Kardiomiopatia Rozstrzeniowa (Dilated Cardiomyopathy -DCM)
Anatomia
W badaniu autopsyjnym powiększenie i rozstrzeń wszystkich czterech jam serca z przewagą komór
Śródmiąższowe i okołonaczyniowe zwłóknienie,obszary martwicy,różna wielkość kardiomiocytów: powiększenie i przerost kompensacyjny lub zanik
Mikroskop elektronowy: zmiany degeneracyjne cytoplazmy, nieprawidłowe jądro komórkowe, uszkodzenie mitochondriów
Etiologia
Spowodowana uszkodzeniem mięśnia sercowego w wyniku działania różnych, nie do końca poznanych czynników. W 50% przypadków nie udaje się ustalić przyczyny (idiopatyczna DCM)
Aktualna klasyfikacja WHO/ISFC uwzględnia udział czynników genetycznych, wirusowych, cytotoksycznych oraz wyróżnia następujące hipotezy rozwoju DCM w wyniku zakażenia wirusowego:
Przewlekłą wirusową:rozwój w następstwie ostrego zms spowodowany przetrwaniem genomu wirusa w mięśniu sercowym,jego replikacją i przewlekłą miocytolizą
Powirusową autoimmunologiczną:w następstwie ostrego zms u pacjentów z predyspozycją immunogenetyczną dochodzi do utraty tolerancji limfocytów T do „własnych” antygenów sercowych
Pierwotnie autoimmunologiczną:u pacjentów z predyspozycją immunogenetyczną następuje utrata tolerancji limf. T do własnych antygenów sercowych. Pewną rolę przypisuje się antygenom zgodności tk. HLA kl. II: DR4 i DQw4
Rodzinna kardiomiopatia rozstrzeniowa dziedziczona jest autosomalnie dominująco, opisywano również dziedziczenie autosomalne recesywne lub sprzężone z chromosomem X.
Objawy kliniczne
Zależą od niewydolności lewej komory:
męczliwość
duszność po wysiłku
osłabienie
tachykardia
tachypnoe
zła tolerancja wysiłku (obniżona pojemność wyrzutowa serca)
niemowlęta trudności w karmieniu, brak przyrostu masy ciała
ból w klatce piersiowej
Badanie przedmiotowe
Przesunięcie uderzenia koniuszkowego w lewo
Tachykardia, ciche tony serca,rytm cwałowy,szmer skurczowy wtórnej niedomykalności mitralnej,słabo wypełnione tętno obwodowe,przepełnienie żył szyjnych,powiększenie wątroby,obrzęki obwodowe
U niektórych dzieci pierwszym objawem są zaburzenia rytmu serca
RTG Klatki piersiowej
powiększenie sylwetki serca, głównie lewej komory i lewego przedsionka
cechy zastoju żylnego
płyn w jamie opłucnowej
EKG
Tachykardia zatokowa
Niespecyficzne zmiany ST-T
Zaburzenia przewodzenia śródkomorowego pod postacią bloku lewej odnogi pęczka Hisa
U 46% dzieci nadkomorowe i komorowe zaburzenia rytmu serca, cechy przerostu lewej komory, obniżony woltaż załamków R w odprowadzeniach przedsercowych
Rozstrzeniowe powiększenie lewego przedsionka i lewej komory, zmniejszenie frakcji wyrzutowej,w badaniu 2D- dysfunkcja lewej komory, odcinkowe zaburzenia ruchomości ściany, wewnątrzkomorowe skrzepliny. Wtórna niedomykalność mitralna rzadziej trójdzielna
Diagnostyka inwazyjna
Cewnikowanie serca:podwyższone ciśnienie późnorozkurczowe w lewej komorze serca,podwyższone ciśnienie w lewym przedsionku
Wentrykulografia lewokomorowa: rozstrzeń komory z rozległym lub ogniskowym zaburzeniem kurczliwości ściany lewej komory
Biopsja mięśnia sercowego
Leczenie
Brak swoistego leczenia
Pozostanie w łóżku, ograniczenie aktywności fizycznej
Leczenie objawowe niewydolności serca:dopamina,dobutamina,amrinon; moczopędne (furosemid); inhibitory konwertazy (kaptopryl);naparstnica
Ograniczenie podaży soli i płynów
Beta-blokery
Początkowo-inhibitory konwertazy płucnej,digoxin,diuretyki,hydralazyna
Utrzymywanie objawów-blokery recept. Beta-adrenergicznych, leczenie przeciwzakrzepowe, gdy frakcja wyrzutowa <30 INR od 2,0 do 3,0
Występowanie w spoczynku objawów klinicznych: dobutamina i inhibitor fosfodiesterazy, kontrapulsacja wewnątrzaortalna, przeszczep
Rokowanie
Długoterminowe rokowanie jest złe
Śmiertelność około 30% w okresie od roku do 5 lat od pojawienia objawów klinicznych
Czynniki ryzyka zgonu u pacjentów z DCM:
III-IV klasa wydolności NYHA, powiększenie sylwetki serca w rtg, obniżona frakcja wyrzutowa lewej komory, skrzepliny wewnątrzsercowe, obniżony poziom sodu w surowicy krwi, komorowe zaburzenia rytmu serca,zmiany hist-pat w biopsji
KARDIOMIOPATIA PRZEROSTOWA
Pierwszy raz opisana około 1900 r
Najczęstsza genetycznie uwarunkowana choroba serca z częstością występowania od 0.02 do 0.2%
Charakteryzuje się przerostem lewej komory bez innej patologii
Jama LV mała lub prawidłowa , asymetryczny przerost mięśnia sercowego, śródskurczowe przemieszczanie i przyleganie przedniego płatka zastawki dwudzielnej ( Systolic anterior motion of the mitral valve leaflet -SAM) do przerośniętej przegrody międzykomorowej
Rodzinna HCM
Pierwszy raz opisana przez Seidman i współpracowników 1989
Występuje jako autosomalnie dominująca w 50%
5 różnych genów na przynajmniej 4 chromosomach :
chromosom 14 (myosina)
chromosom 1 (troponina T)
chromosom 15 (tropomyosina)
chromosom 11 (?)
Cechy kliniczne
przerost przegrody międzykomorowej i /lub wolnej ściany lewej komory
objętość komory prawidłowa lub zmniejszona
zmieniona droga wypływu z lewej komory
nieprawidłowa czynność rozkurczowa
niedokrwienie mięśnia sercowego
* masy mięśniowej, ciśnienia napełniania, zużycia tlenu
nieprawidłowości śródściennych tętnic wieńcowych
skurczowe uciśnięcie tętnic wieńcowych
Objawy kliniczne
Bezobjawowy przebieg, badanie echokardiograficzne wykazuje kardiomiopatię
Objawowy
Duszność wysiłkowa i spoczynkowa w 90%
Bóle w klatce piersiowej w 75%
męczliwość, zasłabnięcia, omdlenia
* ryzyka nagłej śmierci sercowej
Często pierwszym objawem u niemowląt jest szmer nad sercem
Badanie przedmiotowe
U pacjentów z zawężającą postacią HCM mruk skurczowy
U dzieci ze zwężeniem drogi odpływu lewej komory i gradientem skurczowym ciśnienia powyżej 40-50 mmHg stwierdzamy szorstki szmer skurczowy typu crescendo-decrescendo wzdłuż dolnej granicy lewego brzegu mostka i na koniuszku, nie promieniuje do tętnic szyjnych
Przy współistniejącej niedomykalności zastawki mitralnej- holosystoliczny szmer skurczowy na koniuszku serca
RTG Klatki Piersiowej
Powiększenie sylwetki serca spowodowane zwiększoną masą lewej komory oraz lewego przedsionka
EKG
Cechy przerostu lewej komory i lewego przedsionka
Zmiany odcinka ST-T
Odwrócenie załamka T
Patologiczny załamek Q
Zmniejszona amplituda załamka R w odprowadzeniach przedsercowych (duże kryteria elektrokardiograficzne)
Małe kryteria elektrokardiograficzne:
Całkowity blok odnogi pęczka Hissa lub zaburzenia przewodnictwa śródkomorowego
Głęboki S w V 2
Wydłużenie czasu QTc> 0,44 ms
Czynniki ryzyka nagłego zgonu u chorych z HCM
Główne:
1.Młody wiek pacjenta
2.Zatrzymanie czynności serca w wywiadzie(migotanie komór)
3.Spontaniczny trwały częstoskurcz komorowy
4.Przedwczesny nagły zgon w wywiadzie rodzinnym
5.Niewyjaśnione omdlenie
6.Przerost masywny lewej komory
7.Niedokrwienie mięśnia sercowego w czsie tachykardii wysiłkowej lub stresu psychicznego
8.Spadek RR w czasie wysiłku
Leczenie
beta-blokery (zwolnienie częstości rytmu serca,wydłużenie okresu rozkurczowego napełniania komór, zmniejszenie zapotrzebowania na tlen,zmniejszenie wysiłkowego gradientu ciśnienia w drodze odpływu lewej komory (Propranolol 2 mg/kg/dobę u niemowląt i młodszych dzieci
Blokery kanału wapniowego werapamil 5mg/kg m.c./dobę ogranicza przerost komórek mięśnia sercowego
Dizopiramid( Rythmodan) gdy leczenie powyższe nieskuteczne
amiodarone, sotolol- skuteczne w zapobieganiu nawrotom tachyarytmii nadkomorowych i komorowych
Wszczepienie stymulatora-kardiowertera
Wycięcie mięśnia przegrody międzykomorowej
KARDIOMIOPATIA RESTRYKCYJNA
Rzadka postać u dzieci
Nieprawidłowa funkcja rozkurczowa ms, obniżona podatność
Upośledzenie napełniania ze zmniejszeniem objętości rozkurczowej jednej lub obu komór
Prawidłowa lub niemal prawidłowa czynność skurczowa i grubość ścian
Anatomia RCM
Zmiany patologiczne nie dotyczą komórki mięśnia sercowego!! Dotyczą tkanki śródmiąższowej, wsierdzia i macierzy pozakomórkowej
Klasyfikacja RCM
Idiopatyczna: może być rodzinna,ma podłoże genetyczne, czasami zmianom w sercu towarzyszą zmiany w obwodowych mięśniach szkieletowych. Powiększone oba przedsionki, w ich uszkach skrzepliny.Występują ogniska zwłóknienia wsierdzia. Rokowanie złe szczególnie u dzieci. 50% pacjentów przeżywa 1-1,4 roku
W przebiegu innych chorób:
Amyloidozy zajęcie ms spowodowane przez produkcję lekkich łańcuchów immmunoglobulin przez komórki plazmatyczne w przebiegu myeloma. Odkładają się złogi amyloidu
Sprężyste zwłóknienie wsierdzia i zapalenie wsierdzia Loefflera kardiomiopatia związana z eozynofilią.Toksyczne uszkodzenie serca. Rokowanie b. złe
Objawy kliniczne
Objawy prawo i lewokomorowej niewydolności krążenia z cechami zastoju w krążeniu systemowym i płucnym
Męczliwość, osłabienie,bóle wieńcowe, bóle brzucha, duszność spoczynkowa, duszność wysiłkowa,napadowa duszność nocna, obrzęki obwodowe, wodobrzusze
Leczenie
We wtórnych postaciach leczenie swoiste (interferon, prednizon, kolchicyna)
Leczenie chirurgiczne z wycięciem zwłókniałego wsierdzia i wymianą zastawki dwudzielnej i trójdzielnej
Objawowe leczenie niewydolności krążenia
Przeszczep serca
ARYTMOGENNA KARDIOMIOPATI PRAWEJ KOMORY
Opisana pierwszy raz przez Fontaine'a u młodych chorych z opornym na leczenie trwałym częstoskurczu komorowym o morfologii bloku lewej odnogi pęczka Hisa z prawogramem,bez jawnej choroby serca.
Mięsień sercowy jest częściowo lub całkowicie zastąpiony przez tkankę tłuszczową i /lub włóknistą, prawa komora serca jest powiększona,występują odcinkowe zaburzenia kurczliwości
1.Choroba mięśnia sercowego
2.Stopniowe zastępowanie tkanki mięśniowej prawej komory przez tkankę tłuszczową i włóknistą - odcinkowe lub uogólnione zaburzenia kurczliwości prawej komory, niestabilność elektyryczna odpowiedzialna za groźne dla życia komorowe zaburzenia rytmu serca.
1.Częstość występowania od 1:10000 w Europie do 1: 1000 ludności w północnych Włoszech
2.Odpowiedzialna za 14-17% przypadków nagłych zgonów sercowych przed 40 rokiem życia i aż 22% nagłych zgonów wśród sportowców
3.Częściej chorują mężczyźni i sportowcy
Objawy kliniczne
1.Zaburzenia rytmu serca
2.Utrata przytomności
3.W schyłkowych postaciach objawy niewydolności prawej komory
4.Nierzadko pierwszym objawem choroby jest nagły zgon sercowy
Etiologia
Wieloczynnikowa:
Genetyczna- w 20-30% przypadków występowanie rodzinne, najczęściej autosomalnie dominująco. Zmiany dotyczą chromosomów 1,2,3 i 14 w wariancie dominującym oraz chromosomu 17 (recesywny)
Zwyrodnieniowa
Zapalna
Zaburzonego różnicowania kardiomiocytów
Choroba o podłożu genetycznym
Dziedziczenie autosomalnie dominujące
Mutacje odpowiedzialne za wystąpienie choroby wykryto w obrębie 5 genów kodujących plakoglobinę, desmoplakinę, plakofilinę oraz transformujący czynnik wzrostu beta 3
Plakoglobina,desmoplakina i plakofilina są białkami połączeń mechanicznych kardiomiocytów - desmosomów- jest to choroba desmosomów
Objawy kliniczne
Cztery postacie kliniczne ARVC:
1.Faza utajona- niewielkie zmiany w prawej komorze,trudne do wykrycia arytmie komorowe
2.Faza niestabilności elektrycznej- typowe zmiany morf. w prawej komorze,groźne arytmie komorowe,ryzyko nagłego zgonu
3.Niewydolność prawej komory-rzadko
4.Niewydolność zastoinowa serca-gdy proces chorobowy obejmuje prawą i lewą komorę
Leczenie
Unikanie wysiłku fizycznego
Zakaz uprawiania sportu
U chorych bez objawów beta-blokery
U pacjentów objawowych kardiowerter lub leki antyarytmiczne (sotalol,werapamil)
Objawowe leczenie niewydolności krążenia
Dzięki wczesnej diagnostyce i wdrożeniu odpowiedniego leczenia antyarytmicznego (sotalol, ablacja elektryczna, kardiowerter defibrylator) ryzyko nagłego zgonu zmniejszyło się. Obecnie 50% zgonów w tej chorobie jest wynikiem postępującej niewydolności serca.
Typy patomorfologiczne
Typ włóknisto tłuszczowy- zmiany zlokalizowane w „trójkącie dysplazji” tj w okolicy zastawki trójdzielnej, koniuszku i w drodze odpływu prawej komory.
W 20% przypadków zajęta jest również przegroda międzykomorowa i lewa komora. Dominuje włóknienie i uszkodzenie kardiomiocytów, nacieki zapalne
KARDIOMIOPATIE - Seminarium
Kardiomiopatie-definicja
Według klasyfikacji Światowej Organizacji Zdrowia oraz Międzynarodowego Towarzystwa i Federacji Kardiologii(WHO/ISFC) z 1996 roku kardiomiopatią określana jest każda choroba mięśnia sercowego związana z jego dysfunkcją.
Aktualna klasyfikacja wyróżnia 4 typy kardiomiopatii:
Rozstrzeniową
Przerostową
Restrykcyjną
Arytmogenną kardiomiopatię prawej komory
Najczęstsza postać, częstość 36/100000populacji
3 x częściej u pacjentów rasy czarnej, przewaga dziewczynek do chłopców 2:1
Charakteryzuje się powiększeniem i upośledzeniem funkcji skurczowej jednej (głównie lewej) lub obu komór serca.Objawem dominującym może być zaburzenie kurczliwości z niewielką rozstrzenią komór