Sprawozdanie z chemii laboratorium
Amfoteryczność
Amfoteryczność to zdolność związku chemicznego do reakcji z kwasami i zarazem zasadami. Inaczej, jest to zdolność związków chemicznych do bycia w jednych reakcjach kwasami a w innych zasadami. Związki wykazujące amfoteryczność nazywa się czasami amfolitami.
Niemal każdy związek chemiczny jest w jakimś stopniu amfoteryczny. Ze związków nieorganicznych największą amfoteryczność przejawiają połączenia pierwiastków ze środkowych grup układu okresowego. Jest to typowe zachowanie dla wodorotlenków metali o średniej elektroujemności, np. glin, cynk, półmetali, np. arsen, antymon i niemetali o względnie niskiej elektroujemności, np. krzem.
Pb(NO3)2 + 2NaOH → ↓Pb(OH)2 + 2NaNO3
Pb2+ + 2NO3- + 2Na+ 2OH- → ↓Pb(OH)2 + 2Na+ + 2NO3-
Obserwacje: Powstał osad drobnoziarnisty barwy białej
BiCl3 + 3NaOH → Bi(OH)3 + 3NaCl
Bi3+ + 3Cl- + 3Na+ + 3OH- → Bi(OH)3 + 3Na+ + 3Cl-
Obserwacje: Powstał osad drobno-krystaliczny barwy cielistej
ZnSO4 + 2NaOH → Zn(OH)2 + Na2SO4
Zn2+ + SO42- + 2Na+ + 2OH- → Zn(OH)2 + 2Na+ + SO42-
Obserwacje: Powstał biały osad
Al2(SO4)3 + 6NaOH → 2Al(OH)3 + 3Na2SO4
2Al3+ + 3SO42- + 6Na+ + 6OH- → 2Al(OH)3 + 6Na+ + 3SO42-
Obserwacje: Powstał biały kłaczkowaty osad
NiSO4 + 2NaOH → Ni(OH)2 + Na2SO4
Ni2+ + SO42- + 2Na+ + 2OH- → Ni(OH)2 + 2Na+ + SO42-
Obserwacje: Powstał zielony osad
1)
↓Pb(OH)2 + 2NaOH → Na2PbO2 + 2H2O ołowian (II) sodu
↓Pb(OH)2 + 2Na+ + 2OH- → 2Na+ + PbO22- + 2H2O
↓Pb(OH)2 + 2HNO3 → Pb(NO3)2 + 2H2O azotan (V) ołowiu (II)
↓Pb(OH)2 + 2H+ + 2NO3- → Pb2+ + 2NO3- + 2H2O
Obserwacje: Po wprowadzeniu do wodorotlenku ołowiu (II) Wodorotlenku sodu lub kwasu azotowego (V) osad znika
Pb2+ + 2OH- ↔↓Pb(OH)2 ↔ 2H+ + PbO2-
dysocjacja zasadowa dysocjacja kwasowa
Wnioski: Jest to związek o charakterze amfoterycznym. W środowisku zasadowym zachowuje się jak kwas a w kwasowym jak zasada.
2)
↓Ni(OH)2 + NaOH → reakcja nie zachodzi
Obserwacje: Reakcja wodorotlenku niklu z wodorotlenkiem sodu nie zachodzi
↓Ni(OH)2 + HNO3 → Ni(NO3)2 + 2H2O azotan (V) niklu (II)
↓Ni(OH)2 + H+ + NO3- → Ni2+ + 2NO3- + 2H2O
Obserwacje: Po wprowadzeniu do wodorotlenku niklu kwasu azotowego (V) osad się roztwarza. Reaguje tylko z kwasem.
Wnioski: Wodorotlenek niklu nie jest związkiem o charakterze amfoterycznym
3)
↓Al(OH)3 + NaOH → NaAlO2 + 2H2O glinian (III) sodu
↓Al(OH)3 + Na+ + OH- → Na+ + AlO2-
Obserwacje: Osad się roztwarza
↓Al(OH)3 + HCl → AlCl3 + 2H2O chlorek glinu
↓Al(OH)3 + H+ + Cl- → Al+ + 3Cl- + 2H2O
Obserwacje: Osad się roztwarza
Al3+ + 3OH- ↔↓Al(OH)3 ↔ 3H+ + AlO3-
dysocjacja zasadowa dysocjacja kwasowa
Wnioski: Wodorotlenek glinu jest związkiem charakterze amfoterycznym
4)
↓Zn(OH)2 + 2NaOH → Na2ZnO2 + 2H2O cynkan (II) sodu
↓Zn(OH)2 + 2Na+ + 2OH- → 2Na+ + ZnO22+ + 2H2O
↓Zn(OH)2 + 2HNO3 → Zn(NO3)2 + 2H2O azotan (V) cynku
↓Zn(OH)2 + 2H+ + 2NO3- → Zn2+ + 2NO3- + 2H2O
Obserwacje: Osady zanikają
Zn2+ + 2OH- ↔↓Zn(OH)2↔ 2H+ + ZnO2-
dysocjacja zasadowa dysocjacja kwasowa
Wnioski: Wodorotlenek cynku jest związkiem o charakterze amfoterycznym
5)
↓Bi(OH)3 + NaOH → reakcja nie zachodzi
Obserwacje: Reakcja wodorotlenku bizmutu z wodorotlenkiem sodu nie zachodzi
↓Bi(OH)3 + HCl → BiCl3 + 3H2O chlorek bizmutu (III)
↓Bi(OH)3 + H+ + Cl- → Bi3+ + Cl- + 3H2O
Obserwacje: Reaguje tylko z kwasami → osad się roztwarza
Wnioski: Wodorotlenek bizmutu (III) nie jest związkiem o charakterze amfoterycznym