DEFIBRYLACJA, ANESTEZJOLOGIA ( zxc )


DEFIBRYLACJA - jest to przepływ przez miokardium prądu elektrycznego o odpowiednim

natężeniu, prowadzący do jednoczesnej depolaryzacji krytycznej masy mięśnia sercowego, pozwala to na uzyskanie kontroli przez tkankę stanowiącą naturalny rozrusznik. Zasadniczym jej celem jest powrót naturalnego krążenia.

Bezpieczne użycie tlenu podczas defibrylacji - w atmosferze wzbogaconej tlenem iskrzenie wskutek niedokładnego przyłożenia łyżek może stać się przyczyną zapłonu; to ryzyko w trakcie defibrylacji może zostać zminimalizowane przez zachowanie następujących środków ostrożności.


- elektrody te wprowadzane są przez układ żylny do serca i są to tzw. „elektrody pływające” z balonikiem, umieszczane bez fiksacji w świetle jamy serca (komora prawa - stymulacja VVI w stanach naglących).

Elektrodę wprowadza się przez drogę żylną - z dostępu przez żyłę podobojczykową prawą. Po ustaleniu prawidłowego położenia elektrody, jej końcówkę łączy się z zewnętrznym stymulatorem serca i ustala się parametry stymulacji: amplituda wyższa o 3 mV od progu pobudliwości, częstość stymulacji około 70/minutę. Następnie elektrodę i stymulator przymocowuje się do ciała.


- w innych przypadkach stosuje się wszczepianie elektrody o stymulacji AAI,

DDD.

- wszczepianie wykonuje się na sali zabiegowej gdzie znajduje się dostęp do RTG co umożliwia kontrolę umiejscowienia elektrody.

Wystąpienie w przebiegu śródoperacyjnym zespołu „chorej zatoki” i wolnego rytmu węzła przedsionkowo-komorowego, który nie reaguje na środki farmakologiczne. Temu stanowi towarzyszy obniżenie średniego ciśnienia tętniczego poniżej 70 mmHg lub zmniejszenie średniego ciśnienia tętniczego do co najmniej 25% wartości w porównaniu z wartościami sprzed indukcji znieczulenia.

Obniżenie średniego ciśnienia tętniczego do 70mmHg- w tej grupie wskazań decyduje anestezjolog w czasie zabiegu, który powinien mieć możliwość szybkiego reagowania i wdrożenia czasowej stymulacji serca, gdyż takie obniżenie średniego ciśnienia tętniczego może powodować uszkodzenia narządowe.

Chirurgiczne: dysfunkcje cewnika, przemieszczanie cewnika, uszkodzenie cewnika,

załamanie cewnika.

Inne: krwiak, zakażenie okolicy wkłucia, odma płucna.

Niechirurgiczne: zaburzenia stymulacji i sterowania; uszkodzenie defibrylatora; zaburzenia

Detekcji (czyli zaburzenia w wykrywaniu dowolnych sygnałów, np. elektrycznych,

promieniowania, w tym np. jonizującego, podwyższeniem progu pobudliwości na bodźce)

1



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
znieczulenie ogólne, ANESTEZJOLOGIA ( zxc )
PYTANIA EGZAMINACYJNE DLA KIERUNKU PIELEGNIARSTWO POMOSTOWE ROK II, ANESTEZJOLOGIA ( zxc )
Reanimacja kobiety ciężarnej, ANESTEZJOLOGIA ( zxc )
PREPARATY KRWIOPOCHODNE, ANESTEZJOLOGIA ( zxc )
odMA, ANESTEZJOLOGIA ( zxc )
Pytania egzaminacyjne(1), ANESTEZJOLOGIA ( zxc )
ANESTEZJA pytania, ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
TEST INTENSYWNA OPIEKA, ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
PYTANIA 2011 intensywna, ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
anestezjologia test przepisany[1], ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
INTENSYWNA TERAPIA - EGZAMIN ZINTEGROWANY, ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
50 pytan, ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
TEST anesteszjo, ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
OBRZĘK PLUC, ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
Pytania do egzaminu z transpl, ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
ANESTEZJA pytania, ANESTEZJOLOGIA I TRANSPLANTOLOGIA MGR1 ( zxc)
Anestesia Annegamento
Cukrzyca ciężarnych 2012 spec anestetyczki

więcej podobnych podstron