SOCJOLOGIA

A) Socjologia uznawana za dyscyplinę naukową. Narodziny socjologii jako samodzielnej dyscypliny. Przedmioty które bada socjologia. Subdyscypliny nauki socjologicznej. Związki pomiędzy socjologią a kolejnymi płaszczyznami humanistyki. Do naczelnych prądów teoretycznych w socjologii zaliczamy: holizm czyli indywidualizm metodologiczny; nomotetyzm i idiografizm, pozycje ontologiczne. Emergencja. Zmiana antynaturalistyczna w dziedzinie humanistycznej.

B) Makrostruktury. Rodzaje spojrzeń na struktury społeczne. Dysproporcje społeczne w następujących dziedzinach życia: stan materialny, wykształcenie, władza. Struktura społeczna w porównaniu z gospodarką. Przemiany struktury społecznej w dzisiejszej Polsce. Czy robotnicy i chłopi to klasy zanikające ?? Uprzemysłowienie oraz cywilizacje postindustrialne. Trudny i skomplikowany problem biedy. Podklasa. Kwestia średniej klasy. Podział społeczeństwa. Powielanie struktury społecznej.

C) Porządek społeczny. Rodzaje ładu według Ossowskiego. Związki i więzi społeczne. Rodzaj więzi. Instytucje w porównaniu do organizacji. Socjologia dylematów i problemów społecznych. Inspekcja społeczna. Władza w społeczeństwie. Koligacje społeczne

D) Poglądy kultury. Proces gospodarczy według kulturowego stopnia. Maks Weber i spostrzeżone przez niego związki między etyką protestancką i rozwojem kapitalizmu. Prawidła oraz wzorce zachowań. Socjalizacja a także jej podział. Wizje Malinowskiego tudzież funkcjonalizm Meada i Sorokina. Instytucjonalizm oraz neoinstytucjonalizm. Rodzaj życia, czas poza pracą i obowiązkami. Normy organizacyjne.

E) Środowiska społeczne. Zbiór a zbiorowość. Akcje wewnątrzgrupowe czyli facylitacja, przeniesienie ryzyka, masowe myślenie, naśladownictwo, konformizm, dezindywidualizacja, dyfuzja odpowiedzialności, anonimowość. Budowa i podział grupowy. Testy socjometryczne.

F) Wytłumaczenie ludzkich zachowań oraz czynów społecznych. Wizja nagród oraz kar. Postrzeganie i teoria postaw. Behawioryzm. Teoria zachowań społecznych według Maksa Webera. Pomysł definicji sytuacji. Postępowania autoteliczne. Wizja zadań społecznych. Interesy w porównaniu z działaniami. Pomysł człowieka. Osobowość społeczna.

G) Paradygmat wyjaśniający czyli podstawowe założenia. Wspólny kreowanie rzeczywistości. Koncepcja dramaturgiczna według E. Goffmana. Etnometodologia. Wizja ugruntowana. Interakcjonizm symboliczny.

H) Teorie zmiany oraz rozkwitu społecznego. Teorie konsolidujące a także komercyjne. Historycyzm według K. Poppera. Dyfuzjonizm. Wizja modernizacji również rozkwitu zależnego. Cywilizacje ponowoczesne. Ewolucjonizm i neoewolucjonizm.

I) Systemy oraz sposoby badań socjologicznych a w nich badania ilościowe a także badania jakościowe.

GLOBALIZACJA to pojęcie którym zajmowało i zajmuje się wielu ludzi. Oto kilka interpretacji tegoż zagadnienia:

a) "Zespół procesów, które tworzą jeden wspólny świat" (Ronald Robertson)

b)"Kurczenie się świata i intensyfikacja świadomości o świecie jako całości" (R. Robertson).

c) "Kompresja czasu i przestrzeni" (David Harvey)

d) "Rozprzestrzenianie zwyczajów, wartości i technologii w taki sposób, że wpływa to na ludzkie życie na całym świecie" (M. Albrow).

e) "Proces prowadzący do zwiększenia współzależności i wzajemnej świadomości (refleksyjności) pomiędzy ekonomicznymi, politycznymi i społecznymi elementami świata oraz pomiędzy aktorami w ogóle" (M. Guillen).

f) "Ogół procesów, w wyniku których narody świata zostają włączone w jedno światowe społeczeństwo, społeczeństwo globalne" (M.Albrow).

g) "Intensyfikacja stosunków społecznych o światowym zasięgu, która łączy różne lokalności w taki sposób, że lokalne wydarzenia kształtowane są przez zdarzenia zachodzące w odległości wielu tysięcy mil i same zwrotnie na nie oddziałują." (A. Giddens).

h) "Proces hybrydyzacji, tj. mieszania "składników" wziętych z przestrzeni globalnej oraz lokalnej prowadzący do powstawania nowych jakości." (Jan N. Pieterse).

i) "Proces prowadzący do restratyfikacji świata." (Z.Bauman).

MODELE ROZWOJU GRUPY to:

• deklaracja członkostwa czyli formowanie;

• wyłanianie podgrup;

• konfrontacja czyli ustalanie, uzgadnianie norm;

• zaznaczanie różnic indywidualnych to działanie na skutek którego dochodzi do rozpadu

CZTERY FAZY POWSTAWANIA GRUP ZADANIOWYCH:

Pierwsza: Etap modelowania się grupy

Druga: Wyłonienie się lidera grupy

Trzecia: Zwiększenie spójności

Czwarta: Wykonanie fundamentalnych zadań

HIERARCHIE WARTOŚCI według:

A) MAXA SCHELERA:

I: Wartość tego co jest święte

II: Wartości duchowe takie jak: prawda, piękno oraz sprawiedliwość

III: Wartości witalne

IV: Wartości hedonistyczne

B) NICOLAI HARTMANNA:

I: Wartości poznawcze zatem prawda

II: Wartości estetyczne to jest piękno

III: Wartości moralne czyli dobro

IV: Wartości witalne a zatem wszystko co sprzyja życiu

V: Wartości hedonistyczne czyli przyjemnościowe

VI: Wartości dóbr do nich zaliczamy: utylitarne i instrumentalne

ILUZJA AKSJOLOGICZNA czyli sfałszowanie samych wartości i pomieszanie ładu wartości, taki sposób, że wartości niższe uważamy za wyższe lub na odwrót, raz są one dostrzegane a także realizowane.

STRUKTURA SPOŁECZNA to układ grup obywatelskich z różnym dostępem do powszechnie poszukiwanych dóbr. W takim sensie wpisała się w strukturę społeczną, nierówność społeczna. Położenie jednostki w kompozycji społecznej jest fundamentalną charakterystyką umożliwiającą zrozumienie świadomości społecznej a także społeczne zachowania.

Trzy formy społecznej dyferencjacji to:

1) struktura klasowa;

2) stratyfikacja społeczna;

3) podziały społeczno - psychologiczne

Indukcja struktury społecznej w pojęciu relacji społecznych, przede wszystkim relacji kontroli a także podporządkowania jednych grup przez inne, pojmuje się jako podejście klasowe.

Rozpowszechnianie powszechnie poszukiwanych dóbr to podejście stratyfikacyjne.

Stanowisko socjologiczno - psychologiczne jest to wyselekcjonowanie kategorii społecznych które charakteryzują się bardzo zbliżonym systemem wartości, podobną tożsamością, inaczej autoidentyfikacją a również posiadających podobne przeżycia.

KOMPOZYCJA SPOŁECZNA W POLSCE W CZASIE "REALNEGO SOCJALIZMU":

Cechy jakie odróżniają Polskę od społeczeństw kapitalistycznych które mają porównywalny poziom rozwoju

- nomenklatura

- robotnicy wielkoprzemysłowi

- chłopi uzależnieni od państwowego zaopatrzenia a także systemu dystrybucji

- urzędnicy gdzie sprawa dotyczy ukrytego bezrobocia

- "wodzireje" gospodarki

- po części zinstytucjonalizowana opozycja

STRUKTURA KLASOWA W POLSCE- schemat

a) właściciele czyli są to pracodawcy

b) menedżerowie c) fachowcy d) ludzie pracujący w biurach e) kierownicy oraz brygadziści f) właściciele indywidualnych własnościowych firm, czego następstwem jest samozatrudnienie g) robotnicy wykwalifikowani i dobrze przygotowani

h) robotnicy niewykwalifikowani i) chłopi

RODZAJE AKTYWNOŚCI A TAKŻE RELACJI MIĘDZYLUDZKIE

a) POJĘCIE SOCJOLOGICZNE czyli CECHA DEFINICYJNA, POJĘCIOWA;

b) ZACHOWANIE jest to RUCH FIZYCZNY;

c) DZIAŁANIE to inaczej ZNACZENIE;

d) CZYNNOŚĆ SPOŁECZNA oznacza KIERUNEK KU INNYM;

e) DZIAŁANIE SPOŁECZNE to znaczy REAGOWANIE NA REAKCJĘ INNYCH LUDZI;

f) KONTAKT SPOŁECZNY inaczej są to WZAJEMNE SPORADYCZNE REAKCJE;

g) INTERAKCJA to inaczej SEKWENCJA WZAJEMNYCH DZIAŁAŃ I REAKCJI

h) INTERAKCJA POWTARZALNA pojęcie to oznacza PORZYPADKOWE EPIZODY INTERAKCJI

i) INTERAKCJA REGULARNA są to RYTMICZNE EPIZODY INTERAKCJI

j) INTERAKCJA REGULOWANA to inaczej PRZEBIEG NORMATYWNIE WYZNACZONY

h) STOSUNEK SPOŁECZNY czyli SCHEMAT INTERAKCJI POMIĘDZY POZYCJAMI A TAKŻE ROLAMI

ZAGADNIENIA SOCJOLOGII TO:

1) wzajemne oddziaływania społeczne 2) stosunki i relacje społeczne 3) struktura grupowa 4) zachowania społeczne

5) procesy społeczne 6) zjawiska społeczno - kulturowe 7) człowiek (ludzie) w społeczeństwie

Definicja utworzona przez Jana Szczepańskiego na temat SOCJOLOGII brzmi następująco:

"Socjologia jest nauką o zbiorowościach ludzkich - przedmiotem jej badań są zjawiska i procesy tworzenia się różnych form życia zbiorowego ludzi, struktury tych zbiorowości, zjawiska i procesy zachodzące w tych zbiorowościach, wynikające ze wzajemnego oddziaływania ludzi na siebie, siły skupiające i siły rozbijające te zbiorowości, zmiany i przekształcenia w nich zachodzące.

Społeczeństwo globalne - forma zbiorowości, która wytwarza wartości kulturowe, instytucje, nieformalne wzory zachowania i normy działania, która zapewnia integrację kulturową szeregu zbiorowości, zapewnia integrację osobowości uczestniczącej w wielu grupach o zmiennych, nieraz rozbieżnych systemach wartości."

A) Homo oeconomicus B) homo sociologicus

Podmiotem jest:

A. Jednostka bądź grupa a także wspólnota. B. Jednostka uznawana za członka wspólnoty czy grupy.

Motywacja to przede wszystkim:

A. Interes macierzysty B. Wartości takie jak: - tradycja; - solidarność; - wolność; - równość; - wiara.

Kryteria ocen są następujące:

A. Racjonalność kalkulacyjna a także utylitarne, przykłady to: zysk w porównaniu ze stratą;

B. Nieograniczoność irracjonalności, racjonalności a także nieracjonalności

Normatywne czyli dobre kontra złe

Zasady działania są następujące:

A. Wolne wybory, ograniczenia "twarde" przykładem są. Kapitał a także kadry

B. Limity w funkcjonowaniu ("miękkie"). Działają tutaj inni, te przedsięwzięcia mają różnorodne znaczenia, ogrom, mnogości zwyczajów czy przyzwyczajeń

Obszar działania to Rynek

- Sfera prywatna - Społeczeństwo gdzie rynek jest to organ społeczny; obszar publiczny

Założenie organizacji przestrzeni społecznej polega na:

A. Interakcji jednostek według preferencji oraz racjonalności proceduralnej

B. Wpływ polityki i władzy według warunków racjonalności substancjalnej czyli na przykład sprawiedliwości społecznej

Cele analizy to:

A. Przewidywanie; B. Opis, wytłumaczenie oraz interpretacja

Do metod zaliczamy:

A. Formalne, matematyczne B. Empiryczne czy jakościowe

Metodologia:

A. Redukcjonizm, indywidualizm; B. Holizm oraz organicyzm

GRUPA SPOŁECZNA jest to zbiorowość o wykrystalizowanych konstrukcjach wewnętrznych, stabilnych komponentach świadomościowych a także specyficznej kulturze i systemach wartości.

STRUKTURY WEWNĄTRZGRUPOWE TO:

a. struktura socjometryczna b. struktura przywództwa (władzy) c. struktura komunikowania

Do procesów grupowych zaliczamy:

a. konformizm b. naśladownictwo c. dezindywidualizacja d. dyfuzja odpowiedzialności e. anonimowość f. efekt liberalizacji

g. przesunięcie ryzyka h. facylitacja i. syndrom grupowego myślenia

SYNDROM GRUPOWEGO MYŚLENIA, Jego SYMPTOMY to:

A) złudzenie, iż "niepomyślność zdarza się tylko i wyłącznie innym" czyli jest to nadmierny optymizm w skutek czego podejmujemy nadmierne, maksymalne ryzyko;

B) wspólne kreowanie racjonalizacji, aby neutralizować ostrzeżenia, które to powinny wymuszać na członkach grupy powtórne rozpatrzenia przyjętych wcześniej założeń;

C) wiara w niewątpliwą moralność grupy czyli ignorowanie etycznych a także moralnych skutków podejmowanych decyzji;

D) stereotypowa ocena kierowników wrogich grup bądź jako zanadto złych, lub jako tych nazbyt słabych czy głupich;

E) presja na każdego członka grupy, który to wygłasza argumenty przeciwko któremuś z grupowych stereotypów, inaczej można powiedzieć, dać jemu do zrozumienia, iż tego rodzaju postawy nie są zbyt mile widziane;

F) cenzurowanie swojego myślenia to znaczy minimalizowanie indywidualnych wątpliwości a także kontrargumentów;

G) złudzenie spójności stanowisk, jedność ta jest odzwierciedleniem poglądu większości;

H) pokazanie się samozwańczych tak zwanych "strażników myśli" to jest działaczy grupy, którzy to starają się aby nie dopuścić do grupy informacji, które to mogłyby nadwerężyć pełne zadowolenia stanowisko o efektywności oraz zgodnych z moralnością decyzji podejmowanych przez grupę.

NORMY SPOŁECZNE ORAZ POSTAWY:

Wyszczególnienie Normy społeczne Postawy pracowników

Stosunek do:

Norm pracy, płacy rób swoje konformistyczna

Akordowej, tempa nie łazikuj

Pracy nie chap

nie psuj normy

Kierownictwa, dozoru nie podlizuj się lojalistyczna

licz się ze słowami, nie pyskuj, nie zadzieraj, trzeba słuchać, współpracowników pomagaj solidarystyczna, trzymaj sztamę

nie podskakuj, nie zadzieraj

CZYNNIKI TWORZĄCE GRUPĘ SPOŁECZNĄ to:

a. członkowie b. cele i zadania c. struktura grupy d. identyczność e. ośrodki skupienia

KLASYFIKACJA GRUP jest następująca:

a. małe i duże b. formalne i nieformalne c. inkluzywne i ekskluzywne

d. celowe i spontaniczne

e. członkostwo automatyczne bądź z wyboru

f. gemeinshaft i gesellschaft

RODZAJE GRUP PIERWOTNYCH są następujące:

a. rodzina

b. grupy rówieśnicze

c. społeczność lokalna

FUNKCJE RODZINY to kolejno:

a. materialno - ekonomiczna

b. opiekuńczo - zabezpieczająca

c. prokreacyjna

d. seksualna

e. legalizacyjno - kontrolna

f. socjalizacyjna

g. kulturowa

h. rekreacyjno - towarzyska

i. emocjonalno - ekspresyjna

j. klasowa

DZIEWIARZ to inaczej BRAT MĘŻA

SZURZY to BRAT ŻONY

ZOŁWICA jest to SIOSTRA MĘŻA

ŚWIEŚĆ tłumaczą c to SIOSTRA ŻONY

JĄTREW analogicznie ŻONA BRATA MĘŻA

ŚWIEKROWIE są to inaczej RODZICE MĘŻA

TEŚCIOWIE tłumacząc to są RODZICE ŻONY

Do RODZAJU TŁUMU należą:

1) tłum agresywny czyli:

- linczujący

- terroryzujący

- walczący

2) tłum demonstrujący to jest ekspresywny

3) tłum nabywający czyli rabujący

4) tłum uciekający

WIĘŹ SPOŁECZNA to:

Definicja "więzi społecznej" według Jana Szczepańskiego brzmi:

"Zorganizowany system stosunków społecznych, instytucji, środków kontroli społecznej, skupiający jednostki, podgrupy i inne elementy składowe w całość zdolną do trwania i rozwoju"

Do komponentów więzi społecznej zaliczamy:

A) styczność przestrzenna

B) styczność oraz łączność psychiczna

C) styczność społeczna

D) wzajemne oddziaływania

E) wzory działań społecznych

F) stosunki społeczne

G) zależności społeczne

H) instytucje społeczne

I) kontrola społeczna

J) organizacja społeczna

INTERAKCJA SPOŁECZNA (określenia obcojęzyczne to: interaction, interaction ritual czy interaction order) są to procesy oraz metody przy pomocy których to, aktorzy społeczni komunikują się między sobą, w szczególności w spotkaniach typu twarzą w twarz.

INTERAKCJA SPOŁECZNA ROZUMIANA JAKO PROCES INTERPRETACYJNY TO:

A) interakcja konstruuje się przez podmiot;

B) definiowanie to jest stałym, niezmiennym procesem;

C) interakcja ta jest symboliczna;

D) interakcja zachodzi poprzez dopasowanie się linii działań na skutek antycypowania odpowiedzi partnera;

E) w interakcji cały czas wytwarza się proces sprawdzania konkretnej koncepcji jaką partner posiada;

F) interakcja ma istotę wyłaniania się czyli emergencji.

TYM TRUDNIEJ JEST WYNEGOCJOWAĆ NATURALNOŚĆ SYTUACJI:

a) im bardziej odbiorcy przeładowani są emocjami;

b) gdy wymagane jest trochę bardziej złożone, skomplikowane działanie w sytuacji akceptacji "normalności" danej sytuacji;

c) podczas gdy uczestnicy są bardziej przekonani o definicji sytuacji iż jest ona niezwykła;

d) bardziej przejęci są aby utrzymać reguły, o których to myślą iż są łamane

e) bardziej są wyrobieni w nachalności definicji uważanej za "niezwykłą" w sytuacji czy w sytuacjach podobnych;

f) zły jest ich stosunek względem partnera;

g) wyższa jest ich pozycja w zestawieniu z obrońcami "normalności" danej sytuacji;

h) mniej ostre działanie pożądane jest dzięki akceptacji "niezwykłości" konkretnej sytuacji.

STRUKTURA SPOŁECZNA to według Stanisława Ossowskiego jest układ stosunków między ludźmi, a także zależności czy dystansów oraz hierarchii, tak samo w zorganizowanym i zupełnie niezorganizowanym modelu.

WARSTWA SPOŁECZNA to zbiór bądź agregat jednostek o zbliżonej zwykle sytuacji gospodarczej a także zbieżnej stopie kultury, gdzie obyczaj oraz tradycja i każdego rodzaju istniejące zasady podziału społecznego wyznaczają dość wyraźnie określone a także stabilne stanowisko nadrzędne, stosunkowo podrzędne, w odniesieniach z reprezentantami innych warstw

Definicja opracowana według Stanisława Rychlińskiego

MAX WEBER:

Pojęciem klasa określać będziemy wszystkie grupy ludzi będące w jednakowym położeniu klasowym. Tym położeniem klasowym zwać będziemy charakterystyczną szansę:

1. Zebrania ustalonej ilości zasobów materialnych,

2. Otrzymania określonych standardów życiowych,

3. Przebycia wyznaczonej drogi życiowej, jeśli szansa ta jest określona przez zakres a także rodzaj władania uzgodnionymi dobrami lub też kwalifikacjami tudzież przez wypływający z tegoż władania sposób osiągania dochodów w konkretnym porządku ekonomicznym. Usytuowanie klasowe w takim znaczeniu jest definitywnie "położeniem rynkowym".

Przeciwnie do typowo ekonomicznie gotowego na wszystko położenia klasowego w charakterze położenia stanowego (czyli standische lage) pragniemy wyznaczać taki typowy komponent życia człowieka, jaki uwarunkowany jest poprzez specyficzną a także pozytywną lub negatywną opinię społeczną w pojęciu prestiżu. Treściowo prestiż stanowy posiada zwykle wyraz w zdecydowanym stylu życia, jakiego to spodziewa się od każdego kto chce przynależeć do określonej grupy stanowej.

Jeszcze prościej można powiedzieć, iż klasy tworzą się zgodnie w stosunku do wydajności a także pozyskiwania dóbr materialnych, w trakcie gdy stany według norm konsumpcji dóbr, osiągających postać swoistych stylów życia.

Więc na ten temat znajdziemy w:

a) Pitirim Sorokin - "social and cultural dynamics".

b) Supersystemy - typy zintegrowanej kultury:

Każdy z nich ma specyficzną, oryginalną umysłowość, macierzysty system prawdy a także wiedzy, osobistą filozofię oraz sposób ujmowania świata. Własny rodzaj religii oraz wskaźniki "świętości". Własny sposób dobra oraz zła. Charakterystyczne formy sztuki jak też literatury. Odrębne zasady i normy moralne, prawa czy też kodeksy postępowania. Przeważające formy relacji społecznych, indywidualną politycznie oraz ekonomiczną organizację jak również odrębny typ osobowości wraz ze charakterystyczną mentalnością, zachowaniem.

Według Antoniny Kolakowskiej:

"Kultura jest to względnie zintegrowana całość obejmująca zachowania ludzi przebiegające według wspólnych dla zbiorowości społecznej wzorów wykształconych i przyswajanych w toku interakcji oraz zawierająca wytwory takich zachowań"

Teorie Alfreda Webera:

Społeczeństwo tworzy kulturę a kultura cywilizację

Cywilizacja to: nauka w połączeniu z technologią

Kultura to filozofia z religią a także ze sztuką

Teorie Roberta Macivera:

Trzy dziedziny bytu to:

- fizyczna

- organiczna

- świadoma

Byt świadomy obejmuje trzy porządki:

I kulturowy

II technologiczny

III społeczny

Porządek technologiczny to cywilizacja

Cywilizacja składa się z następujących "elementów":

- urządzenia materialne

- organizacja techniczna

- organizacja ekonomiczna i polityczna.

Kultura to:

- systemy wartości

-wierzenia

- ideologie

- sztuka

- filozofia

- tradycja

- kodeksy

- zwyczaje

- zabawy

- "sposób życia"

Cywilizacja to przede wszystkim zbiór środków

Kultura natomiast to zbiór celów.

Alfred Louis Kroeber:

Kontinuum:

a) technologie

b) nauka

c) filozofia

d) religia

e) sztuka.

Postnowoczesność i jej dziedzina ekonomiczno - społeczna:

a) Podwyższenie roli kapitału ponadnarodowego a także powolny zanik gospodarczej misji państw narodowych

b) Zanik legitymizującej funkcji państwa tracącego prawdziwość w obliczu upadku ogromnych ideologii

c) Przeobrażanie się środków sprawowania władzy czyli przejście: represja - nadzór

d) Eksplozja informacyjna, rozkwit elektronicznych środków informacji przekształcających podstawy:

- zarządzania

- polityki

- edukacji

e) Unifikacja kultury masowej

Postmodernizm, jego sfera zjawisk kulturowych:

a) Upadek ogromnych narracji czyli fragmentaryzacja, rozbicie czy też relatywizacja świata idei

b) Upadłość idei uniwersalnego rozumu czyli uwierzytelnienie się lokalnych racjonalności oraz irracjonalności

c) Przeobrażanie się idei podmiotu, kreowanie tożsamości

d) Odchodzenie od rozumowania uogólniającego, na rzecz poszukiwania zróżnicowania, nieciągłości i przypadkowości oraz różnic,

e) Zniknięcie zauważalnego podziału na kulturę tak zwaną niską oraz wysoka

f) Zaniknięcie linearnego rozumienia czasu na rzecz recentywistycznego, jak to się mówi, "teraz"

Społeczeństwo przemysłowe a także konsumpcyjne i jego dominujące wartości to:

- praca,

- porządek,

- osiągnięcia gospodarcze,

- materialny dobrobyt,

- postęp,

- nauka,

- technika,

- ojczyzna,

- rodzina,

- indywidualna wolność,

- poszanowanie autorytetów,

- dyscyplina moralna,

- religia.

PONOWOCZESNOŚĆ - PRZEJŚCIE DO PONOWOCZESNOŚCI

I DYFERENCJACJA SPOŁECZNA

- Kolizja norm oraz wartości reprezentowanych przez różnorodne grupy społeczne. A także odrzucenie całkowite, przymusowej homogenizacji.

- Nieskończoność subsystemów społecznych, które kierują się własną tak zwaną "logiką" czy też wartościami oraz normami.

II DEINSTYTUCJONALIZACJA

- Silne instytucje gwarantują internalizację norm tudzież wartości, że tak powiem: "odciążają" jedną komórkę od trudu trwałego podejmowania decyzji, ale również chronią przed zwątpieniem oraz niepewnością. Świat nazywany światem instytucji, posądzany jest często o fasadowość, skostnienie a również i bezosobowość.

- Tradycja cierpi na ważności, jest to tak zwany detradycjonalizm.

- Kończy się już epoka masowych stowarzyszeń i tak zwanych super struktur.

- Przemiany rodziny są to alternatywne konwenanse życia rodzinnego. Jak również emancypacja dziecka w rodzinach oraz podwyższenie roli rówieśników.

- Deinstytucjonalizacja religijności, czyli, po prostu prywatyzacja religii.

- Przemiana: od tradycyjnych wartości, obowiązku - do wartości zupełnie innych, to jest, samorealizacyjnych.

III PLURALIZM KULTUROWY

Występuje pluralizm:

wartości,

- wzorów osobowych

- wzorów zachowań.

Mnogość:

-wyznań oraz religii- pluralizm religijny;

- wartości - pluralizm aksjologiczny;

- grup społecznych - pluralizm społeczny;

- stylów;

- "filozofii" życia - pluralizm kulturowy;

- sił politycznych - pluralizm polityczny;

Zauważalna jest przemiana:

"los" - "wybór";

"przymusu" - "zmiennych możliwości"

Niestety nie istnieje jedna, obiektywna prawda. Każdy, kto tylko głosi, że jego prawda jest tą jedyną bądź najlepszą, jest z całą pewnością wyznawcą totalitaryzmu. Upadłość monopoli definiujących sensy oraz znaczenia. Nie czuje się konieczności całości.

4. STRUKTURALNY INDYWIDUALIZM to:

Indywidualizacja manier życia a także sposobów bycia. Oswobodzenie jednostki z wszelakich przymusów oraz konwencji a zarazem również utrata więzi społecznych oraz orientacji (jest to paradoks indywidualizacji). Wyszukiwanie oryginalności tudzież niepowtarzalności. Egocentryczny indywidualizm to podążanie do samorealizacji, dąży do prawa nadrzędnego.

1

---