Rok akademicki 1997/98 |
Laboratorium fizyczne. |
|||
Nr ćwiczenia: 71 |
Promieniowanie cieplne. |
|||
Wydział Mechaniczny IZK 1 K05 B |
Chudzik Darek Maciej Kuta |
|||
Data wykonania 02.IV.1998 r. |
Ocena |
Data zaliczenia |
Podpis |
|
|
T |
|
|
|
|
S |
|
|
|
1. Zasada pomiaru.
W doświadczeniu porównywaliśmy moc P wypromieniowaną przez badane ciało z mocą Pc , wypromieniowaną w takich samych warunkach przez sadzę . Sadza w naszym doświadczeniu jest modelem ciała doskonale czarnego i pokrywa dno jednego z naczyń. Wypromieniowana moc absorbowana jest między innymi przez termoparę , wytwarzając w jej obwodzie prąd elektryczny o mocy P1 proporcjonalnej do P.
Zadaniem naszym , było rejestrowanie napięć termopar w pewnych odstępach temperatur .
Schemat układu pomiarowego.
Układ pomiarowy do wyznaczania współczynnika pochłaniania promieniowania.
3.Ocena dokładności pojedynczych pomiarów.
W ćwiczeniu korzystaliśmy z woltomierza cyfrowego , który nie posiadał klasy dokładności . Jako błąd pomiaru tym miernikiem przyjęliśmy ΔU = ±0,02 mV.
Błąd przeciętny obliczmy ze wzoru :
Δa = 0,017
4.Tabela pomiarowa.
t [°C] |
U [μV] |
Uc [μV] |
a |
|
60 |
82 |
155 |
0,280 |
0,024 |
70 |
138 |
237 |
0,339 |
-0,035 |
80 |
155 |
282 |
0,302 |
0,002 |
90 |
192 |
353 |
0,296 |
0,008 |
Średnie wartości |
141,75 |
256,75 |
0,304 |
Σ = -0,001 |
5. Przykładowe obliczenia wielkości złożonych.
Współczynnik pochłaniania :
Średni współczynnik pochłaniania :
Rachunek błędów.
Przyjęliśmy , że ΔU = ΔUc = ±0,02mV
Błąd przeciętny :
Wnioski.
Podczas wykonywania ćwiczenia należało zwrócić uwagę na fakt , że powierzchnie obu ciał (naczyń) są sobie równe , a także jest jednakowa ich temperatura , gdyż w obiegu wodnym połączone są szeregowo .
Wzór pozwala nam obliczyć współczynnik pochłaniania materiału , z którego wykonane jest dno naczynia ze stosunku napięć (U - dla badanego ciała , oraz Uc - dla ciała , którego powierzchnia poczerniona jest sadzą).
W przypadku naszego doświadczenia a = 0,304.