CINEMA NOVO
nurt w kinematografii iberoamerykańskiej l. 60 XX wieku,
jedną z cech nowego kina, było uczestniczenie w tym ruchu kinematografii narodowej, które były do tej chwili mało rozwinięte albo w ogóle nie istniały,
ten nury w kinie odznaczał się przenikliwym i często gwałtownym opisem rzeczywistości, pełnym ostrych kontrastów, nawiązywaniem do wieloetnicznych tradycji oraz skłonnością do łączenia w fabule realizmu z tradycja,
poza Glauerem Rochą, Pereirą Nelsonem das Santosem do ważnych reprezentantów należał Joaquim Pedro de Andrade reżyser filmu „Mcunaima”,
opierając się na dyktaturze wojskowej, popularności tzw. pornochanchados (kino erotyczne) i pojawienie się uoligrudi (lokalna odmiana undergroundu)
Osadzony w rzeczywistości i historii kraju ruch współgrał doskonale z radykalnymi aspiracjami - zarówno w wymianie estetycznym i politycznym. Nurt, który zaczynał funkcjonować jako Nowe Kino Ameryki Łacińskiej znalazł swoje pierwsze wielkie forum na Pierwszym Festiwalu Viva del Mow (Chile), który odbył się w marcu 1967 roku.
Cinema Novo - najważniejsze zjawisko w kinie l.60. i 70. XX wieku