STADIUM POCZĄTKOWE (I)
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE TEGO ETAPU
UCZESTNICY BADAJĄ ATMOSFERĘ I ZAPOZNAJĄ SIĘ ZE SOBĄ
UCZESTNICY UCZĄ SIĘ, CZEGO TU SIĘ OCZEKUJE, JAK DZIAŁA GRUPA I JAK NALEŻY W NIEJ FUNKCJONOWAĆ
RYZYKO PODEJMOWANE JEST TYLKO W NIEWIELKIM STOPNIU, A PIERWSZE PRACE MAJĄ CHARAKTER PRÓBNY, NIEOBOWIĄZUJĄCY,
SPÓJNOŚĆ GRUPY ORAZ POCZUCIE BEZPIECZEŃSTWA I ZAUFANIA STOPNIOWO WZRASTAJĄ, JEŚLI UCZESTNICY SĄ GOTOWI WYRAŻAĆ SWOJE MYŚLI I UCZUCIA,
U WIELU OSÓB POJAWIA SIĘ ZAPYTANIE „CZY BĘDĘ PRZYJĘTY PRZEZ GRUPĘ?” ZACZYNA SIĘ PROCES OKREŚLANIA SWOJEGO MIEJSCA W STRUKTURZE GRUPY,
ZDARZA SIĘ EKSPRESJA NEGATYWNYCH EMOCJI, CO DLA GRUPY STANOWI TEST SPRAWDZAJĄCY, CZY WSZYSTKIE RODZAJE UCZUĆ SĄ TU AKCEPTOWANE (OKREŚLANIE GRANIC),
CENTRALNYM ZAGADNIENIEM JEST PYTANIE „ZAUFAĆ CZY NIE?”
ZDARZAJĄ SIĘ OKRESY CISZY, CHWILE SKRĘPOWANIA; UCZESTNICY SZUKAJĄ JAKIEGOŚ UKIERUNKOWANIA, MOGĄ DZIWIĆ SIĘ, O CO TUTAJ CHODZI.
UCZESTNICY PODEJMUJĄ OSOBISTE DECYZJE; KOMU MOGĄ TUTAJ UFAĆ, NA ILE ZDOBĘDĄ SIĘ NA OTWARTOŚĆ, JAK BEZPIECZNY MIEJSCEM JEST GRUPA, KOGO LUBIĄ, A KOGO NIE ORAZ W JAKIM STOPNIU ZAANGAŻUJĄ SIĘ,
UCZESTNICY UCZĄ SIĘ OKAZYWANIA SOBIE SZACUNKU, EMPATII, AKCEPTACJI, REAGOWANIA NA SIEBIE- UMIEJĘTNOŚCI I POSTAW WAŻNYCH DLA BUDOWANIA ZAUFANIA W GRUPIE,
ZADANIA UCZESTNIKÓW I POTENCJALNE PROBLEMY (I)
ZADANIA:
AKTYWNE PRZYCZYNIANIE SIĘ DO STWORZENIA KLIMATU ZAUFANIA,
NAUCZENIE Się WYRAŻANIA SWOICH UCZUĆ I MYŚLI, SZCZEGÓLNIE TYCH, KTÓRE WIĄŻĄ SIĘ Z INTERAKCJAMI W GRUPIE,
GOTOWOŚĆ DO WYRAŻANIA SIĘ DOTYCZĄCYCH GRUPY OBAW, NADZIEI, PROBLEMÓW, ZASTRZEŻEŃ I OCZEKIWAŃ,
GOTOWOŚĆ DO MÓWIENIA O SOBIE I SWOICH SPRAWACH,
UDZIAŁ W TWORZENIU NORM GRUPOWYCH,
WYPRACOWANIE KONKRETNYCH OSOBISTYCH CELÓW, KTÓRE NADAJĄ KIERUNEK PRACY W GRUPIE,
POZNANIE PODSTAWOWYCH ZASAD PRACY W GRUPIE, A W SZCZEGÓLNOŚCI REGUŁ FUNKCJONOWANIA INTERPERSONALNEGO.
PROBLEMY:
BIERNE OCZEKIWANIE UCZESTNIKÓW „AŻ COŚ SIĘ ZDARZY”,
UCZESTNICY MOGĄ UTRZYMYWAĆ W SOBIE NIEUFNOŚĆ I LĘK WOBEC GRUPY, I W TEN SPOSÓB OKOPAĆ SIĘ W SWOIM OPORZE,
UCZESTNICY MOGĄ POZOSTAWIAĆ DLA SIEBIE ZBYT SŁABO ZNANI I NIEDOOKREŚLENI, CO UTRUDNIAĆ BĘDZIE ZNACZĄCE INTERAKCJE,
MOŻE WYTWORZYĆ SIĘ ZWYCZAJ UDZIELANIA RAD I SZYBKIEGO „ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW”
STADIUM PRZEJŚCIOWE (II)
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE TEGO ETAPU
PRZEJŚCIOWE STADIUM GRUPY CECHUJĄ PRZEJAWY LĘKU I URUCHAMIANIE MECHANIZMÓW OBRONNYCH, CO UWIDACZNIA SIĘ W RÓŻNYCH FORMACH OPORU
UCZESTNICY OBAWIAJĄ SIĘ, CO ODKRYJĄ I JAK O SOBIE BĘDĄ MYŚLELI, JEŚLI ZWIĘKSZĄ ŚWIADOMOŚĆ SIEBIE, MARTWIĄ SIĘ TEŻ TYM, CZY INNI ICH ZAAKCEPTUJĄ, CZY RACZEJ ODRZUCĄ,
SPRAWDZAJĄ PROWADZĄCEGO I INNYCH CZŁONKÓW GRUPY, ABY OKREŚLIĆ, W JAKIEJ MIERZE GRUPA JEST BEZPIECZNYM MIEJSCEM ( SPRAWDZANIE ELASTYCZNOŚCI GRANIC)
TOCZĄ W SOBIE ZMAGANIA MIĘDZY PRAGNIENIEM POZOSTANIA W BEZPIECZNYM CIEPEŁKU A CHĘCIĄ PODJĘCIA RYZYKA I WYRAŹNEGO ZAANGAŻOWANIA SIĘ,
ANGAŻUJĄ SIĘ W WALKĘ O WŁADZĘ I KONTROLĘ NAD SYTUACJĄ, A PRZEZ TO WCHODZĄ W KONFLIKTY MIĘDZY SOBĄ I Z PROWADZĄCYM,
OBSERWUJĄ PROWADZĄCEGO, ABY WIEDZIEĆ, CZY JEST ON GODNY ZAUFANIA,
UCZĄ SIĘ, W JAKI SPOSÓB MAJA TU WYRAŻAĆ SIEBIE, ABY INNI BYLI GOTOWI ICH SŁUCHAĆ.
ZADANIA UCZESTNIKÓW I POTENCJALNE PROBLEMY (II)
NA TYM ETAPIE PODSTAWOWYM ZADANIEM UCZESTNIKÓW JEST ROZPOZNANIE I PORADZENIE SOBIE Z WIELOMA FORMAMI ZACHOWAŃ I OPORU. OBEJMUJE TO:
ROZPOZNAWANIE I WYRAŻANIE WSZELKICH NEGATYWNYCH UCZUĆ,
SZANOWANIE WŁASNYCH OPORÓW, ALE ZARAZEM PRZEPRACOWANIE ICH,
PRZECHODZENIE Z POZYCJI ZALEŻNOŚCI DO NIEZALEŻNOŚCI,
UCZENIE SIĘ, JAK KONSTRUKTYWNIE KONFRONTOWAĆ INNYCH,
GOTOWOŚĆ DO UJAWNIENIA I BADANIA SWOICH REAKCJI NA TO, CO DZIEJE SIĘ W GRUPIE,
GOTOWOŚĆ DO PRZEPRACOWYWANIA KONFLIKTÓW ZAMIAST DO UNIKANIA ICH,
CZĘŚĆ CZŁONKÓW GRUPY MOŻE ZOSTAĆ ZASZUFLADKOWANA , A INNI MOGĄ SAMI SOBIE PRZYKLEJAĆ OGRANICZAJĄCE ETYKIETKI,
UCZESTNICY MOGĄ ODMAWIAĆ UJAWNIANIA UPORCZYWIE UTRZYMUJĄCYCH SIĘ NEGATYWNYCH UCZUĆ, CO BĘDZIE PRZYCZYNIAŁO SIĘ DO UTRZYMANIA KLIMATU NIEUFNOŚCI,
JEŻELI KONFRONTACJE SĄ W KIEPSKI SPOSÓB PROWADZONE I NIE DOKOŃCZONE, UCZESTNICY MOGĄ WYCOFAĆ SIĘ W POZYCJE OBRONNE, A ISTOTNE PROBLEMY POZOSTANĄ UKRYTE,
W GRUPIE MOGĄ POJAWIAĆ SIĘ KLIKI I PODGRUPY, CO BĘDZIE SPRZYJAŁO TEMU, ŻE NEGATYWNE UCZUCIA BĘDĄ WYRAŻANE POZA GRUPĄ, A POMIJANE MILCZENIEM PODCZAS SESJI.
STADIUM KONSTRUKTYWNEJ PRACY III
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE TEGO ETAPU
WYSOKI POZIOM AKTYWNOŚCI I SPÓJNOŚCI,
OTWARTA KOMUNIKACJA, UCZESTNICY WYRAŻAJĄ DOKŁADNIE TO, CZEGO DOŚWIADCZAJĄ,
PODEJMOWANIE PRZEZ UCZESTNIKÓW CZĘŚCI ZADAŃ ZWIĄZANYCH Z PROWADZENIEM GRUPY, INTERAKCJE POMIĘDZY CZŁONKAMI SĄ PODEJMOWANE SWOBODNIE, NIE WYMAGAJĄ NA OGÓŁ POMOCY I INTERWENCJI PROWADZĄCEGO,
GOTOWOŚĆ DO ODWAŻNEGO UJAWNIANIA TRUDNYCH TREŚCI, LUDZIE CHCĄ SIĘ ODSŁANIAĆ, DAJĄ SIĘ POZNAĆ INNYM. UCZESTNICY WNOSZĄ NA SPOTKANIA GRUPY OSOBISTE TEMATY, KTÓRE CHCĄ LEPIEJ ZROZUMIEĆ I GRUNTOWNIE OMÓWIĆ,
ZAUWAŻANIE I ROZPOZNAWANIE SYTUACJI KONFLIKTOWYCH MIĘDZY UCZESTNIKAMI,
SWOBODNY PRZEPŁYW INFORMACJI ZWROTNYCH, SĄ ONE DAWANE SPONTANICZNIE, A PRZYJMOWANE W SPOSÓB NIEOBRONNY I AKCEPTUJĄCY,
KONFRONTOWANIE BEZ PRZYKLEJANIA ETYKIET, SĄDÓW I OCEN,
GOTOWOŚĆ UCZESTNIKÓW DO PRACY MIĘDZY SESJAMI GRUPY, BY WYPEŁNIAĆ ZADANIA WYNIKAJĄCE Z SESJI ORAZ ZMIENIAĆ SWA ZACHOWANIA W REALNYM ŻYCIU,
ATMOSFERA WSPARCIA DLA PODEJMOWANIA PRZEZ POSZCZEGÓLNE OSOBY WYSIŁKÓW W KIERUNKU ZMIANY, W EFEKCIE SĄ ONE GOTOWE ODWAŻNIE PODEJMOWAĆ NOWE ZACHOWANIA,
KLIMAT NADZIEI NA TO, ŻE ZMIANA JEST MOŻLIWA, JEŚLI PODEJMIE SIĘ ODPOWIEDNIE DZIAŁANIA, UCZESTNICY NIE CZUJĄ SIĘ BEZRADNIE.
ZADANIA UCZESTNIKÓW I POTENCJALNE PROBLEMY. (III)
DO TEGO ETAPU PRACY GRUPY CHARAKTERYSTYCZNE JEST PRZEPRACOWYWANIE OSOBISTYCH, ZNACZĄCYCH PROBLEMÓW. ABY OSIĄGNĄĆ TO STADIUM, UCZESTNICY MAJĄ DO WYPEŁNIENIA PEWNE ZADANIA I ROLE:
ZGŁASZANIE W GRUPIE TEMATÓW, KTÓRYMI CHCIELIBY SIĘ ZAJĄĆ,
UDZIELANIE INFORMACJI ZWROTNYCH I BYCIE OTWARTYM NA REAKCJE ZWROTNE INNYCH OSÓB,
PODEJMOWANIE PEWNYCH ZADAŃ ZWIĄZANYCH Z PROWADZENIEM GRUPY, W SZCZEGÓLNOŚCI POPRZEZ WYRAŻANIE SWOICH ODCZUĆ I OPINII W ZWIĄZKU Z PRACĄ INNYCH OSÓB,
GOTOWOŚĆ DO PRAKTYKOWANIA NOWYCH UMIEJĘTNOŚCI I ZACHOWAŃ W CODZIENNYM ŻYCIU I DZIELENIA SIĘ REZULTATAMI Z GRUPĄ,
DAWANIE INNYM OSOBĄ WSPARCIA, INICJOWANIE KONFRONTACJI I OTWARTE PRZYJMOWANIE KONFRONTACJI KIEROWANYCH DO SIEBIE,
DOKONYWANIE BIEŻĄCEJ OCENY POZIOMY WŁASNEJ SATYSFAKCJI Z PRACY W GRUPIE, A JEŚLI TO POTRZEBNE - PODEJMOWANYCH STARAŃ W CELU ZMIANY POZIOMU ZAANGAŻOWANIA.
PROBLEMY:
UCZESTNICY MOGĄ „ZMÓWIĆ SIĘ” I PRACOWAĆ W BEZPIECZNY, RELAKSACYJNYM I KOMFORTOWYM KLIMACIE PRZYJEMNYCH INTERAKCJI, ZNAJOMYCH RELACJI, UNIKAJĄC PRZY TYM INICJOWANIA KONFRONTACJI I WZAJEMNEGO STAWIANIA SOBIE WYZWAŃ,
UCZESTNICY, UZYSKUJĄC W TRAKCIE SESJI ZNACZĄCE ROZUMIENIE I WGLĄD, MOGĄ NIE WIDZIEĆ POTRZEBY SWOJEGO DZIAŁANIA POZA GRUPĄ NA RZECZ ZMIANY,
NIEKTÓRZY UCZESTNICY MOGĄ WYCOFYWAĆ SIĘ W ZWIĄZKU Z LĘKIEM SPOWODOWANYM INTENSYWNOŚCIĄ PRACY INNYCH.
STADIUM KOŃCOWE (IV)
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE TEGO ETAPU:
W KOŃCOWYM STADIUM WIDOCZNE STAJĄ SIĘ NASTĘPUJĄCE TYPOWE ZJAWISKA I CECHY:
MOŻE POJAWIĆ SIĘ SMUTEK I LĘK W ZWIĄZKU Z REALNYM FAKTEM ZBLIŻAJĄCEGO SIĘ ROZSTANIA,
PRAWDOPODOBNE JEST, ŻE UCZESTNICY ZROBIĄ KROK WSTECZ; MOGĄ MNIEJ INTENSYWNIE ANGAŻOWAĆ SIĘ W PRACĘ W PRZEWIDYWANIU KOŃCA GRUPY,
CZŁONKOWIE GRUPY DECYDUJĄ SIĘ, JAKIEGO RODZAJU DZIAŁANIA PODEJMĄ PO ZAKOŃCZENIU JEJ PRACY,
POJAWIAJĄCY SIĘ W GRUPIE LĘK MOŻE DOTYCZYĆ ZARÓWNO ROZSTANIA Z INNYMI UCZESTNIKAMI, JAK I MOŻLIWOŚCI PRZENIESIENIA DO CODZIENNEGO ŻYCIA CENNYCH DOŚWIADCZEŃ Z GRUPY,
CZŁONKOWIE GRUPY MOGĄ MÓWIĆ, JAKIE MAJĄ W ZWIĄZKU ZE SOBĄ NADZIEJE, OBAWY, CI ICH MARTWI LUB NIEPOKOI,
SESJE GRUPY MOGĄ BYĆ CZĘŚCIOWO PRZEZNACZONE NA PRZYGOTOWANIE SIĘ UCZESTNIKÓW DO SPOTKANIA ZA ZNACZĄCYMI OSOBAMI Z ICH ŻYCIA. CZĘSTO UŻYWANE SĄ SCENKI, W KTÓRYCH PRÓBUJE SIĘ BARDZIEJ EFEKTYWNIE POSTĘPOWAĆ Z INNYMI LUDŹMI,
UCZESTNICY MOGĄ ZAANGAŻOWAĆ SIĘ W OCENĄ I PODSUMOWANIE PRACY W GRUPIE,
MOGĄ POJAWIAĆ SIĘ ROZMOWY O SPOTKANIACH PO ZAKOŃCZENIU GRUPY, A TAKŻE O PLANACH NA PRZYSZŁOŚĆ, CO SPRZYJA ZACHĘCANIU UCZESTNIKÓW DO WYWIĄZANIA SIĘ Z ICH ZAMIARÓW DOKONANIA ZMIAN W ŻYCIU.
ZADANIA UCZESTNIKÓW I POTENCJALNE PROBLEMY (IV)
ZADANIA:
GŁÓWNYM ZADANIEM, PRZED JAKIM STAJĄ CZŁONKOWIE GRUPY W TEJ FAZIE JEST UTRWALENIE I KONSOLIDACJA NABYTYCH TREŚCI ORAZ PRZYGOTOWANIE SIĘ DO ICH PRZENIESIENIA DO ŚWIATA POZA GRUPĄ, JEST TO CZAS NA PRZYJRZENIE SIĘ DOŚWIADCZENIOM ZDOBYTYM W GRUPIE ORAZ NADANIE IM KONKRETNEGO ZNACZENIA I PEWNYCH RAM POZNAWCZYCH. ZADANIAMI UCZESTNIKÓW NA TYM ETAPIE SĄ:
RADZENIE SOBIE Z ROZMAITYMI UCZUCIAMI WIĄŻĄCYMI SIĘ Z ROZSTANIEM I KOŃCEM GRUPY,
PRZYGOTOWANIE SIĘ DO PRZENIESIENIA NAUKI Z GRUPY DO CODZIENNEGO ŻYCIA,
PRZEKAZYWANIE SOBIE INFORMACJI ZWROTNYCH, KTÓRE DADZĄ INNYM LEPSZY OBRAZ TEGO, JAK BYLI POSTRZEGANI W GRUPIE,
DOMYKANIE NIEPRZEPRACOWANYCH DOTĄD SPRAW I PROBLEMÓW; ZARÓWNO OSOBISTYCH KŁOPOTÓW, Z JAKIMI PRZYSZLI DO GRUPY, JAK I EWENTUALNYCH WĄTKÓW INTERPERSONALNYCH W GRUPIE,
OCENA WPŁYWU, JAKI WYWARŁA NA NICH GRUPA,
PODJĘCIE DECYZJI CO DO ZMIAN, KTÓRYCH CHCĄ DOKONAĆ W SWOIM ŻYCIU I ZAPLANOWANIE, W JAKI SPOSÓB MAJĄ TO ZAMIAR ZREALIZOWAĆ.
PROBLEMY:
UCZESTNICY MOGĄ UNIKAĆ PODSUMOWANIA SWYCH DOŚWIADCZEŃ I NIE BYĆ SKŁONNI DO WYSIŁKU, ABY NADAWAĆ IM JAKĄŚ POJĘCIOWĄ STRUKTURĘ, BĘDZIE TO OGRANICZAŁO TRANSFER UCZENIA SIĘ ,
WSKUTEK LĘKU SEPARACYJNEGO NIEKTÓRZY UCZESTNICY MOGĄ DYSTANSOWAĆ SIĘ WOBEC SWYCH UCZUĆ,
NIEKTÓRZY MOGĄ POSTRZEGAĆ UDZIAŁ W GRUPIE JAKO CEL SAM W SOBIE I NIE TRAKTOWAĆ TEGO DOŚWIADCZENIA JAKO IMPULSU DO RZECZYWISTEGO ROZWOJU.