M0- baza monetarna, najwęższa koncepcja miary pieniądza, obejmująca wartość krążącego w gospodarce pieniądza gotówkowego, wyemitowanego przez bank centralny, oraz wartość rachunków bieżących banków komercyjnych w banku centralnym, za pomocą których dokonują one codziennych rozliczeń między sobą oraz z NBP, a także rachunków rezerwy obowiązkowej.
M0 = R (gotówkowe rezerwy banków komercyjnych) + C (monety i banknoty w obiegu poza sektorem bankowym)
M0 = R + C
M1 - obejmuje wartość monet i banknotów w obiegu poza sektorem bankowym, całą wartość depozytów na żądanie w złotych i walutach obcych w bankach komercyjnych osób prywatnych, podmiotów gospodarczych i niebankowych instytucji finansowych
M1 = C (gotówka poza kasami banków) + Dż (depozyty płatne na żądanie (a vista) )
M1 = C + Dż
M2 - pośredni agregat pieniężny, informuje o stanie oszczędności, jest podstawą możliwości sektora bankowego, M1 plus wszystkie depozyty w bankach komercyjnych o terminie zwrotu do 2 lat włącznie
M2 = M1 + depozyty terminowe (z terminem wypowiedzenia do 3 m-cy - krótkoterminowe wkłady oszczędnościowe, depozyty terminowe do 2 lat - lokaty krótkoterminowe) zdeponowane w monetarnych instytucjach finansowych i instytucjach rządowych szczebla centralnego (poczta, skarb państwa)
M3- główna miara pieniądza ECB i NBP najszersze pojęcie pieniądza, zawierające oprócz pozycji z M2 bankowe papiery dłużne o terminie zwrotu nie przekraczającym 2 lata oraz zobowiązania banków z tytułu operacji z przyrzeczeniem odkupu, przeprowadzonych przez banki z podmiotami niebankowymi.
M3 = M2 + instrumenty zbywalne (operacje z przyrzeczeniem odkupu) + jednostki uczestnictwa w funduszach na rynku pieniężnym + dłużne papiery wartościowe z terminem pierwotnym do 2 lat wyemitowane przez monetarne instytucje finansowe. Uogólniając jest to M2 + suma zasobów pieniężnych ludności, przedsiębiorstw i niebankowych instytucji finansowych zgromadzonych głównie z powodów oszczędnościowych.
INDEKSY Divisia
Indeksy pieniężne Divisia są alternatywną metodą agregacji pieniądza. Pozwalają one określać zmiany w podaży pieniądza z uwzględnieniem odmiennych kosztów użytkowania dla różnych składowych agregatu pieniężnego. Agregaty pieniężne liczone z wykorzystaniem indeksów Divisia są również zgodne z mikroekonomiczną teorią wyboru konsumenta (wynika to z faktu, iż nie można w prosty sposób dodawać do siebie elementów, które nie są idealnymi substytutami). Indeksy Divisia mają również zastosowanie przy konstrukcji modeli służących ocenie polityki pieniężnej