Pojęcie kategorii gramatycznej
Kategoria gramatyczna - uogólnienie przynajmniej dwóch znaczeń gramatycznych regularnie różniących się swoimi formami gramatycznymi np. przypadek, liczba, aspekt, czas, osoba itp.
Szczegółowe kategorie gramatyczne - poszczególne zróżnicowane znaczenia gramatyczne - np. mianownik, dopełniacz, liczba pojedyncza, liczba mnoga, czas teraźniejszy, czas przeszły.
* Nie ma takiej kategorii gramatycznej, która byłaby charakterystyczna dla wszystkich języków świata. Dane znaczenia gramatyczne w jednym języku występują, a w innym już nie.
Kategoria określoności: a house, the house, ein Haus, das Haus, una casa, la casa. Określoność i nieokreśloność określana rodzajnikami, ew. zaimki wskazujące oraz dzierżawcze (this house, mein haus).
Właściwości kategorii gramatycznej:
- regularność rozróżnienia znaczeń gramatycznych;
- obligatoryjność - jeśli występuje wskazanie na określoność, bądź nieokreśloność, to musi wystąpić zawsze przed rzeczownikiem (języki germańskie i romańskie);
Kategoria gramatyczna liczby
Dwa znaczenia gramatyczne - liczba pojedyncza (jeden przedmiot) i liczba mnoga (więcej niż jeden). W innych językach bywają nawet trzy znaczenia: pojedyncza, podwójna i mnoga.
Kategoria leksykalno - gramatyczna - momenty gramatyczne łączą się z leksykalnymi.
Leksykalizacja form gramatycznych - proces, polegający na tym, iż formy gramatyczne niektórych wyrazów (w tym wypadku formy liczby mnogiej) uzyskują leksykalne znaczenie. Zmiana znaczenia wiąże się niekiedy ze zmianą fleksji i akcentu.
Leksykalizacja - zacieranie się przejrzystości budowy słowotwórczej wyrazu.
Kategoria gramatyczna przypadka
Deklinacja - odmiana przez przypadki łac. declinatio „odchylenie” - odmiana leksemów odmiennych przez przypadki, czyli mających różne formy wyrazowe narzucone przez element kontekstu (najczęściej przez czasownik np. pisać piórem, czy przez przyimek np. w domu).
Przypadki gramatyczne (składniowe - podmiot, dopełnienie, przydawka) oraz konkretne (okoliczniki miejsca, czasu itp.). Większość przypadków występuje w obu funkcjach.
Przypadek traktowany jest jako kategoria morfologiczno - składniowa - środkami syntetycznymi (morfologicznymi) wyrażone są funkcje składniowe.
Najczęściej od czterech do ośmiu przypadków.
Kategoria gramatyczna klas nominalnych
Semantyzacja - określenia znaczenia jednostki leksykalnej przy pomocy odpowiedniej techniki leksykograficznej, również wyjawienie sensu, znaczenia.
Kategoria żywotności/nieżywotności.
Kategoria gramatyczna rodzaju (gramatycznego) - podział nominalny ze względu na kryterium płci. Różnica wyrażana nie w samym rzeczowniku, lecz w wyrazach pozostających z nim w związku zgody (przymiotnikach i czasownikach).
Przegląd niektórych kategorii gramatycznych
Posesywność (przynależność) - jedna z ogólnych kategorii gramatycznych, zwanych uniwersaliami. Występuje prawdopodobnie we wszystkich językach. Wyraża relację posiadania lub bycia posiadanym. W polszczyźnie może być wyrażana w sposób morfologiczny (fleksyjny i słowotwórczy), składniowy i semantyczny.
Wykładniki słowotwórcze - przyrostki dzierżawcze typu -in, -ów, -ski, -owski np. babcine okulary (rzadko już używane).
Wykładniki fleksyjno-składniowe - dopełniacz dzierżawczy np. dom Kowalskiego i celownik dzierżawczy np. dobra żona mężowi korona.
Wykładniki składniowo-semantyczne - czasowniki typu należeć, mieć, posiadać.
Gramatyczna kategoria gradualności (stopnia) - kategoria przymiotników i przysłówków. Jest to środek służący do wyrażania różnic w natężeniu cechy nazywanej przez przymiotnik lub przysłówek.
Kategorię stopnia tworzą trzy człony: stopień równy (positivus), stopień wyższy (comparativus) i stopień najwyższy (superlativus).
Kategoria gramatyczna osoby - ja, ty.
Liczba mnoga inkluzywna/ ekskluzywna - my z tobą, my bez ciebie (ale nie w języku polskim).
Gramatyczne kategorie czasownika:
- trybu, czasu, aspektu, strony.
Gramatyczna kategoria trybu - pokazuje w jaki sposób czynność wyrażona tym czasownikiem jest skorelowana z rzeczywistością. Tryb oznajmujący, rozkazujący i pośredni przypuszczający (coniunctivus)/warunkowy (condicionalis).
Gramatyczna kategoria czasu - pokazuje, w jaki sposób z momentem mówienia jest skorelowany realny czas czynności wyrażonej przez czasownik. Teraźniejszy, przeszły, przyszły.
W językach, w których nie występuje kategoria czasu stosunki czasowe wyrażane są bądź za pomocą środków leksykalnych (tj. wyrażeń o takich znaczeniach, jak `dziś', `jutro', `wczoraj', `teraz', `w przyszłym tygodniu', bądź wynikają z kontekstu.
Gramatyczna kategoria aspektu - łac. aspectus (wygląd) - sposób trwania czynności.
Aspekt, jako kategoria klasyfikująca - czasownik dokonany (perfektywny) i niedokonany (imperfektywny). Proces rozwijający się i proces kompletny.
Kategoria strony - kategoria gramatyczna czasownika sygnalizująca hierarchię składników wymaganych przez czasownik. Dzięki tej kategorii określa się stosunek między wykonawcą czynności, a obiektem tej czynności. Trzy strony: czynna (activum), bierna (passivum) i zwrotna (medium).
Strona czynna - na pierwszym planie w podmiocie wykonawca czynności, obiekt w dopełnieniu np. Piotr czyta książkę.
Strona bierna - na pierwszym planie obiekt czynności, jako podmiot, wykonawca jako dopełnienie np. Książka jest czytana przez Piotra. Czasem wykonawca w ogóle jest pomijany np. Ten dom został zbudowany przed wojną.
Strona zwrotna - wykonawca czynności jest jednocześnie obiektem, na którym wykonywana jest dana czynność np. Jan myje się.
[bać się, uśmiechać się, nie zawsze zaimek się oznacza stronę zwrotną]
Cz. Lechur „Zarys językoznawstwa ogólnego” str. 117-131. Gramatyka opisowa 19.10.07 |
1 |