Misja
sł. i muz. J. Kaczmarski 1978
Warczą bębny ludożerców na wyspach szczęśliwych |
e |
Idziemy misjonarze starych prawd brzegiem oceanu |
e |
Kto z nas pierwszy przyjmie rytualny rytm za swój |
e |
Kto uzna władzę oszalałych szamanów |
e |
|
|
Kadzie wódki tłum tłum łomot łomot łomot |
f |
Jesteśmy jak się zdaje zupełnie bezbronni |
f |
Oto spełniona przepowiednia nie przynosi chwały |
f |
Ogień krew ofiar wieszcze nieprzytomni |
f |
|
|
Będą nas poić dzikie kobiety o bezwzględnych ciałach |
fis |
Śmiejąc się z naszych mdłości strachu zaklinania |
fis |
Pijani będziemy krzyczeć kładąc dłonie pod pałki bijących w bębny |
fis |
Lecz powiedzmy złoty ząb zatrze w ich pamięci największe kazania |
fis |
|
|
Zmuszą nas byśmy pierwsi pili żółć zarzynanego jeńca |
g |
Będziemy też spać z żoną wodza po czym męskość zostanie nam odjęta |
g |
Każdy nasz ruch okaże się słowem w zapadającym wyroku |
g |
Gdy spadnie zmrok święto naszej śmierci będzie rozpoczęte |
g |
|
|
Wzmoże się huk po czym błyśnie święte ostrze grotu |
gis |
Którym wykroją nam serca po to na przykład żeby spadły deszcze |
gis |
Gdyby nazajutrz spadły byłby powód jeszcze |
gis |
Do gorzkiego śmiechu spod nieba pełnego łomotu |
gis |
|
|
Warczą bębny ludożerców na wyspach szczęśliwych |
e |
Idziemy misjonarze starych prawd brzegiem oceanu |
e |
Kto z nas pierwszy przyjmie rytualny rytm za swój |
e |
Kto uzna władzę oszalałych szamanów |
e |