:

PLAN PRACY

INSTRUKTORA

Do przeprowadzenia zajęć z Działań Taktycznych Wojsk

ZAGADNIENIE:              Działanie drużyny zmechanizowanej w obronie

Zagadnienia:    

1. Zajęcie stanowiska oporu,

2. Postawienie zadania bojowego do obrony prze d-cę dr.

3. Rozmieszczenie i przygotowanie środków ogniowych do walki,

4. Działanie na sygnały alarmowe,

5. Dowodzenie drużyną w walce o utrzymanie przedniego skraju obrony.

6. Zajęcie zapasowego stanowiska oporu

Czas:                  5x60 min.

Miejsce:             Pas taktyczny

Zabezpieczenie materiałowe :

1. uzbrojenie i wyposażenie etatowe..............................................cały stan

2. odrzutniki i ramki.......................................................................cały stan

3. BWP............................................................................................1 szt.

Warunki bezpieczeństwa:

Zabraniam:

• prowadzenia ognia z broni strzeleckiej i maszynowej do celów żywych na odległość mniejszą niż 50 m.

• podchodzenia do niewybuchów przed upływem 15 min.

• przenoszenia środków pozoracji pola walki

                     Nakazuję:

• ogień prowadzić tylko na komendę

• w czasie przebywania w przedziale desantowym bwp hełmy mieć na głowie , a broń pomiędzy kolanami

• o niewybuchach natychmiast meldować

Przebieg zajęć

Lp.	Zagadnienie	Czynności instruktora	Czynności szkolonych
1	2	3	4
1 2 3 4 5 6 7	Rozpoczęcie zajęć Zajęcie stanowiska oporu. Wypracowanie zamiaru i postawienie zadania bojowego do obrony Rozmieszczenie i przygotowanie środków ogniowych do walki Działanie na sygnały alarmowe Dowodzenie dr. w walce o utrzymanie przedniego skraju obrony Zajęcie zapasowego stanowiska oporu.	„Baczność” uczył was będę zachowania się drużyny zmechanizowanej w obronie „Spocznij” Ma to na celu przygotować was do pełnienia roli dowódcy drużyny sposobów dowodzenia w czasie obrony. Zajęcia przeprowadzam praktycznie na bieżąco usuwam błędy. Z chwilą otrzymania zadania dowódca drużyny wprowadza drużynę na wskazane stanowisko oporu. Wyznacza obserwatora, sam natomiast dokonuje oceny terenu przede wszystkim pod względem: możliwości prowadzenia ognia i wykonania manewru. Po dokonaniu oceny wskazuje stanowiska ogniowe dla: wozu bojowego, karabinu maszynowego i granatnika przeciwpancernego oraz dla pozostałych strzelców. Swoje stanowisko wybiera tam, skąd będzie mógł najdogodniej przekazywać komendy i sygnały głównym środkom ogniowym. Po wybraniu stanowisk ogniowych określa zakres, kolejność oraz czas rozbudowy fortyfikacyjnej stanowiska oporu. Dowódca drużyny precyzuje sposób wykonania zadania, wybiera dozory po czym wzywa drużynę w celu wydania rozkazu bojowego. W wypadku skrajnie ograniczonego czasu (np. w bezpośredniej styczności z przeciwnikiem) sam podczołgowuje się do każdego strzelca i przekazuje zadanie, nie przerywając prac inżynieryjnych. Podczas stawiania zadań bojowych dowódca drużyny podaje: działonowemu - operatorowi wozu bojowego, celowniczemu karabinu maszynowego i celowniczemu granatnika przeciwpancernego - główne i zapasowe stanowisko ogniowe oraz główne i dodatkowe sektory ostrzału; kierowcy - główne i zapasowe stanowisko ogniowe; strzelcom - stanowiska ogniowe główne i zapasowe; wszystkim żołnierzom - dane początkowe do strzelania, sposób prowadzenia ognia podczas odpierania ataku, kolejność i sposób zmiany stanowisk ogniowych. LOTNIK-zagrożenie z powietrza SKAŻENIE-skażenie W przypadku wykrycia elementów rozpoznawczych przeciwnika (ubezpieczeń bojowych) lub drobnych grup przenikającej piechoty, celowniczy dyżurnego środka ogniowego natychmiast melduje o tym dowódcy. W zależności od sytuacji i decyzji wykryte obiekty niszczy ogniem. Po czym zmienia swoje stanowisko. Z chwilą rozpoczęcia ogniowego przygotowania natarcia przez przeciwnika, dowódca drużyny nakazuje drużynie zająć miejsca w przykrytym odcinku rowu strzeleckiego lub w wozie bojowym. W przypadku braku przykrytego odcinka rowu strzeleckiego, żołnierze zalegają w miejscu swoich stanowisk ogniowych. Na stanowisku pozostaje dyżurny środek ogniowy, będący w stałej gotowości do otwarcia ognia. Z chwilą zmniejszenia natężenia ognia artylerii przeciwnika, dowódca drużyny ogłasza alarm bojowy. Wszyscy żołnierze zajmują wyznaczone stanowiska ogniowe i ogniem odpierają atak przeciwnika. Żołnierze z nie atakowanych stanowisk ogniowych, usuwają zniszczenia powstałe po uderzeniach artylerii. Działonowy operator niszczy wozy bojowe przeciwnika z chwilą ich wejścia w zasięg ognia. Dowódca drużyny po ogłoszeniu alarmu bojowego ocenia poniesione straty i natychmiast melduje o nich dowódcy plutonu. W razie konieczności dokonuje korekty postawionych zadań bojowych. W przypadku zarysowującego się włamania na kierunku sąsiadów lub silnego naporu przeciwnika, za zgodą dowódcy plutonu dokonuje zmiany stanowisk wyznaczonych środków ogniowych w celu wzmocnienia zagrożonych kierunków, lub przejścia całością sił na zapasową linię oporu (rubież ogniową) w celu osłony skrzydła plutonu (kompanii).	Stoją na zbiórce i słuchają Ćwiczą do pełnego opanowania zagadnienia Ćwiczą do pełnego opanowania zagadnienia Ćwiczą do pełnego opanowania zagadnienia Ćwiczą do pełnego opanowania Ćwiczą do pełnego opanowania zagadnienia Ćwiczą do pełnego opanowania zagadnienia

.................................

---