1. Wstęp teoretyczny.

Jednymi z najczęściej stosowanych przyrządów do pomiarów kątów są kątomierze.

Używane one są do bezpośredniego mierzenia wymiarów kątowych.

Wśród kątomierzy ogólnego zastosowania rozróżnia się następujące odmiany:

-Kątomierz zwykły, czyli kabłąkowy

-Kątomierz uniwersalny

-Kątomierz optyczny        

Kątomierz zwykły nie ma żadnego urządzenia zwiększającego dokładność pomiaru, natomiast kątomierze uniwersalny i optyczny mają noniusze zwiększające dokładność odczytania.

Miara kąta to wielkość kąta wyrażona w odpowiednich jednostkach. W matematyce i jej zastosowaniach teoretycznych używa się miary łukowej. Jest to długość łuku wyciętego przez kąt z okręgu o promieniu 1 i środku w wierzchołku kąta.

Jednostkę miary łukowej nazywamy radianem. W życiu codziennym używa się zwykle miary stopniowej. Kąt pełny dzielimy na 360 stopni kątowych każdy z nich na 60 minut kątowych , a każdą z nich na 60 sekund kątowych.

2. Przebieg ćwiczenia.

1. Przygotowanie przyrządu pomiarowego

2. Dokonanie pomiaru kątów na wyznaczonych przez prowadzącego wzorach

3. Kilkukrotne powtórzenie pomiarów

4. Zapisanie otrzymanych wyników

3. Opracowanie wyników.

4. Wnioski.

• Różnice w otrzymanych wynikach wynikają z niedokładności odczytywanych wyników oraz przez to że pomiar kątów został przeprowadzony przez różne osoby (każdy chciał pomierzyć),

• Lupa z noniuszem pomagała w odczytywaniu wyników i sprzyjała dokładności otrzymywanych wyników,

• Wartości na noniuszu odczytuje się dla wartości które rosną w tym samym kierunku wzrostu wartości podziałki głównej.