WĘDROWCY BŁĘDNYCH ŁODZI [ Do góry dnem ]

G. D. C. G. G. D. C. G.

G. D. C. G. Wzburzonym falom jesteśmy radzi

G. D. C. G. Gdy róża wiatrów w dal nas prowadzi

h. G. D. Co tam rozłąka czyjeś wzdychanie

C. D. h. e. Życie to jedno

C. D. h. G. Życie to jedno wielkie rozstanie

G. D. C. G.

G. D. C. G. Chłodny ocean wielkiej tęsknoty

G. D. C. G. Małe porywy wysokie wzloty

h. G. D. Zameczki z piasku kruche cudeńka

C. D. h. e. To jest z podróży

C. D. h. G. To jest z podróży nasza piosenka

G. D. C. G.

a. D. Powiedz kto pomoże

G. e. Wpływającym w smutku morze

a. D. Powiedz kto dogodzi

G. e. Stu sternikom błędnych łodzi

a. D. Powiedz czy popłyniesz

G. e. Po nadzieję w morze sine

a. D. Powiedz czy popłyniesz...

G. D. C. G.

G. D. C. G. Wypoczywamy pod żagla cieniem

G. D. C. G. Gdy wieje w żagle wiatr i wspomnienie

h. G. D. Kres wędrowania to obietnica

C. D. h. e. Rzucana w głębie

C. D. h. G. Rzucana w głębie niczym kotwica

G. D. C. G.

G. D. C. G. Już wyobraźnię naszą porywa

G. D. C. G. Myśl że przed nami gdzieś Atlantyda

h. G. D. Sterem do nieba dnem do góry

C. D. h. e. Gwiazdą w bezdroża

C. D. h. G. Gwiazdą w bezdroża a kilem w chmury

G. D. C. G.

a. D. Powiedz kto pomoże... } x 2

---