Scenariusz zajęć zorganizowanych w przedszkolu w grupie dzieci 6letnich

Data: 13.01.2011

Grupa wiekowa: 6 - latki

Prowadzący: Joanna Oracz, Agnieszka Pasławska

Temat kompleksowy:

Temat zajęcia: Dokarmiamy zwierzęta

Cele ogólne: Kształtowanie umiejętności społecznych dzieci: porozumiewanie się z dorosłymi i dziećmi, zgodne funkcjonowanie w zabawie i w sytuacjach zadaniowych

Cele szczegółowe:

• poznawcze: utrwalanie wiadomości odnośnie pomocy zwierzętom w okresie zimowym

• kształcące: rozwijanie zdolności poruszania się w rytm muzyki

wdrażanie do chętnego udziału we wspólnej zabawie

• wychowawcze: integracja grupy i zachęcanie do wspólnej i zgodnej współpracy

wdrażanie do umiejętności reagowania na polecenia nauczyciea

Pomoce dydaktyczne: kartki z napisami „TAK”, „NIE”, tasiemka lub sznurek,

Bębenek, balon, płyta CD, medale, kartki z napisami: „Prawda” i „Fałsz”, obrazki ze zwierzętami i pokarmem

Bibliografia:

ETAP	PRZEBIEG	CELE OPERACYJNE	UWAGI (po przeprowadzeniu)
PORANEK Zabawa integracyjna „Prawda - Fałsz”	Dzieci ustawiają się w dwóch rzędach na jednej linii naprzeciwko dwóch krzeseł, na których są naklejone kartki z napisami „TAK”, „NIE”. Nauczyciel czyta krótkie zdania (żaby są czerwone, psy szczekają itp.), a zadaniem każdej osoby z grupy jest określenie, czy jest to prawda, czy fałsz po czym należy stanąć przy właściwym krześle. Dziecko, które zajmie właściwe miejsce zdobywa dla drużyny punkt. Wygrywa ta drużyna, która zdobędzie więcej punktów.	Dziecko współpracuje z grupą, uczy się kooperatywności oraz nabywa percepcji świata
Zabawa ruchowa „Śnieżynki i Wiatr”	Nauczyciel szybkimi uderzeniami w bębenek symbolizuje wiatr. Dzieci - Śnieżynki wirują na wietrze, a gdy bębenek milknie opadają swobodnie (przykucają) na ziemię	Dziecko reaguje na sygnał od nauczyciela oraz zachowuje ostrożność w stosunku do kolegów i koleżanek
Zabawa „Znam swoje ciało”	Każde dziecko kładzie się na podłodze tak, aby miało w koło siebie tyle miejsca by nie zrobić krzywdy koledze lub koleżance. Nauczyciel prosi aby dzieci zamknęły oczy i rozluźniły się. Następnie nauczyciel głośno mówi polecenia, które dzieci mają wykonać. Np. „Teraz podnieście prawą rękę i pomachajcie mi. Połóżcie prawą rękę na podłodze i podnieście lewą rękę, żeby mi pomachać. A teraz podnieście obie ręce i niech ręce machają do siebie. Opuście obie ręce. Podnieście prawą nogę i potrząsajcie stopą. Połóżcie prawą nogę na podłodze, podnieście lewą i potrząsajcie stopą. Dotknijcie prawą ręką lewego ucha. Połóżcie prawą rękę na brzuchu. Dotnijcie lewą ręką prawego ucha. Teraz mrugajcie prawym okiem. Zamknijcie to oko i mrugajcie lewym okiem. Teraz pokiwajcie trochę prawą stopą. Teraz pokiwajcie lewą stopą. Prawą ręką dotknijcie lewego kolana. Lewą ręką dotknijcie prawego kolana. Powoli otwórzcie oczy i usiądźcie.	Dziecko słucha uważnie poleceń nauczyciela Dziecko zna i odróżnia swoje części ciała Dziecko zachowuje ostrożność wobec swoich kolegów i koleżanek
Zabawa „Balonowy kwiatek”	Nauczyciel nadmuchuje balon ale go nie zawiązuje. Jest on kwiatkiem, który nauczyciel podaje ”solenizantowi” czyli dziecku. Jego zadaniem jest przekazanie kawiatka kolejnemu solenizantowi znajdującemu się po jego prawj stronie, ten nastepnemu itd, aby nie uszło z niego powietrze.	Dziecko potrafi skoncentrować się na danej czynności
ZAJĘCIA WŁAŚCIWE Słuchanie wiersza „Kto pamięta o zwierzętach?”	Nauczycielka recytuje wiersz. Dzieci słuchają: Leśnik sarnom wyniósł siano i sól do solniczki, a wiewiórka chowa w dziupli swoje smakołyczki. Lis futerko kupił nowe, wróble zaś zmieniły piórka. W sen zapadły jeże, żaby, śpi już nawet mała pszczółka. Cisza w lesie coraz głębsza, pochowały się zwierzęta. Co też zimą będą jadły? Czy też o nich ktoś pamięta? Pan leśniczy dba o sarny w swej leśnej zagrodzie. My o ptaki dbać musimy, lecz w naszym ogrodzie.	Dzieci uważnie słuchają wiersza.
Rozmowa z dziećmi o treści wiersza	Nauczyciel zadaje pytania do treści wiersza: 1. O jakich zwierzętach jest mowa w wierszu? 2. Gdzie przyszły zwierzęta? 3. Kto pomaga zwierzętom w lesie? 4. O kogo musimy dbać w zimie? 5. Co będą jadły zwierzęta? (pamiętać o wodzie!)	Dzieci odpowiadają na zadane pytania.
Zabawa dydaktyczna „Co dla kogo?”	Dzieci siedzą w kręgu. W środku leżą obrazki ze zwierzętami i pokarmem. Dzieci muszą przyporządkować je do odpowiedniego pokarmu: sikorka - słonina gil - jarzębina sarna - siano, sól do lizania zając - marchew łabędź - suche, białe pieczywo wróbel - ziarno dzik - kasztany, żołędzie	Dzieci wiedzą jaki pokarm jest niezbędny dla danego zwierzęcia.
Zabawa ruchowa „Wycieczka do lasu”	Dzieci stają w rozsypce, słuchają opowiadania nauczyciela i wykonują czynności, o których mowa. Wybierzemy się teraz na wycieczkę do lasu. Jest zimno, więc musimy ubrać się ciepło. Wkładamy buty, kurtkę, zapinamy guziki lub zasuwamy zamek, itd. (dzieci ilustrują ruchem kolejne czynności ubierania się). Wyciągamy z górnej półki szafy plecak (wspięcie na palce, wyciągnięcie ramion w górę jak najwyżej) i chowamy w nim niespodzianki dla zwierząt (ziarenka dla ptaków zatopione w tłuszczu oraz siano i marchewki). Jesteśmy gotowi. Zanim jednak rozpoczniemy naszą zimową wędrówkę, przypomnijcie mi jak trzeba zachowywać się w lesie (odpowiedzi dzieci: nie wolno śmiecić, krzyczeć ponieważ zwierzęta boją się hałasu, itp.) Cicho maszerujemy i rozglądamy się na boki, spoglądamy na korony drzew pokryte śnieżnymi czapami(skłony głowy odpowiednio do sytuacji). Brodzimy w głębokim śniegu (marsz z wysokim unoszeniem kolan), toczymy śnieżne kule i lepimy bałwany. Nagle zerwał się wiatr. drzewa pochylają się na boki (skłony tułowia w prawo i w lewo). Niebo zachmurzyło się i zaczął padać śnieg.  Płatki śniegu wirując powoli spadają na ziemię. Chcemy je złapać, ale jest to niemożliwe, ponieważ topią się na naszych ciepłych dłoniach. Zrobiło się późno, czas wracać do domu. Żegnamy las...	Dzieci wykonują czynności zgodnie z treścią opowiadania.
Zabawa „Prawda czy fałsz?”	Dzieci stoją w kręgu i odliczają do czterech. Dzielą się na cztery drużyny i z których każda dostaje po dwie kartki: jedną z napisem „Tak”, a drugą z napisem „Nie”. Nauczyciel zadaje pytanie, poczym prosi kapitanów drużyn o podniesienie poprawnej kartki. Za każda poprawną odpowiedź, drużyna otrzymuje nagrodę. Pytania: - Czy to prawda, że zwierzęta robią zapasy? - Czy to prawda, że wiewiórka mieszka pod ziemią w czasie zimy? - Czy to prawda, że jeże przesypiają całą zimę? - Czy to prawda, że sikorki jedzą orzechy? - Czy to prawda, że paśnik to stołówka dla ptaków? - Czy to prawda, że myśliwy pomaga zwierzętom przetrwać zimę? - Czy to prawda, że drzewo zasypia na zimę? - Czy to prawda, że lisy na zimę zmieniają futro?	Dzieci współpracują w grupie. Dzieci udzielają odpowiedzi na zadane pytania.
Zabawa „Kto to taki?”	Dzieci siedzą w tych samych drużynach i słuchają zagadek o zwierzętach. Ten, kto zna prawidłową odpowiedź, zgłasza się przez podniesienie ręki. 1. Gromadzi zapasy na zimę, Zasypia w dziupli zwinięta w kłębek, ale wystarczy tylko, by zimowy dzień był cieplejszy, a już budzi się i kica przez śnieg do swych spiżarni. 2. Ma puszysty ogon i spiczasty pyszczek  z wąsami. Jest bardzo sprytny. Kiedy zapada ciemna noc, wychodzi z norki i wyrusza na polowanie. 3. Poluje na małe ssaki, łowi ryby. Jesienią gromadzi pod skórą zapas tłuszczu,by przespać zimę w legowisku zwanym gawrą. 4. Dorosły samiec to odyniec, samica to locha, a młode to warchlaki. Szukając pożywienia dzik ryje ściółkę, zjadając larwy owadów, kłącza roślin, grzyby, a jednocześnie wietrzy glebę i sprzyja rozsiewaniu drzew. Dzieci na zakończenie zabawy otrzymują medale przyjaciół zwierząt.	Dzieci koncentrują się na tym, co mówi nauczyciel. Dzieci odpowiadają na zagadki.

---