1.B -wskaż poprawną datę ustawy o swobodzie gospodarczej: 2lipiec 2004r.

2.D

3.D

4.B

5.B

6.B

1.Co ma szerszy zakres oddział czy przedstawicielstwo???-ODP. ODDZIAŁ

2.Kto prowadzi KRS?-SĄDY REGIONALNE 

3.Na czym polega komercjalizacja bezpośrednia??? 

4.Kto musi się zrejestrować do wpisu ewidencji?-WSPÓLNICY SPÓŁ. CYWILNEJ BĘDĄCY OSOBAMI FIZYCZNYMI.

5.ART 10 USTWY O SWOBODZIE GOSPODARCZEJ MÓWI -(1). Przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej, w jego indywidualnej sprawie.(2). Przedsiębiorca nie może być obciążony jakimikolwiek daninami publicznymi, sankcjami finansowymi lub karami w zakresie, w jakim zastosował się do uzyskanej interpretacji.(3). Zasady udzielania interpretacji regulują odrębne ustawy

16) (opisowe) Opisz ograniczenia wolności gospodarczej:

1. Wolność działalności gospodarczej

Podejmowanie i wykonywanie działalności gospodarczej jest wolne dla każdego (art. 5 Pr. Gosp.). Zasada wolności gospodarczej ma rangę konstytucyjną (art. 20 i 22 Konstytucji). Pr. Gosp. zasadę tą potwierdza i konkretyzuje. W ujęciu Pr. Gosp. wolność gospodarcza nie ma charakteru absolutnego, doznaje mianowicie ograniczeń podyktowanych koniecznością ochrony dóbr wyższego rzędu (np. ważne interesy państwa, jak bezpieczeństwo i obronność, czy interesy publiczne, jak życie i zdrowie ludzi, środowisko). Ograniczenia wolności gospodarczej mogą być przedmiotowe lub podmiotowe. Wśród pierwszych wymienić należy przede wszystkim koncesje (art. 14 Pr. Gosp. ) i zezwolenia (art. 27 Pr. Gosp.) oraz zakazy⁴ ; przykładem drugich mogą być ograniczenia dotyczące osób zajmujących kierownicze stanowiska poństwowe⁵ . Koncesje i zezwolenia stanowią dość skuteczny instrument sprawowania przez państwo i jego administrację kontroli nad działalnością gospodarczą, ograniczający wolną konkurencję. Zakres ich stosowania przesądza w praktyce o zakresie wolności gospodarczej (zakazy występują sporadycznie). W porównaniu z Gosp. Ust. nastąpiło znaczne ograniczenie zakresu reglamentacji działalności gospodarczej. Wyrazem tego jest objęcie przez ustawę koncesjonowaniem 8 dziedzin działalności spośród 19 występujących tylko w Gosp. Ust.; zmniejszeniu uległa także liczba wymaganych zezwoleń. Nie można jednak stwierdzić, aby odpowiadało to oczekiwaniom środowisk przedsiębiorców i wymogom gospodarki wolnorynkowej⁶ .

ZASADA SPOŁECZNEJ GOSPODARKI RYNKOWEJ - Jest ona podstawą ustroju gospodarczego RP opierająca się na swobodnej działalności gospodarczej oraz własności prywatnej, solidarności, dialogu i współpracy społecznych partnerów zgodnie z art. 20 konstytucji.

Zasada wolności gospodarczej oznacza: ograniczenie tej wolności nie może być dowolne, prawne kategorie osób, nie mogą być wyłączone z kręgu uprawnionych do podejmowania działalności gospodarczej.

Swoboda gospodarowania nie jest zasadą bezwzględną a ograniczenie jej mogą nastąpić tylko mocą ustawy, uwzględniającej racjonalne względy.

Prowadzenie jej jest dowolne każdemu na równych prawach.

Konstytucja uzupełnia zasady wolności gospodarczej zasadą ochrony własności prawa dziedziczenia, prawo własności nie jest absolutne, a wywłaszczenie jest dopuszczalne na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem. Problematykę te rozwijano ustawodawstwem zwykłym zajmuje się tym prawo administracyjne. Społeczno-socjalna gospodarka rynkowa określająca nasz system gospodarczy akceptuje zasadę liberalizmu gospodarczego i gospodarki rynkowej, ale jednocześnie pod wpływem bieżącej polityki partii i związków zawodowych ustanowione są swoiste regulatory przebiegu procesów gospodarczych w celu ochrony prawnych postulatów czy wartości społecznych różnych grup. Tak skonstruowana gospodarka modelowana z resztą pod wpływem polityki unii i szeroko rozumianych procesów globalizacyjnych musi dopuszczać siłą rzeczy ingerencję państwa w gospodarkę, a do oceny skutków gospodarczych wprowadza elementy godności ludzkiej i równości gospodarczej.

Konstytucja RP z 1997r Art. 20.

Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczy. Pols.

Konstytucja RP z 1997r Art. 21.

1. Rzeczpospolita Polska chroni własność i prawo dziedziczenia.

2. Wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy jest dokonywane na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem.

Wolność gospodarcza:

Konstytucja RP z 1997r Art. 22.

Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny.

10) Działalność regulowana - działalność gospodarcza, której wykonywanie wymaga spełnienia szczególnych warunków, określonych przepisami prawa (definicja legalna zawarta w art. 5 pkt 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej). Definicję działalności regulowanej doprecyzowuje art. 64 ust. 1 stanowiąc, że dany rodzaj działalności jest działalnością regulowaną, jeżeli przepis odrębnej ustawy tak stanowi; a przedsiębiorca może wykonywać tę działalność, jeżeli spełnia szczególne warunki określone przepisami tej odrębnej ustawy i po uzyskaniu wpisu w rejestrze działalności regulowanej, z zastrzeżeniem art. 75, który określa rodzaje działalności, do wykonywania których wymagane jest uzyskanie zezwolenia, zgłoszenia, licencji albo zgody.

11) Nowe zasady kontroli pracodawcy będącego przedsiębiorcą

W artykule omówiono nowe zasady kontroli pracodawcy wynikające z ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. swobodzie działalności gospodarczej, pod kątem uprawnień państwowych inspektorów pracy do których znajdują zastosowanie przepisy ratyfikowanej przez Polskę Konwencji Nr 81 Międzynarodowej Organizacji Pracy w sprawie inspekcji pracy w przemyśle i handlu, mającej na wypadek kolizji z tą ustawą, pierwszeństwo stosowania.

W Dzienniku Ustaw Nr 173, poz. 1807 ukazała się ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, która obowiązuje od 21 sierpnia 2004 r.

Ustawa przewiduje, że w stosunku do pracodawcy będącego przedsiębiorcą, obowiązują szczególne zasady przeprowadzania kontroli przez organy zewnętrzne.

Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r. Przepisy wprowadzające ustawę o swobodzie działalności gospodarczej, Dz. U. Nr 173, poz. 1808, dokonała zmiany w ustawie z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy, j.t. Dz. U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1362, z późn. zm. oraz z 2003 r. Nr 213, poz. 2081.

Zgodnie z dokonaną nowelizacją:

• Inspektorzy pracy przeprowadzają kontrole przedsiębiorców po okazaniu legitymacji służbowej i upoważnienia do przeprowadzenia kontroli.

• W razie konieczności niezwłocznego przeprowadzenia kontroli, może być ona przeprowadzona po okazaniu legitymacji służbowej, z tym, że najpóźniej w terminie 3 dni od rozpoczęcia kontroli, należy okazać kontrolowanemu upoważnienie do kontroli.

• Upoważnienie do kontroli wydają: Główny Inspektor Pracy i jego zastępcy, okręgowy inspektor pracy i jego zastępcy.

• Upoważnienie do kontroli powinno zawierać:

1. wskazanie podstawy prawnej przeprowadzenia kontroli,

2. oznaczenie organu kontroli,

3. imię i nazwisko, stanowisko służbowe osoby upoważnionej do przeprowadzenia kontroli oraz numer jej legitymacji służbowej,

4. określenie zakresu przedmiotowego kontroli,

5. oznaczenie przedsiębiorcy objętego kontrolą,

6. wskazanie daty rozpoczęcia i przewidywanego terminu zakończenia kontroli,

7. podpis osoby udzielającej upoważnienia, z podaniem zajmowanego stanowiska lub funkcji,

8. pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowanego,

9. datę i miejsce wystawienia upoważnienia.

W świetle nowych zasad przeprowadzania kontroli pracodawców doszło do zróżnicowania trybu postępowania organów kontrolnych względem podmiotów kontrolowanych, co z punktu widzenia zasad równościowych wynikających z Konstytucji RP nie jest zjawiskiem korzystnym.

Państwowa Inspekcja Pracy jako organ uprawniony do nadzoru i kontroli przestrzegania przepisów prawa pracy, ma wśród organów kontrolnych szczególną nietypową pozycję.

Wynika to z niżej przytoczonych okoliczności.

• Zgodnie z art. 24 Konstytucji RP, państwo zagwarantowało sobie sprawowanie nadzoru nad warunkami wykonywania pracy, który to nadzór powierzono w ustawie zwykłej Państwowej Inspekcji Pracy.

• Funkcjonowanie PIP znajduje swoje podstawy w Konwencji Nr 81 Międzynarodowej Organizacji Pracy w sprawie inspekcji pracy w przemyśle i handlu, która została ratyfikowana przez Polskę (zob. Dz. U. z 1997 r. Nr 72, poz. 450-451).

• Ratyfikowana przesz Polskę Konwencja Nr 81 MOP w sprawie inspekcji pracy ma pierwszeństwo stosowania w razie kolizji jej przepisów z ustawą krajową (zgodnie z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP.) a taka sytuacja zachodzi na tle ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Konwencja Nr 81 MOP przewiduje szereg unormowań, które muszą być brane pod uwagę przy stosowaniu prawa krajowego, w tym omawianej ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

14)Zgodnie z art. 1 i 68 ustawy, komercjalizacja przedsiębiorstwa państwowego polega na przekształceniu w całości przedsiębiorstwa państwowego lub komunalnego (w rozum art. 55 ¹ kc )w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub akcyjną prawa handlowego. Powstaje jednoosobowa spółka Skarbu Państwa Powstają w ten sposób prawne możliwości dalszej prywatyzacji poprzez udostępnienie udziałów, akcji - osobom trzecim

15) Ustawa wymienia rodzaje mechanizmów prywatyzacji, które mogą mieć zastosowanie wobec przedsiębiorstw (art. 1 ust.2.)

• poprzez nabywanie akcji w podwyższonym kapitale zakładowym jednoosobowych spółek Sk. Państwa powstałych w wyniku komercjalizacji

• względnie zbywaniu należących do Skarbu Państwa akcji w spółkach

• rozporządzaniu wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego lub spółki powstałej w wyniku komercjalizacji przez sprzedaż przedsiębiorstwa, wniesienie przedsiębiorstwa do spółki, oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania

15a):Proces prywatyzacji może być dokonywany w różny sposób.

Ustawa z 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych wprowadza dwa sposoby prywatyzacji:

- prywatyzacje pośrednią

- prywatyzacje bezpośrednią.

Prywatyzacja pośrednia przedsiębiorstwa państwowego odbywa się poprzez jego komercjalizację. Ona zaś w rozumieniu ustawy polega na przekształceniu przedsiębiorstwa państwowego w jednoosobową spółkę akcyjną Skarbu Państwa. Komercjalizacji dokonuje Minister Skarbu Państwa, on też sporządza akt komercjalizacji przedsiębiorstwa państwowego na podstawie którego ustalany jest statut spółki, wysokość kapitału akcyjnego oraz imiona i nazwiska członków rady nadzorczej. Powołany aktem komercjalizacji zarząd spółki składa niezwłocznie wniosek o wpisanie spółki do rejestru handlowego (przedsiębiorstwo państwowe zostaje wypisane z rejestru przedsiębiorstw państwowych). Dalsza prywatyzacja jednoosobowej spółki akcyjnej Skarbu Państwa następuję poprzez zbycie - sprzedaż akcji Skarbu Państwa. Akcje te zbywane są w trybie oferty ogłoszonej publicznie, przetargu publicznego bądź też rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia. Nabywcami tych akcji mogą być osoby fizyczne i prawne oraz podmioty zagraniczne. Warto tutaj dodać, ze pracownikom przekształconego w spółkę akcyjną przedsiębiorstwa państwowego przysługuje prawo do nieodpłatnego nabycia 15% akcji należących do Skarbu Państwa. Prywatyzacja pośrednia może być tez zastosowana w innym trybie. W przypadku gdy zadłużenie przedsiębiorstwa państwowego jest duże tzn. powyżej 60% wartości majątku można je przekształcić w spółkę z o.o. z udziałem Skarbu Państwa.

Prywatyzacja bezpośrednia polega na rozdysponowaniu majątku przedsiębiorstwa państwowego poprzez:

1) sprzedaż przedsiębiorstwa następująca w trybie przetargu publicznego, bądź rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia
2) wniesienie przedsiębiorstwa do spółki następująca w trybie rokowań podjętych na podstawie publicznego zaproszenia osób z zewnątrz (powinni wnieść wkłady na pokrycie co najmniej 25% kapitału akcyjnego) lub pracowników przedsiębiorstwa (powinni wnieść łącznie wkłady na pokrycie co najmniej 10% kapitału akcyjnego)

3) oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania. Może ono nastąpić w pierwszej kolejności na rzecz spółki, do której przystąpiła ponad polowa ogólnej liczby pracowników i w której opłacony został kapitał akcyjny w 20% wysokości funduszy własnych przedsiębiorstwa państwowego. Istnieje także możliwość oddania przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania na rzecz osoby fizycznej lub prawnej, jeżeli w ciągu 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku o prywatyzację bezpośrednią nie zostanie złożony wniosek o wpisanie do rejestru handlowego spółki spełniającej warunki podane w poprzednim zdaniu. Oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania następuje w drodze umowy zawartej między Skarbem Państwa i przejmującym na okres nie przekraczający 10 lat. Ten rodzaj prywatyzacji dotyczy mniejszych przedsiębiorstw zatrudniających do 500 osób.

17) USTAWA z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów

Rozdział 1

Zakaz porozumień ograniczających konkurencję

Art. 6.

1. Zakazane są porozumienia, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegające w szczególności na:

1) ustalaniu, bezpośrednio lub pośrednio, cen i innych warunków zakupu lub sprzedaży towarów;

2) ograniczaniu lub kontrolowaniu produkcji lub zbytu oraz postępu technicznego lub inwestycji;

3) podziale rynków zbytu lub zakupu;

4) stosowaniu w podobnych umowach z osobami trzecimi uciążliwych lub niejednolitych warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane warunki konkurencji;

5) uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy;

6) ograniczaniu dostępu do rynku lub eliminowaniu z rynku przedsiębiorców nieobjętych porozumieniem;

7) uzgadnianiu przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu lub przez tych przedsiębiorców i przedsiębiorcę będącego organizatorem przetargu warunków składanych ofert, w szczególności zakresu prac lub ceny.

2. Porozumienia, o których mowa w ust. 1, są w całości lub w odpowiedniej części nieważne, z zastrzeżeniem art. 7 i 8.

Art. 7. -1. Zakazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1, nie stosuje się do porozumień zawieranych między:

1) konkurentami, których łączny udział w rynku w roku kalendarzowym poprzedzającym zawarcie porozumienia nie przekracza 5%;

2)przedsiębiorcami, którzy nie są konkurentami, jeżeli udział w rynku posiadany przez któregokolwiek z nich w roku kalendarzowym poprzedzającym zawarcie porozumienia nie przekracza 10%.

2.Przepisów ust. 1 nie stosuje się do przypadków określonych w art.6ust.1pkt1-3i7.

Art. 8. -1. Zakazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1, nie stosuje się do porozumień, które jednocześnie:

1) przyczyniają się do polepszenia produkcji, dystrybucji towarów lub do postępu technicznego lub gospodarczego;

2) zapewniają nabywcy lub użytkownikowi odpowiednią część wynikających z porozumień korzyści;

3) nie nakładają na zainteresowanych przedsiębiorców ograniczeń, które nie są niezbędne do osiągnięcia tych celów;

4) nie stwarzają tym przedsiębiorcom możliwości wyeliminowania konkurencji na rynku właściwym w zakresie znacznej części określonych towarów.

2. Ciężar udowodnienia okoliczności, o których mowa w ust. 1, spoczywa na przedsiębiorcy.

3. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wyłączyć określone rodzaje porozumień spełniające przesłanki, o których mowa w ust. 1, spod zakazu, o którym mowa w art. 6 ust. 1, biorąc pod uwagę korzyści, jakie mogą przynieść określone rodzaje porozumień. W rozporządzeniu Rada Ministrów określi:

1) warunki, jakie muszą być spełnione, aby porozumienie mogło być uznane za wyłączone spod zakazu;

2) klauzule, których występowanie w porozumieniu stanowi naruszenie art. 6;

3) okres obowiązywania wyłączenia oraz może określić klauzule, których występowania w porozumieniu nie uznaje się za naruszenie art. 6.

14) Zgodnie z art. 1 i 68 ustawy, komercjalizacja przedsiębiorstwa państwowego polega na przekształceniu w całości przedsiębiorstwa państwowego lub komunalnego (w rozum art. 55 ¹ kc )w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością lub akcyjną prawa handlowego. Powstaje jednoosobowa spółka Skarbu Państwa Powstają w ten sposób prawne możliwości dalszej prywatyzacji poprzez udostępnienie udziałów, akcji - osobom trzecim

15) Ustawa wymienia rodzaje mechanizmów prywatyzacji, które mogą mieć zastosowanie wobec przedsiębiorstw (art. 1 ust.2.)

-poprzez nabywanie akcji w podwyższonym kapitale zakładowym jednoosobowych spółek Sk. Państwa powstałych w wyniku komercjalizacji

-względnie zbywaniu należących do Skarbu Państwa akcji w spółkach

-rozporządzaniu wszystkimi składnikami materialnymi i niematerialnymi majątku przedsiębiorstwa państwowego lub spółki powstałej w wyniku komercjalizacji przez sprzedaż przedsiębiorstwa, wniesienie przedsiębiorstwa do spółki, oddanie przedsiębiorstwa do odpłatnego korzystania

18) pozycji dominującej - rozumie się przez to pozycję przedsiębiorcy, która umożliwia mu zapobieganie skutecznej konkurencji na rynku właściwym przez stworzenie mu możliwości działania w znacznym zakresie niezależnie od konkurentów, kontrahentów oraz konsumentów; domniemywa się, że przedsiębiorca ma pozycję dominującą, jeżeli jego udział w rynku właściwym przekracza 40%;

USTAWA z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów

Rozdział II Zakaz nadużywania pozycji dominującej

Art. 9.

1. Zakazane jest nadużywanie pozycji dominującej na rynku właściwym przez jednego lub kilku przedsiębiorców.

2. Nadużywanie pozycji dominującej polega w szczególności na:

1) bezpośrednim lub pośrednim narzucaniu nieuczciwych cen, w tym cen nadmiernie wygórowanych albo rażąco niskich, odległych terminów płatności lub innych warunków zakupu albo sprzedaży towarów;

2) ograniczeniu produkcji, zbytu lub postępu technicznego ze szkodą dla kontrahentów lub konsumentów;

3) stosowaniu w podobnych umowach z osobami trzecimi uciążliwych lub niejednolitych warunków umów, stwarzających tym osobom zróżnicowane warunki konkurencji;

4) uzależnianiu zawarcia umowy od przyjęcia lub spełnienia przez drugą stronę innego świadczenia, niemającego rzeczowego ani zwyczajowego związku z przedmiotem umowy;

5)przeciwdziałaniu ukształtowaniu się warunków niezbędnych do powstania bądź rozwoju konkurencji;

6)narzucaniu przez przedsiębiorcę uciążliwych warunków umów, przynoszących mu nieuzasadnione korzyści;

7)podziale rynku według kryteriów terytorialnych, asortymentowych lub podmiotowych.

3.Czynności prawne będące przejawem nadużywania pozycji dominującej są w całości lub w odpowiedniej części nieważne.

19)Decyzje w sprawach koncentracji Prezes UOKiK może wyrazić zgodę (bezwarunkową lub warunkową) na dokonanie koncentracji albo zakazać jej przeprowadzenia. Wyrażenie bezwarunkowej zgody następuje zawsze wtedy, gdy planowana koncentracja nie ograniczy istotnie konkurencji na rynkach właściwych, a w szczególności gdy, w wyniku transakcji, nie powstanie lub nie umocni się pozycja dominująca na rynku.

Warunkowa zgoda podejmowana jest w przypadku, gdy nie nastąpi istotne ograniczenie konkurencji w wyniku transakcji i jednocześnie przedsiębiorcy spełnią określone w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów dodatkowe warunki. Mocą takiej decyzji Prezes Urzędu może nakazać spółce np.: zbycie majątku lub jego części, wyzbycie się kontroli nad określonym przedsiębiorcą (np. przez sprzedaż akcji lub udziałów). UOKiK wyznacza przedsiębiorcy termin na spełnienie tych warunków oraz nakłada obowiązek składania informacji o stanie ich realizacji.

Zakaz dokonania koncentracji następuje w przypadku stwierdzenia, że jej dokonanie spowodowałoby istotne ograniczenie konkurencji na rynkach właściwych, a w szczególności poprzez powstanie lub umocnienie się pozycji dominującej.

Prezes UOKiK może wydać zgodę na koncentrację przedsiębiorców pomimo powstania lub wzmocnienia tym samym pozycji dominującej jednego z nich. Może do niej dojść w przypadku, gdy połączenie to będzie skutkowało rozwojem ekonomicznym lub postępem technicznym oraz, gdy wywrze pozytywny wpływ na sytuację gospodarczą w kraju.

1

---