Odnowa biologiczna człowieka, a wpływ zabiegów fizykoterapeutycznych.
Fizykoterapia oferuje duży wybór zabiegów fizykalnych, z których każdy pacjent może wybrać odpowiednie dla siebie. Wpływ zabiegów fizykoterapeutycznych na zdrowie i prawidłowe funkcjonowanie organizmu człowieka jest ogromny. Do szerokiej grupy tych zabiegów możemy zaliczyć:
Laseroterapię:
Jest to zabieg polegający na stymulacji laserowej, której celem jest poprawienie, przyspieszenie procesów fizjologicznych. Takie działanie jest wywoływane przez promieniowanie laserowe, zebrane jako światło w jednej wiązce. Pobudzone fotony wydzielają energię niezależnie - zmieniają położenie elektronów na orbitach. Jest to zjawisko nazwane pompowaniem optycznym. Wywołując odruchy naczyniowe w obrębie skóry, laser działa pobudzająco na zachodzące metaboliczne przemiany, poprawia stan ukrwienia skóry oraz powoduje zachodzenie procesów w narządach i tkankach. Powoduje to automatyczny wzrost przepływu krwi naczyniowej, wzrost poziomu adrenaliny, serotoniny i histaminy w organizmie (działanie przeciwbólowe) oraz uaktywnia procesy zachodzące w szpiku kostnym.
|
Wskazania do wykonywania laseroterapii:
Przewlekłe oraz ostre stany zapalne mięśni, mięśniobóle,
Choroby zwyrodnieniowe stawów,
Stany przeciążeniowe i urazowe więzadeł w stawach kolanowych,
Zespoły: bolesnego barku, łokcia tenisisty, łokcia golfisty,
Choroby reumatyczne,
W stanach nerwobólu,
Choroby pochodzenia skórnego,
Rany trudne do wygojenia,
Zapalenia zatok,
Ultradźwięki:
Zabiegi ultradźwiękowe polegają na emitowaniu fali akustycznych, takich które mają częstotliwość wyższą niż fale i dźwięki słyszalne dla uch ludzkiego. Fale te poruszając się i nakładając się jedna na drugą, tworzą jedną podłużna falę mechaniczną. Fala taka działa pobudzająco na tkanki organizmu, działając na zasadzie małego mikromasażu. Energia mechaniczna, która jest przekazywana podczas zabiegu, jest impulsem dla układu nerwowego - powoduje że próg odczuwalności bólu wzrasta. Efektem przeprowadzanego zabiegu jest wzrost procesu dyfuzji wewnątrzkomórkowej, a co za tym idzie rozbicia związków koloidalnych, czyli koagulacji. Poprawia to stan ukrwienia tkanek i narządów, przyspieszenie procesów chemicznych, wzmożenie reakcji utleniania.
Wskazania do stosowania ultradźwięków:
Zwyrodnienia stawowe oraz zwyrodnienia kręgosłupa,
Ostroga piętowa,
Po wszelkiego rodzaju złamaniach, urazach, skręceniach, zwichnięciach, krwiakach,
W stanach chorobowych pochodzenia reumatycznego,
W neuropatiach, neuralgiach, zapaleniach nerwowych i innych chorobach układu nerwowego,
Magnetoterapię:
Czyli zabiegi, w których korzysta się z działania pola magnetycznego o małej częstotliwości. Poprzez działanie tego pola dochodzi do poruszania się jonów, czyli do hiperpolaryzacji w błonie komórkowej, Powoduje to wzrost reakcji tlenowych w komórce oraz przyspieszenie tempa przemian metabolicznych. Magnetoterapię można stosować u prawie wszystkich pacjentów, również u tych, którzy posiadają endoprotezę (metal nie jest przeciwwskazaniem), także przez ubranie, gips i inne opatrunki.
Wskazania do wykonywania magnetoterapii:
Stany po niedawnych złamaniach kości - pole magnetyczne przyspiesza procesy kostnienia i gojenia,
Osteoporoza - pole stymuluje tkankę kostną, łączną,
Chorobach stanach zapalnych i obrzękach,
Stany chorobowe pochodzenia naczyniowego,
Naczyniowego przewlekłych stanach bólowych,
Prądy diadynamiczne:
Można wymienić kilka typów prądów diadynamicznych inaczej zwanych diadynamikiem:
MF, DF, CP, LP, RS oraz MM. Są one prądami o bardzo niskiej impulsywności ( o małej częstotliwości), a więc ich zadaniem jest zwiększenie pobudliwości progowej tkanek, czyli przywrócenie im ich naturalnej, fizjologicznej dynamiki, siły i napięcia. W czasie wykonywania zabiegu, należy dwu lub trzykrotnie zmieniać rodzaj dostarczanych prądów. Podstawowym działaniem prądów diadynamicznych jest działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne, stymulujące dla mięśni oraz zmniejszające napięcie mięśniowe. Niestety jest to jednak oddziaływanie płytko działające i tymczasowe.
Wskazania do stosowania diadynamiku:
Nerwobóle oraz mięśniobóle,
Stany bólowe przewlekłe,
Stany zesztywnienia stawów,
Niedowłady wiotkie ( jako stymulacja nerwowa),
Stany ze zwiększonym napięciem mięśni,
Po urazach,
W stanach obrzękowych,
Prądy interferencyjne:
Inaczej zwane prądami Nemeca, to prądy charakteryzujące się średni częstotliwością i tym ze są skrzyżowane. Do tkanek wprowadza się dwa obwody prądowe zmienne. Pierwszy 4000 Hz, natomiast drugi 4100 Hz. W efekcie działania tych dwóch obwodów, dochodzi do wytworzenia pola elektrycznego stosunkowo dużym polu powierzchni działania. Prądy te mają zdolność głębokiego przenikania do tkanek, łagodząc ból, zwiększając stan ukrwienia oraz przekaźnictwo nerwów oraz prowadza do podwyższenia poziomu progu czuciowego.
Wskazania do zastosowania:
Skręcenia, zwichnięcia, a nawet złamania,
Naciągnięcia mięśniowe,
Mięśniobóle,
Stany zwyrodnieniowe,
Zwichnięcia stawu biodrowego,
Dyskopatia,
Rwa kulszowa,
ZZSK,
Okołostawowe zapalenie barkowe,
Wylewy, krwiaki,
Prądy galwaniczne:
Prąd galwaniczny jest prądem stałym. W czasie zabiegu niezbędne jest użycie płaskich elektrod. Aby prąd mógł przepływać swobodnie miedzy skórę chorego, a dana elektrodę należy włożyć wilgotny, miękki podkład, powoduje to polaryzacje błony komórkowej, a co za tym idzie wzrost pobudliwości tkankowej , mięśniowej oraz nerwowej. Pod katodą, czyli elektroda ujemna (-) pobudliwość wzrasta, natomiast pod elektroda dodatnią (+) zmniejsza się. Dodatni biegun jest używany przede wszystkim w zwalczaniu stanów bólowych, biegun ujemny w leczeniu zaburzeń czuciowych i regenerowaniu uszkodzonych nerwów.
Wskazania do wykonywania zabiegów z użyciem prądu galwanicznego:
Stany zwyrodnieniowe kręgosłupa, połączone ze stanami bólowymi,
W patologii zrostu kostnego.
Przy nerwobólach,
Nerwobólach nieprawidłowym krążeniu obwodowym,
Jonoforezę:
Zabieg, który polega na podaniu i wprowadzeniu leku przez skórę z użyciem prądu stałego. Prąd używany do jonoforezy to taki sam prąd jak w przypadku galwanizacji czyli prąd galwaniczny. Różnica polega jedynie na dodatkowej aplikacji lekarstwa. Jony pochodzące z leków, zamiast dotrzeć do elektrody, która zamyka obwód, rozpraszają się na otoczkach oraz w błonach komórkowych. Czas wydzielania się jonów od zakończenia zabiegu to od 24 do 48 godzin, w tym czasie zaaplikowane lekarstwo działa, docierając do chorych i uszkodzonych tkanej oraz narządów.
Wskazania do stosowania jonoforezy:
Stany zapalne,
Stany uczuleniowe ( jony wapnia),
Stany bakteryjne- jony metali o działaniu antyseptycznym,
W przewlekłych stanach bólowych,
W leczeniu blizn i zrostów,
Stany chorobowe pochodzenia reumatycznego,
Elektrostymulacje:
Do elektrostymulacji używa się prądów o małej częstotliwości, składające się z bodźców o zróżnicowanym przebiegu. Parametry takich impulsów można indywidualnie regulować i dobierać. Zadaniem takiego zabiegu jest uzyskanie stymulacji nerwowej oraz uzyskanie skurczu mięśniowego, czyli jego pobudzenie.
Wskazania do elektrostymulacji;
W profilaktyce zaników mięśniowych,
W celu odbudowania mięśni wcześniej uszkodzonych ( porażenia, niedowłady,
Krioterapię:
Jest zabiegiem istotnie wpływającym na zdrowie i odnowę biologiczna człowieka. Polega na zastosowaniu w konkretnym miejscu bardzo niskiej, ujemnej temperatury. W trakcie wykonywania zabiegu temperatura ciała w oziębianym miejscu może spaść do - 2 stopni Celsjusza. Natomiast po zakończeniu zabiegu takie ochłodzenie może się utrzymać do około 1-3 minut, potem po czasie około czterech minut następuję znaczny wzrost rozszerzenia naczyń krwionośnych, utrzymujący się do 2 godzin. Skutkiem jest podwyższenie poziomu stężenia tlenu w organizmie oraz obniżenie poziomu histaminy oraz mleczanów. Ponadto powoduje to spadek szybkości przekaźnictwa nerwów, spadek aktywności reagowania zakończeń czuciowo - ruchowych oraz wydzielanie endorfin, które są substancjami znieczulającymi.
Wskazania do wykonywania krioterapii:
Stany pourazowe,
Stłuczenia, naciągnięcia i naderwania ścięgnowe, więzadłowe,
Zapalenia i obrzęki,
Spastyczność mięśni,
Nadmierne napięcia mięśni,
W celu zwiększenia zakresu ruchu w stawie,