ula. Kitem pszczoły polerują oraz dezynfekują wnętrza komórek w plastrach przed złożeniem nowych jaj. Zakitowują też szkodnika, który dostał się do ula, po uśmierceniu go jadem.

Źródłem propolisu są zbierane przez pszczoły smoliste i balsamiczne substancje pączków niektórych drzew i krzewów oraz żywica znajdująca się w szparach kory drzew.

Dotychczas wyodrębniono około 300 substancji wchodzących w skład propolisu i ilość ta ulega systematycznie zwiększeniu w miarę rozwoju badań. Wśród poznanych składników propolisu znajdują się substancje z grupy: flawonoidów, kwasów fenolowych, estrów aromatycznych, alkoholofenoli, ketofenoli, kumaryny, substancje lipidowe i woskowe, biopierwiastki, witaminy, związki białkowe i inne.

Według obecnych badań uważa się, że skuteczność działania propolisu stanowi sumę działań wszystkich składników mikrobiologicznie aktywnych. Wiadomo, że bakterie szybko uodparniają się na antybiotyki farmaceutyczne, gdyż wytwarzają antyciała i ten antybiotyk nie będzie już działał na następne pokolenia bakterii. Propolis natomiast to zespół związków chemicznych synergicznie współdziałających. Bakterie nie mają możliwości wytworzenia tylu antyciał w ciągu jednego pokolenia. Nie mając czym się bronić wszystkie giną. Niektórzy naukowcy nazywają propolis antybiotykiem XXI wieku.

Analizując budowę chemiczną i skład ilościowy związków chemicznych, wchodzących w skład propolisów pochodzących z różnych źródeł, stwierdza się podobieństwo. We wszystkich, bowiem odmianach występują te same grupy związków, którymi są seskwiterpeny, kwasy aromatyczne i flawonoidy. Przeciwbakteryjne działanie propolisu jest zatem najprawdopodobniej wypadkową ich synergicznego działania, a także innych związków w śladowych ilościach. Mechanizm działania propolisu na drobnoustroje jest złożony i nie da się na drodze prostej analogii odnieść do mechanizmu działania któregoś z antybiotyków. Silne przeciwbakteryjne właściwości znalazły pełne potwierdzenie w obserwacjach prowadzonych podczas ich klinicznego stosowania u ludzi i zwierząt.

Kit pozyskuje się przez dokładne oskrobanie miejsc styku ramek z ulem, samych ramek, beleczek odstępnikowych lub powałek.
Z jednego ula można pozyskać ok. 50 g. czystego surowca. Można też zwiększać jego produkcję, pozostawiając więcej szpar i pustych przestrzeni. Używa się też specjalnych poławiaczy kitu.

Pomaga ludziom:

- blokuje bakterie, grzyby oraz pierwotniaki dlatego tak świetnie działa przy gojeniu się ran.
- umożliwia miejscowe znieczulenie, regulację ciśnienia, wzmocnienie wydzielania żółci, odtruwanie wątroby, leczenie wrzodów, ran.
- hamuje rozwój szczepów bakterii odpornych na antybiotyki
- zwalcza grypę, anginę oraz wszelkiego rodzaju dolegliwości górnych dróg oddechowych.
- leczenie zapaleń jamy ustnej i dziąseł, paradontozy, nieżytach żołądka, ochronie wątroby, zabezpiecza organizm przed zatruciem ołowiem, arsenem.
- przy ranach, oparzeniach, odmrożeniach, owrzodzeniach, czyrakach, grzybicach: przemyć chore miejsce wodą utlenioną, posmarować nalewką propolisową (można rozcieńczyć przy świeżych ranach), po przeschnięciu posmarować maścią lub przyłożyć kompres z nalewki.

Badania wykazały, że oczyszczony kit pszczeli jest skutecznym środkiem przeciwbakteryjnym i przeciwgrzybicznym w schorzeniach skóry oraz działa regenerująco na nabłonek. Potwierdzają to badania polskie. Sporządzone z propolisu maści okazały się bardzo skutecznym środkiem w leczeniu oparzeń, odmrożeń, odleżyn, grzybicy, łuszczycy i wyprysków. Stwierdzono na przykład, że maść propolisowa goi odleżyny znacznie szybciej niż powszechnie stosowane środki farmaceutyczne.

                      Kit pszczeli stosowany bywa także, w postaci emulsji, w leczeniu przewlekłych zapaleń gardła oraz chronicznych schorzeń przewodu pokarmowego na tle zapalenia nabłonka jelitowego. Lecznicze działanie tego środka polega w tym wypadku na jego właściwościach bakteriostatycznych, bakteriobójczych oraz regenerujących nabłonek.

Kit pszczeli, propolis (z gr. προ „przed“ i πόλις „miasto“) - lepka substancja żywiczna powstająca z żywic roślinnych zebranych przez pszczoły z pączków i młodych pędów topoli, brzozy, świerku, kasztanowca i innych drzew oraz roślin zielonych. Kit służy pszczołom głównie jako materiał uszczelniający i dezynfekujący. Powlekają nim wgłębienia, uszkodzenia i szpary w ścianach ula, regulują szerokość wylotka na zimę. Pokrywają też nim ("mumifikują" - w celu zapobieżenia ich rozkładowi) ciała martwych szkodników, które wtargnęły do ula (ryjówki, myszy), a których, ze względu na rozmiary, nie są w stanie usunąć na zewnątrz. Czynią tak, aby zabezpieczyć rodzinę pszczelą przed bakteriami, zakażeniami, pleśniami i innymi mikroorganizmami. Pszczoły wykorzystują tu właściwości silnie bakteriobójcze i bakteriostatyczne propolisu.

W propolisie wykryto kilkaset różnorodnych związków chemicznych: flawonoidy, kwasy aromatyczne, estry, alkohole, aldehydy, kumaryny, terpeny, sterole, kwasy tłuszczowe, mikroelementy.

Lecznicze działanie propolisu jest efektem synergistycznym zawartych w nim związków chemicznych. Propolis ma zdolność niszczenia, blokowania bakterii, grzybów chorobotwórczych, wirusów i pierwotniaków. Właściwości farmakologiczne propolisu umożliwiają miejscowe znieczulenie, regulację ciśnienia, wzmocnienie wydzielania żółci, odtruwanie wątroby, leczenie wrzodów, ran.

Skład i właściwości:

Kit pszczeli dobrze rozpuszcza się w alkoholach, acetonie i chloroformie. Nie jest, prawie wcale, rozpuszczalny w wodzie. Jest dużo twardszy i odporniejszy na temperaturę niż wosk (mięknie powyżej 36 st. C).

W kicie pszczelim w zależności od jego pochodzenia znajduje się:

• 50-55% żywicy

• 30-40% wosku roślinnego i wosku pszczelego

• 5-10% olejków eterycznych

• białka (pyłek)

• mikroelementy (Cu, Si, Mg, Mn, Zn)

• witaminy z grupy E, H, P i B.

Barwa propolisu zależy od gatunku rośliny, z której jest zbierany:

• topola - brązowy

• brzoza - czarny

• olsza - żółty.

Propolis wykazuje silne działanie bakteriobójcze. Ta właściwość znalazła zastosowanie w lecznictwie. Kit pszczeli przyśpiesza procesy gojenia i regeneracji tkanek, jest skuteczny również w przypadku oparzeń. Ponadto może być używany przy przeziębieniu, paradontozie i chorobach układu pokarmowego (tylko pod kontrolą lekarza).

Przepis na nalewkę z propolisu.

Do butelki z 50 gramami propolisu nalać 350 cm³ spirytusu etylowego i 150 cm³ wody. Nalewkę pozostawić w temperaturze pokojowej przez okres 2-3 tygodni szczelnie zamkniętą, codziennie mieszając. Przefiltrować przez watę, przechowywać w ciemniej butelce.

Wskazania:nieżyty i zapalenia żołądka, zapalenia jamy ustnej, zapalenie wątroby.

Do ½ szklanki letniej wody dodać 40 kropli nalewki. Płukać jamę ustną kilka razy dziennie przy paradentozie, zapaleniu jamy ustnej.
 Na łyżeczkę miodu nakropić 20 kropli nalewki. Spożywać 3 razy dziennie 20 minut przed jedzeniem przy wrzodach żołądka i dwunastnicy Do połowy szklanki wody, herbaty lub innego płynu wkropić 20-40 kropli nalewki. Pić 2-3 razy dziennie 20-30 minut przed jedzeniem przy stanach zapalnych żołądka i jelit, początkowym stadium choroby wrzodowej żołądka wspomagająco.

Zaleca się sporządzać nalewkę ze 100g propolisu gdyż wzmacnia to siłę działania nalewki.

Likier propolisowy. Do ½ litra wódki dodać dwie łyżki miodu. Wymieszać i dodać nalewki propolisowej 50-100 ml według smaku.
Wypijać kieliszek likieru propolisowego 30 minut przed obiadem przy nieżytach żołądka.
Zaparzyć siemię lniane. Do ½ szklanki naparu dodać 30-50 kropli nalewki. Pić dwa razy dziennie przy nieżytach żołądka, dwunastnicy, chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy.
Do ½ szklanki ciepłego mleka dodać 30-40 kropli nalewki. Pić na czczo 2-3 razy dziennie przy owrzodzeniach żołądka i jelit.
Nalewka propolisowa na wrzody żołądka, dwunastnicy według Aripowa.
Pałeczki Campylobacter pylori uczestniczące w powstawaniu wrzodów żołądka i dwunastnicy zwykle są zwalczane antybiotykami dającymi negatywne efekty uboczne, osłabiają mechanizmy obronne organizmu. Tymczasem propolis wykazuje silne działanie antyseptyczne, jednocześnie stymuluje układ immunologiczny.

---