Hydroborany
Są trudno lotne i maja budowę jonową. NaBH4 trwały aż do temperatury 670 K ma strukturę NaCl. W szeregu NaBH4, Be(BH4)3, Al.(BH4)3 wzrasta wyraźnie lotność i ostatni jego człon, hydroboran glinu, jest cieczą o temperaturze wrzenia zaledwie 317,7K. Łatwo lotne są również hyrdoborany niektórych metali przejściowych. Hydroborany uranu, torfu, hafnu i cyrkonu są najłatwiej lotnymi związkami tych metali. Zwiększona lotnośc hydroboranów pierwiastków innych grup układu okresowego niż grupa IA świadczy o obecności oddzielnych cząsteczek, a więc o kowalencyjnym charakterze wiązań pomiędzy metalem a grupą BH4. W związkach tych czynne są mostki wodorowe utworzone przez wiązania analogiczne do wiązań trójcentrowych. B-H-B. Przykładem mogą być Be(BH4)2 i Al(BH4)3 :
H H H
Be H
H H B
H H
B B H H H
H B Al
H H H H H
H
B
H
H
Jony hydroli- i hydrotriboranowe, B2H7- i B3H8- występujące np. w NaB2H7 i NaB3H8 mają strukturę, którą można przedstawi w następujący sposób:
H H - H -
H B H B H H H B H
H H B
H H B H
H
Jony hydroboranowe mogą zawierac do 20 atomów boru. Do ważniejszych należą jony hydrboranowe o składzie BnHn2- gdzie n przyjmuje wartośc od 5 do 12. Charakterystyczny dla nich jest szkielet zbudowany z atomów boru rozmieszczonych w narożnikach regularnych wielościanów, każdy z nich łączy się przy tym z jednym atomem wodoru. Przykładami tego rodzaju struktur są B10H102- i B12H122- (pierwszyz nich ma postac dwóch piramid tetragonalnych obróconych względem siebie o kąt 45stopni)
Tertrahydroboran sodu powstaje w trakcie ogrzewania wodorku sodu z tlenkiem boru
4NaH+ 2B2O3= 3NaBO2+NaBH4
NaBH4 jest białą krystaliczną substancją którą można stosowac jako reduktor do otrzymywanie diboranu i innych hydroboranów metali.
Hydroborany litowców można otrzymac również w reakcjach wodorków z BF3 lub z estrami kwasu borowego
4LiH+BCl3=LiBH4+4LiCl
4LiH+B(OCH3)3=LiBH4+3LiOCH3
LiBH4 jest stałą, bałą, nielotną substancja rozpuszczającą się w wodzie i eterze i działającą słabiej uwodorniająco niż tetrahydrydoglinian litu., stosowany jest do otrzymywania innych hydroboranów.
Karbaborany
są cząsteczkami w których wielościennym szkielecie występują zarówno atomy B jak i C. Otrzymuje się je przez działanie na borany sulfidem dialkilowym np. (C2H5)2S w obecności acetylenu:
B10H14 + 2(C2H5)2S -> B10H12 * 2(C2H5)2S + H2
B10H12 * 2(C2H5)2S + HC ≡ CH-> B10C2H12 + 2(C2H5)2S + H2
W dwudziestosześciennych karbaboranach B10C2H12 można zastąpic dalsze atom B jonami metali przejściowych (Fe, Co, Mn, Rh), w wyniku czego powstają karbaborany metali. Najlepiej zbadanym układem karbaboranowym jest B10C2H12 , o-karbaboran czyli 1,2-dikarba-kloso-dodekaboran(12). Cząsteczka ta jest odporna na działanie kwasów, alkaliów i utleniaczy. Duże możliwości reakcyjne stwarzają natomiast grupy związane z węglem. Możliwe jest również częściowe chlorowanie B10C2H12, przy czym podstawiane są głownie atomy H związane z atomami boru. Zachodzące reakcje wykazują że wielościenne jony BnHn2- i karbaborany zachowują się jak cząsteczki organiczne. Diazowany jon B10H102- i odpowiednie karbaborany wykazują taką samą wielostronnośc reakcyjną jak aromatyczne sole diazoniowe.
Peroksoborany
Związki które nie SA solami kwasów borowych, są uwodnionymi boranami. Zawierają grupę nadtlenową -O-O- . Peroksoboranami nazywa się często peroksohydraty oksoboranów, czyli addycyjne związki oksoboranów i nadtlenku wodoru.
Najważniejsze peroksohydraty oksoboranów: NaBO2*H2O2*3H2O i perboraks Na2B4O7*H2O2*9H2O.
Peroksoboran sodu otrzymuje się w przemyśle w wyniku reakcji nadtlenku wodoru z roztworem metaoksoboranu sodu:
H3BO3+NaOH+H2O2 -> NaBO2*H2O2+2H2O
Perboraks otrzymuej się przez rozpuszczenie 1 mola nadtlenku sodu i 4 moli kwasu borowego:
2H3BO3+Na2O2 -> Na2B4O7*H2O2+ 5H2O
przez przekrystalizowanie z wody można przekształcic perboraks w najszerzej stosowany perboraks sodu:
Na2B4O7*H2O2+4H2O -> NaBO2*H2O2+ NaH2BO3+2H3BO3
Peroksohydraty oksoboranów zawierające nadtlenek wodoru rozkładają się w roztworze wodnym wydzielając ten związek działają więc podobnie jak on oddając lub przenosząc tlen.
Są składnikami wielu środków piorących i bielących. Stosowane są jako środki dezynfekcyjne i środki rozjaśniające włosy w kosmetyce.