LEKI PRZECIWPSYCHOTYCZNE (NEUROLEPTYKI)
Redukują lub znoszą objawy psychotyczne (tzw. wytwórcze, charakterystyczne, m.in. dla schizofrenii : zaburzenia myślenia, zaburzenia emocjonalne, halucynacje, omamy, urojenia iluzje)
Terapia długoterminowa (lata); u niektórych pacjentów rozwijaja się ciężkie objawy toksyczne podczas leczenia (działanie niepożądane leków)
Własności farmakokinetyczne: dobrze rozpuszczalne w tłuszczach, dobrze wchłaniaja się z przewodu pokarmowego, niektóre łaczą się w dużym stopniu z białkami krwi, metabolizowane w wątrobie, inicjowanie terapii- podawać parenteralnie!)
Leki przeciwpsychotyczne blokują następujące receptory: D2, M3, α1, 5-HT2A
Fenotiazyny
1. chloropromazyna (Fenactil)
2. Levopromazyma (Tisercin)
3. tiorydazyna
4. flufenazyna (Mirenil)
5. trifluoperazyna (Stelazin)
6. perazine (Pernazin)
II. Pochodne tioksantenu
thiotixen (Narvane)
chlorprotixen (Taractan)
sordinol (Clopixol)
III. Pochodne butyrofenonu
haloperidol
IV. Leki heterocykliczne
klozapina (Clozapin, Leponex)
molindone
pimozid
loxapina (Loxitane)
olanzapina
quetiapina
risperidon
sertindol
V. Leki przeciwmaniakalne
1. sole litu
2. karbamazepina
3. klonazepam
4. gabapentin
5. kwas walproinowy
Mechanizm działania leków przeciwpsychotycznych:
hipoteza dopaminowa schizofrenii: schizofrenia spowodowana jest względnym wzrostem aktywności dopaminergicznej w niektórych rejonach mózgu; tea hipoteza oparta jest na obserwacji:
wiele leków znoszących objawy psychotyczne blokuje receptory dopaminergiczne (szczególnie D2)
leki dopaminergiczne (amfetamina, lewodopa) zaostrzają schizofrenię, wywołują objawy psychotyczne
zwiększenie gęstości receptorów w niektórych rejonach mózgu ma miejsce w nieleczonej schizofrenii
Inne receptory:
blokada rec. Alfa-adrenergicznych: korelacja z działaniem wielu leków przeciwpsychotycznych
klozapina blokuje rec. D4 i 5-HT2, wykazuje małe powinowactwo do D2
nowe leki przeciwpsychotyczne: duze powinowactwo do rec. 5-HT2A (olanzapina, quetiapina, risperidon, sertindol)→ mniej działań niepożądanych, w postaci zaburzeń pozapiramidowych, niż starsze leki przeciwpsychotyczne
Efekty działania:
przeciwpsychotyczny
przeciwwymiotny (wyj. Tiorydazyna)
pozapiramidowy (dysfunkcje- parkinsonizm polekowy, czyli jatrogenny)
hiperprolaktynemia
Zastosowanie:
redukcja objawów wytwórczych w schizofrenii (efekt działania leków przeciwpsychotycznych- po kilku tygodniach leczenia, niektórzy pacjenci odpowiadają lepiej na dany lek
nowe, atypowe leki przeciwpsychotyczne (olanzapina, sertindol) poprawiają (niwelują) stępienie emocjonalne, alienację socjalną chorych na schizofrenię
klozapina, risperidon- często skuteczne u pacjentów opornych na inne leki standardowe z tej grupy
Objawy niepożądane:
odwracalne objawy neurologiczne zależne od dawki
a)zespół Parkinsona (zahamowanie ruchowe, sztywność mięśni, drżenia mięśniowe)- najczęściej po haloperidolu i po poch. piperazynowych, rzadziej po klozapinie, risperidonie, sertindolu;
b) ataksja
c) dystonia
2. dyskinezy późne- ruchy choreoatetotyczne mięśni ust, i jamy ustnej, występują po wielu latach leczenia (czasem po 6 mies.)
3. objawy ze strony układu autonomicznego spowodowane blokadą receptorów muskarynowych układu przywspółczulnego i blokadą receptorów alfa-adrenergicznych (współczulnych) (trudne do leczenia u starszych pacjentów)
Najczęściej po tiorydazynie, najrzadziej po haloperidolu, średnio często po klozapinie
blokada rec. M: suchość w ustach, zaparcie, retencja moczu, zamazane widzenie, splątanie, agresja
blokada rec. alfa-adrenerg.: hipotonia ortostatyczna, zaburzenia ejakulacji)
efekty endokrynologiczne i metaboliczne:
hiperprolaktynemia
otyłość
ginekomastia
niepłodność
Złośliwy zespół neuroleptyczny: sztywność mięśni szkieletowych, zmniejszone wydzielanie potu, niestabilność autonomiczna zagrażająca życiu
sedacja- nadmierne uspokojenie (wskutek blokowania receptorów histaminowych w OUN)
zaburzenia widzenia- depozyty w siatkówce po tiorydazynie
arytmie po sertindolu
agranulocytoza , drgawki po klozapinie
przedawkowanie: hipotonia, obniżenie progu drgawkowego, w przyp. tiorydazyny-kardiotoksyczność
Związki litu: mechanizm działania nie wyjaśniony w pełni; zastosowanie: choroba afektywna dwubiegunowa (zmniejszają objawy manii, zmniejszają nasilenie i częstość zmian nastroju) często w skojarzeniu z l. przeciwdepresyjnymi; UWAGA: wąskie okno terapeutyczne!- terapia powinna być monitorowana;
toksyczność związków litu (zależna od dawki i stopnia kumulacji leku):
objawy neurologiczne: drżenia mięśniowe, sedacja, bezład ruchowy=ataksja, oczopląs, objawy pozapiramidowe;
powiększenie tarczycy
odwracalna cukrzyca
obrzęki
zmiany trądzikowe
leukocytoza- zawsze!
anomalie serca u płodu (gdy stosowane są w czasie ciąży; nie stosować w czasie laktacji)
nudności, brak apetytu, ucisk w nadbrzuszu
wzmożone pragnienie ze wzmożoną diurezą
węglan litu (Camcolit, Lithane, Neurolithium,Quilonum)