PLAN PRACY INSTRUKTORA
TEMAT: MASKOWANIE BEZPOSREDNIE DO DZIAŁANIA W NOCY.
CZAS: regulowany przez kierownika grupy
MIEJSCE: pas taktyczny
ZABEZPIECZENIE MATERIAŁOWE : kbk AKMS - na stan
wyposażenie - na stan
WARUNKI BEZPIECZEŃSTWA:
Przejrzeć broń przed zajęciami
Zabrania się kierowania broni w kierunku ludzi zwierząt choć nie jest załadowana
Przejrzeć broń po zajęciach
PRZEBIEG ZAJĘĆ
l.p. |
Czas i zagadnienie |
Czynności |
|
|
|
Instruktora |
Szkolonych |
1.
2.
3. |
Regulowany przez kierownika zajęć
Maskowanie bezpośrednie
Cechy demaskujące
|
BACZNOSĆ! uczył Was będę maskowania bezposredniego do działania w nocy SPOCZNIJ!
Ma to na celu nauczyć Was ukrywania siebie i sprzętu tak aby nie zostać zauważonym przez przeciwnika
Objasniam Maskowanie bezposrednie jest to całokształt przedsięwzięć zmierzających do ukrycia lub zmiany wyglądu zewnętrznego pojedynczych i zespołowych obiektów, urządzeń, sprzętu i ludzi przy pomocy sprzętów podręcznych i etatowych w ramach zabezpieczenia bojowego działań wojsk. Celem maskowania jest ukrycie lub zmiana wyglądu zewnętrznego pojedynczych i zespołowych obiektów, urządzeń, sprzętu zabezpieczenie przed wszystkimi rodzajami rozpoznania przeciwnika i wprowadzenie go w błąd co do własnego zamiaru działania.
Cechy demaskujące: kolor powierzchni obiektów wymiary i kształt obiektów cienie padające od obiektów i cienie własne odblask od szkieł i metalowych częsci slady działania wojsk: koleiny, wydeptane place , scieżki, wybuch, dymy, głosy, sygnały radiowe zdolnosć obiektów do odbijania fal elektromagnetycznych, promieni podczerwonych itp. szablonowe rozmieszczenie obiektów, sprzętu tech. itp.
Aby w minimalny sposób demaskować się należy: wykorzystać las wykorzystać rzeżbę terenu poruszać się ostrożnie w zaroslach unikać miejsc i powierzchni oswietlonych broń i oporządzenie zabezpieczyć aby nie robiły hałasu
Maskowanie jest skuteczne gdy cechuje się: prawdopodobieństwem i wiarygodnoscią przedsięwzięć upodobnieniem do otaczającej rzeczywistosci brakiem szablonu możliwoscią stworzenia sztucznego tła szerokim wykorzystaniem rzeżby terenu możliwoscią pozorowania, ukrywania i mylenia możliwoscią zakłucania możliwie wszystkich kanałów rozpoznania aktywnoscią przedsięwzięć maskujących
Maskowanie bezposrednie dzielimy na : naturalne: (bez naruszenia struktury naturalnego srodowiska) wykorzystanie naturalnych własciwosci maskujących terenu wykorzystanie rzeżby terenu wykorzystanie kontrastów, tła terenu wykorzystanie pory doby roku i war. atmosferycznych techniczne: stosowanie sztucznych masek malowanie maskujące maskowanie dymami, roslinnoscią maskowanie swietlne, dżwiękowe, przeciwtermalne
Pokazuję i objasniam Wykonuję wzorowy pokaz z objaśnieniem z wykorzystaniem poprzednich wskazówek, a następnie nakazuję wykonanie maskowania szkolonym
Po skończeniu omawiam przebieg zajęć, wskazuję najlepiej ćwiczących. Podaję zagadnienia do nauczenia Omawiam zachowanie się szperaczy podczas ubezpieczenia marszu. Szperacze - wysyłani są ze składu drużyny patrolowej tam, gdzie nie wystarcza prowadzenie rozpoznania za pomocą obserwacji przez drużynę. Wysyłani są oni z zadaniem rozpoznania ważnych obiektów terenowych. Po wysłaniu szperaczy drużyna patrolowa pozostaje w ukryciu i jest w gotowości do wsparcia działania szperaczy. Szperacze działają parami. Jeden z nich jest starszym szperaczem, przesuwa się za szperaczem i kieruje jego działaniem, będąc w stałej gotowości do wsparcia go ogniem. Obserwuje on również sygnały dowódcy drużyny patrolowej oraz melduje mu - za pomocą sygnałów i znaków umownych - o spostrzeżeniach. Szperacze przesuwają się od jednego przedmiotu terenowego do drugiego. Powinni oni zwracać uwagę na wszystkie charakterystyczne cechy terenu i przedmiotów terenowych. Muszą działać szybko i sprawnie. Po przeprowadzeniu rozpoznania starszy szperacz podaje sygnał „droga wolna” lub „widzę przeciwnika”. Szperacze nie zatrzymują się jeżeli nie stwierdzą obecności przeciwnika. Wykonują dalej powierzone zadania. O wykryciu przeszkody, lub przeciwnika meldują dowódcy. Dalej działają zgodnie z jego wskazówkami. Po wykonaniu zadania natychmiast wracają do drużyny patrolowej i wykonują rozkaz dowódcy drużyny. Działania szperaczy obejmują:
Na komendę dowódcy plutonu rozpoczynam szkolenie żołnierzy wg podstawowego modelu instruowania. Wprowadzam w sytuację bojową: „Przeciwnik wycofując się w kier. Pn. pozostawia drobne grupy celem opóźnienia naszego pościgu oraz minuje mosty, przepusty i węzły dróg. Drużyna jako drużyna patrolowa otrzymała zadanie: przeprowadzić rozpoznanie drogi marszu strzelnica - skraj lasu - zabudowania i ubezpieczać patrol czołowy po nakazanej drodze; szczególną uwagę zwracając na mosty, przepusty, miejscowości i las.” „Czynność ta służy do umiejętnego i sprawnego działania jako szperacz w czasie prowadzenia marszu ubezpieczonego. Wykonuje się na komendę - stawiam zadanie zgodnie z załącznikiem nr 1. POKAZUJĘ - wykonuję wzorowy pokaz z wyznaczonym i przygotowanym żołnierzem z drużyny POKAZUJĘ I OBJAŚNIAM - wykonuję zbiórkę żołnierzy w szeregu i objaśniam z równoczesnym wykonaniem czynności praktycznie. Przystępuję do przerobienia zagadnienia z żołnierzami w trakcie przemarszu na pas taktyczny w miejsce wyznaczone przez kierownika zajęć. W trakcie ćwiczenia bacznie obserwuję ćwiczących, zauważone błędy usuwam na bieżąco. W trakcie szkolenia zwracam uwagę na bojowe zachowanie się żołnierzy i wzajemne ubezpieczanie się szperaczy podczas działań. W taki sposób szkolę żołnierzy z drużyny do pełnego opanowania zagadnień. Po przećwiczeniu tych czynności przystępuję do szkolenia całej drużyny wyznaczając szperaczy na poszczególne fragmenty ćwiczenia i zmieniając ich po przećwiczeniu każdego elementu. Żołnierze ćwiczą do pełnego opanowania zagadnienia.
Wykonuję zbiórkę drużyny, omawiam błędy, wskazuję możliwości ich wyeliminowania, podaję oceny indywidualne, wskazuje najlepiej i najgorzej ćwiczących, podaję ocenę ogólna drużyny.
|
Stoją i słuchają instruktora
Stoją słuchają omówienia tematu przez instruktora
Wykonują komendy instruktora maskują się
Stoją na zbiórce i słuchają omówienia przez instruktora |