MODLITWA

Pewien człowiek przeżywał kryzys wiary. Kiedyś wszedł do jednego z kościołów w Paryżu. Zobaczył tam modlącego się starszego mężczyznę. Okazało się, że jest to Ampere, wielki fizyk i matematyk. Zaczekał aż ten zakończy modlitwę i przy wyjściu zagadnął go: „Niech mi pan powie profesorze: czy jest możliwe, aby tak wielki człowiek modlił się?”. Ampere odpowiedział bez wahania:”Synu ja jestem wielki tylko wtedy gdy się modlę”.

Modlitwa jest konieczna ażeby żyć po chrześcijańsku. Jeśli porównalibyśmy naszą wiarę i miłość względem Boga do rośliny, to więdnie ona i usycha gdy nie jest karmiona modlitwą. Życie duchowe człowieka; jego związek z Bogiem; trwanie przy Nim, tylko wtedy są autentyczne, jeżeli są mocno osadzone na modlitwie. Bóg staje się obecny i żywy w naszym życiu, objawia swoją wolę i miłość właśnie na modlitwie.

Kiedy przyjrzymy się życiu wielkich świętych to zauważymy, że mają oni jedną cechę wspólną: są ludźmi głębokiej modlitwy. To właśnie modlitwa jest dla nich źródłem pociechy w cierpieniach, źródłem siły w prześladowaniach, źródłem nadziei w chwilach załamań. Bez modlitwy nikt nie doszedłby do świętości.

Czym jest modlitwa chrześcijanina?

Pięknie na ten temat pisze św. Teresa od Dzieciątka Jezus: „Modlitwa jest dla mnie wzniesieniem serca, prostym spojrzeniem ku niebu, okrzykiem wdzięczności i miłości zarówno w cierpieniu, jak i w radości”. Można powiedzieć krótko - modli się ten kto kocha Boga. Tylko ten szuka Boga na modlitwie; tylko ten podejmuje taki wysiłek; tylko ten potrafi uklęknąć przed Bogiem - kto Go kocha szczerze. Ludzie pyszni, zapatrzeni w siebie, lekkomyślni nie modlą się. Św. Teresa z Avila tak pisze: „ Moim zdaniem modlitwa nie jest niczym innym, jak byciem przyjaciółmi Boga i myśleniem o Nim z miłością”.

Rodzaje i formy modlitwy

Można modlić się na różne sposoby. Istnieje modlitwa recytowana, ta której uczyliśmy się w dzieciństwie i od niej zwykle zaczynamy nasza przygodę modlitwy. Jest modlitwa prywatna, czyli nasza osobista i modlitwa wspólnotowa, w której uczestniczymy wraz z innymi wierzącymi.

Rodzaje modlitwy:

• Adoracja i uwielbienie Boga

• Modlitwa prośby

• Modlitwa przeproszenia za grzechy i prośba o przebaczenie ich

• Modlitwa wstawiennicza za innych

• Modlitwa dziękczynienia Bogu za Jego miłość i dary

Kto może się modlić?

Modlić może się każdy: uczony i prosty, stary i młody. Wszyscy jesteśmy zaproszeni do modlitwy, nawet jeśli nie bardzo umiemy się modlić. Bóg słucha naszych serc bardziej niż pięknych słów. Dlatego nie przejmujmy się, jeśli nasza modlitwa wydaje nam się nieporadna czy niedoskonała. Z modlitwa jest tak jak z uczeniem się chodzić. Kiedy dziecko stawia pierwsze kroki, chwieje się i przewraca, ale nie nauczy się chodzić bez tych pierwszych kroków. Bóg patrzy na naszą dobrą wolę, na nasze pragnienie zbliżenia się do Niego na modlitwie i z pewnością miły jest Mu nasz wysiłek.

Jezus zachęca nas do modlitwy

On sam modlił się tzn. w samotności rozmawiał ze swoim Ojcem. Zwłaszcza przed podjęciem ważnych decyzji np. przed podjęciem publicznej działalności, czy w ważnych momentach swego życia np. przed wyborem Apostołów, czy przed cudem rozmnożenia chleba na pustyni. To jest wskazówka dla nas, abyśmy modlili się w chwilach dla nas ważnych. Prośmy o radę Boga i Jego błogosławieństwo, kiedy musimy podejmować ważne decyzje.

Jezus poproszony przez uczniów, nauczył ich modlitwy „Ojcze nasz”. Znamy tą modlitwę i często ją odmawiamy. Przypomina ona, że Bóg jest naszym Ojcem, że nie jesteśmy na tym świecie sami. Jezus w Ogrójcu zostawił nam modlitwę, w której zdajemy się na wolę Bożą: „Niech Twoja, a nie moja się stanie”. Na krzyżu Jezus zostawił nam modlitwę o przebaczenie winowajcom: „ Przebacz im bo nie wiedzą co czynią”. Jezus zachęca nas, abyśmy modlili się w ciszy naszych serc: „A ty gdy chcesz się modlić wejdź do swej izdebki ...”; ale też do modlitwy wspólnotowej: „Gdzie dwaj albo trzej są zebrani w imię Moje ...”.

Czym charakteryzuje się modlitwa chrześcijańska?

Przede wszystkim jest ona ufna, pełna wiary. Kto się modli, ufa, że Bóg nie jest obojętny na jego modlitwę. Ufa w moc i miłość Boga i na nią się zdaje. C. K. Norwid tak pisze: „Modlitwy idą do Boga i nie wracają. Nie ma modlitwy nie wysłuchanej”.

Chrześcijanin modląc się, zdaje się na wolę Bożą. Nieraz boimy się prosić o coś Boga, bo myślimy, że i tak nas nie wysłucha. Ewangelia wtedy mówi tak:” A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego i czy będzie zwlekał w ich sprawie?”. Uwierzmy Jezusowi, postawmy na Niego.

Modlitwa chrześcijanina jest cierpliwa. Jezus w Ewangelii ukazuje wartość takiej modlitwy na przykładzie spotkania sędziego i wdowy. Sędzia to osoba należąca do elity społecznej. Wdowa to osoba żyjąca w osamotnieniu. Zwraca się ona z prośbą do człowieka, który za nic miał takich ludzi jak ona. Z przypowieści wynika, że ktoś skrzywdził wdowę. Miejscowy sędzia ani Boga się nie bał, ani z ludźmi się nie liczył. Wdowa wciąż przychodziła do niego mówiąc: „Obroń mnie przed moim przeciwnikiem”. W końcu sędzia aby mieć spokój załatwił pozytywnie jej sprawę. Wniosek jest prosty i jasny: jeśli ten niesprawiedliwy sędzia pomógł wdowie, to Bóg czyż nie weźmie w obronę tych, którzy modlą się do Niego? Pod warunkiem jednak, że nie zabraknie im wytrwałości w proszeniu.

W życiu chrześcijanina modlitwa nie może być czymś marginesowym, jakimś dodatkiem do życia. Ona ma być dowodem naszej wiary, naszego prawdziwego nawrócenia.

Modlitwa musi być wolna i spontaniczna. Nie znaczy to, że możemy się modlić lub nie, albo modlić się tylko wtedy, gdy mamy na to ochotę. Modlitwa musi być swobodną i spontaniczną rozmową.

1

2

---