0109; 27.04.2009, cwiczenia nr 9., - Tkanka nabłonkowa.; Paul Esz
Tworzy wyściółki
zewnętrznej powierzchni organizmu (naskórek)
wewnętrznych powierzchni przewodów układu
pokarmowego
oddechowego
moczowego
rozrodczego
naczyń krwionośnych
Gruczoły (skupiska komórek nabłonkowych o funkcji wydzielniczej) Buduje narządy zmysłów (kubki smakowe, soczewkę oka, narząd słuchu.
W komórkach nabłonka występują
kosmki
rzęski
filamenty keratynowe.
stereocilia
Pochodzenie - ze wszystkich 3 listków zarodkowych.
Ektoderma - nabłonki skóry, jamy ustnej i odbytu
Endoderma - nabłonki wyścielające drogi oddechowe i prawie cały przewód pokarmowy
Mezoderma - nabłonki jamy ciała i dróg moczowych
Funkcje nabłonków
okrywająca - nabł. okrywający i wyściełający - wyścieła jamy ciała i narządów np. przewód pokarmowy, wnetrze nosa
ochronna - polega na przesuwaniu za pomocą rzęsek niepotrzebnych drobin, które dostają się do wnętrza organizmu ze środowiska zewnętrznego, na przykład z tchawicy
wydzielnicza - współtworzy gruczoły wydzielnicze, potowe, łojowe, wytwarzające hormony, śluzówce jelita, śluzówce jamy gębowej
adsorpcyjna - transportująca - transportuje rożne cząsteczki chemiczne przez warstwę nabłonkową, na przykład jelita, kanalików nerkowych, naczyń włosowatych czy pęcherzyków płucnych
zmysłowa - ma zdolność do odbierania bodźców, występuje w narządach zmysłów, np. siatkówka oka, kubki smakowe, ucho wewnętrzne
Klasyfikacja nabłonków ze względu na budowę
jednowarstwowy
płaski
sześcienny
walcowaty
wielorzędowy (nabłonek jednowarstwowy walcowaty)
wielowarstwowy
płaski: rogowaciejący i nierogowaciejący
sześcienny
walcowaty
gruczołowy
Mogą być urzęsione i nieurzęsione.
Błona podstawna
cecha charakterystyczna dla tkanki nabłonkowej
tkanki nabłonkowe leża na warstwie tkanki łącznej właściwej, z którą kontaktują się przez błonę podstawną (membrana basalis)
błona podstawna łączy nabłonek mechanicznie, transportuje za pomoca dyfuzji substancje odżywcze i metabolity do i z tkanki łącznej; dzięki temu dany nabłonek jest odżywiony (w nabłonkach brak naczyń krwionośnych)
grubość błony podstawnej wynosi 0,2 um
3 blaszki
jasna
gęsta
siateczkowatą
tworzą ją: - aminy
- proteoglikany
- włókna kolagenowe
Nabłonek jednowarstwowy płaski
w miejscach gdzie konieczna jest ułatwiona dyfuzja gazów i prostych związków chemicznych
błona podstawna a na niej jedna warstwa komórek nabłonka płaskiego
bierze się pod uwagę stosunek szerokości do wysokości
występowanie
naczynia krwionośne i limfatyczne (endothelium)
jamy serca
pęcherzyki płucne (pneumocyty typu I)
błony surowicze (osierdzie, otrzewna, opłucna) - mezothelium
w części cienkiej pętli nefronu (pętli Henlego)
blaszka ściany torebki ciałka nerkowego
tylna ściana rogówki
wewnętrzna strona błony bębenkowej
pokrywa elementy błędnika błoniastego ucha wewnętrznego
Nabłonek jednowarstwowy sześcienny
błona podstawna
jedna warstwa
okrągłe, regularne jądro
niektóre komórki mogą zmieniać swój kształt w zależności od tempa aktywności wydzielniczej określonego gruczołu (np. w tarczycy - w zależności od nasilenia wydzielniczego)
występowanie
przewody wyprowadzające gruczołów
pęcherzyki wydzielnicze gruczołów wydzielania wewnętrznego - trzustka, ślinianki
pęcherzyki tarczycy
kanaliki nerkowe (I i II rzędu)
splot naczyniówkowy
powierzchnia jajników
przednia część soczewki oka
Nabłonek jednowarstwowy walcowaty / cylindryczny nieurzęsiony
wymiar wysokości przeważa nad wymiarem szerokości
funkcja absorpcyjna, sekrecyjna(wydzielnicza), ochronna, wyścieła układ pokarmowy od wpustu żołądka do odbytnicy
występowanie
żołądek
jelita
oskrzela
przewody wyprowadzające złożonych gruczołów wydzielania zewnętrznego
proste gruczoły cewkowe - ślinianki, gruczoły maciczne
Nabłonek jednowarstwowy walcowaty urzęsiony
występowanie
jajowód (50% nabłonka w bańce jajowodu stanowi nabłonek jednowarstwowy walcowaty urzęsiony)
macica
Nabłonek wielorzędowy walcowaty
uznawany za odmianę nabłonka wielorzędowy urzęsiony
każda komórka kontaktuje się z błoną podstawną jednak nie wszystkie docierają do powierzchni szczytowej
jądra leżą na różnych wysokościach
występowanie
charakterystyczny dla układu oddechowego (urzęsiony)
część oddechowa jamy nosowej
zatoki
tylna ściana gardła
tchawica
oskrzela
oskrzeliki
wyścieła także przewód najądrza oraz nasieniowód (stereocilia, a nie rzęski)
Nabłonek wielowarstwowy płaski
dwa rodzaje
rogowaciejący (epiderma / naskórek)
nabłonek skóry cienkiej owłosionej
warstwa podstawna
warstwa kolczysta
warstwa ziarnista
warstwa rogowaciejąca
nabłonek skóry grubej nieowłosionej
warstwa podstawna
warstwa kolczysta
warstwa ziarnista
warstwa jasna
warstwa rogowaciejąca
warstwa złuszczająca się
nierogowaciejący
miejsca narażone na uszkodzenia
miejsca, które muszą być stale wilgotne
powierzchnia przednia rogówki
spojówki gałki ocznej
jama ustna
górna część nagłośni
przełyk
pochwa
część pochwowa szyjki macicy
końcowe odcinki cewki moczowej
odbyt
Nabłonek wielowarstwowy walcowaty urzęsiony
rzadki
funkcja ochronna
występowanie
przewody wyprowadzające gruczołów ślinowych
inne gruczoły zewnątrzwydzielnicze
fragmenty błony śluzowej spojówki
cewka moczowa męska (część gąbczasta)
Nabłonek przejściowy
różna liczba warstw komórek
wygląd jest zmienny
w zależności od stopnia rozciągnięcia komórek (np. pęcherz moczowy), gdy pęcherz jest pusty to może być 6 do 7 warstw, przy wypełniony jest 2 do 3 warstw
typowy dla dróg moczowych
Gruczoły
występują w dwóch postaciach
zgrupowanie komórek zajmujące wspólne terytorium - gruczoły zwarte (ślinianki, gruczoły łojowe)
pojedyncze komórki wydzielnicze rozproszone wśród innych komórek (komórki endokrynowe przewodu pokarmowego
Klasyfikacja podstawowa gruczołów
zewnątrzwydzielnicze
wydzielina transportowana jest do określonego miejsca przez przewody wyprowadzające gruczołu
wewnątrzwydzielnicze (dokrewne)
wydzielina (hormon) uwalniana jest do przestrzeni międzykomórkowej, dostaje się do naczyń krwionośnych, z krwią transportowana jest do odległych narządów
Klasyfikacja gruczołów zewnątrzwydzielniczych
ze względu na kształt jednostek (odcinków wydzielniczych)
cewkowe (odcinki w kształcie krótkich rurek)
pęcherzykowe (odcinki kształtu kulistego lub owoidalnego)
ze względu na układ odcinków wydzielniczych i przewodów wyprowadzających
proste (nierozgałęziony odcinek wydzielniczy, pojedynczy przewód wyprowadzający)
rozgałęzione (rozgałęziony odcinek wydzielniczy, pojedynczy przewód wyprowadzających)
złożone (liczne odcinki wydzielnicze, rozgałęziony układ przewodów wyprowadzających
Wydzielanie
apokrynowe - gruczoły egzokrynowe, np. mlekowy, potowy, wonny; fuzja pęcherzyków wydzielniczych z zewnętrzną błoną - następuje przy tym skracanie komórek
holokrynowe - gruczoł łojowy, cała zawartość komórek ulega przekształceniu w wydzielinę i jej wydaleniu; gruczoł utrzymuje się dzięki proliferacji komórek obwodowych i przesuwaniu się ich ku światłu
ekrynowe/merokrynowe - gruczoły endokrynowe śinianki, fuzja pęcherzyków wydzielniczych z błoną komórkową i uwalnianie wydzieliny. Sam proces wydzielania nie zmienia budowy gruczołu.
Podział nabłonków ze względu na funkcje
pokrywający (okrywający i wyściełający) - wyścieła jamy ciała i narządów, np. przewód pokarmowy, wnętrze nosa.
ruchowy - polega na przesuwaniu za pomocą rzęsek niepotrzebnych drobin, które dostają się do wnętrza organizmu ze środowiska zewnętrznego, na przykład z tchawicy.
wydzielniczy - współtworzy gruczoły wydzielnicze, występuje w gruczołach wydzielniczych, wytwarzających hormony, potowych, łojowych, śluzówce jelita, śluzów jamy gębowej.
transportujący - transportuje rożne cząsteczki chemiczne przez warstwę nabłonkową, na przykład jelita, kanalików nerkowych, naczyń włosowatych czy pęcherzyków płucnych.
zmysłowy - ma zdolność do odbierania bodźców, występuje w narządach zmysłów, np. siatkówka oka, kubki smakowe, ucho wewnętrzne.
Reperacja i odnowa nabłonka
odnowa niezależna od naprawy doraźnych uszkodzeń nabłonka
komórka macierzysta (nieograniczona zdolność podziału) dzieląc się daje jedną komórkę macierzystą i jedną komórką progenitorową, która się różnicuje
średni czas życia komórek nabłonkowych
około 3 dni nabłonek jelita
15-30 dni naskórek
ponad 50 dni nabłonek trzustki
Modulacja i metaplazja nabłonka
charakter nabłonka jest określany przez błonę podstawną oraz znajdującą się pod nią tkankę łączną
modulacja to przejściowa zmiana budowy nabłonka i funkcji nabłonka, które samoistnie rzadko mogą się zmieniać,.
modulacja pojawia się często jako wynik procesów chorobowych, można doprowadzić do modulacji przeszczepiając słabo zrogowaciały naskórek małżowiny usznej zamiast naskórka podeszwy na tkankę łączną skóry właściwej podeszwy
metaplazja (zwana też transdyferencjacją) jest to trwała zmiana budowy i funkcji nabłonka lub innej tkanki pod wpływem określonego czynnika - pod wpływem dymu tytoniowego nabłonek wielorzędowy walcowaty urzęsiony przewodów oddechowych uległa metaplazji do nabłonka wielowarstwowego płaskiego
Kryterium morfologiczne |
Nazwa |
Przykład |
1. Liczba komórek wydzielniczych |
gruczoły jednokomórkowe gruczoły wielokomórkowe |
komórki kubkowe ślinianki |
2. Położenie komórek wydzielniczych w stosunku do nabłonka |
gruczoły wewnętrznabłonkowe gruczoły zewnątrznabłonkowe |
komórki kubkowe wszystkie duże gruczoły zewnątrzwydzielnicze |
3. Mechanizm wydzielania |
gruczoły holokrynowe gruczoły ekrynowe gruczoły apokrynowe |
gruczoły łojowe gruczoły potowe |
4. Rodzaj wydzieliny |
gruczoły surowicze gruczoły śluzowe gruczoły mieszane |
ślinianka przyuszna komórki kubkowe ślinianka podżuchwowa |
5. Kształt odcinków wydzielniczych |
gruczoły cewkowe gruczoły pęcherzykowe gruczoły cewkowo-pęcherzykowe |
krypty jelita grubego ślinianka przyuszna ślinianka podżuchwowa |
6. Drogi wyprowadzające |
gruczoły proste gruczoły rozgałęzione gruczoły złożone |
gruczoły potowe gruczoły części odźwiernikowej żołądka wszystkie ślinianki |