Triada ADHD: problemy z utrzymywaniem równowagi, z kontrolą impulsywności, nadmierna ruchliwość
Zaburzenia towarzyszące w ADHA: zaburzenia zachowania i opozycyjno-buntownicze zaburzenia zachowania, tiki, lęk, depresja zachowania antyspołeczne, uzależnienie od alkoholu i narkotyków, większe ryzyko popełnienia samobójstwa,
Tiki: grupa zaburzeń o różnym nasileniu i ciężkości i w różnym stopniu utrudniających i dezorganizujących funkcjonowanie dotkniętego nimi dziecka, jest niepoddającym się działaniu woli nagłym, szybkim, nawracającym, nierytmicznym stereotypowym ruchem lub wokalizacją. Występują 3 podgrupy: tiki przemijające, przewlekle tiki ruchowe lub głosowe, zespól tików ruchowych i głosowych. Etiologii brane są pod uwagę czynniki genetyczne, zmiany strukturalne mózgu, zaburzenia neuroprzewodnictwa, urazy okołoporodowe oraz czynniki psychologiczne. Leczenie: kompleksowe- farmako, terapia behawioralna, trening relaksacyjny, psychoterapia dziecka, poradnictwo dla nauczycieli rodziny terapia rodzinna.
Podział zaburzeń zachowania ICD 10: zab zach. ograniczone do środowiska domowego - zachowania, dysocjalne, agresywne lub buntownicze wyłącznie w środowisku rodzinnym
zab. zach. z nieprawidłowym procesem socjalizacji-zachowania, dysocjalne, agresywne lub buntownicze mają charakter całościowy zab. zach. z prawidłowym procesem socjalizacji: Zach. Dysocjalne lub agresywne swoisty typ zachowań określony jako opozycyjno-buntownicze, nieposłuszeństwo, wiek poniżej 10 lat.
Etiologia jadłowstrętu: Czynniki osobowościowe: perfekcjonizm ze skłonnością do zachowań obsesyjno- kompulsywnych oraz wytrwałość i skłonność do unikania urazów lub o cechach histrionicznych lub schizoidnych, wysoki poziom aspiracji oraz tłumionej agresji. Rodzinne: relacje między rodzicami oraz między os chorą a każdym z rodziców z osobna. C. rodziny-sztywność relacji wewnątrzrodzinnych, brak sposobu na rozwiązywanie konfliktów, nadmierne wiązanie oraz blokowanie procesu uzyskiwania samodzielności, odchudzanie pozwala uniknąć konfliktów związanych z dojrzewaniem, aspiracje u dziecka od których zależy pozycja rodziny, dominująca matka, bierny ojciec. Społeczno kulturowe: kształtowanie nawyków żywieniowych i promowanie mody szczuplej wysportowanej sylwetki kojarzonej z sukcesem życiowym i lepszą wydolnością umysłową i fizyczną. Etiologia bulimii: czynniki osobowościowe: impulsywność, labilność emocjonalna, skłonność do hazardu, nadużywania leków, alkoholu, lekkomyślność w nawiązywaniu kontaktów, czasem perfekcjonizm, obsesyjność i nadmierna tendencja do unikania urazów. Rodzinne: nieumiejętność rozwiązywania konfliktów, sztywność relacji, nadmierne wiązanie utrudniające samodzielność, chaotyczny model funkcjonowania rodziny, patologie-alkoholizm, zaburzenia afektywne i kontroli impulsów, rodziny rozbite-rozwody, brak oparcia emocjonalnego wzorzec nieprawidłowych zachowań dla dziecka. Społeczno kulturowe: w krajach dobrobytu-moda na nieograniczoną konsumpcję i moda na szczupłą sylwetkę ułatwiającą sukces
Kryteria diagnostyczne jadłowstrętu: 1.zmniejszenie masy ciała, a u dzieci brak przyrostu m.c. prowadzące do osiągnięcia m.c. co najmniej o 15% poniżej prawidłowej lub oczekiwanej przy danym wieku i wzroście.2. postępowanie mające na celu zmniejszenie m.c. jest narzucone samemu sobie przez unikanie tuczącego jedzenia. 3. samoocenianie siebie jako osoby otyłej oraz występowanie zaburzającego prawidłowe odżywianie się strachu przed przytyciem, co prowadzi do narzucania sobie samemu niskiego progu m.c. 4. obejmujące wiele ukl. zaburzenia endokrynne przejawiają się u kobiet zanikiem miesiączkowania, a u mężczyzn utrata seksualnych zainteresowań i potencji. Typy jadłowstrętu: restrykcyjny-z utratą m.c. i stalym nieprzerwanym ograniczeniem podaży kalorii; bulimiczny- ze sporadycznymi atakami objadania się i stosowaniem sposobów przeczyszczających przewód pokarmowy. Kryteria diagnostyczne bulimii ICD 10: 1.Stale zaabsorbowanie jedzeniem i nie powstrzymywanie pragnienia jedzenia, epizody żarłoczności, pochłanianie olbrzymich ilości jedzenia w krótkim czasie i z niewielkimi przerwami. 2. Przeciwdziałanie tuczącym skutkom pokarmów, stosując, co najmniej 1 z metod: prowokowanie wymiotów, nadużywanie środków przeczyszczających, okresowe głodówki, stos. leków tłumiących łaknienie, preparatów tarczycy lub środków moczopędnych.
3. obraz psychopatologiczny dotyczy chorobliwej obawy przed otyłością, pacjent określa nieprzekraczające granice m. c. znacznie poniżej przedchorobowej czy optymalnej dla lekarza, Typy bulimii DSM IV: przeczyszczający-purging type-regularne prowokowanie wymiotów lub używanie środków przeczyszczających, odwadniających, lewatyw. Nieprzeczyszczający- nonpurging type- nieprawidłowe zachowania kompensacyjne jak poszczenie intensywne ćwiczenia bez regularnego stosowania wymiotów lub nadużywania środków przeczyszczających. Leczenie jadłowstrętu: uzyskanie przyrostu m.c., lecz. Powikłań somatycznych, utrwalenie motywacji do L., edukacja w zakresie odżyw., korekta zachowań związanych z jedzeniem, korekty objawów psychopatologicznych, wsparcia lub terapii rodzin, zapobieganie nawrotom.
Poziom I: leczenie ambulatoryjne P.II- intensywne l ambulatoryjne, P. III-częściowa hospitalizacja na oddziale dziennym, P.IV- leczenie rezydencjonalne, P.V-hospitalizacja calodobowa….Terapia rodzin, farmako. Leczenie bulimii: leczenie rozpoczyna się za pomocą psychoterapii, istotne znaczenie ma ustalenie planu żywienia, niewielkie porcje co 3-4h w celu niedopuszczenia do hipoglikemii prowokującej napad glodu, zaleca się lączenie różnych metod- terapii behawioralno-poznawczej i farmako. Liczba sesji zalezy od postępów( kilkanaście sesji raz w tyg), terapia rodzin, farmako-w przypadku braku efektów psychoterapii z niechęcią do jej kontynuowania, bardzo częste napady objadania się, depresja.