Projekcyjna identyfikacja* - Specyficzna relacja z obiektem (reprezentacją, FANTAZJĄ drugiej osoby), pojawiająca się wtedy, kiedy nieakceptowane lub zaprzeczane części self są projektowane na inną osobę (przypisane jej) - osoba ta inkorporuje ową projekcję, identyfikuje się z nią i stosownie do tego zachowuje; inaczej: projekcja czegoś co trudno znieść, połączona z „nakazem” by odbiorca zidentyfikował się z tym, „przyjął” jako własne (Brown, 1998, s.119)

Kernberg(1990) projekcja i projekc. identyfikacja - różnice Projekcja jest bardziej dojrzałym mechanizmem obronnym - zaczyna się od represji (1) nieakceptowanych doświadczeń intrapsychicznych. Doświadczenie jest rozszczepione i projektowane na inną osobę. To, że jest nieakceptowane, wskazuje na pewną wiedzę o standardzie, którego osoba nie spełnia, zatem wybiera pozbycie się tego co nieakceptowane (2) projektujący zrywa związek z odbiorcą projekcji (alienuje się) od związku z tym co wyprojektował. Projekcyjna identyfikacja jest prymitywnym m.o., który zaczyna się od projekcji (1) niemożliwych do zniesienia aspektów dośw. intrapsych. na obiekt. Niem. do zniesienia = tak bolesne, frustrujące i obce, że jest niemożliwe do utrzymania - dlatego zostaje odrzucone. (2) Projektujący utrzymuje kontakt z projekcją. Odrzuca ją ale pozostaje w kontakcie z drugą osobą. W następnym kroku próbuje kontrolować odbiorcę poprzez projekcję. Ostatecznie nieświadomie indukuje odbiorcy to, co wyprojektował. (np. indukcja złości)

Rys. 17. Projekcyjna identyfikacja

*Ident. Projekcyjna uważana jest za najbardziej niejasny termin psychoanalizy, a jednocześnie za dość powszechne (i ważne) zjawisko w terapii

---