Holokaust - określenie stosowane do prześladowań i zagłady milionów Żydów[ przez władze III Rzeszy oraz jej sojuszników w okresie II wojny światowej. Jest synonimem pojęcia Szoa (hebr. - całkowita zagłada, zniszczenie, - transkrypcja angielska: Shoah). W Polsce używa się ponadto terminu Zagłada. Polityka zagłady rozpętana już w połowie 1941 roku. Pamiętnik - relacja prozatorska o zdarzeniach, których autor był uczestnikiem bądź naocznym świadkiem. Pamiętnik (w przeciwieństwie do dziennika) opowiada o zdarzeniach z pewnego dystansu czasowego, autor pamiętnika opowiadać może nie tylko o tym, jak zdarzenia przebiegały, może ujawniać również swoje stanowisko wobec nich w momencie pisania. Gawęda- w literaturze: epicki lub poetyczny utwór literacki, oryginalny wytwór polskiej kultury szlacheckiej i biesiadnej, luźna rozmowa o przeżyciach, z dużą ilością dygresji i ciekawostek, czasem fantasmagorii, opowieść lub pogadanka interesującego człowieka np. podróżnika. Kronika - wyraz pochodzenia greckiego (chronika od rzeczownika chronos), faktograficzny opis wydarzeń w układzie chronologicznym. Również utwór dziejopisarski o charakterze literackim, typowy dla średniowiecza. Kronika nie zawiera analiz tych wydarzeń, może jednak zawierać podsumowania oraz komentarz autora. Pamiętnik Warszawski (1815-1823), to miesięcznik naukowo- literacki ukazujący się w Warszawie. Pismo zajmowało się nauką, literaturą, historią, było redagowane przez Feliksa Bentkowskiego (1781-1852). Na łamach pisma w roku 1818 ogłosił rozprawę „O klasyczności i romantyczności” Kazimierz Brodziński (1791- 1835). Po roku 1822 pismo było redagowane przez Kazimierza Brodzińskiego, Fryderyka Skarbka (1792-1866) i J.K. Skrodzkiego. Miesięcznik ten był blisko związany z Towarzystwem Przyjaciół Nauk. Literatura faktu - utwory narracyjne pisane prozą, przede wszystkim o charakterze dokumentalnym. Ich głównym celem jest wiarygodna relacja o autentycznych wydarzeniach. Mogą mieć postać zbliżoną do reportażu. Beletrystyka (fr. belles-lettres - literatura piękna), współcześnie pojęcie to odnosi się do prozy fabularnej o charakterze rozrywkowym, np.: powieści, opowiadania, nowele itp. Zespół Filmowy ”TOR” powstały w 1976 roku Zespół Filmowy "Tor". Uczestnikami są: Stanisław Różewicz, Krzysztof Zanussi, Krzysztof Kieślowski, Wojciech Marczewski, Filip Bajon, Edward Żebrowski, Krzysztof Piesiewicz i wielu innych. Mówiąc, często w sposób bardzo osobisty, o własnej pracy i życiu, kreślą oni barwny i sugestywny obraz niezwykłej instytucji kulturalnej, której trwały dorobek stanowią tak wybitne filmy jak: Rejs, Iluminacja, Barwy ochronne, Amator, Dekalog, Podwójne życie Weroniki, Trzy kolory: niebieski, biały, czerwony, Ucieczka z kina Wolność... Sztandar Młodych-ogólnopolski dziennik dla młodzieży, wydawany od 1950 w Warszawie. Do 1957 organ Związku Młodzieży Polskiej, do 1973 - Związku Młodzieży Socjalistycznej, do 1981 - Federacji Socjalistycznych Związków Młodzieży Polskiej, od 1990 gazeta prywatna dla wszystkich kręgów czytelniczych, w 1994 przemianowana na "Sztandar". Despotyzm (gr. despótes - pan, samowładca) - w sensie politycznym: forma niczym nie ograniczonej, opartej na samowoli i w sposób bezwzględny sprawowanej władzy jednostki. Reżim (fr. Régime - porządek) — popularnie, używany w znaczeniu pejoratywnym rząd, władza, system władzy, zwłaszcza nielegalny, nieuznawany, bezprawny, pochodzący z uzurpacji. Satyra - gatunek literacki lub publicystyczny łączący w sobie epikę i lirykę (także inne formy wypowiedzi) wywodzący się ze starożytności (pisał je m.in. Horacy), ośmiesza i piętnuje ukazywane w niej zjawiska, osoby, obyczaje, stosunki społeczne. Prezentuje świat poprzez komiczne wyolbrzymienie, ale nie proponuje żadnych rozwiązań pozytywnych. Groteska - jest to ukazywanie rzeczywistości w literaturze, teatrze, filmie i dziełach plastycznych w sposób, który odbiorca uznaje za nierealistyczny, obcy, absurdalny, komiczny, karykaturalny. Jest to wizja świata w "krzywym zwierciadle". Autorytaryzm to system rządów monopartyjnych, opartych na autorytecie charyzmatycznego przywódcy, a często także na armii. Szczególnie rozpowszechniony w Europie w I połowie XX w., powstawał najczęściej wskutek nieefektywnego funkcjonowania systemów demokratycznych. Realny socjalizm - termin wprowadzony przez oficjalną propagandę radziecką w latach 70. XX wieku, określający ustroje polityczne ukształtowane w krajach rządzonych przez partie komunistyczne i robotnicze (tzw. kraje demokracji ludowej), następnie przejęty przez krytyków systemu realnego socjalizmu. Zastosowany pierwotnie w celu przeciwstawienia się krytyce stosunków panujących w tych krajach, prowadzonej przez opozycję odwołującą się do tradycji socjalistycznych (rewizjonizm, dysydenci w ZSRR) i dowodzącą, że system typu radzieckiego nie jest w stanie zrealizować idei socjalistycznej. "Kurier Polski" (od 1 grudnia 1829, Ksawery Branikowski, gazeta dla ludzi wykształconych, informacja, publicystyka, krytyka). „Biblioteka Polska” (1825-26 red. Franciszek Dmochowski) polskie pismo.