Koncepcja kultury warstw niższych Millara. Zrodziła się jako wyraz negacji teorii podkultur Cohena stanowiącej niejako polemikę z tezami tej teorii. Miller uważał że standardy warstw niższych nie mogą być rozpatrywane wyłącznie jako odwrotność kultury warstw średnich. Dewiacja warstw niższych jest po prostu składnikami szerszej kultury tych warstw charakteryzuje się dużą odrębnością wobec kultury warstw średnich ma już kilku wiekową tradycję; własną siłę integrującą i motywującą zachowanie; dewiacja warstwach niższych wynika ze zderzenia się ich systemu aksjologiczno-normatywnego z innym systemem. W każdej kulturze można znaleźć tzw. centralne punkty zainteresowania czyli dziedziny lub problemy zwracające na siebie szeroką i trwałą uwagę oraz wywołujące duże zaangażowanie emocjonalne: Miller opracował 6 wartości: 1kłopoty posiadanie jak i unikanie jest głównym tematem rozmów jak i przejawem aktywności. Jakkolwiek w sferze deklarowanej przedstawiciel warstw niższych są skłonni uznawać brak kłopotów za stan pożądany w rzeczywistości kłopoty zwłaszcza z prawem są oceniane wysoko. 2Twardość fizyczna, psychiczna, antyintelektualizm, lekceważenie lub pogardę sztuki. Szczególnie akcentowana twardość i męskość, brutalność ze względu na specyfikę rodziny i dominacje kobiety. 3 Spryt (oceniane wysoko walory intelektualne choć specyficzne pojmowane) - cała klasa zachowań związana z manipulowaniem inną osobą. Wyższym prestiżem cieszy się przywódca sprytny niż twardy. 4 Emocje. Poszukiwane emocje podniecających przeżyć chęć zakosztowania życia wynikają z szarzyzny i monotonii codziennego życia (komponentami są: picie alkoholu, gry hazardowe). Drugim biegunem emocji jest brak aktywności tzw. „lizanie ran”. 5Przeznaczenie umożliwia angażowanie w niebezpieczne związki i działania bez poczucia że ponosi się za nie odpowiedzialność. 6Niezależność. Szczególne poczucie niezależność i autonomii. Centralne punkty zainteresowania młodzieży to 1 Przynależność - stałe weryfikowanie i akcentowanie przynależności (można osiągnąć dzięki twardości i niezależności) 2Status - Dewiacyjny charakter statusu może wyłonić się dzięki: a)konkurencji o prestiż, b)uczenie się męskich ról prowadzi do przesadnego akcentowania swojej dorosłośći.