Marcin Urbaniak
James R. Angell Psychologia funkcjonalna
Inspiracje:
Arystoteles - podział władz (funkcji) duszy;
Kant, Brentano, Spencer;
Darwin - ewolucjonizm.
Poglądy i pojęcia:
1. Wyizolowane momenty świadomości są tworami sztucznymi.
2. Zjawiska psychiczne (oraz ogólnie życiowe) należy badać longitudinalnie, nie zaś przekrojowo.
3. Struktura w odniesieniu do życia psychicznego jest ułomnym analogonem struktur anatomicznych.
4. Treść świadomości ulotna (nie przeżywamy dwa razy identycznej idei), funkcja natomiast trwała i powtarzalna (m.in. asymilacji, reprodukcji, ruchowa, selekcji, adaptacji, akomodacji, dziedziczności, czy funkcja zachowania).
5. Świadomość (jej rodzaje, odmiany) odgrywa rolę adaptacyjną (jest aktywnością przystosowawczą) i kontrolującą.
6. Umysł mediatorem między środowiskiem zewnętrznym a potrzebami organizmu.
7. Procesy poznawcze informują o świecie zewnętrznym; afektywne o stanie organizmu; wolicjonalne - kontrolują.
Kategorie zachowania i kontroli najbardziej podstawowe na poziomie funkcji biologicznej oraz psychologicznej.
Trzy zasadnicze ujęcia funkcjonalizmu:
1. Funkcjonalizm jest psychologią procesów psychicznych w opozycji do elementów psychicznych.
a) Funkcjonalizm wyróżnia i opisuje podstawowe operacje i procesy świadomości (m.in. pamięć, kojarzenie) w sytuacjach realnego życia, nie zaś elementarne treści martwej świadomości. Zajmuje się aktywnością psychiczną (procesami poznawczymi, afektywnymi oraz wolicjonalnymi), a nie strukturą statycznej, sztywnej psychiki.
b) Kontekstowość - funkcjonalizm stwierdza zależność pomiędzy procesami umysłowymi a konkretnymi potrzebami i warunkami, które je wywołały. Wrażenie zależy w swej jakości od całokształtu obiektywnych i subiektywnych warunków. Jakości zmysłowe determinowane są funkcjonalnie przez kontekst całościowej sytuacji.
2. Psychologia funkcjonalna posiada praktyczny charakter.
a) Operacja psychiczna posiada faktyczną wartość tylko jako funkcja, np. pamięć i wyobrażenie posiadają aspekt utylitarny jako dwa warianty jednego i tego samego procesu kontroli.
b) Funkcjonalizm zajmuje się procesami psychicznymi w szerszym ujęciu całego wachlarza sił biologicznych. Struktury i funkcje psychiczne stanowią efekt adaptacji do warunków życia. Umysł odgrywa główną rolę w skutecznym przystosowaniu organizmu do środowiska, zaś świadomość - w skutecznej adaptacji do nowej sytuacji.
3. Psychologia funkcjonalna zajmuje się aspektem fizycznym oraz społecznym organizmu.
a) Kwestia instrumentalnej dystynkcji umysłu i ciała - procesy psychiczne i fizjologiczne są wzajemnie przekładalne.
b) Przystosowawcza aktywność umysłu posiada w dużej mierze charakter społeczny.