Czy Pedagogika Montessori zasługuje na rzetelne zainteresowanie?

Tak, oto fakty:

- twórczyni pedagogiki - Dr Maria Montessori - była wielokrotnie nominowana do Pokojowej Nagrody Nobla.

  Czy jest inny pedagog, który może się tym poszczycić ?

- prace naukowe autorstwa M. Montessori opatrywał swoim autografem Papież Pius XII, Jan XXIII,. Paweł VI i Jan Paweł II wymieniali osobę M. Montessori
  i dzieło jej życia jako wzór godny naśladowania dla wszystkich kobiet świata.

  Czy był na świecie inny twórca systemów nauczania, który miał podobne  rekomendacje ?

- przedszkola, szkoły podstawowe i ponadpodstawowe, pracujące wg. zasad Pedagogiki Montessori, od 90 lat istnieją w  większości krajów na każdym 

   kontynencie.

   Czy jest inny, zwarty system pedagogiki wczesnoszkolnej, który jest tak  powszechny?

- Pedagogika Montessori podaje gotowe i sprawdzone  rozwiązania teoretyczne i praktyczne metodyki nauczania. Określa precyzyjnie,  nie tylko czego i kiedy 

   uczyć dzieci, ale także   JAK UCZYĆ.

   Dysponujemy  setkami stron tzw. konspektów zajęć. Zajęcia te są zweryfikowane dziewięćdziesięcioletnią praktyką.

   Czy można wskazać nauczyciela polskiego przedszkola lub szkoły, który mógłby  pochwalić się tym samym?

- nie ma w polskim systemie edukacji metody nauczania, która byłaby  lepiej obudowana pomocami dydaktycznymi.  Pomoce te tworzą zwarty i logiczny 

   łańcuch,  począwszy od nauczania wiązania sznurowadeł aż do wzorów trygonometrycznych.

 

   Dlaczego należy wspierać Pedagogikę Montessori ?

   Po pierwsze:

   Bo dobrze służy dzieciom.

   Skąd o tym wiemy ?

   Bo Rodzice naszych dzieci pokonują codziennie wiele kilometrów, aby umieścić swoje dziecko w przedszkolu, które mieści się w lokalu o tak niskim standardzie.

  Jakie stosujemy metody by tych, zamożnych przecież ludzi - którzy otoczenie dostatku i luksusu potrafią dzieciom zapewnić w domach - przekonać do   
  Metody Montessori ?

  Rodzice obserwują efekty.

  Jakież to wspaniałe efekty przynosi Pedagogika Montessori ?

  Dzieci znerwicowane (czasem trafiające do nas z innych przedszkoli) - stają się radosne.

  Dzieci przestraszone i zahukane - nabierają pewności siebie.

  Dzieci nieśmiałe - pozyskują wiarę we własne siły.

  Dzieci uznane za “niedostosowane” - chętnie stosują normy życia w grupie.

  Dzieci “z problemami w uczeniu” - uczą się chętnie i szybko.

  Dzieci upośledzone znajdują przyjaciół i rozwijają się lepiej niż w wyspecjalizowanych placówkach. (wg. opinii Rodziców tych dzieci)

  Jak to sprawdzić ?

  Przyjść do Przedszkola Montessori i zobaczyć to na własne oczy.

  Co proponujemy dzieciakom, że tak chętnie przychodzą do przedszkola ?

  ( mimo, że nie ma w przedszkolu zabawek, nie wyświetlamy filmów video, nie pokazujemy telewizyjnego “Domowego Przedszkola”, nie czytamy bajek.)

  Wiemy, że dzieci proszą nas - “Pomóż mi zrobić to samodzielnie”

  Wiemy jak i przy pomocy których narzędzi ( pomocy dydaktycznych ) to zrobić.

  Nie stosujemy programu nauczania obowiązującego wszystkich.

  Pracujemy wg. uporządkowanego programu zawartego w Pedagogice Montessori.

  Każde dziecko jest swoim własnym programem.

  Rozwija się i uczy według indywidualnych możliwości, uzdolnień i potrzeb.

  Obserwujemy dzieci i oceniamy ich postępy według przejrzystego systemu, zweryfikowanego dziewięćdziesięcioletnią praktyką montessoriańską.

  Zachowania nauczyciela montessoriańskiego są podyktowane wiedzą pedagogiczną a nie subiektywnymi ocenami.

  Oferujemy dzieciom logiczny, przemyślany  i konsekwentny model zachowań, który jest zrozumiały i akceptowany.

  Traktujemy dzieci z należnym im szacunkiem.

 

Po drugie:

Zmieniają się postawy nauczycieli.

System Montessori jest zwartą i udokumentowaną dziedziną naukową z zakresu pedagogiki nauczania i wychowania dzieci zdrowych a także dzieci specjalnej troski

Teoretyczne podstawy systemu są wciąż przedmiotem analizy poważnych, pedagogicznych ośrodków naukowych na świecie.

Badania psychologiczne, socjologiczne, metodologiczne wciąż potwierdzają pozytywy płynące z metody, nie tylko na dzieci ale także na nauczycieli pracujących tą metodą.

Nauczyciel nauczycielowi wilkiem jest.      (...bywa tak.)

Studiowanie Pedagogiki Montessori to zmienia.

Nauczyciel zamiast wyłącznie oceniać i korygować dzieci, zaczyna oceniać i korygować swoją postawę. Zamiast modelować dzieci na swoje podobieństwo i wg. subiektywnego “widzi mi się” - zaczyna dostrzegać potrzeby i prawa dziecka.

 

M. Montessori mówiła, że bywa tak, że gdy nauczyciele motywują swoje postępowanie dobrem dziecka, zazwyczaj wybierają rozwiązanie wygodniejsze dla siebie samych.

Pedagogika Montessori wyklucza takie zachowania.

Uczciwe potraktowanie jej założeń, zmienia nauczyciela.

Jak to się dzieje ?

- dajemy nauczycielowi pełny zestaw narzędzi (pomocy dydaktycznych),

- uczymy go, jak się nimi posługiwać,

- wie on,  jak i kiedy reagować,

- wie, jak uczyć,

- wie, kiedy uczyć,

- wie, kogo uczyć,

- jego twórcza wyobraźnia nie jest kierowana na eksperymenty z dziećmi,

- nauczyciel dostrzega efekty swojej pracy,

- widzi jak i kiedy dzieci się rozwijają,

- czerpie satysfakcję z pracy,

- staje się dla dzieci autorytetem.

 

 

• Istota Pedagogiki Montessori sprowadza się do stwierdzenia, że  ponieważ każde dziecko jest inne, powinno rozwijać się według indywidualnego  planu rozwoju tak, aby móc uczyć się szybciej i efektywniej.

• Nie zadajemy sobie pytania „czy małe dzieci potrafią się uczyć?”
  Pytanie jakie należy zadać brzmi „czy my - dorośli - chcemy, żeby małe dzieci się uczyły”
  Dziecko chce się uczyć wszystkiego czego tylko może i tak szybko, jak tylko możliwe.

• Zdolności dziecka do koncentrowania się zależy od ilości materiału który może poznawać. Proces uczenia się determinowany jest przez jakość poznawania. Jeśli zaobserwowaliśmy dziecko, które nie potrafi się skupić, najpewniej widzieliśmy je gdy manipulowało zabawkami.

• Od najmłodszych lat życia dziecka, proces uczenia się postępuje z wielką prędkością  i jeśli go docenimy, będzie przebiegał w niewiarygodnym tempie.

• Ignorancja nie polega na niewiedzy, lecz na czerpaniu z wiedzy która nie są prawdziwa.
  Wnioski płynące z testów inteligencji, którym poddajmy nasze dzieci są bardzo skomplikowane i tak samo dokładne jak wnioski każdego, kto ma choć trochę rozumu i potrafi dostrzec bystrość dziecka, patrząc mu po prostu w oczy.

• Dzieci nie uczą się dlatego, że są inteligentne lecz są inteligentne dlatego, że się uczą.
  Pierwsze lata - do 4 roku, do 7 roku życia dziecka charakteryzują się ogromną zdolnością do przyswajania informacji a pragnienie dziecka zdobywania wiedzy, jest większe niż kiedykolwiek później. Małe dzieci potrafią - niejednokrotnie - szybciej czytać, niż wymawiać czytane słowa, są wspaniałe i gotowe do uczenia się o świecie.

• Żadne dziecko nie chce się uczyć dopóki nie wie, że uczenie się istnieje.

• Małe dzieci chcą się uczyć tak bardzo, że nie rozróżniają nauki od zabawy. Pozostają w tym nastawieniu dopóki my dorośli nie przekonamy ich, że nauka nie jest zabawą.

• Nie przekonujmy o tym dzieci. Uświadommy to nauczycielom.

 

---