CHRZEST JEZUSA W JORDANIE
Chrystus przychodzi do Jana, lecz Jan Go nie chce chrzcić. Ale Chrystus nalega i zostaje ochrzczony, otwierają się niebiosa, zstępuje Duch Święty i słychać głos: „To jest mój Syn umiłowany”. Potem Jan wobec swoich uczniów mówi: „Oto Baranek Boży”.
W Ew. Marka jest pierwotny opis tego wydarzenia, bardzo prosty: „Jan chrzci Jezusa”, na to jest położony nacisk. W pierwotnym Kościele był problem: dlaczego Chrystus przyjął chrzest? Stanął w rzędzie grzeszników, jakby poddał się Janowi. A ,przecież On był kimś większym od Jana.
Ew. Mateusza próbuje na ten problem odpowiedzieć. Mówi, że Chrystus przyjął chrzest aby wypełnić wolę Bożą, aby zrealizować to co Bóg zapowiedział.
Ew. Łukasza jakby wycisza to wydarzenie. Niewiele pisze o chrzcie. Nie kładzie akcentu na chrzest, lecz na głos z nieba i na zesłanie Ducha Świętego.
W Ew. Jan pisze tylko w prologu: był człowiek, Jan mu było na imię i on ochrzcił Jezusa.
Niektórzy zastanawiali się czy jest to chrzest janowy, czy też jakiś inny. Czy Chrystus kontynuuje chrzest Jana czy daje nowy. Chrzest Jana był zapowiedzią, znakiem tego co Jezus wypełnił. Chrzest Jana nie dawał odpuszczenia grzechów, bo to dopiero dał chrzest Chrystusa. Prawdziwy chrzest Chrystusa dokonał się przez Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie. Chrystus przy chrzcie w Jordanie zapowiedział czego dokona.
Żydom woda kojarzyła się ze złem. Kiedy Jan człowieka ochrzcił to wg. nich zło tego człowieka poszło do wody.
Chrzest w Jordanie był złączony z Duchem Świętym. ST ciągle tęsknił za Mesjaszem, który przyjdzie w pełni Ducha i wyleje Ducha na lud. Chrzest, męka i śmierć łączy się z wylaniem Ducha. Chrzest to nie jest tylko oczyszczenie, ale także wylanie Ducha, a Duch jest po to by podjąć misję Chrystusa.
Bóg objawia podczas chrztu kim jest Chrystus: „To jest mój Syn umiłowany”. Każdy z nas przez chrzest Chrystusa staje się dzieckiem Bożym.
Na początku chrześcijanie uznawali, że trzeba chrzcić w Jordanie, bo tam był chrzest Chrystusa. Żydzi Jordan uważali za symbol wielu ważnych wydarzeń (gdy szli do ziemi obiecanej, przeszli przez Jordan). Ta woda miała moc oczyszczenia, ocalenia, nowego życia. Potem chrześcijanie zrozumieli, że wcale Jordan nie jest najważniejszy, że woda Jordanu nie jest istotą sakramentu. Istotą jest działanie Chrystusa. Gdy Paweł poszedł do Efezu, Rzymu to nie ciągnął chrześcijan do Jordanu, bo wiedział, że nie jest ważna woda Jordanu, może być też inna.
Chrześcijanie tłumaczyli, że człowiek zanurzając się w wodzie jakby umarł, a potem wychodzi z tej wody nowy, odrodzony. Stopniowo Kościół przeszedł na polanie wodą, bo ważny jest znak wody, a nie zanurzenie.
Bez chrztu nie można być w Kościele i nie można przyjmować innych sakramentów.
Konieczność chrztu można uzasadnić nakazem misyjnym Chrystusa: „Idźcie na cały świat, nauczajcie wszystkie narody udzielając im chrztu”. Jeśli usłyszeli to powinni się ochrzcić.
Chrzest jest sakramentem wiary. Niezbędnym warunkiem do przyjęcia chrztu jest nawrócenie, zwrócenie się ku Chrystusowi, uwierzenie w Niego.
Konsekwencją chrztu jest zobowiązanie, że będzie się w wierze żyło.
Chrzest jest sakramentem nowego życia. Uwalnia od grzechu pierworodnego i obdarza Bożym życiem. Chrzest jest powtórnym narodzeniem do nowego życia.
Teologia tradycyjna mówi, że w chrzcie otrzymujemy łaskę uświęcającą, cnoty Boskie (wiara, nadzieja, miłość) i dary Ducha Świętego.
Chrzest włancza do wspólnoty Kościoła. Przez chrzest stajemy się członkami Ciała Chrystusowego, którym jest Kościół.
Chrzest sprawia, że wszyscy jesteśmy sobie równi, niezależnie od rasy czy pozycji: „Nie ma już Żyda ani poganina, wolnego ani niewolnika ...”.
Chrzest powinien być udzielany wspólnotowo (wyjątkowo można po cichu). Wszyscy są odpowiedzialni za wiarę ochrzczonego.
Ważny jest chrzest w Kościołach prawosławnych, starokatolickich i w wielkich kościołach ewangelickich. Ważny jest też chrzest Baptystów, Metodystów i Adwentystów dnia 7 - go.
Są duże wątpliwości co do chrztu Mormonów. Uznaje się, że ich chrzest nie jest ważny.
Nie jest chrześcijańskim chrztem chrzest: świadków Jehowy, Armii Zbawienia, Kwakrów.
Żeby chrzest był ważny musi być w Imię Trójcy Świętej, wodą (woda ze względu na świętość sakramentu powinna być czysta i poświęcona, może być woda mineralna).
Chrzest krwi: męczennicy gdy nie przyjęli chrztu z wody, ale wyznali wiarę w Chrystusa i za Niego umarli, stali się męczennikami ochrzczonymi, bo zostali ochrzczeni tzw. chrztem krwi.
Chrzest pragnienia: jeżeli człowiek szuka Boga, chce Go spotkać i żyje zgodnie z sumieniem, wtedy można mówić o chrzcie pragnienia.